Να αναζωογονήσουμε το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και να ανεβάσουμε την πάλη του λαού μας για την εθνική ανεξαρτησία

Η όξυνση του παγκόσμιου ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που συνοδεύεται από εξαπόλυση πολέμων και συγκέντρωση μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων σε περιοχές-κόμβους, όπως είναι η Νοτιοανατολική Μεσόγειος, εμπλέκει τη χώρα μας σε μεγάλους κινδύνους και απειλές. Γιατί και η ίδια αποτελεί αντικείμενο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και, καθώς είναι δεμένη με τους δυο ισχυρούς στρατιωτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, σέρνεται στις ιμπεριαλιστικές τους εξορμήσεις, ενώ ταυτόχρονα οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν παραδώσει το έδαφός της σε αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις που χρησιμοποιούνται για την προώθηση πολεμικών και κατακτητικών σκοπών των ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ευθυγραμμισμένη με το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν». Υπηρετεί πειθήνια τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, παρέχοντας στις ΗΠΑ υπηρεσίες ανεμπόδιστης και διευρυνόμενης επιθετικής δραστηριότητας από τη βάση της Σούδας και προσφορές για άνοιγμα και άλλης στρατιωτικής βάσης στην Κάρπαθο. Μετατρέπει δε το Αιγαίο -με πρόσχημα το Προσφυγικό- σε θάλασσα περιπολιών των πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ και αναλαμβάνει «πρωτοβουλίες» εξωτερικής πολιτικής που στηρίζουν και προωθούν τα σχέδια του αμερικάνικου και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, όπως είναι ο περιβόητος «άξονας» με το Ισραήλ και την Αίγυπτο και η συμφωνία των Πρεσπών με την ΠΓΔΜ για την ένταξη της τελευταίας στο ΝΑΤΟ.

Η γραμμή αυτή, προσαρμογής στις διεθνείς γεωστρατηγικές, πολιτικές, οικονομικές και ενεργειακές επιδιώξεις της ΕΕ και των ΗΠΑ, έχει σαν αποτέλεσμα να σπρώχνει τη χώρα μέσα στη δίνη των καταστροφικών και επικίνδυνων συνεπειών της ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Φέρνει την Ελλάδα πιο κοντά στα θερμά μέτωπα της πολεμικής ανάφλεξης, σε αντιπαράθεση με γειτονικές χώρες που δέχονται την επίθεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και αντιμέτωπη με τα δεινά που δημιουργεί η πολιτική των ιμπεριαλιστών, όπως το μεγάλο προσφυγικό ρεύμα.

Το προσφυγικό ζήτημα είναι μια ανοιχτή πληγή, μια τεράστια ανθρώπινη τραγωδία που προκαλείται και τροφοδοτείται από την ιμπεριαλιστική πολιτική των πολέμων και της οικονομικής λεηλασίας των χωρών. Ασκεί άμεση και μεγάλη πίεση στη χώρα μας που θα διαρκεί όσο δεν εξαλείφονται οι αιτίες που το προκαλούν. Απέναντι στους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες – θύματα των πολέμων, η ΕΕ υψώνει φράκτες και φτιάχνει στρατόπεδα με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, αρνείται να δώσει άσυλο και προχωρεί σε αναγκαστικές μαζικές απελάσεις.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακολουθεί πιστά αυτή την αντιμεταναστευτική πολιτική και εφαρμόζει μέτρα εξανδραποδισμού των προσφύγων. Τους εγκλωβίζει σε στρατόπεδα όπου επικρατούν απαράδεκτες συνθήκες εξαθλίωσης, με τις απόπειρες αυτοκτονίας και τους θανάτους να πληθαίνουν. Και στα συνεχή εκρηκτικά ξεσπάσματά τους απαντά με ξυλοδαρμούς και ανοιχτή αστυνομική καταστολή.

Ενάντια στους πόλεμους, στις επεμβάσεις, στη ληστρική οικονομική εκμετάλλευση, στις καταστροφές ολόκληρων χωρών και περιοχών, είναι ανάγκη να αναπτυχθεί ο πιο πλατύς αγώνας για το ξεσκέπασμα, το σταμάτημα και την αποτροπή τους. Η ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που θα εκπληρώσει αυτόν το στόχο και θα σταθεί αλληλέγγυο στους πρόσφυγες και μετανάστες και σε όλα τα θύματα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής προβάλλει σαν βασικό καθήκον.

Η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική είναι αξεχώριστη από την πάλη ενάντια σε αυτούς που την υπηρετούν και τη στηρίζουν μέσα στη χώρα μας, εφαρμόζοντας πολιτική εξάρτησης και εθνικής υποτέλειας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δίνοντας, από τους πρώτους μήνες της θητείας της, ταπεινωτικές έγγραφες δεσμεύσεις προς την ΕΕ ότι δεν θα προβαίνει σε μονομερείς ενέργειες και ότι η οικονομική πολιτική της χώρας θα υπόκειται στον αυστηρό έλεγχο της τρόικας, προχώρησε στη συνέχεια στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Δεν αρκέστηκε όμως, μόνο στην ενίσχυση των δεσμών της οικονομικής εξάρτησης από την ΕΕ και μάλιστα σε βάθος δεκαετιών. Με τρόπο προκλητικό ο Αλ. Τσίπρας, υποβάλλοντας τα διαπιστευτήριά του στον Τραμπ κατά την περσινή επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, χαρακτήρισε τις ΗΠΑ «υπερασπιστή των αξιών της δημοκρατίας και της ελευθερίας», προχωρώντας σε έναν απροκάλυπτο εξωραϊσμό της πολιτικής τους.

Οι φιλοφρονήσεις της αμερικανικής ηγεσίας ότι «ο Αλέξης κάνει καλή δουλειά» ήλθαν σαν επιβεβαίωση της αμερικανοδουλείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η οποία προχωρεί σε αγορές δισεκατομμυρίων δολαρίων αμερικανικού στρατιωτικού εξοπλισμού, ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της Ελλάδας στις αμερικάνικες επενδύσεις, ευθυγραμμίζεται με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και τους προσφέρει όλες τις διευκολύνσεις που απαιτούν στο έδαφος και στις θάλασσες της χώρας για τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις.

Οι βαριές συνέπειες της πολιτικής της διπλής ιμπεριαλιστικής εξάρτησης από τον ευρωπαϊκό και αμερικάνικο ιμπεριαλισμό δείχνουν την κρίσιμη και αποφασιστική σημασία που έχει για τη ζωή του ελληνικού λαού και την πορεία του τόπου ο αγώνας για την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.

Ο αγώνας αυτός εκφράζεται μέσα από την προώθηση των λαϊκών αιτημάτων για την κατάργηση των μνημονίων και κάθε υποδουλωτικής συμφωνίας και σύμβασης, για την έξοδο της χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την απομάκρυνση των αμερικανικών και νατοϊκών βάσεων και των ξένων πολεμικών στόλων από την ελληνική επικράτεια, για την ολοκληρωτική απαλλαγή από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.

O ευρύτερος προσανατολισμός της λαϊκής πάλης πρέπει να στρέφεται και να κατευθύνεται στην ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και την εφαρμογή ριζικών κοινωνικών μετασχηματισμών στη ζωή του τόπου, μέσα από την ανατροπή των κυρίαρχων εκμεταλλευτριών τάξεων και την επαναστατική άνοδο στην πολιτική εξουσία της εργατικής τάξης και των κοινωνικών συμμάχων της, που θα ανοίξει το δρόμο σε μια Eιρηνική, Δημοκρατική, Ανεξάρτητη και Σοσιαλιστική Ελλάδα.

Τον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία που αποτελεί βάση για το δημοκρατικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και αιχμή της πάλης του λαϊκού κινήματος ενάντια στην ξενόδουλη πολιτική της κυρίαρχης μεγαλοαστικής τάξης και των κομμάτων της, σήμερα, τον έχουν εγκαταλείψει δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά, όπως το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και, μάλιστα, σε μια περίοδο όπου τα μνημόνια ανέδειξαν με τον πιο έντονο και καθαρό τρόπο την ξενοκρατία που καταδυναστεύει τη χώρα.

Προβάλλοντας εξωφρενικές ψευτοθεωρίες περί “ιμπεριαλιστικής Ελλάδας”, τον αρνούνται και τον θεωρούν ξένο προς τα λαϊκά συμφέροντα, παρωχημένο και εκτός εποχής. Στην πραγματικότητα, με αυτό τον τρόπο εξωραΐζουν το σημερινό σύστημα της εξάρτησης και της υποτέλειας, συγκαλύπτουν και αφήνουν στο απυρόβλητο την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία του ιμπεριαλισμού, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στους αντιδραστικούς εθνικιστές και πατριδέμπορους να καπηλεύονται τα μεγάλα αιτήματα της Αριστεράς, και όλα αυτά στο όνομα ενός κούφιου αντικαπιταλισμού τροτσκιστικής έμπνευσης και κοπής.

                                                                                                                    Μ-Λ ΚΚΕ,   3 Γενάρη 2019