Την 28η του περασμένου Ιουλίου πραγματοποιήθηκαν προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα, σε εξαιρετικά τεταμένο κλίμα, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και με την αντιπολίτευση να προεξοφλεί νοθεία εκ μέρους του κυβερνητικού στρατοπέδου και του προέδρου Νίκολας Μαδούρο. Την επομένη των εκλογών, η κρατική υπηρεσία αποτελεσμάτων και η αντιπολίτευση ανακοίνωσαν διαφορετικά αποτελέσματα, με την πρώτη να δίνει νίκη του Νίκολας Μαδούρο και του PSUV, ενώ η δεύτερη να παρουσιάζει σαρωτική επικράτηση του Εντμούνδο Γκονσάλεθ. Ο 75χρονος πρώην διπλωμάτης τής προ Τσάβες εποχής, είχε αντικαταστήσει τη Μαρία Κορίνα Μαχάδο στην ηγεσία της Ενωτικής Δημοκρατικής Πλατφόρμας, καθώς είχε απαγορευθεί η συμμετοχή της στις εκλογές ήδη από τον Ιούνιο του 2023.

Μετά την ανακοίνωση των διαφορετικών αποτελεσμάτων υπήρξαν οι αναμενόμενες διεθνείς αντιδράσεις, όπως έχουν συμβεί και στο παρελθόν σχετικά με τη Βενεζουέλα. Σύσσωμη η Δύση, αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη νίκη του Νίκολας Μαδούρο και συντάχθηκε με την αντιπολίτευση, συντονίζοντας τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ που ελέγχει σε μια εκστρατεία καταγγελίας της κυβέρνησης και του προέδρου της Βενεζουέλας. Ίδια στάση κράτησε και ο ελεγχόμενος από τις ΗΠΑ, Οργανισμός των Αμερικανικών Κρατών. Αντιθέτως, η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν, η Κούβα, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας και άλλες χώρες αναγνώρισαν τις εκλογές ως έγκυρες.

Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με αναφορές, το σύστημα της κρατικής υπηρεσίας είχε δεχθεί κυβερνοεπιθέσεις που πράγματι κατέστησαν την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων δύσκολη.

Εν μέσω διαδηλώσεων διαμαρτυρίας που οργάνωσε η αντιπολίτευση, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας τελικά αναγνώρισε το αποτέλεσμα των εκλογών ως έγκυρο στις 22 Αυγούστου. Η έρευνα έγινε κατόπιν αιτήματος του Νίκολας Μαδούρο, διήρκεσε περίπου τρεις εβδομάδες και σε κάθε περίπτωση είναι η συνταγματικώς προβλεπόμενη διαδικασία σε μια τέτοια περίπτωση. Όμως η αντιπολίτευση και οι διεθνείς προστάτες της αρνούνται να αναγνωρίσουν τη γνωμάτευση του Ανώτατου Δικαστηρίου και εν τέλει την αρχή του Κράτους Δικαίου στη Βενεζουέλα.

Καλό θα ήταν σε αυτό το σημείο να ανατρέξει κανείς στις αμερικάνικες εκλογές του Νοεμβρίου του 2000, όπου το αποτέλεσμα αυτών αμφισβητήθηκε εγχώρια από όλες τις πλευρές. Ήταν τελικά το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ που αποφάσισε την 8η Ιανουαρίου του 2001, ότι νικητής ήταν ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος. Το ίδιο συνέβη και το 2020 με αρμόδια δικαστήρια να απορρίπτουν διάφορους ισχυρισμούς του Ντόναλντ Τραμπ. Στην περίπτωση όμως της Βενεζουέλας η αντίστοιχη διαδικασία δεν αναγνωρίζεται ως αξιόπιστη!

Τελικά την 9η του Σεπτεμβρίου έγινε γνωστό ότι ο Εντμούνδο Γκοσάλεθ Ουρούτια διέφυγε στην Ισπανία, αναζητώντας πολιτικό άσυλο. Μια μέρα πριν είχε προσγειωθεί στη στρατιωτική βάση Τορεχόν Ντε Αρντόθ κοντά στη Μαδρίτη. Είχε προηγηθεί έκδοση εντάλματος εναντίον του για υποκίνηση ανταρσίας, με τον ίδιο να κρύβεται στην ολλανδική πρεσβεία και κατόπιν στην ισπανική.

Είναι ζήτημα αν η δεξιά αντιπολίτευση της Βενεζουέλας και οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι προστάτες της έχουν αναγνωρίσει κάποια εκλογική διαδικασία ως έγκυρη, από την εποχή που ανέλαβε την εξουσία ο Ούγκο Τσάβες και μετέπειτα ο Νίκολας Μαδούρο.

Σε κάθε εκλογικό κύκλο, παρουσιάζεται ένας φέρελπις σωτήρας της δεξιάς, ο οποίος τάχα θα επαναφέρει αυτό που θεωρεί δημοκρατία στη Βενεζουέλα. Τα διεθνή ΜΜΕ της Δύσης πλέκουν το εγκώμιό του. Κατόπιν προεξοφλείται η νοθεία εκ μέρους του κυβερνώντος PSUV προεκλογικά. Τέλος, όταν έρχεται η λυπητερή των εκλογών, αρχίζουν οι καταγγελίες, οι βίαιες διαδηλώσεις και η ενίσχυση των πιέσεων και των κυρώσεων από τη Δύση και τους λακέδες της. Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία έχουν διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες δρουν σαν πέμπτη φάλαγγα εντός της χώρας, όπως πληροφορεί ο πρώην εισηγητής στα Ηνωμένα Έθνη και αναλυτής Άλφρεντ ντε Ζάγιας.

Τα τελευταία χρόνια η Βενεζουέλα έχει δοκιμασθεί έντονα οικονομικά και κοινωνικά από αυτές τις κυρώσεις και ως αποτέλεσμα έχει υπάρξει και ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης από αυτήν προς γειτονικές αρχικά χώρες, όπως η Κολομβία.

Λογικά, τα πράγματα θα συνεχιστούν προς αυτήν την κατεύθυνση για τη χώρα που βρίσκεται μόνιμα υπό την πίεση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ωστόσο φαίνεται ότι με τους διεθνείς συσχετισμούς να τροποποιούνται, η Βενεζουέλα μπορεί πιο εύκολα να βρει διεθνή στηρίγματα προκειμένου να αντιπαλέψει τις συνέπειες των ασφυκτικών πιέσεων που υφίσταται διαχρονικά.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος