Σε φτηνή σαπουνόπερα εξελίχθηκε στο προσκήνιο η πολυσυζητημένη Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, για τα 70χρονα του αντιδραστικού Οργανισμού! Βέβαια τις χλιδάτες παρουσίες και τις γαλατικές φιλοφρονήσεις στο βασιλικό δείπνο των ανακτόρων του Μπάκινγχαμ, ακολούθησαν επεισοδιακές παρασυνοδιακές συγκρούσεις μεταξύ ηγετών, με τον μεν Τραμπ να επιστρατεύει τα γνωστά «επιχειρήματα», τους δε υπόλοιπους να τον χλευάζουν σε… πηγαδάκια! 

Τη σοβαρότητα της Συνόδου επιχείρησε να διασώσει ο γ.γ. Γ.Στόλτενμπεργκ προκειμένου να αποφευχθεί μία ρήξη τύπου Βρυξελλών 2017 και να γίνουν οι απαραίτητοι συμβιβασμοί, ώστε να εγκριθεί ένας νέος Προϋπολογισμός για τα έτη 2021-2024, που θα μειώνει το οικονομικό βάρος των ΗΠΑ και να καταλήξει –παρά τις απειλές Γαλλίας και Τουρκίας- σε ένα «ομόφωνο» κοινό ανακοινωθέν όπου τα 29 κράτη-μέλη να δηλώνουν την «αλληλεγγύη, την ενότητα και τη συνοχή» τους! Με βασικά θέματα την αυξανόμενη πυρηνική ισχύ της συμμαχίας, την επιθετικότητα της Ρωσίας, τη ραγδαία τεχνολογική-στρατιωτική ανάπτυξη της Κίνας, τον ανταγωνισμό των διαδικτύων 5G και 6G, την τουρκική εισβολή στη Συρία, τις εξοπλιστικές δαπάνες των κρατών-μελών και τέλος το… Διάστημα σαν επιχειρηματικό χώρο, μέσα σε ένα «εορταστικό» κλίμα έντονων εσωτερικών αντιθέσεων, διαξιφισμών, αντιπαραθέσεων και πολεμικής, έκλεισε τελικά όπως-όπως η Σύνοδος Κορυφής του αντιδραστικού αυτού Οργανισμού στο Λονδίνο.

Μέσα στη σχετική Διακήρυξη της Συνόδου, χαιρετίζεται η ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων, η πενταετής οικονομική προσφορά της Ε.Ε. με 130 δις €, η εμβάθυνση του «πολιτικού διαλόγου» των κρατών-μελών, η συνεργασία με τον ΟΗΕ, η «μακροπρόθεσμη ασφάλεια και σταθερότητα» στο Αφγανιστάν, η εισδοχή νέων μελών από το χώρο των Βαλκανίων και η «προσφορά ασφάλειας του ΝΑΤΟ, σε εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες»! Ακολουθεί ένας λιβανωτός για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό που «έπιασε το στόχο», αναπτύσσοντας ένα συρφετό στρατού, αεροπορίας και στόλου, ετοιμοπόλεμο για όποιο εγκληματικό σχέδιο προωθήσουν οι ΗΠΑ, όπου Γης. Στη συνέχεια, τα μέλη της συμμαχίας δεσμεύονται να μοιραστούν τα κόστη και τις ευθύνες της κοινής τους «ασφάλειας», αυξάνοντας τις «αμυντικές» επενδύσεις και συμβάλλοντας με «περισσότερες δυνάμεις σε επιχειρήσεις και αποστολές» και τέλος προσδιορίζονται και καταγράφονται λεπτομερώς οι γενικοί στόχοι της εγκληματικής συμμαχίας, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, ως εξής: 

Α) Οι επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας με την ανάπτυξη νέων πυραύλων μέσου βεληνεκούς που «συνιστούν απειλή για την ευρωατλαντική ασφάλεια». Αυτές θα αντιμετωπιστούν με «μετρήσιμο και υπεύθυνο τρόπο» (sic) και συγκεκριμένα με την έγκριση επιχειρησιακού σχεδίου στις Βαλτικές χώρες για την περικύκλωση της Ρωσίας. Παράλληλα, θα αναπτυχθεί ένας συνδυασμός πυρηνικών, συμβατικών και πυραυλικών αμυντικών συστημάτων, για την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας. Β) «Οι κάθε λογίς» –μη κατονομαζόμενες-«κυβερνητικές και υβριδικές απειλές » – η με την πάντα θολή έννοια- «τρομοκρατία, η πέραν των συνόρων μας, παράνομη μετανάστευση», κλπ., κλπ. Με δυο λόγια δίνεται μία γενική αναφορά στην οποία περιλαμβάνονται τα πάντα, έτσι ώστε να μπορούν να ενεργοποιούνται ανά πάσα στιγμή τα επιθετικά αντανακλαστικά του ιμπεριαλιστικού μηχανισμού!  

