Οι διαλεκτικοί άνθρωποι και κάθε σοβαρός επιστήμονας προτιμάει να πηγαίνει πίσω από το προφανές και να ρωτάει «γιατί». Μόνο έτσι μπορεί να φτάσει στις βαθύτερες και γενεσιουργές αιτίες των πραγμάτων, ν’ αποφύγει τα επιφαινόμενα και τα «ευκολίκια».

Όταν παραιτήθηκε ο Ν. Κοτζιάς, ο πολιτικός ορίζοντας των τηλεοπτικών ορνέων και των κάθε λογής στρουθοκαμήλων στένεψε αιφνιδίως. Ο ένας συναντήθηκε με τον Π. Παυλόπουλο, πικαρίστηκε, άναψαν τα αίματα και άλλα τέτοια θεατρικά και τηλεοπτικά μελοδράματα.

Ο διαλεκτικός υλιστής άνοιξε το φωτογραφικό κλείστρο και θέλησε να δει τη μεγάλη εικόνα. Ο Π. Καμμένος πάει στην υπερδύναμη (ΗΠΑ), παρουσιάζει ένα Plan B, δίνει τη χώρα για βάσεις, πουλάει και την ψυχή του στον διαβολικό Τραμπ. Ο Ν. Κοτζιάς πήρε μαζί με τον Α. Τσίπρα και τον Ζ. Ζάεφ το κλείσιμο του Μακεδονικού γιατί ΗΠΑ και ΕΕ θέλουν να προλάβουν τους ανταγωνιστές τους.

Ο Α. Τσίπρας θα συνεχίσει την πολιτική Ν. Κοτζιά αλλά τον αποπέμπει. Ο Α. Τσίπρας διαφωνεί με τον Π. Καμμένο αλλά τον διατηρεί. Γρίφος; Όχι δα! Δεν είναι διόλου γρίφος η θυσία του Ν. Κοτζιά ως άλλη Ιφιγένεια των συνόρων, αν συνυπολογίσουμε τους (ενδο)ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή. Ο Ν. Κοτζιάς έκανε τη βρώμικη δουλειά και είναι αναλώσιμος, ο Π. Καμμένος βρίσκεται στην ουρά της εξυπηρέτησης των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων και ο πρεσβευτής των ΗΠΑ συντρώγει με τον Φ. Κουβέλη και το Λιμενικό της χώρας. Όταν ο Σέξπηρ γράφει για τις φαγωμάρες των βασιλικών οίκων το 1600, έχει μυριστεί την αποσύνθεση, γίνονται αλλαγές, έρχονται οι έμποροι και η αστική τάξη.

Όταν λοιπόν συγκρούονται τμήματα και πρόσωπα της αστικής σκηνής, αντί να κοιτάμε το δάχτυλο ας δούμε όλο το φεγγάρι. Αλλιώτικα οι βάσεις θα φυτρώνουν σαν μανιτάρια στη χώρα μας, η Γιουγκοσλαβική Μακεδονία θα κρέμεται σαν σφαχτάρι στα τσιγκέλια ΗΠΑ-ΕΕ, η Ρωσία θ’ ακονίζει τα νύχια της και ο τηλεοπτικός καναπές θ’ ασχολείται με τον ψυχισμό Κοτζιά – Καμμένου. Άβυσσος…

Το λαϊκό κίνημα σε Ελλάδα και Γιουγκοσλαβική Μακεδονία βρίσκεται πίσω από τις πραγματικές πολιτικές ανάγκες. Αυτές που θα επέβαλαν να τεθεί στο στόχαστρο η παντοειδής εξάρτηση, η σύσφιξη των σχέσεων των δύο λαών πάνω στο έδαφος της ειρηνικής συνύπαρξης και του αμοιβαίου οφέλους, να στηθούν γέφυρες συνεννόησης πέρα από τ’ αμερικάνικα και γερμανικά γεράκια.

Σ’ αυτόν τον στόχο πρέπει να εργαζόμαστε νυχθημερόν.

Μερικά πράγματα είναι σαν τον μαγνήτη. Δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν υπάρχουν δύο πόλοι.

Θανάσης Τσιριγώτης