Συνεχίζει στο παιχνίδι των προκλήσεων και των διαστρεβλώσεων η Άγκυρα, με αμφισβητήσεις θαλάσσιων περιοχών και ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο. 

Με αφορμή τη συνάντηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι, για τον χαρακτηρισμό και την οριοθέτηση των AOZ των δύο χωρών, το τουρκικό ΥΠ.ΕΞ. εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου «δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέρα ​​από τα χωρικά ύδατά τους». 

Μάλιστα, φέρνει ως παράδειγμα το Καστελόριζο, αμφισβητώντας ουσιαστικά την υφαλοκρηπίδα του, καθώς ισχυρίζεται πως αυτό το «μικρό νησί… υποτίθεται ότι παράγει μια περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας τετραπλάσια από την επιφάνεια του».

Παράλληλα, η Τουρκία υποστηρίζει πως το μνημόνιο συνεννόησης με τη Λιβύη «είναι σύμφωνο με τις δικαστικές αποφάσεις που θεσπίζουν τη διεθνή νομολογία και το διεθνές δίκαιο».

Σημειώνεται ότι, την Κυριακή, Δένδιας και Σούκρι επανέλαβαν την κοινή τους άποψη ότι το μνημόνιο που υπέγραψαν η Άγκυρα και η Τρίπολη, στερείται νομικής βάσης.

Υπενθυμίζεται επίσης ότι για το ίδιο θέμα το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών έχει καλέσει σε εξηγήσεις τον πρέσβη της Λιβύης και έδωσε προθεσμία μέχρι την Πέμπτη για να παραδοθεί το μνημόνιο συνεννόησης μεταξύ της τουρκικής και της λιβυκής κυβέρνησης. Διαφορετικά ο Λίβυος πρέσβης θα απελαθεί. Εξηγήσεις για το ίδιο θέμα κλήθηκε να δώσει και ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα.

Η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ.

Με τη συμφωνία που υπεγράφη με τη Λιβύη, οριοθετείται τμήμα των δυτικών συνόρων των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας μας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η συμφωνία είναι σύμφωνη με τις δικαστικές αποφάσεις που θεσπίζουν τη διεθνή νομολογία και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών άρθρων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας.

Όλα τα μέρη γνωρίζουν ουσιαστικά ότι τα νησιά δεν μπορούν να επηρεάσουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας, της χώρας με τη μακρύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο, τα νησιά που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά της διάμεσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών περιοχών δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέρα ​​από τα χωρικά ύδατά τους και ότι το μήκος και η κατεύθυνση των ακτών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας.

Στην πραγματικότητα, πριν από την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας, η Τουρκία έχει επανειλημμένα προσκαλέσει όλα τα μέρη στις διαπραγματεύσεις για μια συναίνεση που θα βασίζεται στην ισότητα και παραμένει έτοιμη για διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, αντί να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις για να ανταποκριθούν στην προσέγγιση της Τουρκίας που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και στην ισότητα, τα άλλα μέρη προτίμησαν να λάβουν μονομερή μέτρα και να προσπαθήσουν να μεταβιβάσουν την ευθύνη στην Τουρκία.

Οι μαξιμαλιστικές και ασυμβίβαστες ελληνικές και ελληνοκυπριακές αξιώσεις είναι πέρα από κάθε λογική, ενώ για παράδειγμα το Καστελόριζο, ένα μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την ηπειρωτική Τουρκία, υποτίθεται ότι παράγει μια περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας τετραπλάσια από την επιφάνεια του. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα η Αίγυπτος να χάσει έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Μέσα από αυτή τη συμφωνία με τη Λιβύη, οι δύο χώρες έχουν σαφώς εκδηλώσει την πρόθεσή τους να μην επιτρέψουν κανένα τετελεσμένο γεγονός.