Το μεγαλύτερο παλάτι που χτίστηκε τα τελευταία 100 χρόνια αποτελεί (από το 2014) την επίσημη κατοικία του σύγχρονου Σουλτάνου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το προεδρικό μέγαρο, γνωστό και ως «Λευκό Σεράι», βρίσκεται στην Άγκυρα, έχει 30 φορές το μέγεθος του Λευκού Οίκου και πολλά ενδιαφέροντα ακόμη στατιστικά και αριθμούς. Ας περιοριστούμε να σημειώσουμε ότι από τα 1.100 δωμάτια του παλατιού, τα 250 προορίζονται για αποκλειστική χρήση της οικογένειας Ερντογάν. Ακόμη και ο ομηρικός βασιλιάς Πρίαμος που είχε τη δυνατότητα να δικαιολογήσει στην εφορία πολλές συζύγους και μια 50αριά παιδιά, τόσο μεγάλο παλάτι δεν είχε.

Για να αποφύγει τον κίνδυνο της πλήξης, ο Ερντογάν κατασκευάζει δύο ακόμη παλάτια, που θα αποτελέσουν περίπου τα «θερινά» και «χειμερινά» ανάκτορα τού σουλτάνου και της οικογένειάς του:
Στον κόλπο του Οκλούκ, στη Μαρμαρίδα, ο πρόεδρος της Τουρκίας έκοψε 50.000 δέντρα για να εξασφαλίσει ικανό χώρο για να φιλοξενήσει το θερινό του ανάκτορο, το οποίο σε έκταση θα είναι περιορισμένο σε σχέση με το Λευκό Σεράι, διαθέτοντας μόλις 300 δωμάτια.
Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν ήδη κατασκευάζει και τρίτο μεγαλοπρεπές ανάκτορο, αυτή τη φορά στην όχθη της -μεγαλύτερης στη Τουρκία- λίμνης Βαν, και συγκεκριμένα στη θέση που άλλοτε ο σουλτάνος Αλπ Αρσλάν είχε στήσει τη σκηνή εκστρατείας του, προετοιμάζοντας τη νικηφόρο εφόρμησή του επί των Βυζαντινών, η οποία και έθεσε τις βάσεις για την κυριαρχία των Σελτζούκων στην Ανατολία, ειδικά έπειτα από τη μάχη του Ματζικέρτ το 1071 μ.Χ.

Ας σημειωθεί ότι αυτή τη φορά το σουλτανικό ανάκτορο εμποδίζει την ελεύθερη πρόσβαση στην όχθη της λίμνης, και γι’ αυτό τον Ιούλιο του 2019 το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας είχε διακόψει τις εργασίες κατασκευής, οι οποίες όμως επανεκκινήθηκαν με νομοθετική παρέμβαση του Σουλτάνου, ο οποίος βάζει τους βουλευτές του να λένε: «Τι εννοείτε όταν λέτε “παλάτι”; Εμείς το βλέπουμε ως ένα οίκημα αφιερωμένο σε ολόκληρο το έθνος».

Προφανώς, για πολλά ελληνικά μάτια, οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης της Τουρκίας, οι οποίοι χτίζουν παλάτια την ώρα μάλιστα που η ανεργία και η φτώχεια στην Τουρκία απλώνονται, είναι αόρατοι.
Κρύβοντας μάλλον τους μικροαστικούς τους φόβους μπροστά στην απειλή του πολέμου, κάποιες δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά (ντούροι αντικαπιταλιστές ριζοσπάστες, έτοιμοι να γκρεμίσουν την αστική τάξη σε παγκόσμιο επίπεδο) προτιμάνε να μη βλέπουν ότι η Τουρκία επιχειρεί να αναβαθμίσει τον περιφερειακό και διεθνή ρόλο της, με στρατούς κατοχής, εκστρατείες και επεμβάσεις εκτός των συνόρων της, και με εσωτερική επιβολή ενός φασιστικού μοντέλου. Προτιμούν, σε ό,τι μας αφορά, να μη βλέπουν την αμφισβήτηση συνόρων, κυριαρχικών δικαιωμάτων, συνθηκών που έχουν υπογραφεί εδώ κι έναν αιώνα, και διεθνών συμβάσεων που συμπληρώνουν μερικές δεκαετίες ζωής. Στην καλή περίπτωση, βάζουν στο ίδιο ζύγι την αστική τάξη της Τουρκίας με εκείνη της Ελλάδας, όταν δεν περιγράφουν ότι είναι η ελληνική αστική τάξη που επιτίθεται και η τουρκική που …αμύνεται.
Την ώρα που η Τουρκία βάζει μπρος την κατασκευή ενός αμιγώς τουρκικής κατασκευής μαχητικού αεροσκάφους 5ης γενιάς με δυνατότητες «stealth» (σε αντικατάσταση των αμερικανικών F-35), φαίνεται ότι η τουρκική αστική τάξη, στα μάτια ορισμένων, είναι ήδη αόρατη.

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος