Δίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο

Συνεχίζεται η δίκη της Χρυσής Αυγής σε δεύτερο βαθμό με εξέταση μαρτύρων από τους συνήγορους των καταδικασμένων χρυσαυγιτών. Αφού ολοκληρώθηκε η κατάθεση της Μάγδας Φύσσα, η διαδικασία συνεχίστηκε με τις καταθέσεις του πατέρα του, της αδερφής του και στη συνέχεια με τις καταθέσεις των αστυνομικών και των φίλων του Παύλου Φύσσα που ήταν μαζί του το βράδυ της δολοφονίας. Ο μάρτυρας Γ. Ρώτας, αστυνομικός που το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ανήκε στην ομάδα ΔΙΑΣ που στάλθηκε στο Κερατσίνι, κατέθεσε ότι δεν είδε δύο αντιμαχόμενες πλευρές αλλά 40-50 χρυσαυγίτες με ρόπαλα και μαδέρια που κυνηγούσαν κάποιους, ανατρέποντας την υπερασπιστική γραμμή των κατηγορούμενων περί συμπλοκής και ότι αυτός και οι συναδέλφοί του είδαν μια ομάδα 4-5 ατόμων γύρω από ένα άτομο. Όταν έφτασαν εκεί, ο Ρουπακιάς είχε ήδη μαχαιρώσει τον Παύλο Φύσσα. Ο Δ. Μελαχροινόπουλος, φίλος του δολοφονημένου μουσικού, κατέθεσε πως: “Με είχαν πάρει ανώνυμα τηλέφωνα και δεχόμουν απειλές για ένα με ενάμιση χρόνο και μου έλεγαν θα είσαι ο επόμενος. Πιστεύω ότι ήταν οργανωμένη η επίθεση. Είδα πως επιχείρησαν στοχευμένα. Ακούγαμε τα άτομα που έλεγαν θα σας γ… Εγώ δέχθηκα ένα χτύπημα”, προσθέτοντας πως “Έρχονταν πέντε άτομα, χτυπούσαν τον Παύλο, μετά έφευγαν και μετά ξαναήρθαν. Μου φάνηκε πολύ περίεργο αυτό. Οι τελευταίοι πέντε έκαναν έναν κλοιό… Λες και έκαναν χώρο στο Ρουπακιά για να τον μαχαιρώσει. Πιστεύω ότι τον περίμεναν τον Ρουπακιά”. Οργή προκάλεσαν στη μητέρα του Παύλου Φύσσα οι ερωτήσεις που υπέβαλε στον Δ. Μελαχροινόπουλο ο συνήγορος υπεράσπισης και φώναξε “Τελικά για να καταλάβουμε. Για τους στίχους του τον σκοτώσατε; Τον μάρτυρα δικάζετε; Θα κάνετε καμία ερώτηση για την υπόθεση;”, οπότε η πρόεδρος της ζήτησε να βγει από την αίθουσα.

Ήδη από την πρώτη συνεδρίαση της δίκης της Χ. Α. στο Εφετείο, ο Κ. Πλεύρης, δικηγόρος του Γ. Λαγού, χαιρέτησε ναζιστικά μπροστά στα μάτια των δικαστών με αφορμή τη δήλωση της Μάγδας Φύσσα κατά την κατάθεσή της, “Είναι πολιτικός κρατούμενος ο Λαγός; Θα τρίζουν τα κόκαλα των πολιτικών κρατουμένων”. Η πρόεδρος του δικαστηρίου και η εισαγγελέας, όμως, δεν είδαν τίποτα κι έτσι, αμετανόητος και θρασύτατος ο Πλεύρης χαιρέτησε ναζιστικά δεύτερη και τρίτη συνεχόμενη φορά μέσα στη δικαστική αίθουσα. Μετά τις αντιδράσεις του δημοκρατικού κόσμου και του Τύπου, διατάχτηκε ποινική προκαταρκτική εξέταση από την Εισαγγελία Αθηνών, προκειμένου να διαπιστωθεί… αν ο Πλεύρης παραβίασε τον αντιρατσιστικό νόμο.

Ο Κ. Πλεύρης εκτός από “πατριάρχης” του Νεοναζισμού στην Ελλάδα, είναι και πατέρας του υπουργού Υγείας, Θ. Πλεύρη. Μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε ο γιος Πλεύρης, προσπαθώντας να διαχωριστεί πολιτικά από τον πατέρα του, δήλωσε πως “Ο πατέρας μου ποτέ δεν έχει κρύψει την ιδεολογία του που η δημοκρατία του επιτρέπει να έχει. Ο χαιρετισμός με κάνει να αισθάνομαι πολύ άσχημα για δύο λόγους, ο πρώτος ότι έγινε μέσα στη δικαστική αίθουσα και ο δεύτερος μέσα σε μια δικαστική αίθουσα και μπροστά σε μια γυναίκα που το παιδί της δολοφονήθηκε από έναν ναζί. Με συγχωρείτε αλλά αυτό είναι αποκτήνωση.”. Αυτό ήταν λοιπόν το πρόβλημα για το γιο Πλεύρη, ότι ο ναζιστικός χαιρετισμός έγινε μέσα στο δικαστήριο και μπροστά στη μάνα του δολοφονημένου από τους ναζί! Όμως ο υπουργός Πλεύρης σε συνέντευξή του, πριν από τις εκλογές του 2007, είχε δηλώσει ότι: “…ο περισσότερος κόσμος με ξέρει ως γιο του Κώστα Πλεύρη. Το φορτίο είναι πολύ βαρύ, επειδή ο πατέρας μου υπήρξε, και είναι, ένα μεγάλο κεφάλαιο για τον εθνικό χώρο και έκανε πολλούς αγώνες για τις εθνικές ιδέες, σε μια εποχή που τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα… Αυτό είναι το βαρύτερο φορτίο για μένα. Δεν είναι απλώς ένα όνομα. Είναι ότι γνωρίζω ότι ο πατέρας μου αγωνίστηκε για ιδέες. Και αυτές τις ιδέες θέλω κι εγώ να υπηρετήσω…». Διαφημιστική προβολή των ναζιστικών βιβλίων του πατέρα Πλεύρη είχε κάνει και ο Άδωνις Γεωργιάδης, που είχε καταθέσει και ως μάρτυρας κατηγορίας κατά του ιστορικού ηγέτη του σύγχρονου ελληνικού εβραϊσμού, Μωυσή Κωνσταντίνη, που είχε μηνυθεί από τον πατέρα Πλεύρη. Σε εκείνη τη δίκη ο γιος Πλεύρης είχε αναλάβει ως δικηγόρος υπεράσπισης του πατέρα του, χωρίς τότε να βλέπει κάποια “αποκτήνωση”, υιοθετώντας και υπερασπιζόμενος τις “απόψεις του συγγραφέα”.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος