Με την ανεργία να σκαρφαλώνει στα ύψη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε το θράσος να μιλήσει για οικειοθελή συμμετοχή των νέων σε «μαύρη» εργασία

Για νέους που μπαίνουν στον πειρασμό να δουλεύουν «μαύρα» έκανε λόγο ο πρωθυπουργός, μιλώντας σε συζήτηση με εργαζόμενους νέους, στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσίασης του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης «Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση για τους Νέους».

«Θα σταθώ καταρχάς στην πιο σημαντική πτυχή κατά την άποψή μου, την οποία ανέδειξε η Ηρώ μέσα από την δική της εμπειρία. Τον πειρασμό του νέου να συμμετέχει και αυτός συχνά, όχι πάντα, οικειοθελώς σε ένα σχήμα “μαύρης” εργασίας ή μερικώς ασφαλισμένης εργασίας. Όταν είσαι νέος 20-22 ετών ο πειρασμός είναι δεις πόσα χρήματα θα μπουν στην τσέπη σου εκείνη τη στιγμή και σίγουρα το τι θα γίνει μετά από 30, 40, 50 χρόνια είναι αρκετά μακριά από τη σκέψη σου» δήλωσε ο πρωθυπουργός.

Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «πειρασμό του νέου να συμμετέχει και αυτός συχνά, όχι πάντα, οικειοθελώς σε ένα σχήμα “μαύρης” εργασίας». O ίδιος πρωθυπουργός που είχε … ανακαλύψει «ανθρώπους εξαρτημένους από τον μισθό τους» και έδινε συμβουλές στους νέους να μην κοιτάνε μόνο τα λεφτά, καλώντας τους να δουν τη ζωή λίγο πιο ολιστικά.

Με την ανεργία να σκαρφαλώνει στα ύψη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε το θράσος να μιλήσει για οικειοθελή συμμετοχή των νέων σε «μαύρη» εργασία, σαν να μη γνωρίζει ότι κανείς εργαζόμενος δεν επιθυμεί μια εργασία ανασφάλιστη. Θα είχε αξία να προβληματιστεί για το γεγονός ότι το μέλλον των νέων στη χώρα καθορίζουν φόροι, ένας πενιχρός μισθός και μια οικονομική κατάσταση που δε διάλεξε και δε συνέβαλε στο ελάχιστο στη διαμόρφωσή της (γενιά Ζ). Βέβαια, είναι ο ίδιος πρωθυπουργός που ήδη από το 2011 δήλωνε: «Με ρωτάτε αν έχω ζήσει με 800 ευρώ… όχι, δε χρειάστηκε κι εύχομαι να μη χρειαστεί».

Και βέβαια δεν είχε κανέναν ενδοιασμό -στηρίζοντας το νέο νόμο που βάζει βόμβα στα θεμέλια των επικουρικών ταμείων- να προβάλει το βασικό μότο της διακυβέρνησής του: την ατομική ευθύνη!

Για να μην ρέπουν, δηλαδή, οι νέοι προς την ανασφάλιστη εργασία, που προξενεί πρόβλημα στα επικουρικά ταμεία, γι’ αυτό η κυβέρνησή του έφτιαξε το νέο νόμο με τον οποίο «ο κάθε νέος ο οποίος θα εργάζεται έστω και μία ώρα ανασφάλιστος θα γνωρίζει ότι χάνει εισφορές απ’ το δικό του ατομικό κουμπαρά, οι οποίες προστιθέμενες θα του επιτρέψουν μετά από αρκετές δεκαετίες κι όταν θα βγει στη σύνταξη να έχει μία επικουρική σύνταξη πολύ καλύτερη από αυτήν την οποία θα είχε. Και για μένα αυτό είναι ένα ισχυρότατο αντικίνητρο από πλευράς νέων να ενδώσουν σε πρακτικές ανασφάλιστης εργασίας»!

Για το αν θα πάρει, λοιπόν, επικουρική σύνταξη ο εργαζόμενος δεν ευθύνεται η κυβέρνηση που -συνεχίζοντας το καταστροφικό έργο των προηγούμενων- διέλυσε τον παραγωγικό ιστό, οδηγώντας την ανεργία στα ύψη, να τσακίζει κόκαλα. Ούτε που κατάργησε της Συλλογικές συμβάσεις Εργασίας. Ούτε που αφήνει την ακρίβεια να καλπάζει. Ούτε οι εργοδότες που εκβιάζουν για «μαύρη» εργασία. Ούτε… Ούτε…. Ευθύνεται ο κάθε νέος ξεχωριστά!

Άλλο ένα κομμάτι από το παζλ του νεοφιλελευθερισμού.