Την τελευταία περίοδο ξαναβλέπουμε την κυβέρνηση και τα φερέφωνά της (στα ΜΜΕ και όχι μόνο) να μας πλασάρει το ιδεολόγημα της “εθνικής ομοψυχίας”, αυτή τη φορά μάλιστα, πατώντας πάνω σε ένα πολύ οξυμμένο πρόβλημα, όπως αυτό του κορονοΪού. Καλούν δηλαδή το λαό, να επιδείξει “ενότητα” με την πολιτική -και τους φορείς της- που κατεδάφισε τη δημόσια δωρεάν υγεία και τώρα αφήνει έκθετο το λαό μας απέναντι στον κορονοϊό. Την πολιτική των 30.000 κενών στα νοσοκομεία, των 557 κλινών ΜΕΘ (δεν λειτουργεί το 25% αυτών λόγω έλλειψης προσωπικού), αντί για 3.000 που προέβλεπε το σχέδιο του ΕΣΥ, την πολιτική που κάνει διαγνωστικούς ελέγχους για τον κορονοΪό με το σταγονόμετρο και που καλεί τον κόσμο, ακόμα κι αν έχει συμπτώματα του ιού μαζί με άλλα προβλήματα υγείας, να παραμείνει σπίτι, αντί να πάει στο νοσοκομείο και να κάνει το τεστ.
Η κυβέρνηση και η ντόπια ολιγαρχία, αφού ευθύνονται για τα παραπάνω, δεν φαίνεται να εφαρμόζουν την “εθνική ομοψυχία”, στην οποία καλούν το λαό να υποταχθεί. Αντίθετα, βρήκαν στην πραγματικά έκτακτη ανάγκη του κορονοϊού, την χρυσή ευκαιρία-δικαιολογία, για να επιβάλλουν το δικό τους καθεστώς “έκτακτης ανάγκης” και να επιτεθούν στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Μια σειρά από μέτρα, λοιπόν, δεν έχουν σχέση με την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Νομοθετούνται τώρα, με δικαιολογία αυτόν και με δεδομένο ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να ξεσπάσουν λαϊκές αντιδράσεις.
Ας σταχυολογήσουμε κάποια, ανάμεσα στα πολλά:
Όσον αφορά τα εργασιακά δικαιώματα:
Με την ΠΝΠ στις 11.3, οι εργοδότες δεν υποχρεούνται να ανεβάζουν στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ τις αλλαγές στα ωράρια εργασίας, την οργάνωση του χρόνου εργασίας, την υπερεργασία και την υπερωριακή απασχόληση. Το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ αναστέλλεται, οπότε νόμιμα πλέον οι εργοδότες μπορούν να αυθαιρετούν, να αλλάζουν ωράρια, να αναγκάζουν τους εργαζόμενους σε υπερωρίες και μάλιστα απλήρωτες κ.α.
Με την ΠΝΠ στις 20/3(άρθρο 9), οι εργοδότες θα μπορούν να απασχολήσουν το προσωπικό τους έως και 2 βδομάδες το μήνα κατ’ελάχιστο. Θα μπορούν δηλαδή να βάζουν τους εργαζομένους τους να δουλεύουν το μισό μήνα, είτε 2 βδομάδες συνεχόμενα και μετά αργία, είτε μία εβδομάδα δουλειά και την άλλη αργία εναλλάξ. Βέβαια, θα δίνουν και τον ανάλογο, μειωμένο κατά 50%, μισθό! Αυτό το μέτρο μάλιστα, δεν θα ισχύει ούτε μόνο τον επόμενο μήνα, ούτε μόνο το επόμενο 2μηνο, αλλά για 6 μήνες και βλέπουμε… Όπως είπε και ο Υπουργός Εργασίας Γ.Βρούτσης για αυτό το μέτρο: «Στις επιχειρήσεις που έχουν πληγεί αλλά λειτουργούν δώσαμε εργαλεία να αξιολογήσουν το προσωπικό τους και σε ένα τμήμα να αναστείλουν την σύμβαση εργασίας τους, ενώ οι άλλοι τους δώσαμε το εργαλείο της ευελιξίας. Να χρησιμοποιήσουν το προσωπικό τους κατά 50% για να ζήσουν οι επιχειρήσεις». Να (ξανά)χάσουν οι εργαζόμενοι, για να (ξανά)κερδοφορήσει η ντόπια ολιγαρχία! Για δείτε …”εθνική ομοψυχία”!
Την ίδια στιγμή που το παραπάνω μέτρο θα ισχύσει για το επόμενο 6μηνο, η απαγόρευση απολύσεων εν μέσω κορονοΪού (που προβλέφθηκε μετά το όργιο απολύσεων των πρώτων ημερών), σύμφωνα με τον Γ.Βρούτση, ισχύει μόνο για τον μήνα που διανύουμε!
Όσον αφορά τα δημοκρατικά δικαιώματα:
Απαγόρευση κυκλοφορίας: η “γενική καραντίνα”, όταν αφορά την αντιμετώπιση μετάδοσης ενός ιού μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό και επιβεβλημένο μέτρο. Όταν όμως δεν υπάρχει δημόσιο σύστημα υγείας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού, όταν η πολιτική του κράτους είναι να μην πάμε στα νοσοκομεία ακόμα κι αν έχουμε συμπτώματα του ιού, να μην κάνουμε το τεστ, ή να το κάνουμε στα ιδιωτικά ιατρεία πληρώνοντας 300 ευρώ (εκεί δεν υπάρχει έλλειψη, πρόβλημα κλπ), τότε αυτό το μέτρο είναι λειψό. Πολύ περισσότερο όταν οι γιατροί δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό, ενώ έρχονται σε επαφή με φορείς του ιού, όπως καταγγέλλουν γιατροί αλλά και συνδικαλιστικά τους όργανα. Όταν, μάλιστα, επιβάλλεται απαγόρευση κυκλοφορίας, αλλά δουλεύουν κανονικά και νόμιμα μεγάλες εταιρίες χωρίς στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης (βλέπε Teleperformance, BIC και πολλές ακόμα), τότε ας είμαστε λίγο παραπάνω υποψιασμένοι. Οι μεγάλες εταιρίες θα κερδοφορούν εν μέσω κορονοΪού, αλλά ο λαός μας θα πρέπει να ενημερώνει το κράτος για το αν θα βγει από το σπίτι και γιατί. Ένας λαός, ο οποίος μάλιστα σύμφωνα και με τον Μητσοτάκη, τήρησε και πριν την απαγόρευση, στην συντριπτική του πλειοψηφία, τον περιορισμό των μετακινήσεων. Ο πραγματικός λόγος αυτής της απαγόρευσης (με τους όρους και στις συνθήκες στις οποίες γίνεται), λοιπόν, είναι ότι με αφορμή τον κορονοϊό θέλουν “..να μπολιάσουν έναν λαό με την ανοχή απέναντι στα ανελεύθερα μέτρα των απαγορεύσεων και των προστίμων. Να τον εθίσουν σε μια κοινωνία όπου το «υπεύθυνο» και το «δίκαιο» το ορίζει η αστυνομία, το λιμενικό και ο στρατός…” (Από την ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ για το ζήτημα). Διότι την επόμενη μέρα, που θα ξεσπάσουν στη βάση όλων αυτών των προβλημάτων αγώνες, απεργίες και διαδηλώσεις θα πρέπει τότε ο λαός μας να δέχεται πιο εύκολα τις κάθε είδους απαγορεύσεις και την καταστολή.
Για να το κάνουμε πιο “λιανά”: αυτή τη στιγμή απαγορεύεται σε κάποιον συνδικαλιστή (ακόμα κι αν αυτός τηρεί τα γενικά μέτρα προστασίες, δηλαδή έχει μάσκα, γάντια και κρατά τις αποστάσεις) να πάει σε χώρο εργασίας και να ενημερώσει τους συναδέλφους του για τα δικαιώματά τους που χτυπιούνται. Απαγορεύεται να πάνε συνδικαλιστές και να καταγγείλουν πχ την έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Απαγορεύεται αντίστοιχα σε (αριστερές) πολιτικές οργανώσεις πχ να πάνε έξω από ένα σούπερ μάρκετ και να μιλήσουν με ανθρώπους, καλώντας τους να παλέψουν για δημόσια δωρεάν υγεία. Με πρόσχημα τον κορονοΪό απαγορεύουν την πολιτική και συνδικαλιστική δράση, αλλά δεν κλείνουν όπως είπαμε τις μεγάλες εταρείες!
Το καλύτερο, βέβαια, το κρατήσαμε για το τέλος: με βάση την ΠΝΠ στις 20/3, άρθρο 12, αναστέλλεται η απαγόρευση πολιτικής επιστράτευσης και κάθε μορφής επίταξης κατά τη διάρκεια απεργίας, έως τις 30 Απρίλη 2020. Άρα, αν απεργήσουν εργαζόμενοι σε κάποια μεγάλη εταιρία με αίτημα πχ μέτρα προστασίας της υγείας τους, ή πολύ περισσότερο να κλείσει η εταιρία τους λόγω κορονοϊού, η κυβέρνηση μπορεί να τους επιστρατεύσει, δηλαδή να άρει το δικαίωμα τους στην απεργία και να τους αναγκάσει να δουλέψουν.
Το εμβόλιο για τον ιό θα είναι έτοιμο όπως λένεμετά από πολλούς μήνες. Ως τότε, με εξάρσεις και με υφέσεις, θα υπάρχει ο ιός. Είναι φανερό λοιπόν, ότι όλα αυτά τα μέτρα που παίρνονται με πρόσχημα τον κορονοϊό, ήρθαν για να μείνουν.
Ο λαός απέναντι σε όλα αυτά δεν πρέπει να επιδείξει καμιά “εθνική ομοψυχία”, δηλαδή υποταγή. Να λαμβάνει όλα τα μέτρα αυτοπροστασίας και ταυτόχρονα να βρει νέους τρόπους να αντιπαλέψει, όλα τα παραπάνω. Σε τελική ανάλυση, όλα αυτά αποτελούν μέρος της μνημονιακής βαρβαρότητας που ουδέποτε σταμάτησε, ούτε λόγω κορονοϊού και ούτε λόγω “ομοψυχίας”. Οι αγώνες απέναντι σε αυτήν την βαρβαρότητα ήταν, είναι και θα είναι η μόνη διέξοδος για τους εργαζόμενους και τον λαό μας.
Γιώργος Ράπτης, στέλεχος της “Πορείας”
e-prologos.gr