Γ) Η Κίνα μπαίνει για πρώτη φορά στο στόχαστρο, σαν «ανερχόμενη δύναμη με τις δεύτερες μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες διεθνώς». Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας της, υποχρεώνει το ΝΑΤΟ να ακολουθήσει μία «στρατηγική παρακολούθησης» της Κίνας, παίρνοντας υπόψη τις διαφορετικές πολιτικές των επιμέρους μελών του ΝΑΤΟ, απέναντι στην Κίνα. Επιπλέον θα πρέπει να εκτιμηθούν μία σειρά μέτρων ενάντια στη διείσδυση κινεζικών τηλεπικοινωνιακών και διαδικτυακών εταιρειών (δηλ. το «βέτο» που έχουν θέσει βασικά οι ΗΠΑ, απαιτώντας αποκλεισμό του κινεζικού κολοσσού τηλεπικοινωνιών «Huawei») που ενδεχομένως μπορούν να παρεμβαίνουν μέσα στις ΝΑΤΟϊκές υποδομές. 

***

Σε ό,τι αφορά στις εσωτερικές διαμάχες μέσα στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού Οργανισμού, προωθήθηκε η θέση του γερμανογαλλικού άξονα για την «ανάπτυξη μίας ευρωπαϊκής άμυνας που να επιτρέπει μία στρατηγική αυτονομία», δηλ. διαπραγμάτευση της συνδρομής του 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, παράλληλη ανάπτυξη των ευρωπαϊκών εξοπλιστικών προγραμμάτων και του ευρωστρατού και σχετική απεξάρτηση από τις στενές επιδιώξεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Μάλιστα, γι’ αυτό το τελευταίο, στο κοινό ανακοινωθέν, περιλαμβάνεται και η γαλλογερμανική πρόταση για «περισσότερο πολιτικό συντονισμό μεταξύ των εταίρων του ΝΑΤΟ», παρακάμπτοντας έτσι τις μονομερείς αποφάσεις των Αμερικανών για τις ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις και πολέμους. Αυτή είναι κοντολογίς και η ανομολόγητη πρόθεση Γερμανίας και Γαλλίας, προκειμένου ο δυτικοευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός να μπει στην τροχιά των δικών του ισχυρών διεκδικήσεων. 

Σημειώνουμε πως στις παρασκηνιακές συναντήσεις, οι θέσεις της Γαλλίας στο θέμα του «εγκεφαλικά νεκρού ΝΑΤΟ», της Μέσης Ανατολής, του ISIS, του «στρατηγικού διαλόγου» με τη Ρωσία και την Κίνα και της φορολόγησης των αμερικάνικων ψηφιακών μονοπωλίων, οι θέσεις της Γερμανίας στο θέμα της ευρωπαϊκής Άμυνας και της αύξησης των δαπανών, οι θέσεις της Τουρκίας στο θέμα της εισβολής στη Συρία, τους S-400 και της Συμφωνίας με τη Λιβύη, είχαν κοινό αποδέκτη τον Τραμπ, στο πρόσωπο του οποίου η αμερικάνικη ηγεμονία δοκιμάζεται. Γίνεται προφανές πως η παγκόσμια οικονομική κρίση, η ραγδαία άνοδος της Κίνας, η μεθοδική επανάκαμψη της Ρωσίας, η εμπορική ανάπτυξη της Γερμανίας, η πυρηνική ισχύς της Γαλλίας, θαμπώνουν την αστραφτερή εικόνα της παγκόσμιας κυριαρχίας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, οξύνοντας παράλληλα το λυσσαλέο ανταγωνισμό του, με μία χούφτα άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών.  

Στα τεκταινόμενα αυτά, η διακοσμητική παρουσία του Μητσοτάκη αρκέστηκε στα στερεότυπα της χρόνιας λακέδικης συμπεριφοράς των προκατόχων του. Οι λεονταρισμοί Μητσοτάκη στο πρόσφατο Συνέδριο της ΝΔ, ότι τάχα θα καταγγείλει την τουρκική επιθετικότητα στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., ότι θα ζητήσει την καταδίκη της Τουρκίας για παραβίαση του «διεθνούς δικαίου», παραβιάζουν ανοιχτές πόρτες. Λες και δεν είναι οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι που προσπαθούν να σταθεροποιήσουν την Τουρκία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, απομακρύνοντας την από τη ρώσικη επιρροή, λες και δεν ήταν το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. που αναγνώριζαν ως «ζωτικά» τα συμφέροντα της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, αντιμετωπίζοντας την ευρύτερη περιοχή ως «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» στη Ν.Α πτέρυγα του ΝΑΤΟ, λες και δεν είναι οι ίδιοι που αναγνώρισαν σαν «βάσιμες» τις ανησυχίες για την ασφάλειά της στη Βόρεια Συρία, λες και δεν ήταν ο ίδιος ο Τραμπ, στο Λονδίνο, που δήλωσε ότι: «Μου αρέσει η Τουρκία και τα πάω πολύ καλά με τον πρόεδρο»! Ο Έλληνας πρωθυπουργός παρουσίασε το «ρόλο της Ελλάδας ως αξιόπιστου εταίρου και σημαντικού πυλώνα για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου», κάλεσε το ΝΑΤΟ να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις, «περιλαμβανομένης της μαζικής παράνομης μετανάστευσης», περηφανεύτηκε για τα 4,3 δις € που πληρώνει ο λαός μας κάθε χρόνο για τους εξοπλισμούς του εγκληματικού αυτού μορφώματος, εμφάνισε το ΝΑΤΟ ως εγγυητή ( sic) των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, δεσμεύτηκε να στηρίζει με νύχια και με δόντια τις αμερικάνικες επιδιώξεις και την συμμετοχή της χώρας στις ΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια σε ανεξάρτητα και κυρίαρχα κράτη που αντιμάχονται την πλανητική κυριαρχία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Θυμίζουμε ωστόσο πως στα κυβερνητικά παρακάλια για παρέμβαση του ΝΑΤΟ, στο πρόσφατο Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο Συνεργασίας, ο γ.γ. του ΝΑΤΟ αρκέστηκε να δηλώσει, ότι «το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί μέρος αντιμετώπισης τέτοιων θεμάτων». 

***

Είναι γεγονός πως το ΝΑΤΟ κάτω από την ηγεμονία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και σαν ιμπεριαλιστικός συνασπισμός ισχυρών κρατών, συνεπικουρούμενος με εξαρτημένα κράτη, πρωτοστάτησε για 60-70 χρόνια σε πλήθος στρατιωτικών επεμβάσεων, πραξικοπημάτων και πολέμων στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία, στην Ουκρανία, σε χώρες της Αφρικής, ενώ παράλληλα υποδαύλισε εθνικισμούς, θρησκευτικές διαμάχες, φυλετικές έριδες, όξυνε εχθρότητες και δίχασε έθνη, και τέλος οργάνωσε και εκτέλεσε αμέτρητα εγκλήματα. 

Χωρίς καμία αμφιβολία, ο ρόλος του ΝΑΤΟ, συνιστά για τους λαούς μία συνεχή απειλή. Αυτή η απειλή θα πρέπει να γίνει συστατικό στοιχείο της διαρκούς πάλης του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος ενάντια στην αντιδραστική αυτή πολεμική μηχανή του ιμπεριαλισμού.        

Παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις, προς το παρόν, το μέτωπο των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς παραμένει αρραγές. Η αντιδραστική βάση του εγκληματικού αυτού Οργανισμού εξακολουθεί να παραμένει αναλλοίωτη σε ό,τι αφορά τη συντριβή κάθε λαϊκής κινητοποίησης, κάθε προοδευτικής εξέγερσης, κάθε δίκαιου πολέμου που αντιστέκεται στις επιβουλές και τα συμφέροντά του. 

Στις σημερινές συνθήκες, ζούμε τις βαριές συνέπειες ιμπεριαλιστικής πολιτικής του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ κατά των λαών και τους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονεί η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των σφαιρών επιρροής. Ένα μεγάλο φορτίο του ανταγωνισμού τους έχει μεταφερθεί και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, εκθέτοντας και υποβάλλοντας τους λαούς σε αμέτρητες δολοφονίες, ανείπωτες καταστροφές, πρωτοφανή κύματα προσφυγιάς.

Είναι φανερό πως η παγκόσμια κατάσταση φορτίζεται επικίνδυνα από τον οξύτατο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών πόλων. Ανεξάρτητα από τους σημερινούς συσχετισμούς που εμφανίζουν τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε αγαστή δήθεν συνεργασία, στο πλαίσιο υπογραφής κοινών ανακοινωθέντων που διακηρύσσουν την ειρηνική προοπτική και την ευημερία των λαών, είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα βγούν τα μαχαίρια για ένα νέο μακέλεμα των λαών. Μέσα στη σφαίρα κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού δεν υπάρχει ούτε ειρήνη, ούτε ασφάλεια, ούτε ευημερία των λαών. Υπάρχει μονάχα άγρια εκμετάλλευση, κρίσεις, ανεργία, ρατσισμός, πείνα, προσφυγιά, εξαθλίωση.

Οι λαοί, παρά τα πρότυπα που παραθέτει απλόχερα η αστική τάξη κάθε χώρας, δεν είναι υποχρεωμένοι να συμβαδίσουν μαζί του. Αντίθετα έχουν κάθε λόγο να τον πολεμήσουν και να τον ανατρέψουν, αντιπαραθέτοντας τις δικές τους αξίες, απέναντι στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. 

                   Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