Εργασία μέχρι τελικής …πτώσης

Επικίνδυνες… προσφορές προς ξενοδοχοϋπαλλήλους, οι οποίοι προτρέπονται, έναντι πινακίου φακής, να δουλέψουν όλα τα ρεπό τους για να καλύψουν τις ανάγκες της αυξημένης τουριστικής κίνησης στην Αθήνα, χρησιμοποιεί πεντάστερο κεντρικό ξενοδοχείο.

Χωρίς αιδώ και με κίνδυνο όχι μόνο για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων αλλά και για την ποιότητα της εξυπηρέτησης των πελατών, κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, ενός από τους μεγαλύτερους ομίλους της χώρας, με ανακοίνωση που ανάρτησε στον χώρο εργασίας «κινητροδοτεί» το προσωπικό να εργαστεί σε όλα τα ρεπό του, δηλαδή να μην ξεκουραστεί ούτε μία ημέρα, για ένα δίμηνο, προκειμένου να πάρει μπόνους από 13 έως… 20 ευρώ!

«Στα πλαίσια ενίσχυσης του προσωπικού, στα ξενοδοχεία της Αθήνας, για την προσπάθεια που καταβάλλουν στα τμήματα που υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις, όπως καμαριέρες ή και service, από τη διοίκηση αποφασίστηκε να δίνεται ένα extra ποσό (bonus) στο προσωπικό που εργάζεται λόγω αυξημένων αναγκών ρεπό και αμείβεται στον κάθε μήνα από κάποια ρεπό και πάνω» αναφέρει η ανακοίνωση που αναρτήθηκε πριν από λίγες ημέρες.

Το κίνητρο που προσφέρεται έχει ως εξής: Aν ο εργαζόμενος δουλέψει τα τρία ρεπό του στον μήνα, εκτός από το ημερομίσθιο γι’ αυτά θα πάρει έξτρα ποσό καθαρά 40 ευρώ, στα 4 ρεπό το ποσό ανέρχεται στα 65 ευρώ, στα 5 ρεπό στα 85 ευρώ, στα 6 ρεπό στα 110 ευρώ, στα 7 ρεπό στα 135 ευρώ και στα 8 ρεπό… 160 ευρώ.

Ελεύθεροι να επιλέξουν τον τρόπο της σωματικής εξόντωσής τους είναι οι εργαζόμενοι σε μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας

Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, η πρόταση θα ισχύσει για τους καλοκαιρινούς μήνες. Κι αν χρειαστεί, θα επεκταθεί και τον Σεπτέμβριο. Αλλά ποιος νόμος και ποια ρύθμιση του εργατικού δικαίου δικαιολογεί την εξόντωση των εργαζομένων που μπροστά στην ανάγκη θα αποδεχθούν σχεδόν δίμηνη εργασία χωρίς μία ημέρα ξεκούραση;

Tι λένε τα σωματεία, η Επιθεώρηση Εργασίας και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του υπουργείου Εργασίας για την τήρηση των όρων υγείας και ασφάλειας; Σε ποιο σύστημα και σε ποια διάταξη οργάνωσης του χρόνου εργασίας αντιστοιχεί η κατάργηση των ημερών ξεκούρασης, όταν ακόμη και ο νόμος Γεωργιάδη για το 10ωρο προϋποθέτει 4ήμερο;

Kαι ποια ποιότητα εξυπηρέτησης αγοράζουν οι τουρίστες όταν πληρώνουν διαμονή σε ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων στο οποίο οι εργαζόμενοι «δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους» όπως οι ίδιοι ομολογούν ύστερα από την υπερεντατικοποίηση της εργασίας; Άλλωστε και χωρίς την κατάργηση των ρεπό ο όγκος δουλειάς είναι τεράστιος, όταν σε ένα ξενοδοχείο με 260 δωμάτια, σε κάθε μία από τις καμαριέρες αναλογούν 20-21 δωμάτια την ημέρα!

Αναλογία που οδηγεί σε υπεράνθρωπες προσπάθειες για την καλή προετοιμασία των δωματίων. Όσο και να προσπαθήσουν, εάν δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό, σε μια Αθήνα που σχεδόν βουλιάζει από την επισκεψιμότητα, λίγα πράγματα μπορεί να κάνει κανείς στην προετοιμασία των δωματίων. Τα γνωρίζει αυτά ο τουρίστας που πληρώνει διαμονή;

Ακριβώς αυτός ο φόρτος εργασίας είναι που οδηγεί τους εργαζόμενους να φεύγουν από τα ξενοδοχεία του κέντρου της Αθήνας, να αναζητούν «σεζόν» σε κάποιο νησί ή να αλλάζουν ειδικότητα, με αποτέλεσμα να παραμένουν κενές δεκάδες χιλιάδες θέσεις σε όλη τη χώρα. Σε αυτές τις συνθήκες ο όρος ελαστικοποίηση είναι ξεπερασμένος. Η αυξομείωση του χρόνου εργασίας σε εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση δεν ακολουθεί κανόνες. Και ο εργαζόμενος είναι φυσικά ελεύθερος να αποφασίσει αυτό που θέλει, ακόμη και την εξόντωσή του μέχρι τελικής πτώσης.

πηγή: efsyn.gr

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το