Η κρίση της πανδημίας του κορονοϊού ανέδειξε με ακόμα μεγαλύτερη οξύτητα τις τραγικές συνθήκες με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι πρόσφυγες στα κέντρα κράτησης. Στην πραγματικότητα, ο κορονοϊός δεν είναι παρά μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αφού πρόσφυγες και μετανάστες στοιβάζονται σαν σαρδέλες και διαβιούν κάτω από άθλιες συνθήκες με ελάχιστους χώρους υγιεινής και με ελάχιστη παροχή πόσιμου νερού αναλογικά με τον πληθυσμό.

Με το ξέσπασμα της πανδημίας η κυβέρνηση άφησε εντελώς ανοχύρωτους τους πρόσφυγες απέναντι στον νέο ιό, με ελάχιστα μέσα πρόληψης και προστασίας. Η απάνθρωπη και αντιπροσφυγική πολιτική της κυβέρνησης επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι 2380 ευπαθείς πρόσφυγες, που ήταν να μεταφερθούν στην ενδοχώρα τέλη του Απρίλη, παραμένουν εγκλωβισμένοι στα κέντρα κράτησης.

Χαρακτηριστικό για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ και τα στελέχη της αντιμετωπίζουν το προσφυγικό ζήτημα αποτελεί και το δημοσίευμα του τοπικού τύπου του Καρπενησίου σχετικά με την εγκατάσταση 108 προσφύγων σε ξενοδοχείο της πόλης. Σύμφωνα με το εν λόγω δημοσίευμα: «αφουγκραζόμενος την κοινή γνώμη, επενέβη σε πολύ υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια και πέτυχε την αναβολή της εγκατάστασης των μεταναστών στο Καρπενήσι». Το συγκεκριμένο δημοσίευμα, πέρα από το ότι αποτελεί άλλη μια απόδειξη της ανάλγητης πολιτικής της κυβέρνησης που αντιμετωπίζει πρόσφυγες και μετανάστες σαν εγκληματίες και φορείς κάθε λογής ασθενειών, εγείρει και πολλά ερωτηματικά για την παρέμβαση του δημάρχου Αθηναίων σε ζητήματα που βρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας του.

Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Μετανάστευσης και ασύλου προωθεί νέο νομοσχέδιο για το προσφυγικό. Ο υπουργός Νότης Μηταράκης με την τοποθέτησή του στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης δήλωσε ανάμεσα στα άλλα: «…Εκπέμπουμε το μήνυμα ότι η χώρα μας δεν είναι, πλέον προορισμός για όσους δε δικαιούνται και, πλέον, δεν θα λάβουν διεθνή προστασία… Η μείωση των ροών επιτυγχάνεται με την αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων – εμφανής πλέον σε όλους…», ενώ αναφέρθηκε και στην αντικατάσταση των ανοιχτών δομών από τις αντίστοιχες κλειστές. Τα παραπάνω αποσπάσματα από την τοποθέτηση του υπουργού δεν αποτελούν παρά επιβεβαίωση της μετατροπής της χώρας σε σιδερόφρακτο φρούριο και σε φυλακή ψυχών.

Μεγάλο ενδιαφέρον ωστόσο έχουν ορισμένες άλλες διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Συγκεκριμένα, θεσμοθετούνται μυστικά κονδύλια τα οποία μπορούν να διατίθενται ανεξέλεγκτα, υιοθετώντας με αυτόν τον τρόπο πρακτικές πλήρους ασυδοσίας και αδιαφάνειας. Μάλιστα ο υπουργός, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, επιχειρηματολόγησε υπέρ της συγκεκριμένης διάταξης δηλώνοντας: «Είμαστε αντιμέτωποι με κυκλώματα λαθροδιακινητών απέναντι, με κυκλώματα μέσα στις δομές, με κυκλώματα που εμποδίζουν τις απελάσεις. Σε συνεργασία με τις διωκτικές αρχές είναι απαραίτητο να υπάρχει μια ευελιξία στην υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων». Για να μαζέψει μάλιστα τα ασυμμάζευτα, προσπαθώντας να αρνηθεί το γεγονός πως δεν θα υπάρχει έλεγχος για το πού πάνε τα συγκεκριμένα κονδύλια δήλωσε: «Δεν είναι ευθύνη αποκλειστικά δικιά μου, υπάρχει μια διαδικασία με υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου, όχι στενοί συνεργάτες, ώστε υπάρχει απόλυτη εσωτερική διαφάνεια». Φυσικά καμιά διαφάνεια δεν υφίσταται. Το αντίθετο συμβαίνει. Στο όνομα της ευελιξίας και των εκτάκτων καταστάσεων κατοχυρώνεται νομικά η δυνατότητα της κυβέρνησης να σπαταλά όπως θέλει το δημόσιο χρήμα και να μην δίνει και λογαριασμό σε κανένα. Ταυτόχρονα με το νέο νομοσχέδιο, θεσμοθετούνται δεκάδες θέσεις μετακλητών υπαλλήλων, όπου ο υπουργός θα μπορεί να τοποθετεί όποιον αυτός θέλει σε όποια θέση θέλει. Πρόκειται για ένα εξόφθαλμο όργιο πελατειακών σχέσεων και αναξιοκρατίας, ενδεικτικό για το πώς εννοούσε η κυβέρνηση της ΝΔ το όραμά της για το λεγόμενο επιτελικό κράτος.

Και ενώ η κυβέρνηση προχωρά στην κατάθεση του παραπάνω νομοσχεδίου που ανάμεσα στα άλλα κατοχυρώνει νομικά την ασύδοτη λειτουργία του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, την ίδια στιγμή σε μια εκδικητική πράξη απέναντι στους εργαζόμενους στην υπηρεσία ασύλου, δεν προχωρά στην ανανέωση 17 από τις 629 συμβάσεις που έληξαν. Η εξαίρεση των 17 υπαλλήλων δεν είναι τυχαία. Πρόκειται για τους παλιότερους συμβασιούχους, ενεργά μέλη του Σωματείου, μεταξύ αυτών δε και της ίδιας της Προέδρου του. Στην πραγματικότητα το υπουργείο στοχοποιεί το ίδιο το σωματείο και τη συνδικαλιστική δράση. Το σωματείο προκήρυξε προειδοποιητική απεργία εργασίας για τις 23/4 και ομόφωνα απεργία διαρκείας από την Πέμπτη 23 Απριλίου εφόσον δεν έγιναν ανανεώσεις των συμβάσεων. Στη δράση του οφείλεται και η ανανέωση των συμβάσεων των άλλων συμβασιούχων της Υπηρεσίας Ασύλου.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος