Η χτεσινή συγκέντρωση για την Εργατική Πρωτομαγιά, για να ακριβολογούμε, οι χτεσινές συγκεντρώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά, ήταν πολλές, διαφορετικές, διάσπαρτες, κατατεμαχισμένες και θλιβερά εθιμοτυπικές.
Δεν ήταν το “παρουσιολόγιο” της εργατικής τάξης και της βροντερής της απαίτησης.
Ήταν μια εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων. 
Η Αθήνα είναι μεγάλη κι έχει πολλές πλατείες για να στεγάζει, με σαφή διαχωριστικά, σε διαφορετικά χωράφια, ονοματολογικούς μεγαλοαυτισμούς, κουτοπόνηρους μεγαλοσυνδικαλισταράδες και μικροκομματικές περιχαρακώσεις.
Σα να μην είμαστε η μεγάλη σύσσωμη και βροντερή φωνή για κοινωνική δικαιοσύνη, εθνική ανεξαρτησία. λευτεριά κι αλληλεγγύη αλλά διάσπαρτα ψελλίσματα κλεισμένα σε εισαγωγικά και φράχτες, περιφορές επιτάφιων σε ξεχωριστές ενορίες.
Το ελικόπτερο που περιπολούσε, για να ελέγχει το μάτι του Μεγάλου Αδερφού την ησυχία την τάξη και την ασφάλεια, ήταν άχρηστο.
Ο πολυκερματισμός στην εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων είναι από μόνος του εγγύηση για μια εθιμοτυπική ανάγνωση πανηγυρικών λογίδριων.
Δεν είπε κανένας πως η μέρα αυτή είναι μέρα συνολικής και αποφασισμένης αντιπαράθεσης.
Είναι μέρα όμως που μετρά το αίμα που χύθηκε στους εργατικούς αγώνες και δεν το κάνει με ξεχωριστά και θλιβερά μνημόσυνα.
Ειδικά σήμερα που το οκτάωρο και το αίμα του σαρώθηκαν, που οι άνθρωποι ξαναδένονται στα τσιγκέλια των σκλαβοπάζαρων, τα παιδιά μας γίνονται αποδημητικά πουλιά και πιάνονται σε ξόβεργες, οι άστεγοι ανταγωνίζονται σε πλήθος τους συγκεντρωμένους στους δρόμους της Αθήνας, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης πολλαπλασιάζονται, η απάθεια εξαπλώνεται σαν λοιμώδες αλτσχάιμερ, ειδικά σήμερα που ο φασισμός μπουκάρει κραδαίνοντας τα κρεματόριά του μέσα στα κοινοβούλια.
Η Πρωτομαγιά είναι μέρα που ορθώνει ψηλό μπόι η κοινωνική απαίτηση και βγάζει βροντερή φωνή, όπως την έβγαζε κάποτε από το El pueblo unido jamas sera vencido ως το Το λαός ενωμένος ποτέ νικημένος.

Νίνα Γεωργιάδου

Δείτε και αυτό: