Τα μέτωπα
Από τις 5 Νοεμβρίου 2019 οι ΗΠΑ, έχουν βάλει μπρος τις διαδικασίες (οι οποίες θα απαιτήσουν συνολικώς ένα περίπου γραφειοκρατικό 12μηνο) για να γίνουν η πρώτη χώρα η οποία επισήμως θα αποσυρθεί από τη λεγόμενη Συμφωνία του Παρισιού (για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης της θερμοκρασίας παγκοσμίως μέσω του περιορισμού των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος κατά κεφαλήν ρυπαντής του πλανήτη, και με την αποχώρησή τους (ακόμη και από μια συμφωνία που είναι νερόβραστη και την οποία ούτως ή άλλως μπορούν να καταπατούν και παρακάμπτουν με μύριους τρόπους) δίνουν ένα (αν μη τι άλλο ειλικρινές, καπιταλιστικό) μήνυμα «ο καθένας για τον εαυτό του» στις υπόλοιπες 196 χώρες του πλανήτη που έχουν συνυπογράψει τη συμφωνία.
Οι Ρώσοι βρήκαν την αφορμή που έψαχναν και δεν άργησαν να αντιδράσουν σημειώνοντας μέσω του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντ. Πεσκόφ πως «Σε ό,τι αφορά την απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για το κλίμα, προφανώς την υπονομεύει δραματικά, διότι πρόκειται για μια χώρα με σημαντικό ποσοστό εκπομπής ρύπων και σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να συζητήσουμε μια συμφωνία για το κλίμα χωρίς τη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως». Επέτρεψαν, λοιπόν, μεγαλύτερα όρια κινήσεων στον εαυτό τους.
Πάντως, Γάλλοι και Κινέζοι, Μακρόν και Σι Τζινπίνγκ, λίγες ημέρες μετά την κίνηση του Τραμπ, επανέλαβαν την «πλήρη υποστήριξή τους στη Συμφωνία του Παρισιού, την οποία θεωρούν ως μη αναστρέψιμη διαδικασία και οδηγό για μια ισχυρή δράση για το κλίμα». Προφανώς, με βάση τις (πρωτίστως επικοινωνιακές) κινήσεις των μεγάλων παικτών, θα έρθουν να τοποθετηθούν και οι μικρότεροι παίκτες.
Το μόνο βέβαιο είναι πως, όλοι οι ιμπεριαλιστές του κόσμου να ορκίζονταν σε όλα τα ευαγγέλια ότι θα μεριμνούσαν για τους λαούς, το κλίμα και την οικολογία, εξαιρετικά ήσυχοι ΔΕΝ θα μπορούσαμε να κοιμόμαστε.

Η …ηρακλείτεια λογική του Τραμπ
Σε προηγούμενες στιγμές του ο Τραμπ είχε χαρακτηρίσει την κλιματική αλλαγή «φάρσα», και άλλοτε «σκευωρία», και μάλιστα των Κινέζων, προκειμένου να χτυπηθεί η αμερικανική παραγωγή. Άλλοτε, και τα δύο.
«Το σκεπτικό που υπάρχει πίσω από τη θεωρία υπερθέρμανσης του πλανήτη κατασκευάστηκε από και για όφελος των Κινέζων, προκειμένου να κάνουν τον αμερικανικό κλάδο των κατασκευών μη ανταγωνιστικό», έγραφε το 2012.
Την ίδια εκείνη ημέρα, παρατηρούσε, τρολάροντας τους υποστηρικτές της ιδέας της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη: «Έχει παγωνιά και χιόνι στη Νέα Υόρκη– χρειαζόμαστε παγκόσμια αύξηση θερμοκρασίας!».
Και τον Δεκέμβριο του 2013, στη διάρκεια μιας περιόδου με ιδιαίτερα πολύ κρύο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έγραψε στο Twitter: «Επέλαση χιονοθύελλας από το Τέξας προς το Τενεσί -Είμαι στο Λος Άντζελες και είναι πάγος. Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια απόλυτη και πολύ ακριβή φάρσα!».

Με τα πολλά, και δεχόμενος πιέσεις από όλον τον πλανήτη (και από τους πολιτικούς του αντιπάλους εντός και εκτός ΗΠΑ), ο Τραμπ υποχρεώθηκε να αναδιατυπώσει. Με μια φράση σκοτεινή και πυκνή σαν του Ηράκλειτου, δηλώνει το 2017: «Νομίζω ότι κάτι συμβαίνει. Κάτι αλλάζει και θα αλλάξει και πάλι για να ξαναγίνει το ίδιο. Δεν πιστεύω ότι είναι φάρσα, νομίζω ότι υπάρχει μάλλον μια διαφορά…».
Φυσικά ακόμη κι όταν ο Τραμπ φτάσει να παραδεχτεί πώς …κάτι κινείται σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή, δεν θεωρεί τους παράγοντες ανθρωπογενείς: «…Αλλά δεν ξέρω ότι προκαλείται από τον άνθρωπο».

Ξένοι υποστηρικτές και εγχώριοι επικριτές
Από τον Οκτώβριο ήδη, ο υπουργός Εξωτερικών της Βραζιλίας, Ε. Αραούζου, είχε σπεύσει να δώσει ένα μήνυμα στις ΗΠΑ πως δεν είναι μόνες, και είχε ταυτιστεί ιδεολογικά με τη γραμμή Τραμπ, σημειώνοντας πως δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη για τα αίτια της κλιματικής αλλαγής, ενώ επιχειρηματολόγησε ότι όσοι κινδυνολογούν, επιδιώκουν να προσποριστούν πολιτικά οφέλη. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να καταγγείλει συνωμοσία της …Αριστεράς εναντίον των ΗΠΑ και της Βραζιλίας, από την οποία συνωμοσία απειλείται η εθνική κυριαρχία της χώρας του.
Την ίδια ώρα, εντός ΗΠΑ, γνωστές προσωπικότητες έχουν στραφεί ενάντια στην απόφαση Τραμπ για έξοδο από τη Συμφωνία του Παρισιού και υπέρ της κοινής προσπάθειας για το κλίμα (από τον Μαρκ Ζούκεμπεργκ μέχρι τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, και από τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο μέχρι το μουσικό συγκρότημα των Radiohead) ενώ η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Ν. Πελόζι, δήλωσε ότι πρόκειται για «μία νέα αντιεπιστημονική απόφαση, που ξεπουλά το μέλλον του πλανήτη και των παιδιών μας». Ας σημειωθεί ότι, εν όψει Προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ το 2020, όλοι οι υποψήφιοι για το χρίσμα των Δημοκρατικών έχουν δεσμευθεί για την επιστροφή των ΗΠΑ στη Συμφωνία του Παρισιού.

Τα επιστημονικά τεκμήρια
Τελικώς, υπάρχει κλιματική αλλαγή ή δεν υπάρχει; Αν τυχόν υπάρχει, μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό, ή δεν είναι στο χέρι των ανθρώπων; (Ας μη το μπερδέψουμε περισσότερο με το ερώτημα «μπορούμε να δούμε ξεχωριστά την οικολογία από την γενικότερη πολιτική μας στάση»;).
Ο Τραμπ, αφού έβαλε κάτω τα διεθνή επιστημονικά συμπεράσματα, τις πολιτικές πιέσεις που δέχεται ολούθε, καθώς και τα διδάγματα των πιο σοφών φιλοσόφων, αποφάνθηκε, για το θέμα της κλιματικής αλλαγής: «Αυτό που θα πω είναι το εξής. Δεν θέλω να δώσω τρισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια δολάρια. Δεν θέλω να χάσω εκατομμύρια και εκατομμύρια δουλειές. Δεν θέλω να μπω σε μειονεκτική θέση».

από τις Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος