Ο γενοκτονικός χαρακτήρας που έχει πάρει το κράτος του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους αναδείχτηκε για άλλη μια φορά με το πρόσφατο μακελειό κατά τη “Μέρα της Γης” των Παλαιστινίων και κατά τις μέρες που ακολούθησαν και καθιστά τη λύση του ενός δημοκρατικού αραβοεβραϊκού κράτους αναγκαία όσο ποτέ. Η δε 70ή επέτειος από την ίδρυση αυτού του κράτους υποχρεώνει τους απανταχού κομμουνιστές να αναδείξουν βασικά στοιχεία της πολιτικής του κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στο σιωνιστικό κίνημα και ειδικότερα την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, αφού, ακόμα και σε αυτό το θέμα, καλλιεργούνται διάφοροι μύθοι (και από άτομα εντός του “χώρου”), με πρώτα θύματα όχι μόνο την αλήθεια αλλά και το ίδιο το κομμουνιστικό κίνημα.

Κρετίνοι (ή πληρωμένα τομάρια) γκαιμπελικά (και ανώνυμα, όπως κάθε χαφιές) ταυτίζουν με αντισημιτισμό το σύνθημα (με υπογραφή, από το περιοδικό «Βίδα» και το proletconnect) για το αυτονόητο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να απελευθερωθεί. Η χρήση της συχνά χρησιμοποιούμενης έκφρασης από τους αναρχικούς «ούτε δεξιό, ούτε αριστερό» αποδεικνύει τον μελετημένο χαρακτήρα του «σχολιασμού», γιατί ξέρει σε ποιο κοινό απευθύνεται (και το οποίο, δυστυχώς, έχει «τσιμπήσει»).

Ας δούμε δυο μόνο μύθους. Πρώτον, η ΕΣΣΔ δεν ήταν ανέκαθεν και εν είδει αρχής υπέρ ενός εβραϊκού κράτους, ούτε αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ “τελεία”. Συνηγορούσε υπέρ της ενιαίας συνύπαρξης και μόνο εφόσον αυτό δεν θα ήταν εφικτό, θα υπερψήφιζε ένα σχέδιο διχοτόμησης το οποίο προέβλεπε ένα αραβικό κράτος, ένα “εβραϊκό” κράτος με 45% αραβική μειονότητα (498.000 εβραίους, 407.000 άραβες + 90.000 βεδουίνους, βλ.εδώ), και όχι μόνο αυτό, αλλά και οικονομική ένωση των δύο κρατών, με κοινά οικονομικά, τελωνειακά κλπ. όργανα. Σε κάθε περίπτωση, οι ψήφοι της ΕΣΣΔ, της Λευκορωσίας, της Ουκρανίας και των ευρωπαϊκών λαϊκών δημοκρατιών δεν αρκούσαν για να ανατρέψουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της διχοτόμησης της Παλαιστίνης.

Δεύτερον. Το ότι η Τσεχοσλοβακία πούλησε όπλα στους εβραίους εποίκους της Παλαιστίνης ισχύει. Όμως, πρώτον, οι ποσότητες δεν ήταν τέτοιες που έκριναν το αποτέλεσμα (οι εβραίοι τρομοκράτες παρήγαγαν όπλα εντός Παλαιστίνης). Δεύτερον, όπλα είχαν πουληθεί και σε αραβικές χώρες: Η εβραϊκή τρομοκρατική ομάδα Χαγκάνα είχε καταλάβει τσεχοσλοβάκικο πλοίο που έστελνε στη Συρία 8.000 τουφέκια και 8.000.000 σφαίρες. Όπως και να’χει, ο οπλισμός των εβραίων τρομοκρατών δεν προερχόταν κυρίως από την ΕΣΣΔ και τις ευρωπαϊκές λαϊκές δημοκρατίες.

