Ο Σαββόπουλος χαιρετάει στρατιωτικά τη σορό του Μίκη Θεοδωράκη. Ενός ανθρώπου που βασανίστηκε και κυνηγήθηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε, όσο λίγοι από το στρατιωτικό καθεστώς. Ενός ανθρώπου που ακόμη και η στρατιωτική του θητεία ήταν το Δ’ Τάγμα Μακρονήσου. Αν δεν είναι προσβολή, είναι το λιγότερο ασέβεια.
Αν είχε πάει βέβαια ο ίδιος στρατό θα ήξερε ότι στην Ελλάδα χαιρετούν το εθνόσημο όχι το κεφάλι τους. Αυτό που έκανε ήταν απλώς αμερικανιά τύπου Τραμπ. Ούτε σοβαρός εθνικιστής δεν κατάφερε να γίνει, όπως του έλεγε ο Ραφαηλίδης. Το μόνο που κατόρθωσε με τα εθνικιστικά του καμώματα είναι να “καμπαρεδοποιήσει” τα γηρατειά του.
Τελικά, ναι, ο Σαββόπουλος έχει γίνει ένα με τους στίχους του. «Δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά, και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει».
“Δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά, και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει» αυτό ήταν που τον οδήγησε να ασπαστεί ενθουσιωδώς τα περί “εθελοντισμού” στην Ολυμπιάδα του 2004, συμμετέχοντας και στη διαβόητα κιτς τελετή λήξης, αλλά μέχρι και να γράψει τραγούδι για τη Γιάννα Αγγελοπούλου. Λίγους μήνες πριν τους Αγώνες εξάλλου είχε γιορτάσει και τα 40 του χρόνια στο ελληνικό τραγούδι, κοσμώντας το Ηρώδειο με μια τούρτα από την οποία ξεπήδησε η -στα ντουζένια της τότε – Καλομοίρα. Κι αν κάποιοι θεώρησαν ότι δεν πάει άλλο, ο συνθέτης ήρθε πανηγυρικά να τους διαψεύσει με την προχθεσινή του εμφάνιση στο “Άλσος” πλαισιωμένος από έναν άντρα και μια γυναίκα στρίπερ, κι απορεί κανείς αν σε επόμενο νούμερο θα περιλαμβάνονται αρκούδες και μαϊμούδες.
Σωστά το εντόπισε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου: Τελικά το πρόβλημα με τον Σαββόπουλο και τον κάθε Σαββόπουλο δεν είναι ότι στήριζε απλά τον Τσοχατζόπουλο, τον Μητσοτάκη και τον κάθε Μητσοτάκη βέβαια. Το πρόβλημα είναι ότι ο Νιόνιος ως κολαούζος και ορντινατσα της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας δεν έβγαλε ποτέ λέξη για τη διάλυση μιας κοινωνίας, για τη φτωχοποιηση ενός λαού, για την εξαθλίωση των εργαζομένων , για τους αδύναμους, τους άστεγους και τους πεινασμένους, πολύ απλά για να μη δυσαρεστεί κανένα, για να τα τσεπώνει πάντα και παντού από όλους, κόσμο, κανάλια, διαφημίσεις κλπ.
Ο Σαββόπουλος είναι ένας γνήσιος, αδιάφορος, υποτακτικός κολαούζος.
e-prologos.gr
