Ο αγώνας για ελεύθερη πατρίδα είναι εδώ και πολλές δεκαετίες η ταυτότητα του ηρωικού παλαιστινιακού λαού. Από τη μακρά διαδρομή του παλαιστινιακού, το χρονικό παρακολουθεί τις εξελίξεις του τελευταίου αιώνα, με στάσεις σε βασικές ημερομηνίες – σταθμούς, περιγράφοντας ταυτόχρονα τη διαμόρφωση του σημερινού κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ, πάνω στους σχεδιασμούς της Βρετανίας και των ΗΠΑ

1. Στα 1917, ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Άρθουρ Μπάλφουρ, στέλνει μία ανοικτή επιστολή προς τον Λόρδο Λάιονελ Γουόλτερ Ρόθτσιλντ, ισχυρό παράγοντα της εβραϊκής κοινότητας στη Μεγάλη Βρετανία. Πρακτικώς η βρετανική κυβέρνηση δεσμεύεται να «δημιουργήσει στην Παλαιστίνη μια πατρίδα για τον εβραϊκό λαό» και να διευκολύνει «την επίτευξη αυτού του στόχου». Πρόκειται για την περίφημη Διακήρυξη Μπάλφουρ. Η Βρετανία, υπόσχεται στο σιωνιστικό κίνημα μια χώρα στην οποία οι Παλαιστίνιοι Άραβες ιθαγενείς αποτελούσαν περισσότερο από το 90% του πληθυσμού.

Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η ευρύτερη περιοχή της ιστορικής Παλαιστίνης περνάει στον έλεγχο της Μεγάλης Βρετανίας.

Θυμίζουμε ότι στα 1920 η Βρετανική αυτοκρατορία απλωνόταν σχεδόν στο 1/4 της συνολικής χερσαίας έκτασης του πλανήτη, και σήμερα, ιστορικώς μόνο 22 από τις 200 και πλέον χώρες της γης έχουν γλιτώσει από Βρετανική επέμβαση.

2. Το καθεστώς της Βρετανικής Εντολής για την Παλαιστίνη απλώνεται από το 1923 μέχρι το 1948, και στη διάρκειά του οι Βρετανοί υλοποιούν τη Διακήρυξη Μπάλφουρ, διευκολύνοντας τη μαζική εβραϊκή εποίκιση, και οργανώνοντας καθεστώς καταπίεσης σε βάρος των Παλαιστινίων. Οι ισραηλινοί πραγματοποιούν δολοφονίες, απελάσεις, σφράγισμα πανεπιστημίων και κατεδάφιση κατοικιών χέρι χέρι με τους (έως και 30.000) Βρετανούς κατακτητές, οι οποίοι επιπλέον βομβαρδίζουν χωριά και επιβάλλουν απαγορεύσεις στην ιστορική επικράτεια της Παλαιστίνης. Οι Βρετανοί εκπαιδεύουν τρομοκρατικές δολοφονικές ομάδες εβραίων μαχητών, τις εξοπλίζουν, και μάλιστα ιδρύουν εργοστάσια όπλων στην περιοχή.

Απάντηση στην κλιμάκωση των βρετανο-εβραϊκής συμμαχίας, η (πρώτη) Αραβική Εξέγερση, η οποία διαρκεί από το 1936 έως το 1939. Στην έναρξή της, η νεοσύστατη τότε Αραβική Εθνική Επιτροπή καλεί τους Παλαιστίνιους να ξεκινήσουν γενική απεργία, να μην πληρώνουν φόρους και να μποϊκοτάρουν τα εβραϊκά προϊόντα, ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία και την αυξανόμενη εβραϊκή μετανάστευση. Στη συνέχεια, η εξέγερση ενώνεται με το αγροτικό κίνημα.

3. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο εβραϊκός πληθυσμός έχει αυξηθεί στο 33% της Παλαιστίνης, καταλαμβάνοντας το 6% της γης. Στα 1947, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθετούν το λεγόμενο ψήφισμα 181, ένα σχέδιο που διαιρεί την υπό Βρετανική κατοχή Παλαιστίνη σε δύο τμήματα εκ των οποίων το ένα θα είναι το αραβικό (43,53%) και στο άλλο το εβραϊκό κράτος (56,47%), και προτείνει τη μετατροπή της Ιερουσαλήμ σε διεθνή πόλη εκτός συνόρων. Στη βάση του ψηφίσματος 181 ανακηρύσσεται στα 1948 το κράτος του Ισραήλ.

