Ίσως δεν έγινε ευρέως γνωστό αλλά τα πρώτα συχαρίκια που δέχτηκε ο Μητσοτάκης για τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές, ήρθαν από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Όχι από κάποια επίσημη κυβερνητική φωνή αλλά από τον επίδοξο πλην όμως οικτρά αποτυχημένο πραξικοπηματία της Βενεζουέλαας, Γκουαϊδό. Ο αυτοανακηρυγμένος, δοτός από τις ΗΠΑ «μεταβατικός πρόεδρος», πάντα ανυπόμονος, όπως πολλές φορές έχει αποδειχθεί, στις 9:01μ.μ. το βράδυ των εκλογών ήταν ο πρώτος «ηγέτης» που συνεχάρη τον Μητσοτάκη μέσω twitter. Είχε προηγηθεί η αντίστοιχη σε φαιδρότητα αναγνώριση του Γκουαϊδο ως «μεταβατικού προέδρου» από τον Μητσοτάκη, ενώ ο τελευταίος ήταν ακόμη στην… αντιπολίτευση!

Δεν πέρασαν λίγες ώρες από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος καθώς φάνηκε, προχώρησε στην αναγνώριση του Γκουαϊδό ως «μεταβατικού προέδρου» της Βενεζουέλας. Χωρίς κανένα δισταγμό και σε μια περίοδο μάλιστα που μετά την τελευταία-κραυγαλέα αποτυχημένη- προσπάθεια πραξικοπήματος του Γκουαϊδό η Βενεζουέλα, μετά από καιρό βρίσκεται σχετικά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Η παρωδία ολοκληρώθηκε με νέο ευχαριστήριο μήνυμα του Γκουαϊδό, στο όνομα… του λαού της Βενεζουέλας!

«Εκ μέρους του λαού της Βενεζουέλας, ευχαριστώ τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την ελληνική κυβέρνηση που αναγνωρίζει τον αγώνα μας για μια ελεύθερη Βενεζουέλα. Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, θα είναι αδιαμφισβήτητα ένας σπουδαίος Ευρωπαίος σύμμαχος στον αγώνα μας» έγραψε ο παγκοσμίου πλέον φήμης παλιάτσος, που ανεπιτυχώς προσπαθούν εδώ και μήνες ακόμη και με τα όπλα να επιβάλουν οι ΗΠΑ ως δικτάτορα στο λαό της Βενεζουέλας.

Κανείς δεν έχει αμφιβολία για τον ρόλο του Μητσοτάκη, ως γόνου φυσικού και πολιτικού μιας οικογένειας, που δεκαετίες τώρα βρίσκεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Κανείς δεν περίμενε τίποτα διαφορετικό και αν κάτι προκαλεί έκπληξη αυτό είναι μόνο η ακαριαία χρονική ανταπόκριση στην εξυπηρέτηση αυτών των συμφερόντων. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να ξεχνά ότι ο «κύριος» με τον οποίο «τιτιβίζει» ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός πλέον της Ελλάδας, δεν είναι άλλο από ένας ξεφωνημένος λακές των ΗΠΑ, ο οποίος αυτοανακηρύχτηκε (!) πρόεδρος. Και ότι εδώ και μήνες δεν κάνει άλλη δουλειά από το να καλεί το στρατό της χώρας του να κάνει πραξικόπημα ή ακόμη να καλεί τις ξένες δυνάμεις να επέμβουν στη Βενεζουέλα και να οργανώνει αυτή την επέμβαση. Με στόχο πάντα να τον επιβάλουν στον λαό της Βενεζουέλας ως δικτάτορα για την εξυπηρέτηση εχθρικών προς το λαό συμφερόντων. Και επειδή ακριβώς ο λαός της Βενεζουέλας το γνωρίζει καλά αυτό, κόντρα στην τρομοκρατία και την διεθνή προπαγάνδα τον έχει τοποθετήσει στο… περιθώριο.

Ο Μητσοτάκης λοιπόν ενάντια σε κάθε έννοια δημοκρατίας και συνταγματικότητας, ενάντια σε κάθε αρχή δικαίου, αναγνωρίζει έναν επίδοξο πραξικοπηματία-δικτάτορα. Και αυτό δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορο κανέναν δημοκρατικό άνθρωπο αυτής της χώρας.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την «ελευθερία δηλώσεων» που του παρέχει θεωρητικά η τοποθέτησή του στην αντιπολίτευση, αποδείχθηκε εξαιρετικά φειδωλός και προσεχτικός σε σχέση με την αναγνώριση του λακέ των ΗΠΑ. Όσοι ήλπιζαν σε μια ανακοίνωση, που θα έδινε λίγη τροφή στους πεινασμένους για αριστερά λόγια οπαδούς της αντιπολίτευσης, απογοητεύτηκαν.

«Η απόφαση της κυβέρνησης για αναγνώριση του Πρόεδρου της Εθνοσυνέλευσης της Βενεζουέλας, Juan Guaido, ως μεταβατικού Προέδρου της Βενεζουέλας… αποδυναμώνει τον ρόλο της Ελλάδας στην ΕΕ ως γέφυρα διαλόγου και μεσολάβησης για την επίλυση τέτοιων κρίσεων σε τρίτες χώρες.

Η Ελλάδα οφείλει όντως να συνεχίζει να υποστηρίζει, όπως έχει κάνει ως τώρα, τις δηλώσεις της Υψηλής Εκπροσώπου/Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κας Mogherini… Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει σταθερά και δυναμικά να υποστηρίζει αυτές τις θέσεις για το διεθνή ρόλο της Ελλάδας και τις πρωτοβουλίες της ΕΕ στην ειρηνική επίλυση κρίσεων».

Αυτά μόνο! Κουβέντα για τον αυτοανακηρυγμένο λακέ τον ΗΠΑ, ούτε για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πραξικοπήματα. Ούτε βέβαια για τον αγώνα και το δικαίωμα των βενεζουελάνων στην ανεξαρτησία. Με τη γλώσσα της «διεθνούς διπλωματίας» ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται με την Mogherini και υποστηρίζει τις θέσεις… της ΕΕ και των ΗΠΑ για την «επίλυση της κρίσης»! Ξεχνάει βέβαια ότι την «κρίση» ΗΠΑ και ΕΕ την δημιούργησαν. Το μόνο πρόβλημα που βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αποδυναμώνεται ο ρόλος της Ελλάδας ως γέφυρα διαλόγου! Αυτού του «διαλόγου» που επιδίωξε και ως κυβέρνηση. Τον «διάλογο» που μοναδικό στόχο έχει, όχι βέβαια την ειρήνη, αλλά την εξυπηρέτηση των αδίστακτων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Είχε φροντίσει από την επομένη των εκλογών να προϊδεάσει ο ΣΥΡΙΖΑ για το είδος της αντιπολίτευσης που θα ασκήσει.
“Θα ασκήσουμε υπεύθυνη αλλά ταυτόχρονα και δυναμική αντιπολίτευση, υπεράσπισης … των δικαιωμάτων και της φωνής των αδυνάμων, υπεράσπισης των αξιών μας. Και ταυτόχρονα, θα προετοιμαστούμε ώστε πιο ώριμοι, με μεγαλύτερη εμπειρία και δύναμη, να επιστρέψουμε σε θέσεις κυβερνητικής ευθύνης, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου” ανακοίνωνε ο Τσίπρας στις 8 Ιουλίου.
Υπεύθυνη και δυναμική! Και κυρίως υπεύθυνη. Υπεύθυνη αντιπολίτευση εξυπηρέτησης των ίδιων αλλότριων προς των λαό και των τόπο συμφερόντων. Αυτά που θέλει ξανά από τους κυβερνητικούς θώκους να υπηρετήσει όταν… «έρθει το πλήρωμα του χρόνου». Αυτή είναι η «προγραμματική αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια κατ’ όνομα αντιπολίτευση που στον πυρήνα της έχει τις ίδιες ακριβώς πολιτικές και στοχεύσεις με αυτές της ΝΔ. Είναι μια «αντιπολίτευση» που θέλει απλά να εμφανιστεί πιο «υπεύθυνη» από τη ΝΔ απέναντι στα κοινά τους αφεντικά.

Το νέο αντιδραστικό δίπολο που προέκυψε από τις κάλπες της 7ης Ιούλη δίνει καθημερινά εξετάσεις υποτέλειας στους ξένους και ντόπιους δυνάστες του τόπου. Είναι υποτελείς του ιμπεριαλισμού και για αυτό εχθροί κάθε λαού που αγωνίζεται για την ανεξαρτησία του, από τη Βενεζουέλα μέχρι την Παλαιστίνη και… την Ελλάδα. Η υποχώρηση του κινήματος τους δίνει το «δικαίωμα» να εμφανίζονται κυνικοί και ελάχιστες μέρες μετά την κάλπη να επιδίδονται σε μια ευγενή άμιλλα επίδειξης «υπευθυνότητας» όπως θέλουν να ονομάζουν την ξενοδουλία τους.

Η υποχώρηση όσο και αν σήμερα φαντάζει ανυπέρβλητη είναι βέβαιο ότι θα είναι πρόσκαιρη. Το νέο παραμύθι της ανάπτυξης υπό ιμπεριαλιστική κηδεμονία-προστασία, που υφαίνει η δεξιά -με μπόλικη από ακροδεξιά- κυβέρνηση και η «προγραμματική» της αντιπολίτευση, έχει ημερομηνία λήξης. Καμία τάξη, καμία κοινωνική «γαλήνη» δεν μπορεί να στηθεί πάνω στα ερείπια αυτής της πολιτικής. Η πολιτική της εξυπηρέτησης των ξένων «προστατών» έχει πληρωθεί ακριβά από τον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό και δεν μπορεί παρά να αναγνωρίζει το δίκαιο των λαών που αγωνίζονται ενάντια στους δυνάστες του πλανήτη.

Γι’ αυτό και δεν μπορεί παρά να ταχθεί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους… υποτελείς του. Απέναντι στους Γκουαϊδό και αυτούς που τους αναγνωρίζουν. Στους υπεύθυνους και τους… πιο υπεύθυνους.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος