Μέρος 2ο

(Το 1ο μέρος εδώ)

Τα 38 χρόνια της καταστροφικής Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ)

Στα 38 χρόνια της ένταξης της χώρας στις ΕΟΚ-ΕΕ, η κατάσταση του λεγόμενου πρωτογενούς τομέα της παραγωγής εμφάνισε σημαντική επιδείνωση με αποτέλεσμα:
•Να καταστραφούν πάνω από 250.000 αγροτικά νοικοκυριά της χώρας μας και να υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν την αγροτική δραστηριότητα πάνω από 800.000 αγρότες.
•Το αγροτικό εισόδημα να μειωθεί πάνω από 20% από το 2000 έως το 2008 (πριν την κρίση). Σήμερα και μετά την κρίση το αγροτικό εισόδημα εκτιμάται ότι έχει μειωθεί πάνω από 24%.
•Μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981, το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων (εξαγωγές μείον εισαγωγές σε τρέχουσες τιμές μετατρεπόμενες σε Ευρώ) από πλεονασματικό (περ. 82 εκατ. €) μετατράπηκε σε έντονα ελλειμματικό (ήδη από το 1982) με συνεχή φθίνουσα πορεία: το 1991:- 311 εκατ. €, το 2001: – 1,01 δις €, κ.ο.κ. με αποκορύφωμα το έτος 2008, όποτε το έλλειμμα του ισοζυγίου έφθασε τα 3,04 δις €.
•Με τα πλαφόν και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας που επέβαλλε η Ε.Ε., λόγω υπερβάσεων του καθορισμένου ορίου παραγωγής, περιορίστηκαν και μειώθηκαν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
•Έχει νομιμοποιηθεί η νοθεία στο λάδι με τον κανονισμό της ΕΕ που συνυπόγραψε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1998 με σύμφωνη γνώμη της ΓΕΣΑΣΕ-ΠΑΣΕΓΕΣ και τοπικών ΟΑΣ. Το λάδι, εκτός από τη νοθεία, έχει τιμή παραγωγού κ.μ.ο. γύρω στο 2,50-2,90 €/κιλό που δεν καλύπτει το κόστος παραγωγής του.
• Το ποσοστό συμβολής του πρωτογενούς τομέα στο ΑΕΠ από 37% το 1981, καταβαραθρώθηκε στο 2,8% το 2011.
•Πάνω από 3,5 εκ. στρέμματα μη αρδευόμενης γεωργικής γης εγκαταλείφθηκαν λόγω της ασύμφορης εκμετάλλευσής τους.
•Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αμπελιών και εσπεριδοειδών ξεριζώθηκαν, η παραγωγή κρασιού, σουλτανίνας και οι εξαγωγές πορτοκαλιών μειώθηκαν κατακόρυφα.
•Εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι εσπεριδοειδών σαπίζουν στα δέντρα, καθώς οι ασύμφορες τιμές (π.χ. 3-4 λεπτά/κιλό το χυμοποιήσιμο πορτοκάλι στη Λακωνία), δεν καλύπτουν ούτε το κόστος συλλογής τους. Οι δήθεν σωτήριες λύσεις των Ομάδων Παραγωγών που διατυμπάνιζε το ΥΑΑ&Τ βούλιαξαν κι αυτές μέσα στις ανερμάτιστες πολιτικές.
•Η κτηνοτροφία οδηγείται στην καταστροφή λόγω υψηλού κόστους παραγωγής και χαμηλών τιμών στον παραγωγό. Από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ η αυτάρκειά της μειώθηκε δραστικά σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα. Συγκεκριμένα στα πουλερικά από 100,4% σε 75%, στο χοιρινό κρέας από 94% σε μόλις 28%, στο βοδινό κρέας από 66% στο 15%, στο αιγοπρόβειο από 92% στο 70%.
•Παρατηρείται μία σοβαρή μείωση στα πρώιμα κηπευτικά γύρω στο 40% των καλλιεργούμενων εκτάσεων.
•Οι συνεταιριστικές οργανώσεις ουσιαστικά διαλύθηκαν, ενώ με το νέο Ν/σχ του ΥΑΑ&Τ δημιουργούνται «νέες», με όρους και προϋποθέσεις που ευνοούν τους μεγάλους αγρότες και τις γεωργικές επιχειρήσεις. Χάθηκαν ήδη πάνω από 1000 θέσεις εργασίας, ενώ με τη νέα συρρίκνωση θα χαθούν άλλες περίπου 2000 θέσεις εργασίας.

Η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ 2014-2020

Η νέα ΚΑΠ, που εντάσσεται στο πλαίσιο «Στρατηγική Ευρώπη 2020», κινείται χωρίς περιστροφές, αστερίσκους και υποσημειώσεις, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων και των διατροφικών αλυσίδων.
Η νέα ΚΑΠ, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και με το πρόσχημα της άρσης των ανισοτήτων μεταξύ των παλιών και των νέων κρατών-μελών, άρει κάθε καθεστώς προστασίας, «απελευθερώνει» τις αγορές αγροτικών προϊόντων και τις παραδίδει βορά στα αγροδιατροφικά μονοπώλια.
Η νέα ΚΑΠ εισηγείται πλέον ξεκάθαρα την έξοδο της φτωχομεσαίας αγροτιάς και των ψαράδων από το παραδοσιακό επάγγελμά τους, το ξεπούλημα και τη συγκέντρωση της γης στους επιχειρηματίες αγρότες, ενώ παράλληλα δυναμώνει την παροχή των ενισχύσεων και επιδοτήσεων στις αγροτικές επιχειρήσεις, πριμοδοτεί τη δημιουργία Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων που θα διασφαλίζουν τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών, κατευθύνει την παράδοση του αλιευτικού πλούτου σε ντόπια και ξένα μονοπωλιακά συγκροτήματα, προτείνει την ελεύθερη είσοδο των τραπεζών στη χρηματοδότηση των αγροτικών επιχειρήσεων. Στη νέα πρόταση αναθεώρησης της ΚΑΠ για την περίοδο 2014-2020 οι πόροι χρηματοδότησης μειώνονται σημαντικά, οι επιδοτήσεις περιφερειοποιούνται και αποδεσμεύονται ακόμα περισσότερο από την παραγωγή και τέλος εισάγεται η έννοια της ψευδεπίγραφης «πράσινης ενίσχυσης» προς όφελος αυτών που μπορούν να παράγουν «οικολογικά» αγροτικά προϊόντα.

Το Μητρώο Αγροτών και αγροτικών εκμεταλλεύσεων

Παράλληλα, ακολουθώντας κατά γράμμα τις εντολές της Ε.Ε., οι κυβερνήσεις της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έβαλαν σε εφαρμογή τη μεγαλύτερη καπιταλιστική αναδιάρθρωση στον τομέα της Γεωργίας, το μεγαλύτερο εργαλείο συγκέντρωσης της αγροτικής γης. Το «Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων». Με βάση τα κριτήρια, το ποιος θεωρείται «κατά κύριο επάγγελμα αγρότης», θα πρέπει να πληροί σωρευτικά τις εξής προϋποθέσεις: α) Να είναι κάτοχος αγροτικής εκμετάλλευσης, β) ν’ ασχολείται επαγγελματικά με αγροτική δραστηριότητα στην εκμετάλλευσή του και να λαμβάνει από αυτήν την απασχόλησή του τουλάχιστον το 50% του συνολικού ετήσιου εισοδήματός του, γ) να είναι ασφαλισμένος ο ίδιος και η αγροτική του εκμετάλλευση, όπου απαιτείται, σύμφωνα με το νόμο και δ) να τηρεί λογιστικά βιβλία. Με αυτό τον απεχθή νόμο, όλη η φτωχολογιά του χωριού, που υποχρεώνεται από το μικρό της κλήρο να κάνει μία ή και δύο δουλειές για να επιζήσει, ξεκληρίζεται. Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα, όπου η απόγνωση και πάνω απ’ όλα η χρόνια μνημονιακή πολιτική της εξάρτησης σπρώχνει αναγκαστικά τη φτωχομεσαία αγροτιά στο δρόμο του αγώνα.

Ποιοι ωφελούνται σε περιφερειακό επίπεδο

Σε τοπικό επίπεδο ενισχύονται οι μεγαλοαγρότες, οι «αγροτικές επιχειρήσεις», οι αγροδιατροφικές αλυσίδες, οι ομάδες παραγωγών, τα μοναστήρια και πάνω απ’ όλα οι τράπεζες στις οποίες έχει υποθηκευτεί πάνω από το 75% της αγροτικής γης και τους έχει ανατεθεί η «συμβολαιακή γεωργία». Όλοι αυτοί λειτουργούν σε πλήρη εξάρτηση από τις πολυεθνικές για την προμήθεια των φυτοφαρμάκων, των μηχανημάτων, του πολλαπλασιαστικού υλικού, της μεταφοράς, επεξεργασίας, διανομής, κ.λπ. Μέσα σ’ αυτό το καθεστώς των χαμηλών τιμών παραγωγού, η φτωχή και μεσαία αγροτιά οδηγείται στην εγκατάλειψη της αγροτικής της δραστηριότητας, ή για να επιβιώσει θα πρέπει να ελαχιστοποιήσει τα έξοδα παραγωγής. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το ξερίζωμα από τη γη εκατοντάδων χιλιάδων αγροτών, ενώ αυτοί που απομένουν καταδικάζονται σε έναν αγώνα επιβίωσης.

Η παγκόσμια Γεωργία στα νύχια των πολυεθνικών

Και δεν είναι μόνο η ελληνική αγροτιά που δέχεται την πίεση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού που οδήγησε σε μία τεράστια συγκέντρωση, με αποτέλεσμα τον τριπλασιασμό του παγκοσμίου εμπορίου σε τρόφιμα. Το ίδιο το χρηματιστικό κεφάλαιο οδηγεί αναπόφευκτα σε νέες συγκεντροποιήσεις και συγκεντρώσεις όλων των τομέων που εμπλέκονται σε όλα τα στάδια (παραγωγή, διανομή, κατανάλωση) της αγροτικής παραγωγής. Και όλοι αυτοί οι τομείς της τροφικής αλυσίδας ελέγχονται απόλυτα από μία χούφτα πλανητικών μεγαθηρίων. Αρκεί να πούμε ότι 30 μονοπώλια ελέγχουν το 33% των επεξεργασμένων τροφίμων (Nestlé, PepsiCo, Coca-Cola, Unilever, Danone, General Mills, Kellogg’s, Mars, Associated British Foods, Mondelez, κ.α.), 5 ελέγχουν το 75% του παγκόσμιου εμπορίου σιτηρών (Continetal Grain, Dreyfous, Garnac, Cargill, Bunge), 6 διευθύνουν το 75% της παγκόσμιας αγοράς φυτοφαρμάκων (Syngenta, Bayer, Dupont, Basf, Montsanto, Dow), 2 ελέγχουν τις μισές πωλήσεις της παγκόσμιας παραγωγής μπανανών (Delmonte, Chiquita) και 3 εμπορεύονται το 85% της παγκόσμιας παραγωγής τσαγιού (Lipton, Twining tea, Honest tea), ενώ η νεοσύστατη εταιρεία Monsanto-Bayer από μόνη της ελέγχει το 91% της παγκόσμιας αγοράς μεταλλαγμένων σπόρων. Γενικά, η «απελευθέρωση» των αγορών οδήγησε σε μια τεράστια συγκέντρωση όπου οι τιμές παραγωγού βασικών προϊόντων που εμπορεύονται οι πολυεθνικές έχουν μειωθεί πάνω από 50% τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ παράλληλα οι τιμές στον καταναλωτή αυξάνουν. Παρά το γεγονός ότι παράγονται τρεις φορές περισσότερα τρόφιμα από τις παγκόσμιες ανάγκες, η πείνα στον Κόσμο εξακολουθεί να αυξάνεται εν μέσω αφθονίας! Στις ίδιες τις ΗΠΑ, η παραγωγή κατά 40% περισσοτέρων τροφίμων απ’ όσα χρειάζεται ο πληθυσμός, δεν εμποδίζει 26 εκατ. Αμερικανούς να επιβιώνουν μόνο από τα υποτυπώδη δημόσια συσσίτια και τα φιλανθρωπικά βοηθήματα.

Η θέση του Μ-Λ ΚΚΕ

Γι’ άλλη μια φορά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση συναγωνίζονται στη σπέκουλα και την ίντριγκα, τις υποσχέσεις και τις «δεσμεύσεις», προσπαθώντας ο καθένας για λογαριασμό του ν’ αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι της αγροτιάς, προκειμένου να προωθήσει τη θέση του στο πολιτικό σκηνικό που έχει στηθεί.
Το Μ-Λ ΚΚΕ έχει ταχθεί από την αρχή στο πλευρό της αγωνιζόμενης φτωχομεσαίας αγροτιάς, έχει αναλύσει με την αρθρογραφία του «Λαϊκού Δρόμου» και έχει συζητήσει για τα όλα τα αιτήματά της, την προοπτική του αγώνα, τη στάση των αστικών κομμάτων, τους απαράδεκτους χειρισμούς του ΚΚΕ και της «Πανελλαδικής Επιτροπής των μπλόκων», την κυβερνητική αδιαλλαξία, τα στημένα αγροτοδικεία, τη θέση των αγροτοπατέρων, το τεράστιο παλιρροιακό κύμα της νέας «ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ» και των διεθνών συμφωνιών στο πλαίσιο του Π.Ο.Ε. και της ΤΡΡ που έρχονται να σαρώσουν τα φτωχομεσαία αγροτικά νοικοκυριά τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Η θέση του Μ-Λ ΚΚΕ είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένη στην κατεύθυνση του ταξικού αγώνα στο πλευρό των αγροτικών συλλόγων και των αγροτικών επιτροπών, για την επίλυση μιας σειράς άμεσων αιτημάτων που θα ανακουφίσουν τη μικρομεσαία αγροτιά και παράλληλα θα της δώσουν κουράγιο να συνεχίσει τους αγώνες της. Παράλληλα, θα πρέπει να συνδεθούν τα δικά της αιτήματα με τα γενικότερα αιτήματα του εργατολαϊκού κινήματος, ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών συμφωνιών, ενάντια στην εξοντωτική ΚΑΠ, ενάντια στους αντιδραστικούς νόμους των Μνημονίων, ενάντια στους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, ενάντια στην ένταξη της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική Ε.Ε., ενάντια στην εξάρτηση και υποτέλεια.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος

Δείτε και αυτό: