Την Πέμπτη 9/7, τη μέρα που η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και την ακροδεξιά Ελληνική Λύση ψήφιζαν το χουντικής έμπνευσης νόμο-τερατούργημα για την καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων, στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε δεκάδες άλλες πόλεις, οργανώθηκαν μαζικά συλλαλητήρια ενάντια στο νέο τρομονόμο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη χτύπησε το συλλαλητήριο της Αθήνας με πρωτοφανή αγριότητα, δείχνοντας έμπρακτα  τι σχεδιάζει να πράξει το επόμενο διάστημα για την καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων, προκειμένου να περάσει την πολιτική της λιτότητας, της φτώχειας και της ανεργίας σε βάρος της εργατικής τάξης και των πλατιών  λαϊκών στρωμάτων.

Θα πρέπει κάποιος να είναι ιδιαίτερα αφελής για να μην αντιλαμβάνεται ότι ο νέος νόμος στοχεύει πρώτα απ’ όλα να καταστείλει τις αναπόφευκτες λαϊκές αντιδράσεις, πέρα απ’ τα όποια ανόητα και διάτρητα επιχειρήματα προβάλλονται τόσο απ’ τους κυβερνητικούς παράγοντες όσο και από τα γνωστά παπαγαλάκια που ζουν και αναπνέουν απ’ την κρατική χρηματοδότηση και επαναλαμβάνουν σαν ηχώ την κυβερνητική φωνή.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το αστυνομικό χτύπημα ήταν προσχεδιασμένο και θα γίνονταν ούτως ή άλλως, ανεξάρτητα απ’ τις όποιες εξελίξεις επικράτησαν στη διάρκεια της διαδήλωσης. Μιας διαδήλωσης που είχε μαζικότητα, αγωνιστικότητα και παλμό μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως οφείλουμε να τοποθετηθούμε με καθαρότητα και χωρίς να βάζουμε το κεφάλι στην άμμο για τις υποτιθέμενες μορφές πάλης που εφαρμόζονται από ορισμένες πλευρές και που επηρεάζουν  αρνητικά την οργανωμένη δράση του λαϊκού παράγοντα.

Αναφερόμαστε στις ενέργειες ορισμένων ομάδων που με τη «δράση» τους διευκολύνουν τα κρατικά σχέδια τρομοκράτησης και καταστολής και που σε τελική ανάλυση ενισχύουν την κυβερνητική πολιτική αφού συμβάλλουν με τη στάση τους στη διάλυση των διαδηλώσεων. Έτσι και στη διαδήλωση της περασμένης Πέμπτης, οι δυνάμεις αυτές έξω και πέρα από κάθε λογική αποφάσισαν να συγκρουστούν δήθεν με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, προσφέροντας κάλυψη στους «μπαχαλάκηδες» που ανέλαβαν «δράση», δίνοντας στη συνέχεια το αναγκαίο άλλοθι στην κυβέρνηση για να εξαπολύσει το χτύπημα της διαδήλωσης σε όλη της την έκταση. Λέμε κατ’ αρχάς ότι οι δυνάμεις αυτές δήθεν συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής αφού το μόνο που κάνουν είναι να κινηθούν προς τις αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια να το βάζουν πανικόβλητοι στα πόδια όταν τα ΜΑΤ εξαπολύουν τα χημικά και τις χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αντιστάθηκαν στις κυβερνητικές επιθέσεις, αφού ακόμα και όταν τους καλούσαμε να μην τρέχουν πανικόβλητοι στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, έτρεχαν ακόμη πιο γρήγορα, με αποτέλεσμα η αστυνομική βία να εκτονωθεί πάνω στις οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις που προσπαθούσαν να ανασυγκροτηθούν απ’ το αστυνομικό χτύπημα (είναι χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες και τα βίντεο όπου οργανωμένα μπλοκ χτυπήθηκαν άγρια από τα ΜΑΤ αλλά και τα μηχανοκίνητα τμήματα).

Θα επαναλάβουμε ότι η δράση των ομάδων αυτών δεν είναι παρά η αφορμή, το πρόσχημα και το άλλοθι για την προσχεδιασμένη κυβερνητική επίθεση στους διαδηλωτές. Όμως  αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να μένουν στο απυρόβλητο οι τυχοδιωκτικές ενέργειες των δήθεν επαναστατικών ομάδων που όχι μόνο την περασμένη Πέμπτη αλλά και σε πάρα πολλές άλλες περιπτώσεις λειτουργούν υποβοηθητικά στην κυβέρνηση για τη διάλυση των κινητοποιήσεων. Έτσι για μια ακόμα φορά ο κυβερνητικός προπαγανδιστικός μηχανισμός και τα παπαγαλάκια του δεν βλέπουν τη μαζική διαδήλωση, δεν βλέπουν το δίκιο των διαδηλωτών, δεν βλέπουν τα πραγματικά κυβερνητικά σχέδια για το τσάκισμα των εργατικών αγώνων, αλλά ασχολούνται με τη δράση του κοινωνικού περιθωρίου που βγήκε απ’ το λήθαργό του μετά από μεγάλο χρόνο χειμερίας νάρκης και που πιθανόν να αυτοϊκανοποιείται κιόλας βλέποντας τα βίντεο της αστυνομικής τρομοκρατίας.  

Από τη μεριά μας, θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για το ρόλο που παίζουν οι ενέργειες αυτές και αυτοί που τις κάνουν. Δεν θα μπούμε σε μια συζήτηση αν δρουν προβοκατόρικα μέσα στις κινητοποιήσεις δυνάμεις του κρατικού μηχανισμού που πολλές φορές έχει καταγγελθεί. Εμείς κρίνουμε πολιτικά τη δράση αυτή, υπογραμμίζοντας με κατηγορηματικό τρόπο ότι τέτοιες «δράσεις» έξω και ενάντια  στο μαζικό κίνημα είναι εχθρικές, και αυτοί που κινούνται με τον τρόπο αυτό δεν είναι κομμάτι του κινήματος που παραστρατεί, αλλά είναι τμήμα εχθρικό προς το εργατικό – λαϊκό κίνημα και βέβαια δεν έχει καμία σχέση με την αριστερά.

Κλείνοντας το σημείωμα αυτό, θέλουμε να τονίσουμε ότι οφείλουν και οι πολιτικές οργανώσεις που αναφέρονται στο αριστερό και πολύ περισσότερο στο κομμουνιστικό κίνημα να τοποθετηθούν με καθαρό τρόπο πώς εκτιμούν τη δράση αυτών των ομάδων, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ανέχονται ή και συμπορεύονται με αυτούς στο όνομα δήθεν της οργάνωσης των λαϊκών αγώνων ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και την κρατική τρομοκρατία.

13 Ιούλη 2020

Γιώργος Σόφης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