4. Αμέσως μετά, ξεσπά ο πρώτος Αραβο-Ισραηλινός πόλεμος όταν πέντε αραβικές χώρες (Αίγυπτος, Ιορδανία, Συρία, Λίβανος και Ιράκ) εισβάλουν στρατιωτικά, με την αρωγή επιπλέον στρατευμάτων από Υεμένη και Σαουδική Αραβία και συγκρούονται με το κράτος του Ισραήλ. Ο πόλεμος τελειώνει το 1949 με νίκη του Ισραήλ. 800.000 Παλαιστίνιοι εκτοπίζονται και το έδαφος χωρίζεται σε 3 ανισότιμα κομμάτια: Το κράτους του Ισραήλ επεκτείνεται από τα όρια της απόφασης του ΟΗΕ και καταλαμβάνει το 78% της ιστορικής Παλαιστίνης. Το υπόλοιπο 22% χωρίστηκε σε αυτό που είναι τώρα η κατεχόμενη Δυτική Όχθη και η πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας.

Μολονότι ο όρος Νάκμπα σημαίνει «κατακλυσμός», «καταστροφή» που συνδέεται με πυρήνα τα γεγονότα του 1948, δυστυχώς η ουσία του έχει εξελιχθεί σε μια διαρκή συνθήκη για τον παλαιστινιακό λαό, ο οποίος δέχεται τη δολοφονική βία, την καταπίεση, τον διωγμό, εδώ και 75 χρόνια από τον ισραηλινό φασισμό.

5. Το 1956, μετά την εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ από τον (πρόεδρο της Αιγύπτου) Νάσερ, οι συνασπισμένοι Γαλλοβρετανοί και οι ισραηλινοί επιτίθενται στην Αίγυπτο. Παρά την σχεδόν πλήρη καταστροφή της αιγυπτιακής πολεμικής αεροπορίας, και τα σοβαρότατα πλήγματα που δέχτηκε στην ξηρά, το τελικό πολιτικό προϊόν της κρίσης του Σουέζ, και της δεύτερης Αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης, ήταν η πιο μεγάλη ταπείνωση της Μεγάλης Βρετανίας στον 20ό αιώνα. Ο πρωθυπουργός της Άντονυ Ήντεν παραιτείται, και ο Νάσερ αναδεικνύεται σε πολιτικό ηγέτη του αραβικού κόσμου. Η Αίγυπτος αναπτύσσει αυτοπεποίθηση ότι μπορεί μόνη της να αντιμετωπίσει πολεμικά το Ισραήλ.

6. Κατά τη διάρκεια της πρώτης Συνόδου Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο το 1964, ιδρύεται η PLO, η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, η οποία διακηρύσσει ότι ο στόχος της Απελευθέρωσης θα επιτευχθεί μέσω ενόπλου αγώνα. Η PLO απαρτίζεται από 14 αντιστασιακές παλαιστινιακές οργανώσεις, με ισχυρότερη ανάμεσα σε αυτές, τη Φατάχ, που ιδρύεται την ίδια περίοδο. Εμβληματικός ηγέτης της PLO ήταν ο Αραφάτ ως τον θάνατό του, ο οποίος ήταν και ηγέτης της Φατάχ.

7. Τον Ιούνιο του 1967 ξεσπάει ο τρίτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος, γνωστός και σαν Πόλεμος των Έξι Ημερών, με το Ισραήλ στη μία πλευρά, και την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τη Συρία, από την άλλη, με βοήθειες από Ιράκ, Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ και Αλγερία. Ο Πόλεμος αυτός ολοκληρώνεται με νίκη των ισραηλινών, οι οποίοι κερδίζουν τον έλεγχο της ανατολικής Ιερουσαλήμ, της Λωρίδας της Γάζας, της Δυτικής Όχθης, των υψιπέδων του Γκολάν και της χερσονήσου του Σινά.

8. Υπό την ασφυκτική πίεση σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης, η PLO στα 1988 ανακηρύσσει κράτος της Παλαιστίνης στα σύνορα προ του 1967. Η απάντηση του Ισραήλ στην απόφαση της PLO υπήρξε, μεταξύ άλλων, έως και να τριπλασιάσει τον αριθμό των εποίκων, συστηματοποιώντας την παράνομη επιχείρηση εποικισμού. Σύμφωνα ακόμη και με τον ΟΗΕ, ο εποικισμός αποτελεί «έγκλημα πολέμου».

9. Ήδη από το τέλος του 1987, με αφορμή τον θάνατο τεσσάρων Παλαιστινίων από ισραηλινό στρατιωτικό όχημα, ξεσπάει η πρώτη ιντιφάντα, η λαϊκή εξέγερση των Παλαιστινίων, η οποία επί έξι χρόνια συγκλονίζει τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Τον πρώτο χρόνο της Ιντιφάντα, οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας σκοτώνουν 311 Παλαιστίνιους, εκ των οποίων οι 53 ήταν κάτω των 17 ετών. Σε διάστημα έξι ετών, χάνουν τη ζωή τους 1.500 Παλαιστίνιοι, έναντι 400 ισραηλινών. Μία θνησιγενής παύση των εχθροπραξιών δίνεται το 1993 με τη συνθήκη του Όσλο. Ως αποτέλεσμα των ειρηνευτικών διαδικασιών περιγράφεται η αναγνώριση από την πλευρά της PLO του κράτους του Ισραήλ, ενώ το τελευταίο αποδέχεται την δημιουργία Παλαιστινιακής Αρχής στα κατεχόμενα, με πολύ περιορισμένες αρμοδιότητες αυτοδιοίκησης των Παλαιστινίων στους θύλακες της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας.

10. Η Χαμάς, που σημαίνει «Κίνημα Ισλαμικής Αντίστασης», είναι πολιτικο-στρατιωτική οργάνωση με θρησκευτική διάσταση στην ταυτότητά της. Ιδρύεται στο έδαφος της πρώτης Ιντιφάντα, επίσης στα 1987, και έχει υπό τον έλεγχό της σήμερα τη Λωρίδα της Γάζας. Τα πλήγματα που δέχτηκε στις αρχές Οκτωβρίου 2023 το Ισραήλ, είναι συντονισμένα από τη Χαμάς.

11. Η δεύτερη Ιντιφάντα ξεκινά τον Σεπτέμβριο του 2000, όταν ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Αριέλ Σαρόν, πραγματοποιεί προκλητική επίσκεψη στο τέμενος Αλ Άκσα ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες ισραηλινοί στρατιώτες αναπτύσσονται στη Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ. Στη δεύτερη Ιντιφάντα το Ισραήλ προκαλεί μια άνευ προηγουμένου καταστροφή στην παλαιστινιακή οικονομία και στις υποδομές της, ενώ ορθώνει διαχωριστικό τείχος διαιρώντας και περιορίζοντας ακόμη περισσότερο τις κοινότητες των Παλαιστινίων. Το 85% του τείχους της Ντροπής βρίσκεται μέσα στη Δυτική Όχθη.

12. Μόνο τις τελευταίες δεκαετίες το Ισραήλ έχει εξαπολύσει επίθεση διαρκείας, με κορυφές τα χτυπήματα στη Γάζα το 2008, το 2012, το 2014 και το 2021, με την ανοχή αν όχι και την επιβράβευση των κυβερνήσεων των δυτικών χωρών, και πρώτα πρώτα των ιμπεριαλιστών δυνάμεων της δύσης.

13. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, και δεκάδες χιλιάδες σπίτια, σχολεία, εγκαταστάσεις κάθε είδους έχουν καταστραφεί. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει αρχή του Διεθνούς Δικαίου, δεν υπάρχει έγκλημα πολέμου στις λίστες του ΟΗΕ, που να μην έχει παραβιαστεί από το νέο-φασιστικό κράτος του Ισραήλ.

14. Μετά το χτύπημα της Χαμάς, ο Νετανιάχου ζήτησε μέσα σε 24 ώρες να εκκενώσουν τη Γάζα 1,1 εκατομμύρια άμαχοι παλαιστίνιοι, προοικονομώντας τη χερσαία εισβολή, έχοντας πρώτα αποκόψει κάθε ανθρωπιστική δίοδο, αλλά και κάθε παροχή ενέργειας, τροφής, ειδών πρώτης ανάγκης, στη Γάζα. Το Ισραήλ οργανώνει ανθρωπιστικά εγκλήματα μέσα στα ανθρωπιστικά εγκλήματα.

15. Στην επίθεσή του, το μιλιταριστικό κράτος του Ισραήλ έχει στήριξη από τη δυτική ενημέρωση, η οποία έχει κατορθώσει μια πραγματική αντιστροφή των ρόλων του θύτη και του θύματος. Η πάνοπλος Γολιάθ παρουσιάζεται αμυνόμενος, ενώ ο επί σειρά δεκαετιών κατατρεγμένος παλαιστινιακός λαός παρουσιάζεται σαν τρομοκράτης, σαν επιτιθέμενος.

Ο ηρωικός παλαιστινιακός λαός, έχοντας κατακτήσει δίκαια παγκόσμια συμπάθεια για τα δίκαια αιτήματά του και τον συγκινητικό αγώνα του, θα χρειαστεί να -συνεχίσει να- δίνει μια παράλληλη, εξίσου δύσκολη, μάχη, με την κυρίαρχη μιντιακή συκοφάντηση. Στο πλευρό του αδούλουτου παλαιστινιακού λαού, να φωτίσουμε τον μαρτυρικό του αγώνα, και να δώσουμε από την πλευρά μας μια ανάσα αλληλεγγύης στον μικρόσωμο μεν Δαυίδ, ο οποίος με τη σφεντόνα του σήμερα αμύνεται στον γιγαντόσωμο εχθρό του. Πάντως, γιγαντόσωμος ήταν και ο βιβλικός Γολιάθ.

από το αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό αγώνα του περιοδικού πορεία, τ. 57, που κυκλοφορεί