Άγρια τρομοκρατία και καταστολή εναντίον των εργατικών και λαϊκών αγώνων

«Εθνικός διάλογος» και φασιστικά μέτρα Μακρόν

Με τη συμμετοχή χιλιάδων διαδηλωτών, γύρω στις 300.000 σύμφωνα με τα συνδικάτα, σε πάνω από 200 πόλεις της Γαλλίας και με αιτήματα την αύξηση μισθών, τη δίκαιη μεταρρύθμιση της φορολογίας και την επαναφορά του φόρου μεγάλης περιουσίας (που έχει καταργήσει ο Μακρόν), την προστασία του κοινωνικού κράτους και του δημόσιου τομέα, αλλά και ενάντια στο νέο αντιδημοκρατικό νόμο, που βάζει στο γύψο θεμελιώδη δικαιώματα, πραγματοποιήθηκε μια πρώτη μαζική απεργία την Τρίτη 5 Φλεβάρη.

Στην απεργία καλούσε η CGT, καθώς και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και νεολαίας, ως απάντηση στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν – για πρώτη φορά–  και τα «κίτρινα γιλέκα», καθώς τα αιτήματα αιχμής είναι κοινά και αρκετοί από τους εκπροσώπους τους κρίνουν ότι πρέπει να συντονιστούν με τα συνδικάτα. Η CGT μποϋκοτάρει τον ψευδεπίγραφο Εθνικό διάλογο του Μακρόν και προτείνει τη διεξαγωγή κινητοποιήσεων κάθε βδομάδα καθ’ όλη τη διάρκειά του, ενώ προκρίνει τη σύγκλιση συνδικάτων και «κίτρινων γιλέκων» σ’ έναν ενιαίο αγώνα.

Εξαρχής πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις αντιτάχθηκαν στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, εκτιμώντας ότι στρέφεται ενάντια στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, ποινικοποιεί διαδηλωτές και ανοίγει τον δρόμο για την  απαγόρευση διαδηλώσεων, καταπνίγοντας περαιτέρω εργατικές και δημοκρατικές κατακτήσεις. Την ίδια μέρα, σε μια ακόμα ένδειξη κυβερνητικής πυγμής, εγκρίθηκε το νομοσχέδιο με 387 υπέρ, 92 κατά και 74 αποχές, από τις οποίες οι 50 αφορούν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Καταδεικνύοντας ότι στο εσωτερικό του νεόκοπου κόμματος Μακρόν υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες και αποκλίσεις γύρω από την κυβερνητική πολιτική.

Ο «ελευθεριοκτόνος» νόμος, όπως χαρακτηρίζεται από την Αριστερά, δίνει τη δυνατότητα απαγόρευσης ορισμένων κινητοποι­ήσεων, προβλέπει το φακέλωμα και την ποινικοποίηση διαδηλωτών, την απαγόρευση συμμετοχής στις διαδηλώσεις όσων χαρακτηρίζονται ως «ταραχοποιοί» – ακόμα και την ανάρτησή των στοιχείων τους σε αρχείο με καταζητούμενους μέχρι την άρση της απαγόρευσης! Επιπλέον, εισάγοντας μια σειρά πιο ασφυκτικών μέτρων, όπως οι εκτεταμένες έρευνες και οι έλεγχοι στη διάρκεια των συγκεντρώσεων, λύνει τα χέρια των διωκτικών αρχών να προβαίνουν σε αυθαίρετες προσαγωγές και συλλήψεις.

Η τελική μορφή του νόμου δεν έχει υιοθετηθεί ακόμα, ωστόσο πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που έρχεται να νομιμοποιήσει την κτηνώδη κρατική καταστολή που οργιάζει εδώ και σχεδόν τρεις μήνες στους δρόμους της Γαλλίας, τις αυθαίρετες μαζικές συλλήψεις, την τρομοκράτηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από τις βάναυσες επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής. Να θωρακίσει την αντικυβερνητική πολιτική Μακρόν απέναντι στην τεράστια λαϊκή οργή, τις ογκώδεις και μαχητικές κινητοποιήσεις των «κίτρινων» γιλέκων, τον γενικευμένο ξεσηκωμό. Και ενώ είναι κραυγαλέο ότι πρόκειται για ένα ακόμα αντιδημοκρατικό βήμα, που σηματοδοτεί τον περαιτέρω εκφασισμό του κράτους, ο υπουργός Εσωτερικών Καστανέρ, σε ένα κρεσέντο ψευδολογίας, υποστηρίζει ότι ο νόμος προστατεύει το δικαίωμα στη διαδήλωση.  Τελικά με αυτόν το νόμο η κυβέρνηση Μακρόν – Φιλίπ κατάφερε να συσπειρώσει, σε μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της, ευρύτερα λαϊκά στρώματα, νεολαία και συνδικάτα, φέρνοντας στο προσκήνιο την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με γαλλικά δημοσιεύματα, εκτός από τον πρωτοφανή καταιγισμό ρίψης δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, έχει γίνει ρίψη 9228 σφαιρών τύπου LBD (πλαστικές σφαίρες), 71 τραυματισμοί έχουν προκληθεί από αυτές, ενώ αρκετοί διαδηλωτές έχουν υποστεί μη αναστρέψιμες βλάβες. Διεξάγεται έρευνα για 116 περιστατικά αστυνομικής βίας από τα οποία τα 10 αφορούν στην τύφλωση διαδηλωτών στη διάρκεια των κινητοποιήσεων, καθώς οι δυνάμεις καταστολής εκτόξευαν σφαίρες, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης στο πλήθος σε ευθεία βολή. Οι διαδηλωτές χτυπήθηκαν ανελέητα και απάνθρωπα. Οι πορείες των «κίτρινων γιλέκων» το περασμένο Σάββατο, ήταν αφιερωμένες στους δέκα νεκρούς από την αρχή των κινητοποιήσεων και στους τραυματίες στη διάρκειά τους, στο επίκεντρο των διεκδικήσεων ήταν η απαγόρευση της χρήσης πλαστικών σφαιρών, η απόδοση δικαιοσύνης και η καταδίκη της αστυνομικής βαναυσότητας, η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Ωστόσο, το Συνταγματικό Συμβούλιο -άλλη μια «ανεξάρτητη» αρχή-  ενέκρινε τελικά τη χρήση σφαιρών LBD, γιατί δεν διαπίστωσε παρατυπίες από τις αστυνομικές δυνάμεις, ενώ ο πρωθυπουργός Φιλίπ έκανε λόγο «για παραδειγματική συμπεριφορά των δυνάμεων καταστολής»! Αυτή είναι η απάντηση του φρέσκου – δημοκρατικού αέρα Μακρόν. Απέναντι στον εχθρό-λαό  που τόλμησε να αμφισβητήσει τις βαθιά αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, που τον έχουν γονατίσει, ο δήθεν θεματοφύλακας της Δημοκρατίας ανέσυρε την κλασική δοκιμασμένη λύση, εξαπέλυσε τη λυσσασμένη καταστολή. Συντάχθηκε με τη Δεξιά προωθώντας με τη στήριξη των βουλευτών της ένα νομοσχέδιο – λαιμητόμο, ακροδεξιάς κοπής, το οποίο αναβαθμίζει και ενισχύει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, καρατομεί βασικά κατεκτημένα δημοκρατικά δικαιώματα.

Στους κόλπους των «κίτρινων γιλέκων», μετά από τις πολύμηνες και πολύπλευρες κινητοποιήσεις, κάτω από το βάρος της έκτασης και έντασης της κοινωνικής έκρηξης που προκάλεσε, της βάρβαρης καταστολής που συνάντησε αυτό το κίνημα, εμφανίζονται διαφοροποιήσεις ως προς την κατεύθυνσή του. Από την αρχή το κίνημα αυτό ήταν εξαιρετικά ετερογενές χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό, εκφράζοντας ωστόσο αγωνιστικές διαθέσεις και αντανακλαστικά, επιδεικνύοντας αποφασιστικότητα και αντοχή στην αντιπαράθεσή του στα αντιλαϊκά κυβερνητικά μέτρα, στην αντίστασή του στην άγρια καταστολή. Οδηγώντας την κυβέρνηση σε υποχώρηση και παραχωρήσεις, προκαλώντας τριγμούς σε όλο το πολιτικό σύστημα και ασκώντας πιέσεις τόσο στα πολιτικά κόμματα, όσο και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις να πάρουν θέση. Τώρα, μπροστά στο ενδεχόμενο εκφυλισμού του, από τη μία, ορισμένα τμήματά του έχουν ξεκινήσει διαδικασίες συγκρότησης μιας πιο σφικτής οργανωτικής δομής, ενός ενιαίου κέντρου συντονισμού που θα μπορούσε να συνεργαστεί με τα συνδικάτα σε αγωνιστική κατεύθυνση. Από την άλλη, προβεβλημένα μέλη του κινήματος -που αναζητούν διαύλους επικοινωνίας με την κυβέρνηση- διερευνούν τη συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές με δικό τους ψηφοδέλτιο. Κυβερνητικά στελέχη βλέπουν ιδιαίτερα θετικά και προωθούν ως μια δημοκρατική λύση την κατάρτιση ανεξάρτητου ψηφοδελτίου από τα κίτρινα γιλέκα, γιατί θα ανακόψει ψήφους από τους βασικούς αντιπάλους του Μακρόν, τον Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν και την Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν, μετατρέποντας τα «κίτρινα γιλέκα» σε συμμάχους της κυβέρνησης. Και βέβαια το αστικό σύστημα μπορεί να εύκολα να διαχειριστεί και να ενσωματώσει την «τιμωρία» της κάλπης.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος