Μας το θύμισε η Παναγιώτα Ψυχογιού και το αναδημοσιεύουμε, καθώς “δένει” απόλυτα με την επικαιρότητα των ημερών περί διαφθοράς.

Μανόλη Αναγνωστάκη «Επιτύμβιον»

Πέθανες — κι έγινες και συ: ο καλός.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.
 
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ‘ξερα τι κάθαρμα ήσουν,
τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη δε θα ‘ρθω την ησυχία σου να ταράξω.
(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).
 
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα ‘σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

Μελοποίηση του ποιήματος από το Νότη Μαυρουδή

Ερμηνεία από τον Πέτρο Πανδή

Ένα εξαιρετικά σπάνιο ντοκουμέντο
από συναυλία στη Νυρεμβέργη τον Γενάρη του 1983