Για τη στάση της ΕΣΣΔ τα τελευταία χρόνια πριν τη δημιουργία του Ισραήλ και έναν απολογισμό της τακτικής της, τις τοποθετήσεις Γκρομύκο στον ΟΗΕ, τη στάση των κομμουνιστικών κομμάτων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας κλπ. βλ.εδώ, εδώ και εδώ.

Σίγουρα, η στάση της ΕΣΣΔ, που άλλαξε μόλις το 1947, αποδείχτηκε ότι βασίστηκε σε λάθος υπολογισμούς (η ανάδειξη των βρετανοαμερικανικών αντιθέσεων δεν ήταν τόσο σημαντική αφού η Βρετανία είχε καταρρεύσει, το Ισραήλ δεν είχε προοδευτική και οιονεί αντιιμπεριαλιστική ηγεσία κ.α.) και ήταν ένα πρώτο δείγμα της ρεβιζιονιστικής εξωτερικής πολιτικής (που βασιζόταν στην “ειρηνική συνύπαρξη” με τις ΗΠΑ στα πλαίσια του να χωρίσουμε τον κόσμο οι δυο μας). Ένα πράγμα, όμως, αυτό, και εντελώς άλλο τα αντικομμουνιστικά ψέματα.

Ως απόδειξη του ότι η αναγνώριση του Ισραήλ από την ΕΣΣΔ επί Στάλιν δεν ήταν θέμα αρχής παρατίθεται παρακάτω η μετάφραση από τη δήλωση διακοπής των διπλωματικών σχέσεων από την ΕΣΣΔ ζώντος του Στάλιν, στις 11 Φλεβάρη του 1953. Ακολουθεί όλο το διπλωματικό ιστορικό για την αποκατάσταση των σχέσεων που, όχι τυχαία, επιτυγχάνεται ακριβώς μετά την πρώτη μεγάλη νίκη των ρεβιζιονιστών στην ΕΣΣΔ με την σύλληψη του Μπέρια, τον Ιούλη του 1953. Όπως θα δούμε, τους πρώτους μήνες η ΕΣΣΔ είναι αρνητικότατη στο ενδεχόμενο αποκατάστασης των σχέσεων και μόνο όταν η πλάστιγγα γέρνει υπέρ των ρεβιζιονιστών, ανοίγεται από την ΕΣΣΔ παραθυράκι για την αποκατάσταση των σχέσεων. Μπορεί αφορμή για τη διακοπή των σχέσεων να ήταν η κορύφωση των αντισοβιετικών ενεργειών του Ισραήλ, όμως η επίμονη άρνηση τους πρώτους μήνες για αποκατάσταση των σχέσεων μαρτυρά ότι δεν ήταν ο μόνος λόγος της άρνησης μια βόμβα και η αντισοβιετική εκστρατεία εντός Ισραήλ, αλλά γενικότερες θεωρήσεις για το φιλοϊμπεριαλιστικό αυτό κράτος. Για την ακρίβεια, μόνο αφού η ΕΣΣΔ εξασφάλισε ότι το Ισραήλ δεν θα συμμετέχει ούτε σε “ενώσεις” ούτε σε “σύμφωνα” αμυντικά, δέχθηκε την αποκατάσταση των σχέσεων με το κράτος αυτό. Εδώ, βέβαια, πρόκειται για άλλη μια κοντόθωρη κίνηση του Μολότοφ, ο οποίος έτσι δεν έδειχνε να καταλαβαίνει ότι η τάση ειδικά για το Ισραήλ δεν θα ήταν η συμμετοχή του σε “αμυντικούς” οργανισμούς τύπου ΝΑΤΟ, αλλά ο εξοπλισμός του, για να αποτελέσει από μόνο του ένα ΝΑΤΟ. Είτε επειδή εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει τη φύση του Ισραήλ ως ιμπεριαλιστικού προγεφυρώματος, είτε επειδή ήταν άλλη μια κίνηση συμβιβασμού του Μολότοφ με τους ρεβιζιονιστές, σε κάθε περίπτωση αποδείχτηκε ότι ήταν λάθος.

Στο μέλλον θα υπάρξει ανάρτηση που θα καλύπτει και την ενδιάμεση περίοδο (1948-1953), για τη διαρκώς επιδεινούμενη πορεία των σχέσεων ΕΣΣΔ-Ισραήλ, ενώ θα υπάρξουν και άλλες αναρτήσεις για τη στάση του κομμουνιστικού κινήματος έναντι του σιωνιστικού κινήματος μέχρι τη δεκαετία του ’40.

***

Πρακτικά συζήτησης του Υπουργού Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Αντρέι Γ. Βισίνσκι με τον απεσταλμένο του Ισραήλ στην ΕΣΣΔ Σ. Ελιάσιβ

12/02/1953

Απόρρητο

Σήμερα, 12 Φλεβάρη, στη 1 η ώρα τη νύχτα υποδέχτηκα τον Ελιάσιβ, του διάβασα και του παρέδωσα νότα της σοβιετικής κυβέρνησης σχετικά με την τρομοκρατική ενέργεια που πραγματοποιήθηκε στις 9 Φλεβάρη ενάντια στη σοβιετική αποστολή στο Ισραήλ (επισυνάπτεται).

Ο Ελιάσιβ προσπάθησε να ισχυριστεί ότι οι δηλώσεις της κυβέρνησης του Ισραήλ που εκφράζουν τη λύπη τους για την τρομοκρατική ενέργεια δεν είναι ένα ψεύτικο παιχνίδι, αλλά εκφράζουν την πραγματική πεποίθηση του ισραηλινού λαού.

Εγώ απάντησα ότι ο ισραηλινός λαός – είναι ένα πράγμα, και η ισραηλινή κυβέρνηση ένα εντελώς άλλο πράγμα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ότι η τρομοκρατική ενέργεια ενάντια στην αποστολή της ΕΣΣΔ στο Ισραήλ είναι άμεσο αποτέλεσμα της αχαλίνωτης και εχθρικής καμπάνιας ενάντια στην ΕΣΣΔ που διεξάγεται στο Ισραήλ υπό την ευθεία υποκίνηση της ισραηλινής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση του Ισραήλ φέρει πλήρη ευθύνη για την παραπάνω εγκληματική ενέργεια.

Η υποδοχή διήρκεσε 7 λεπτά. Παρών ήταν ο σ. Μπαζάροφ.

Α.Βισίνσκι

Συνημμένο

Νότα της κυβέρνησης της ΕΣΣΔ προς την κυβέρνηση του Ισραήλ

11 Φλεβάρη 1953

Στις 9 Φλεβάρη στο έδαφος της αποστολής της ΕΣΣΔ στο Ισραήλ, από εισβολείς, με ξεκάθαρη συνενοχή της αστυνομίας, προκλήθηκε έκρηξη βόμβας, ως αποτέλεσμα της οποίας σοβαρά τραυματίστηκαν η σύζυγος του επιτετραμμένου Κ. Β. Γιέρσοφ, η σύζυγος του υπαλλήλου της αποστολής Α. Π. Σισόεφ και ο υπάλληλος της αποστολής Η. Γκ. Γκρίσιν. Από την έκρηξη καταστράφηκε το κτίριο της αποστολής της ΕΣΣΔ.

H σοβιετική διακοίνωση όπως δημοσιεύτηκε στον «Λαϊκό Αγώνα», όργανο των πολιτικών προσφύγων της Ελλάδας στη Λ.Δ. Ουγγαρίας, φ.285, σ.2.

Στις 10 Φλεβάρη ο πρόεδρος και ο υπουργός εξωτερικών υποθέσεων του Ισραήλ απέστειλαν στην αποστολή της ΕΣΣΔ επιστολές, στις οποίες απολογούνται για τη φρικτή αυτή ενέργεια και εκφράζουν την καταδίκη από την ισραηλινή κυβέρνηση αυτής της εγκληματικής πράξης  και τη λήψη μέτρων από αυτή για τον εντοπισμό και την τιμωρία των εγκληματιών.

Ωστόσο, υπό το φως παγκοίνως γνωστών και αναμφισβήτητων γεγονότων της συμμετοχής εκπροσώπων της κυβέρνησης του Ισραήλ στη συστηματική καλλιέργεια μίσους και εχθρότητας προς τη Σοβιετική Ένωση και στην υποκίνηση σε εχθρικές ενέργειες ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, είναι πραγματικά προφανές ότι οι δηλώσεις και οι συγγνώμες της κυβέρνησης του Ισραήλ για την τρομοκρατική ενέργεια της 9ης Φλεβάρη στο έδαφος της σοβιετικής αποστολής συνιστούν ψεύτικο παιχνίδι που στόχο έχουν την κάλυψη των ιχνών του διαπραχθέντος ενάντια στη Σοβιετική Ένωση εγκλήματος και την εκφυγή από την ανάληψη από την κυβέρνηση του Ισραήλ της ευθύνης για αυτή τη φρικτή ενέργεια.

Προβοκατόρικο χαρακτήρα έχουν όχι μόνο δημοσιευόμενα στον Τύπο των κυρίαρχων κομμάτων του Ισραήλ άρθρα, αλλά και οι τοποθετήσεις στο κοινοβούλιο εκπροσώπων αυτών των κομμάτων και μελών της κυβέρνησης του Ισραήλ, και ειδικότερα, η ομιλία στις 19 Γενάρη τ.έ. του υπουργού εξωτερικών υποθέσεων Σαρέτ, στην οποία ανοιχτά υποκινούσε σε εχθρικές ενέργειες ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.

Η τρομοκρατική ενέργεια που έλαβε χώρα στις 9 Φλεβάρη μαρτυρά την απουσία στο Ισραήλ των στοιχειωδών προϋποθέσεων για φυσιολογικές διπλωματικές δραστηριότητες των αντιπροσώπων της Σοβιετικής Ένωσης.

Με δεδομένα τα προαναφερθέντα, η σοβιετική κυβέρνηση ανακαλεί τον απεσταλμένο της Σοβιετικής Ένωσης και το προσωπικό της σοβιετικής αποστολής στο Ισραήλ και διακόπτει τις σχέσεις με την κυβέρνηση του Ισραήλ.

Η σοβιετική κυβέρνηση ταυτόχρονα δηλώνει ότι είναι αδύνατη η περαιτέρω παραμονή στη Μόσχα της αποστολής του Ισραήλ και απαιτεί το προσωπικό της αποστολής άμεσα να αποχωρήσει εκτός Σοβιετικής Ένωσης.

Πηγή: Αρχείο Εξωτερικής Πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ф. 07. Оп. 28. П. 10. Д. 24. Л. 1-3.

Δημοσιεύτηκε στο Σοβιετο-ισραηλινές σχέσεις, Συλλογή κειμένων, τόμος 1: 1941-1953, βιβλίο 2: Μάης 1949-1953, Μόσχα, 2000, έγγραφο νο.455.

***

Έκθεση του Τμήματος Εγγύς & Μέσης Ανατολής του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΣΣΔ “Για τις απόπειρες του Ισραήλ αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων με την ΕΣΣΔ”

18 Μάη 1953

Απόρρητο

Μετά τη δημοσίευση στις 4 Απρίλη τ.έ. της ανακοίνωσης του υπουργείου εσωτερικών υποθέσεων της ΕΣΣΔ για την αποκατάσταση και την απελευθέρωση της ομάδας γιατρών(σ.parapoda:βλ.εδώ), από το Ισραήλ έγιναν απόπειρες αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων με την ΕΣΣΔ.

Στις 4 Απρίλη τ.έ., ο υπουργός εξωτερικών υποθέσεων του Ισραήλ Σαρέτ δήλωσε σε απεσταλμένους εφημερίδας στη Νέα Υόρκη “ότι η χώρα του θα χαιρετίσει την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με τη Σοβιετική Ένωση” (τηλεγράφημα του πρακτορείου Ρόιτερς της Νέας Υόρκης που δημοσιεύτηκε στη Τζερούσαλεμ Ποστ της 5ης Απρίλης 1953).

Στις 4 Απρίλη, ο εκπρόσωπος του Υπ. Εξ. του Ισραήλ εξ ονόματος της κυβέρνησης δήλωσε: “Οι ψευδείς κατηγορίες ενάντια στους γιατρούς επίσης αποτέλεσαν βάση για αντιεβραϊκή καμπάνια, ένα από τα βήματα της οποίας ήταν η διακοπή από τη Σοβιετική Ένωση των διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ. Η κυβέρνηση του Ισραήλ ελπίζει ότι η εξάλειψη της αδικίας θα ολοκληρωθεί με τον τερματισμό της αντιεβραϊκής καμπάνιας και θα χαιρετίσει την αποκατάσταση φυσιολογικών σχέσεων ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και το Ισραήλ” (“Τζερούσαλεμ Ποστ” της 5ης Απρίλη 1953, επισυνάπτεται).

Πέραν αυτών των επίσημων δηλώσεων, η κυβέρνηση του Ισραήλ έχει προβεί σε σφυγμομετρήσεις για τη δυνατότητα αποκατάστασης διπλωματικών σχέσεων με την ΕΣΣΔ μέσω διπλωματικών και άλλων καναλιών.

α) Στις 7 Απρίλη τ.έ., ο ανταποκριτής της ισραηλινής εφημερίδας “Χααρέτζ” στη Ν. Υόρκη, Α.Γκέλμπλιουμ, απέστειλε στην πρεσβεία της ΕΣΣΔ στην Ουάσινγκτον τηλεγράφημα, στο οποίο εξέφραζε την επιθυμία να λάβει απάντηση από το σύντροφο Μολότοφ Β. Μ. (σ.parapoda: που μετά το θάνατο του Στάλιν είχε ξαναγίνει υπουργός εξωτερικών και πρώτος αντιπρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου της ΕΣΣΔ) για τα ακόλουθα ερωτήματα:

1.Δεδομένης της δήλωσης του υπουργού εξωτερικών υποθέσεων του Ισραήλ Σαρέτ στις 3 Απρίλη στη Νέα Υόρκη και της επίσημης δήλωσης από την κυβέρνηση του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ στις 4 Απρίλη περί του ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ θα χαιρέτιζε την εκ νέου δημιουργία των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και το Ισραήλ, ποια η θέση της κυβέρνησης της ΕΣΣΔ σε αυτό το ζήτημα και με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν εκ νέου οι σχέσεις;

2.Η κυβέρνηση της ΕΣΣΔ θα μπορούσε να εξετάσει τη δυνατότητα να επιτρέψει σε εβραίους πολίτες της, οι οποίοι το επιθυμούν, να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ;

3.Η κυβέρνηση της ΕΣΣΔ θεωρεί όπως και κατά το παρελθόν  ότι ο προτεινόμενος μεσανατολικός αμυντικός οργανισμός και η συμμετοχή σε αυτόν συνιστούν ενέργειες μη φιλικές έναντι της ΕΣΣΔ;” (Τηλεγράφημα σ. Καραβάγιεφ, εισερχ. 9142, 7 Απρίλη 1953).

Στις 10 Απρίλη τ.έ., στην πρεσβεία της ΕΣΣΔ στις ΗΠΑ στάλθηκε οδηγία υπογεγραμμένη από τον υπουργό, στην οποία αναφερόταν ότι το τηλεγράφημα του Γκέλμπλιουμ δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον (τηλεγράφημα στην Ουάσινγκτον, εξερχ. 7417, 10 Απρίλη 1953).

β) Στις 9 Απρίλη τ.έ., ο μεξικανός απεσταλμένος στη Δανία Μανρίκε, σε συζήτηση με το σοβιετικό απεσταλμένο στην Κοπεγχάχη σ.Βετρόφ, εκφράζοντας τη γνώμη για τη σκοπιμότητα στην παρούσα κατάσταση της αποκατάστασης διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και το Ισραήλ πρόσφερε τη μεσολάβησή του για το θέμα. Ο Μανρίκε δήλωσε ότι, αν οι ιδέες του κριθούν σκόπιμες, είναι έτοιμος να πάει στη Στοκχόλμη για προκαταρκτικές ανεπίσημες συζητήσεις με τον ισραηλινό απεσταλμένο στις σκανδιναβικές χώρες Νίσεν, προκειμένου στη συνέχεια ο Νίσεν να μπορεί ο ίδιος να έρθει σε επαφή με το σ. Βετρόφ (Τηλεγράφημα σ.Βετρόφ, εισερχ. 9324, 3 Απρίλη 1953).

Στις 11 Απρίλη, στο σ.Βετρόφ δόθηκε οδηγία να μην απαντήσει στο κάλεσμα του μεξικανού απεσταλμένου και αν ο Μανρίκε εκ νέου θέσει το ζήτημα, τότε ο σ. Βετρόφ πρέπει να απαντήσει ότι αυτός δεν ασχολείται με το ζήτημα (Τηλεγράφημα εξερχ. 7542, 11 Απρίλη 1953).

γ) Στις 13 Απρίλη, ο σ. Βισίνσκι δήλωσε ότι ο Διευθυντής του Τμήματος Ανατολικής Ευρώπης του Υπ.Εξ. του Ισραήλ Λεβάβι και ο αναπληρωτής του μόνιμου αντιπροσώπου του Ισραήλ στον ΟΗΕ Ραφαέλ επισκέφτηκαν το μόνιμο αντιπρόσωπο της Πολωνίας στον ΟΗΕ Μπερέτσκι και έθεσαν ενώπιόν του το ζήτημα της σύμπραξης από πλευράς πολωνών για την αποκατάσταση των σχέσεων του Ισραήλ με την ΕΣΣΔ. Κατά το Μπερέτσκι και το Σκσεσέσκι, οι εκπρόσωποι του Ισραήλ, μιλώντας για σύμπραξη των πολωνών, είχαν κατά νου να αποσαφηνίσουν, αν μπορούν να υπολογίζουν στο ότι οι σοβιετικοί αντιπρόσωποι θετικά θα διάκειντο στη δημιουργία επαφής με εκπροσώπους του Ισραήλ.

Ο σ. Βισίνσκι εξέφρασε την άποψη ότι εμείς δεν πρέπει στις παρούσες συνθήκες να βιαστούμε να αντιδράσουμε στη σφυγμομέτρηση του Ισραήλ, αλλά να περιμένουμε πώς θα τελειώσει η έρευνα για την έκρηξη και πώς θα φερθεί το Ισραήλ στο μέλλον (τηλεγράφημα σ. Βισίνσκι, εισ.9387, 13 Απρίλη 1953).

δ) Στις 27 Απρίλη, ο πολωνός πρέσβης στη Βουλγαρία Μπάρχατς γνωστοποίησε στον πρέσβη της ΕΣΣΔ στη Σόφια σ. Μποντρόφ, ότι ο ισραηλινός αντιπρόσωπος στη Βουλγαρία, πρώτος γραμματέας Μπεν Ζιόν Ράζιν τού ανέφερε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση αναζητεί τρόπο για να απευθύνει στη σοβιετική κυβέρνηση πρόταση για αποκατάσταση φυσιολογικών διπλωματικών σχέσεων, και ότι θα ήταν καλό αν η πολωνική κυβέρνηση εκδήλωνε ενδιαφέρον για αυτό το ζήτημα. Ο Ράζιν είπε ότι αυτός είχε εντολή από την κυβέρνησή του να μιλήσει για αυτό το ζήτημα με το Μπάρχατς και ότι θα το επιβεβαίωνε γραπτώς.

Αυτές είναι οι προσπάθειες του Ισραήλ που αποσκοπούν στην αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ.

Θα πρέπει να αναφερθεί ότι από πλευράς αραβικών χωρών, στις οποίες γενικά με ευχαρίστηση έγινε δεκτή η είδηση για τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και το Ισραήλ, επί του παρόντος επιδεικνύεται ενδιαφέρον για την περαιτέρω ανάπτυξη των σοβιετοϊσραηλινών σχέσεων.

Έτσι, στις 13 Απρίλη, ο απεσταλμένος της Συρίας στο Πακιστάν Τζαουάντ Αλ Μουράμπιτ, σε συζήτηση με τον επιτετραμμένο για τις υποθέσεις της ΕΣΣΔ στο Καράτσι σ.Ντοτοφέγιεφ δήλωσε ότι αν η σοβιετική κυβέρνηση αποκαταστήσει διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, τότε αυτό “σοβαρά θα αναστάτωνε ολόκληρο τον πληθυσμό των αραβικών χωρών” (Τηλεγράφημα σ. Ντοροφέγιεφ, ν. 128-129, 14 Απρίλη 1953).

Βοηθ.επικεφαλής της ОБСВ Π. Γκερασίμοφ

Πηγή: Αρχείο Εξωτερικής Πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ф. 089. Оп. 6. П. 15. Д. 11. Л. 3-5.

Δημοσιεύτηκε στο Σοβιετο-ισραηλινές σχέσεις, Συλλογή κειμένων, τόμος 1: 1941-1953, βιβλίο 2: Μάης 1949-1953, Μόσχα, 2000, έγγραφο νο.469.

***

Επιστολή του πρώτου αντιπροέδρου του υπουργικού συμβουλίου της ΕΣΣΔ, υπουργού εξωτερικών υποθέσεων της ΕΣΣΔ Β.Μ.Μολότοφ, προς τον πρόεδρο του υπουργικού συμβουλίου της ΕΣΣΔ Γ.Μ.Μαλένκοφ

24/06/1953

Αυστηρά απόρρητο

Παρουσιάζω προσχέδιο απαντητικής επιστολής στην ισραηλινή κυβέρνηση για αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και το Ισραήλ.

Επισυνάπτεται το προσχέδιο απόφασης.

Παρακαλώ να μελετηθεί.

Β.Μολότοφ.

Παραρτήματα

Προσχέδιο απόφασης του υπουργικού συμβουλίου της ΕΣΣΔ

“Για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και το Ισραήλ”

Αυστηρά απόρρητο

1.Εγκρίνεται το παρουσιαζόμενο από τον υπ.εξ. της ΕΣΣΔ (σ.Μολότοφ) προσχέδιο απαντητικής επιστολής προς την ισραηλινή κυβέρνηση για το ζήτημα της αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και το Ισραήλ (επισυνάπτεται).

2.Η επιστολή της κυβέρνησης του Ισραήλ και η απαντητική επιστολή της σοβιετικής κυβέρνησης να δημοσιευθούν.

Προσχέδιο οδηγιών προς τον πρέσβη της ΕΣΣΔ στη Βουλγαρία

Αυστηρά απόρρητο

1.Προσκαλέστε τον επιτετραμμένο για τις υποθέσεις του Ισραήλ και ανακοινώστε του να μεταφέρει στην κυβέρνηση του Ισραήλ ότι η σοβιετική κυβέρνηση, μελετώντας το προσχέδιο επιστολής της κυβέρνησης του Ισραήλ που αποστάλθηκε από αυτή στις 22 Ιούνη, θεωρεί απαραίτητο στο τέλος της δεύτερης παραγράφου, εδαφίου 3, αντί για τις λέξεις “οποιαδήποτε ένωση”, να λεχθεί το εξής: “οποιαδήποτε ένωση και συμφωνία”, όπως είχε προταθεί προηγουμένως από την πλευρά μας.

Άλλες παρατηρήσεις στο προσχέδιο επιστολής της ισραηλινής κυβέρνησης η σοβιετική κυβέρνηση δεν έχει.

2.Μεταφέρετε στον επιτετραμμένο για τις υποθέσεις του Ισραήλ το ακόλουθο προσχέδιο απαντητικής επιστολής από τη σοβιετική κυβέρνηση:

“Όπως είναι γνωστό, στις 9 Φλεβάρη στο έδαφος της αποστολής της ΕΣΣΔ στο Ισραήλ, από εισβολείς προκλήθηκε έκρηξη βόμβας, ως αποτέλεσμα της οποίας τραυματίστηκαν σοβαρά υπάλληλος της αποστολής και μέλη οικογενειών αρκετών υπαλλήλων της αποστολής, και, σε σχέση με αυτό, η σοβιετική κυβέρνηση ανακάλεσε τον απεσταλμένο της Σοβιετικής Ένωσης καθώς και το προσωπικό της αποστολής στο Ισραήλ και διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με την κυβέρνηση του Ισραήλ.

Στις 28 Μάη, η κυβέρνηση του Ισραήλ απηύθυνε στη σοβιετική κυβέρνηση πρόταση για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Σοβιετική Ένωση.

Η σοβιετική κυβέρνηση, μελετώντας αυτή την πρόταση, έλαβε υπόψη ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ εξέφρασε τη βαθιά της λύπη και απολογία για το έγκλημα που διαπράχτηκε ενάντια στη σοβιετική αποστολή στο Τελ Αβίβ και ότι, παρότι η έρευνα για τους υπαιτίους δεν έδωσαν θετικά αποτελέσματα, η κυβέρνηση του Ισραήλ, κατά δήλωσή της, συνεχίζει την αναζήτησή τους με σκοπό τη σύλληψη και την παραπομπή τους σε δίκη.

Η σοβιετική κυβέρνηση επίσης έλαβε υπόψη τη δήλωση της ισραηλινής κυβέρνησης ότι δεν θα συμμετάσχει σε οποιαδήποτε ένωση ή συμφωνία που έχει επιθετικούς σκοπούς ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.

Λαμβάνοντας υπόψη τις προαναφερθείσες διαβεβαιώσεις της ισραηλινής κυβέρνησης και ακολουθώντας πολιτική διατήρησης φυσιολογικών σχέσεων με άλλες χώρες και ενίσχυσης της συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς, η σοβιετική κυβέρνηση θεωρεί εφικτή την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με την κυβέρνηση του Ισραήλ”.

3.Πείτε στον Άβνερ, ότι η σοβιετική κυβέρνηση θεωρεί σκόπιμη τη δημοσίευση των επιστολών της σοβιετικής κυβέρνησης και της ισραηλινής κυβέρνησης και, σε σχέση με αυτό, κατά τη σοβιετική κυβέρνηση, δεν είναι αναγκαία η δημοσίευση ειδικού ανακοινωθέντος.

4.Ενημερώστε τον Άβνερ ότι η επιστολή της κυβέρνησης οτυ Ισραήλ πρέπει να απευθυνθεί στον υπουργό εξωτερικών υποθέσεων της ΕΣΣΔ και ότι για την απαντητική επιστολή της σοβιετικής κυβέρνησης υπάρχει πρόθεση να απευθυνθεί προς τον υπουργό εξωτερικών υποθέσεων του κράτους του Ισραήλ.

Αναφέρατε τηλεγραφικώς.

Πηγή: Αρχείο Εξωτερικής Πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ф. 07. Оп. 30. П. 16. Д. 23. Л. 2-5.

Μετάφραση από τα ρωσικά parapoda. Τα πρωτότυπα κείμενα εδώ και εδώ.

Πηγή: parapoda.wordpress.com