Δάνειες σημαίες
κι αίμα να βράζει
μια νιότη σέρτικη
π’ όλο κραυγάζει.
Ψεύτικα λόγια
που δεν τα νιώθουν
για ξένα σόγια
πάλι θα κλώθουν;
Μακρυά ιστορία
που συναρπάζει
μα η νέα φτώχεια
δεν τα αρπάζει.
Πιάνοντ’ αιχμάλωτοι
γίνονται λεία,
γενιά ευάλωτη.
Μακεδονία;
Πού είν’ οι δασκάλοι
με τ’ άγιο φως;
Κρύψανε πάλι
τα «ποιοι» και «πώς»;
29/11/2018
Νικηφόρος Ζερβός
e-prologos.gr