Γράφει η Δήμητρα Σαμαρά
Ο γιορτασμός του “ΟΧΙ” του 1940 πραγματοποιήθηκε στην πόλη και στον Νομό με μαθητικές παρελάσεις και στο τελευταίο χωριό του νομού Σερρών. Την κυβέρνηση εκπροσώπησε η υπουργός Μαρία Κόλια-Τσαρουχά και τη βουλή των ελλήνων η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Αφροδίτη Στραμπούλη. Επίσης παρευρέθηκε και ο Γιώργος Καπουτζίδης (τιμή μας !) ο οποίος “παρακολούθησε τον 87χρονο πατέρα του να παρελαύνει”.
“Ρίγη συγκίνησης σκόρπισε η παρέλαση του 87χρονου έφεδρου ταγματάρχη Καταδρομών κ. Δημήτρη Καπουτζίδη. Η διέλευσή του μαζί τα μέλη του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Σερρών προκάλεσε έντονα χειροκροτήματα, καθώς”, όπως ανέφερε ο εκφωνητής της παρέλασης, δημοσιογράφος Κώστας Μπούμπας, “προέβη στη συμβολική αυτή ενέργεια για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας”. ([eproodos.gr])
Τα σερραϊκά νιάτα παρέλασαν στον ήχο του τραγουδιού “Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα” που δεν ενόχλησε προφανώς τις δυο εκπροσώπους – κυβέρνησης και βουλής! Σημαίες και ιαχές “η Μακεδονία είναι ελληνική”! Και πάλι οι δυο εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου εποίησαν την νήσσαν.
Η Μακεδονία είναι ελληνική λοιπόν; Ποια Μακεδονία;
Θυμίζουμε – διότι στις μέρες μας η ιστορική άγνοια και ακόμα χειρότερα η αποσιώπηση της ιστορικής αλήθειας ρίχνει νερό στον μύλο του εθνικισμού και του φασισμού – ότι: η γεωγραφική έκταση “Μακεδονία” σύμφωνα με την συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913/ Αύγουστος) κατανεμήθηκε στην Ελλάδα κατά 51%, στην Σερβία κατά 39% και στην Βουλγαρία κατά 10%. Τούτο σημαίνει πως η Μακεδονία δεν όλη ελληνική. Αυτή είναι η επιστημονική αλήθεια. Προς λύπην όλων εκείνων που λειτουργούν με όρους Βουκεφάλα, εθνοκάπηλων, εθνικιστών, παντός είδους διοργανωτών συλλαλητηρίων, πολιτικών και πολιτικάντηδων, εκκλησιαστικών παραγόντων, ιεραρχών και διοργανωτών εορτασμών και παρελάσεων!
Το σωστό σύνθημα λοιπόν – για όποιους αρέσκονται σε συνθήματα, είναι “ η ελλαδική Μακεδονία είναι ελληνική”.
Όσο για το τραγούδι που δεν ενόχλησε κυβερνητικά ώτα αλλά ούτε τους αιρετούς μας άρχοντες, γράφει ο Παντελής Μπουκάλας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 6/2/2018 : Παραθέτω από το βιβλίο της Μαρίκας Ρόμπου-Λεβίδη «Επιτηρούμενες ζωές: Μουσική, χορός και διαμόρφωση της υποκειμενικότητας στη Μακεδονία» (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια): «Στις μέρες μας, οι περισσότερες παραστάσεις ή ανεπίσημες παρουσιάσεις μακεδονικών χορών που πραγματοποιούνται στη Μακεδονία ή σε υπερτοπικό επίπεδο συμπεριλαμβάνουν –και συχνά ανοίγουν– με το καθιερωμένο πια τραγούδι και χορό “Μακεδονία ξακουστή”. […] Σε εθνικό πλαίσιο, αυτό το τραγούδι έχει λάβει διαστάσεις ύμνου της μακεδονικότητας. […] η διερεύνηση του συγκεκριμένου μουσικού και χορευτικού συνόλου έδειξε ότι πρόκειται για το πιο ηχηρό παράδειγμα πολιτισμικής κατασκευής. […] Πρώτον, μουσικολογικά δεν πρόκειται για “παραδοσιακή” μελωδία. Δεύτερον, κινησιολογικά, το χορευτικό βήμα παρουσιάζει έλλειμμα εντοπιότητας, δημιουργικής φαντασίας και “αυθεντικότητας”. Τρίτον, μορφολογικά, ο στίχος δεν παραπέμπει στις συμβάσεις του δημοτικού τραγουδιού. Τέλος, τέταρτον, το περιεχόμενο του στίχου επίσης διαφέρει από αυτό των δημοτικών τραγουδιών και είναι καθαρά εθνικιστικού χαρακτήρα».
Η Ελλαδική Μακεδονία είναι Ελληνική! Όχι όλη η Μακεδονία
Αυτό πρέπει να διδάσκονται τα ελληνόπουλα.
Τον σεβασμό στις πατρίδες των άλλων!