Ανοιχτή επιστολή κοινοποίησε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου με αφορμή το καίριο θέμα των Πνευματικών Δικαιωμάτων των δημιουργών αλλά και με τετραπλή στόχευση. Να τονώσει πρωτίστως το ηθικό των συναδέλφων του και κυρίως όσων, λόγω της απουσίας διανομών, αντιμετωπίζουν άμεσο ζήτημα οικονομικής επιβίωσης, προτείνοντας μάλιστα υπέρ αυτών και την πραγματοποίηση μιας μεγάλης συναυλίας ώστε «να μαζευτούν κάποια χρήματα για τους συναδέλφους εκείνους που βρίσκονται σε δύσκολη θέση, να επικοινωνήσουμε το πρόβλημα απευθείας στον κόσμο που μας στηρίζει, να στηρίξουμε το φρόνημα όλων μας, να ζεστάνουμε τις καρδιές μας με την αίσθηση της αλληλεγγύης».
Να υπαινιχθεί ενόψει της δραστηριοποίησης της Ανεξάρτητης Οντότητας Διαχείρισης IP HUB Α.Ε τους..α λα ΑΕΠΙ κινδύνους πάσης προέλευσης (εξ ου και η καταληκτήρια φραση του «πάμε στοίχημαν;» που παραπέμπει σε διαφημιστικό σποτ γνωστής στοιχηματικής εταιρείας ο ιδιοκτήτης της οποίας δραστηριοποιείται πλέον και στην κατεύθυνση λειτουργίας Ανεξάρτητης Οντότητας Διαχείρισης των δικαιωμάτων των δημιουργών ). Να επισημάνει το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεικνύεται ανακόλουθος προς την προεκλογική του δέσμευση να στηρίξει την δημιουργία της αυτοδιαχειριζόμενης Ένωσης Δικαιούχων Έργων Μουσικής. Και να καταγγείλει την πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στους δημιουργούς καταρχάς, αλλά κα απέναντι σε «κάθε τι συλλογικό, αδέσμευτο και ακηδεμόνευτο γενικώς».
Η επιστολή έχει ως εξής:
«Αγαπητοί συνάδελφοι, γνωστοί μου και άγνωστοι, δεν πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι θα ξεπεράσουμε τα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά μας “αναίμακτα”, χωρίς αγώνες.
Πίσω από τις τρικλοποδιές, που μας βάζουν οι κυβερνώντες, κρύβονται κατά τη γνώμη μου τα εξής:
• Εμπαθής εκδικητικότητα γιατί αρκετοί από εμάς δεν αποδεχόμαστε το δόγμα της “κανονικότητας” .
• Πιθανότατα, ιδιοτελή και προσωπικά συμφέροντα λαμόγιων που κινούνται στις παρυφές του συστήματος και έχουν μυριστεί ευκαιρίες για πλιάτσικο στον πολύπαθο τομέα των πνευματικών δικαιωμάτων.
• Και, κυρίως, ιδεολογική απέχθεια των κυβερνώντων για κάθε τι συλλογικό, αδέσμευτο και ακηδεμόνευτο, όπως ελπίζουμε και θέλουμε να είναι η ΕΔΕΜ. (Να θυμίσω ότι η Ντόρα Μπακογιάννη, σαν υπουργός πολιτισμού το 1992, είχε περάσει νομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ιδιωτικής ΑΕΠΙ, που διέλυσε τον συλλογικό οργανισμό της ΕΜΣΕ και οδήγησε, με τα χρόνια, στη στρέβλωση και στην κατάρρευση που όλοι βιώσαμε. Τυχαίο; Δε νομίζω!)
Στα πλαίσια της κλιμάκωσης των απαραίτητων κινητοποιήσεων, έχω να κάνω κάποιες προτάσεις:
Α. Όλοι οι συνάδελφοι, που οργάνωσαν και παραβρέθηκαν στη συνάντηση με τον Μητσοτάκη, έχουν χρέος απέναντί μας, να απαιτήσουν νέα συνάντηση μαζί του , ώστε να δώσει εξηγήσεις για την ανακολουθία του.
Β. Διαμαρτυρία στο υπουργείο πολιτισμού για να πληρωθούμε άμεσα και να σταματήσουν τις καθυστερήσεις στην αδειοδότηση της ΕΔΕΜ.
Γ. Να διοργανώσουμε μια, ή και παραπάνω, συναυλίες σε εξωτερικό χώρο-παράδειγμα στην “Πλατεία Νερού”- έτσι ώστε να μαζευτούν κάποια χρήματα για τους συναδέλφους εκείνους που βρίσκονται σε δύσκολη θέση, να επικοινωνήσουμε το πρόβλημα απευθείας στον κόσμο που μας στηρίζει, να στηρίξουμε το φρόνημα όλων μας, να ζεστάνουμε τις καρδιές μας με την αίσθηση της αλληλεγγύης.
Αν είμαστε ενωμένοι, κανένας ιδιώτης δεν θα μπορέσει να κάνει παιγνίδι στο χώρο των πνευματικών μας δικαιωμάτων. Πάμε στοίχημαν;
Θανάσης Παπακωνσταντίνου»
e-prologos.gr
