ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να αποδομεί τη δημόσια εκπαίδευση
Δ.Α. (IB) και Ωνάσεια Σχολεία είναι όχημα ιδιωτικών συμφερόντων

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την επίθεση στον πυρήνα του δωρεάν και δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου, προωθώντας την εισβολή της επιχειρηματικότητας στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ο καταιγισμός νόμων, ΥΑ και εγκυκλίων συνιστούν μια συνολική αντιδραστική αλλαγή του DNA του δημόσιου σχολείου, του παιδαγωγικού περιεχομένου του, του ρόλου του εκπαιδευτικού και της εργασίας του, της λειτουργίας κάθε σχολικής μονάδας. Αποτελεί προώθηση των οδηγιών του ΟΟΣΑ από το 2010 και μετά, των συστάσεων της ΕΕ, της έκθεσης Πισσαρίδη και των πορισμάτων του εθνικού διαλόγου για την Παιδεία επί ΣΥΡΙΖΑ. Αξιολόγηση παντού, ανταγωνισμός/κατηγοριοποίηση, σχολική αυτονομία με όρους επιχειρηματικής λειτουργίας, διείσδυση των επιχειρήσεων σε κάθε πλευρά της δημόσιας εκπαίδευσης (έρευνα, διδασκαλία επιχειρηματικότητας, λειτουργία του σχολείου με όρους ιδιωτικού, ψηφιακό σχολείο, δραστηριότητες από ιδιώτες σε δημόσιες δομές), αναζήτηση χρηματοδότησης από ιδιώτες, ιδιωτικά πανεπιστήμια και στο βάθος η διάλυση των εργασιακών και συλλογικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών είναι οι κεντρικοί πυλώνες αυτής της πολιτικής. Έτσι, μετά την εισαγωγή του θεσμού του Διεθνούς Απολυτηρίου (International Baccalaureate, ΔΑ-IB), που άνοιξε την πόρτα για την καλλιέργεια επιπλέον ταξικών διακρίσεων, έρχεται τώρα η δημιουργία των Ωνάσειων σχολείων να κλιμακώσει την αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης. Οι θεσμοί αυτοί όχι μόνο εντείνουν τις ανισότητες στην πρόσβαση στη γνώση για όλους, αλλά διαμορφώνουν ένα σχολείο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αγοράς και όχι στις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας και της νεολαίας, υπονομεύοντας περαιτέρω το θεμελιώδες δικαίωμα στη μόρφωση και οξύνοντας τους ταξικούς φραγμούς.

Όπως είναι ήδη γνωστό, το πρώτο από τα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας, που ανακοινώθηκαν στο Υπουργικό Συμβούλιο, αφορά-μεταξύ άλλων- στην ίδρυση πρότυπων Γυμνασίων και Λυκείων με τη χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση, τα «Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία» (ΔΗΜ.Ω.Σ) στη σύμπραξη, δηλαδή, του δημόσιου συστήματος με το Ίδρυμα Ωνάση. Το δίκτυο θα περιλαμβάνει 22 υφιστάμενα σχολεία, 11 Γυμνάσια και 11 Λύκεια, «σε περιοχές που αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις», από τον Σεπτέμβρη του 2025 με 6 Γυμνάσια και 6 Λύκεια αρχικά. Το Ίδρυμα θα αναλάβει την ανακαίνισή τους (έως 1 εκ. ευρώ ανά σχολείο) και τα λειτουργικά τους έξοδα (έως 500.000 ευρώ το έτος ανά σχολείο). Η εισαγωγή των μαθητών θα γίνεται με εξετάσεις και η επιλογή των εκπαιδευτικών τους θα γίνεται όπως στα πρότυπα, (χάσιμο οργανικών θέσεων κλπ). Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, τα Ωνάσεια Σχολεία θα διασυνδέονται με πανεπιστημιακά ιδρύματα «με στόχο την εισαγωγή και εφαρμογή εκπαιδευτικών καινοτομιών», για τη λειτουργία τους «θα συσταθεί Διοικούσα Επιτροπή με πλειοψηφία του Δημοσίου», και οι λεπτομέρειες θα ρυθμιστούν με σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του Ιδρύματος «κατά το πρότυπο του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου». Έτσι, 22 δημόσια σχολεία παραδίδονται απευθείας στα χέρια των ιδιωτικών συμφερόντων, ανοίγοντας τον δρόμο για τη λειτουργία των αποτυχημένων και καταστροφικών charterschools¹. Με όπλο την χρόνια εγκατάλειψη και την υποχρηματοδότηση, παρουσιάζουν ως σωτήρες τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που πιέζουν για νέες κερδοφόρες μπίζνες στην μεγάλη “αγορά” της εκπαίδευσης όπου ήδη έχουν εισβάλει (Μωραϊτη, Γείτονα κλπ).

Το δήθεν φιλεύσπλαχνο έργο της λειτουργίας των Ωνάσειων σχολείων σε κοινωνικά ευάλωτες περιοχές προς όφελος των παιδιών, καταρρέει εξαρχής, εφόσον οι μαθητές θα εισάγονται με εξετάσεις, όπως στα πρότυπα σχολεία. Όπως συνέβη και με τα υπάρχοντα πρότυπα, που η κυβέρνηση επέκτεινε πέρα από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με ένα σε κάθε νομό, θα πάψουν να είναι σχολεία της γειτονιάς, δημιουργώντας τελικά μεγαλύτερη πίεση στις περιοχές αυτές, όπου τα υπόλοιπα σχολεία καλούνται να απορροφήσουν τους μαθητές από τη γειτονιά, οι οποίοι δεν διεκδικούν ή δεν μπορούν να επιτύχουν την εισαγωγή τους στο πρότυπο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (πολυπληθή τμήματα έλλειψη υποδομών κλπ),. Γι’ αυτό και κατά τη μετατροπή σχολείων σε πρότυπα είχαμε τα προηγούμενα χρόνια μαζικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις σε πολλές περιοχές. Επιπλέον, στις εξετάσεις για την εισαγωγή στα πρότυπα περνάει μόλις το 20% των αιτούντων κι έχει αναπτυχθεί πραγματική φάμπρικα φροντιστηρίων και ιδιαίτερων μαθημάτων, με μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις για τις οικογένειες.

Από την άλλη πλευρά τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα “ευαγή ιδρύματα” δεν αρκούνται πλέον μόνο στην παρέμβαση στο περιεχόμενο των δράσεων των σχολείων μέσω προγραμμάτων, αλλά θέλουν να πάρουν στα χέρια τους απευθείας τα σχολεία με διαμόρφωση διαφοροποιημένων προγραμμάτων σπουδών κλπ. Οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών θα χαθούν, αφού η επιλογή του εκπαιδευτικού προσωπικού θα ακολουθήσει αυτή των πρότυπων και πειραματικών. Η διοίκηση των σχολείων θα γίνεται από τη Διοικούσα Επιτροπή. Η οικονομική ενίσχυση των σχολείων αυτών από το Ίδρυμα Ωνάση (σύμφωνα με τις δηλώσεις), αν υπάρξει και για όποιο ποσό τελικά θα δοθεί, ισχύει για όσο διαρκεί το επιχειρηματικό ενδιαφέρον και μετά, όταν αποχωρήσει, αφήνει καμένη γη, όπως συμβαίνει συνήθως, όπου έχει εφαρμοστεί το μέτρο (ΗΠΑ, Μ. Βρετανία κλπ) Εξάλλου είναι γνωστά τα σκάνδαλα του Ιδρύματος Ωνάση (απαλλαγή από Ειδικό Φόρο Ακινήτων με νόμο ΣΥΡΙΖΑ που διατηρεί η Ν.Δ.) και τελικά, το ελληνικό δημόσιο κι οι φορολογούμενοι αποτελούν τον μεγάλο αιμοδότη του.

Έτσι, η παροχή δώρων από το κράτος στο ιδιωτικό κεφάλαιο μετά το Διεθνές Απολυτήριο (Δ.Α-ΙΒ), συνεχίζεται ακάθεκτη τώρα με τα Ωνάσεια σχολεία και μάλιστα προκαλεί εύλογα ερωτηματικά. Γιατί άραγε αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον του Ιδρύματος για τα σχολεία; Μήπως υπηρετεί και την ανάγκη της κυβέρνησης να επιδείξει έργο να ανοίξει νέους δρόμους κερδοφορίας για το κεφάλαιο και είναι μια κίνηση με πολλαπλά κέρδη; Διεθνές Απολυτήριο και Ωνάσεια σχολεία πάνε χερι χέρι! Ας μην ξεχνάμε ότι το Δ.Α. θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε 5 πρότυπα, με προοπτική να γενικευθεί σε όλα τα πρότυπα, άρα και στα Ωνάσεια!… Στη συζήτηση έχει μπει και το σοβαρό ενδεχόμενο οι κάτοχοι του Δ.Α. να εξασφαλίζουν εισαγωγή στα δημόσια ΑΕΙ χωρίς τα εμπόδια των πανελλαδικών, της ΕΒΕ κλπ που αντιμετωπίζουν οι «κοινοί θνητοί» των δημόσιων σχολείων με τα χιλιάδες κενά και τις χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες, τις ανεπαρκείς κτηριακές υποδομές, την υποχρηματοδότηση και τα υπερμεγέθη τμήματα. Προφανώς, την ίδια δυνατότητα θα έχουν και οι μαθητ(ρι)ες των ιδιωτικών σχολείων που θα παρακολουθούν το πρόγραμμα Δ.Α. Αυτό αποτελεί ένα τεράστιο δώρο στα ιδιωτικά σχολεία και τους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης, οξύνοντας την υπάρχουσα ταξικότητα στο εκπαιδευτικό σύστημα, η οποία έχει αυξηθεί ραγδαία με τα μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ εδώ και 5 χρόνια. Τα συνεχή δώρα είναι ένας σοβαρός λόγος που τον τελευταίο καιρό μεγάλοι όμιλοι, που διαχειρίζονται δισ. ευρώ κι έχουν μεγάλη γνώση της αγοράς, τοποθετούν τα χρήματά τους στην Ελλάδα προβαίνοντας σε επιθετικές εξαγορές ιδιωτικών σχολείων που παρέχουν προγράμματα Δ.Α.

H λαίλαπα της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του σχολείου που προωθείται, είναι τέτοια που δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα!… Πριν καν εισαχθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή, στελέχη της διοίκησης σε διάφορες περιοχές είχαν αρχίσει να ειδοποιούν διευθυντές ότι «επιλέχθηκαν» τα σχολεία τους να μετατραπούν σε Ωνάσεια και ζητούσαν βιογραφικά και σχετικά στοιχεία. Σε αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες ο ρόλος του δ/ντή–manager που προωθείται τελευταία είναι κρίσιμος, αφού σαν δικτατορίσκος θα επιβάλει τις αποφάσεις της κυβέρνησης, θα αναζητά χρήματα σε επιχειρήσεις και ιδρύματα, θα αγνοεί προκλητικά τις θέσεις του αποδυναμωμένου συλλόγου δ ιδασκόντων, αν δεν συμφωνούν μαζί του. Θα προωθεί την αξιολόγηση, την αυταρχικοποίηση και την άρση των εργασιακών και των μορφωτικών δικαιωμάτων. Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ σε πλήρη συναίνεση ΕΕ-ΟΟΣΑ-κεφαλαίου, που υπηρετήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), με στόχο την προώθηση της αξιολόγησης-κατηγοριοποίησης-αυτονομίας της σχολικής μονάδας και τελικά την υποβάθμιση και τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων.

Το εκπαιδευτικό κίνημα καλείται να δώσει μια νέα δύσκολη μάχη ενάντια στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα με συνολική και αναβαθμισμένη απεργιακή απάντηση και πολύμορφο παρατεταμένο αγώνα. Όλα αυτά απαιτούν τη συγκρότηση πανεκπαιδευτικού μετώπου που θα παλέψει για την ανατροπή αυτής της πολιτικής με αγώνες ενιαίους, αποφασιστικούς, και μαχητικούς μέχρι τη νίκη. Με πρωτοπόρο τον ρόλο των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ κόντρα στη λογική της συναίνεσης και της υποταγής του κυβερνητικού συνδικαλισμού, και των κατακερματισμένων αγώνων χαμηλών πτήσεων.

• ΚΑΝΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ σε ΙΔΙΩΤΕΣ! ΟΧΙ στα ΩΝΑΣΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

• ΟΧΙ στην ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ-ΜΑΘΗΤΩΝ που ΟΔΗΓΕΙ στη ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ των ΛΑΪΚΩΝ μορφωτικών ΑΝΑΓΚΩΝ και την ΑΥΞΗΣΗ των ΤΑΞΙΚΩΝ φραγμών

• ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ των ΔΑΠΑΝΩΝ για τη ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!

• ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ για ΟΛΑ τα ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ,

με ΒΑΣΗ τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ και ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ!

1 Τα charter schools είναι δημόσια σχολεία που λειτουργούν με μεγαλύτερη αυτονομία σε σχέση με τα παραδοσιακά δημόσια σχολεία, συνήθως βάσει ενός «καταστατικού χάρτη» (charter), από όπου προέρχεται και το όνομά τους. Αυτά τα σχολεία ιδρύονται και λειτουργούν από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, τοπικές κοινότητες ή ιδιωτικές εταιρείες, αλλά με διαφορετικούς κανόνες και πλαίσιο λειτουργίας και χρηματοδοτούνται από δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους. Βασικά τους χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: Αυτονομία: Λειτουργούν με φαινομενική ευελιξία ως προς τη διαχείριση, τη διδασκαλία και τη διοίκηση που συχνά καταλήγει σε αυθαιρεσίες. Υπόκεινται σε σκληρή αξιολόγηση με βάση τους στόχους που θέτει ο «καταστατικός χάρτης» τους.Χρηματοδότηση: Χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους, αλλά μπορούν να δέχονται και ιδιωτικές δωρεές. Παρά τη δημόσια χρηματοδότηση τα διαχειρίζονται ιδιωτικούς φορείς με τη λογική της επιχείρησης.Λογοδοσία: Είναι υποχρεωμένα να τηρούν τους όρους του καταστατικού χάρτη και να επιτυγχάνουν συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς στόχους, αλλιώς κινδυνεύουν με κλείσιμο.Επιλογή μαθητών: Δεν δέχονται μαθητές βάσει γεωγραφικής κατανομής και συχνά επιλέγουν μαθητές μέσω εξετάσεων ή κληρώσεων, γεγονός που ενισχύει περισσότερο τον ανταγωνισμό.