Ανταπόκριση

Η σημερινή κινητοποίηση αποτελεί την καλύτερη απάντηση σ’ όλους όσοι υπονομεύουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο από τα πριν τις απεργίες!

Απέναντι στην κυβερνητική πολιτική ο λαός και η νεολαία πρέπει να αντιτάξουν το δικό τους δρόμο. Όσο και αν σήμερα οι συσχετισμοί φαίνονται δύσκολοι, η ελπίδα εξακολουθεί να βρίσκεται στους αγώνες. Αυτοί είναι που στο τέλος θα κρίνουν το μέλλον. Άλλωστε, κάτω από το βάρος της αντιλαϊκής πολιτικής πολλοί κλάδοι βγήκαν το προηγούμενο διάστημα και θα βγουν ξανά και ξανά στον δρόμο του αγώνα. Οι αγώνες αυτοί είναι που μπορούν να βάλουν φραγμό στην κυβερνητική πολιτική. Και είναι οι αγώνες αυτοί που έχουν γίνει μέχρι τώρα, που έχουν κουρελιάσει την κυβερνητική αλαζονεία με αποτέλεσμα τα σύννεφα πάνω από την κυβέρνηση της ΝΔ να πυκνώνουν και μεγάλα κομμάτια του λαού και της νεολαίας να αποδεσμεύονται από την επιρροή της, όπως άλλωστε κατέδειξαν και επιβεβαίωσαν και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση η οποία καλέστηκε από τις ξεπουλημένες ηγεσίες των ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ, με πραγματικό σκοπό να εκτονωθεί η οργή του λαού που μπροστά σε ακόμα έναν ματωμένο προϋπολογισμό καλείται να βάλει το χέρι ακόμα πιο βαθιά στην τσέπη, ήταν ένα πρώτο μήνυμα τόσο σε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες όσο και στην κυβέρνηση. Η πραγματικότητα είναι μία και βοά: οι εργαζόμενοι φτωχοποιούνται ολοένα και περισσότερο και τα νοικοκυριά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ραγδαίες ανατιμήσεις.

Η ΕΡΓΑΣ συγκρότησε ένα μαζικό και μαχητικό μπλοκ. Με την παρέμβασή της το προηγούμενο διάστημα αλλά και με τη συνθηματολογία της, προσπάθησε να δώσει την κατεύθυνση του μαζικού και διαρκή αγώνα, που αποτελεί το μόνο δρόμο που μπορεί να φέρει νίκες. Όπως τονίστηκε και στην προκήρυξη της ΕΡΓΑΣ : «αυτός ο εργατικός αγώνας πρέπει να μη μείνει μόνο σε αυτή τη μέρα της απεργίας αλλά και να κάνει ένα επόμενο αγωνιστικό βήμα με την κήρυξη απεργιακού αγώνα εν όψει του νέου νομοσχέδιου για την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό και ενόψει της επερχόμενης ψήφισης του κρατικού προϋπολογισμού του 2025».

Αποτελεί το καλύτερο δείγμα ότι ο κόσμος, κάτω από την πίεση της αντιλαϊκής πολιτικής, θέλει να βγει στο δρόμο και να αγωνιστεί.