Μέσα στην εβδομάδα που πέρασε ανακοινώθηκαν από τον ΟΑΕΔ τα στοιχεία της ανεργίας για το μήνα Ιούνιο. Αυτό που προκύπτει είναι η ραγδαία αύξηση της ανεργίας. Σε σύγκριση με τον Ιούνιο 2019, φέτος έχουν προστεθεί 188.000 περισσότεροι άνεργοι, μια αύξηση της τάξης του 20% και συνολικά οι άνεργοι ανέρχονται σε 1.162.955.
Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι μακροχρόνια άνεργοι, αυτοί που έχουν πάνω από 12 μήνες ανεργίας, φτάνουν τις 536.144, ενώ η ανεργία χτυπάει περισσότερο τις γυναίκες καθώς αποτελούν το 63,38%.
Ωστόσο αυτό που αποτυπώνει με μεγαλύτερη σαφήνεια τα κούφια λόγια της κυβέρνησης περί στήριξης των ανέργων, που μοναδικό στόχο έχουν τις εντυπώσεις, είναι το γεγονός ότι ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων ανήλθε σε 171.521 σε σύνολο 1.162.955 εγγεγραμμένων ανέργων(!). Δηλαδή ένα μόνο πολύ μικρό ποσοστών ανέργων έλαβε τον Ιούνιο επίδομα ανεργίας.
Φυσικά αυτά τα στοιχεία δεν αποτυπώνουν παρά ένα μικρό μέρος της πραγματικής εικόνας στην ελληνική κοινωνία, καθώς απουσιάζουν οι μισοάνεργοι και οι “σχεδόν” άνεργοι. Συγκεκριμένα δεν φαίνονται πουθενά οι εκατοντάδες χιλιάδες που τους τελευταίους μήνες έχει ανασταλεί η σύμβαση εργασίας τους με τα μέτρα που πάρθηκαν, δεν περιλαμβάνονται επίσης οι εκατοντάδες χιλιάδες που δουλεύουν σε καθεστώς εκ περιτροπής και μερικής απασχόλησης και οι οποίοι αναμένεται συνεχώς να πολλαπλασιάζονται το επόμενο διά­στημα, καθώς όλες οι στοχεύσεις της κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης τείνουν προς τα εκεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόγραμμα “Συν-εργασία” που υλοποιεί η κυβέρνηση από τον προηγούμενο μήνα. Τέλος δεν θεωρούνται άνεργοι, αυτοί που μέσα στο μήνα έχουν έστω ένα ένσημο!
Να θυμίσουμε εδώ την επισήμανση που συμπεριέλαβε και στο δελτίο του για την οικονομία (16.7.2020) ο ΣΕΒ ότι “εάν ένα άτομο που δεν εργάζεται, δεν αναζητά ενεργά εργασία και δεν είναι διαθέσιμο να αναλάβει άμεσα εργασία δεν κατατάσσεται στους ανέργους αλλά στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό”. Με αυτόν τον ορισμό δίνεται μια πλασματική εικόνα του πραγματικού αριθμού των ανέργων, αφού ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων που δεν έχουν δουλειά κατατάσσεται στην κατηγορία του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού, δηλαδή, των ανθρώπων που “δεν επιθυμούν ή δεν μπορούν να εργαστούν” όπως είναι οι συνταξιούχοι, παιδιά, νοικοκυρές, ανά­πη­ροι κτλ. Μια τέτοια πλαστογραφία καταγγέλθηκε και τον Ιούνη, όπως είχαμε σημειώσει και σε άρθρο της εφημερίδας μας της 20.6, όταν η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία καταχώρησε δεκάδες χιλιάδες άνεργους στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό.
Και δεν είναι μόνο αυτό το μαγείρεμα που γίνεται στα επίσημα στοιχεία της ανεργίας. Στις αρχές Ιούνη πάλι αποκαλύφθηκε στον Τύπο “μείζον θέμα αξιοπιστίας των στατιστικών στοιχείων που αφορούν την αγορά εργασίας από το «θαύμα» της ΕΛΣΤΑΤ, που μείωσε τον αριθμό των ανέργων τον Μάρτιο κατά 200.000 άτομα, όσο και από την υπερδιπλάσια διαφορά των στοιχείων των ανέργων, που ανακοινώνουν δύο κρατικοί φορείς, ο ΟΑΕΔ και η ΕΛΣΤΑΤ”.
Μπροστά στη δυσοίωνη πραγματικότητα της διόγκωσης της ανεργίας, η κυβερνητική πολιτική απαντά από τη μια με αλχημείες στα στατιστικά στοιχεία για την ανεργία και, από την άλλη, με το να διαφημίζει και να επιδεικνύει τα περιβόητα προγράμματα “απασχόλησης” που προαναγγέλλουν 129.000 θέσεις εργασίας μέχρι το τέλος του έτους.
Ένα πρώτο σχόλιο που αξίζει να κάνουμε για τον αριθμό των δικαιούχων είναι ότι αφορά ένα ελάχιστο αριθμό του συνόλου των ανέργων. Έπειτα το πιο σημαντικό είναι το τι πραγματικά είναι αυτές οι θέσεις εργασίας. Δεν είναι παρά θέσεις που χαρίζουν στις επιχειρήσεις φτηνό εργατικό δυναμικό με πετσοκομμένα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και που δίνουν σε μερικούς εργαζόμενους προσωρινά μια μικρής διάρκειας απασχόληση.
Αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των άνεργων αναμένεται να συνεχισθεί και να επιδεινωθεί καθώς σύμφωνα με τους άξονες πολιτικής της κυβερνητικής “επιτροπής Πισσαρίδη” η στήριξη του ΟΑΕΔ στους ανέργους προτείνεται να μειωθεί από 12 μήνες στους 6 μήνες και τα κομμένα κονδύλια για την οικονομική στήριξη των άνεργων να γίνουν επιδοτήσεις για «ιδιωτικά κέντρα κατάρτισης» ανέργων…

πηγή: Λαϊκός Δρόμος