Η Συμφωνία των Πρεσπών εξελίχθηκε σε Δαμόκλειο Σπάθη για τον εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό. Η αναμενόμενη αποδοχή του ονόματος της «Βόρειας Μακεδονίας» από τη Βουλή των Σκοπίων και η επικείμενη ψηφοφορία στην ελληνική Βουλή δημιούργησαν νέες εντάσεις στο παραπαίον κυβερνητικό σχήμα και οδήγησαν στη διάλυσή του. Ταυτόχρονα, η επίσκεψη Μέρκελ είχε πολλαπλές στοχεύσεις: α) να πιέσει κυβέρνηση και αντιπολίτευση να αποδεχθούν τις επιδιώξεις της Γερμανίας σε μία σειρά κρίσιμα προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή, β) να ε­λέγ­ξει την πορεία των «μεταρρυθμίσεων», ενόψει της δεύτερης μεταμνημονιακής «αξιολόγησης», γ) να δώσει προεκλογικές «ανάσες» στον πειθήνιο υπηρέτη ΣΥΡΙΖΑ και δ) να επηρεάσει εκ του σύνεγγυς τη σκοπιανή ψηφοφορία. Αυτές οι κινήσεις Μέρκελ, αναδεικνύουν και τη σοβαρότητα των προβλημάτων για τον γερμανικό ιμπεριαλισμό. Ωστόσο, για το λαϊκό παράγοντα, μία ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και μετατροπή της σε μπαρουταποθήκη των ΝΑΤΟϊκών συμφερόντων, εγκυμονεί κινδύνους αναταράξεων, εκρήξεων, πολεμικών αντιπαραθέσεων. Και προφανώς μία νέα εκδοχή των «Βαλκανίων στις φλόγες», ανατρέπει κάθε δυνατότητα ειρηνικής συνύπαρξης, αλληλεγγύης και φιλίας μεταξύ των λαών.

Μέσα σ’ αυτό το εκρηκτικό πλαίσιο και με τη δυσοσμία των σκανδάλων Siemens, Novartis, κλπ. να αναδύεται από κάθε πόρο του συστήματος, ξεκινούν οι «διαπραγματεύσεις» για τη δεύτερη μεταμνημονιακή «αξιολόγηση». Ήδη, οι προεκλογικές ψευτοπαροχές Τσίπρα, οι «μεταρυθμίσεις», αλλά και τα δεκαέξι εκκρεμή «προαπαιτούμενα», για τα οποία τα ξένα κέντρα εκφράζουν τις έντονες ανησυχίες και επιφυλάξεις τους, αμφισβητούνται από τα τεχνικά κλιμάκια, προκειμένου αυτά να αποφασίσουν για την εκταμίευση ή όχι των 600 εκατ. € των κερδών των ελληνικών οµολόγων που διακρατούν οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες σαν εγγύηση για την καλή εκτέλεση του προγράμματος. Και απ’ ό,τι φαίνεται η νέα «αξιολόγηση» θα συναντήσει πολλά προβλήματα, αρχής γενομένης από το προεκλογικό κλίμα, που θα χαλαρώσει κάθε (μετα)μνημονιακό «ισοδύναμο» μέτρο.

★★★

Ήδη την περασμένη Πέμπτη πραγματοποιήθηκε το EuroWorking Group, ενώ οι «θεσμοί» φθάνουν στην Αθήνα στις 21 Γενάρη για τη δεύτερη «μεταμνημονιακή» α­ξιο­λόγηση. Παράλληλα, τα τεχνικά κλιμάκια θα ξεκινήσουν τη συλλογή στοιχείων, ελέγχοντας όλα τα μεγέθη των Προϋπολογισμών του 2018 και 2019.

Στο επίκεντρο των «διαπραγματεύσεων» βρίσκονται οι «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις της κυβέρνησης Τσίπρα με βάση την «ενισχυμένη εποπτεία», και αφορούν την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων και το νόμο «περί αφερεγγυότητας των νοικοκυριών», το χρονοδιάγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων (κυρίως Ελληνικό), τη μεταφορά του ΟΑΚΑ στο υπερταμείο των ιδιωτικοποιήσεων, το διορισμό γενικών γραμματέων στα υπουργεία, την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου κ.ά. Το φλέγον θέμα είναι αυτό των «κόκκινων» δανείων και το ποιο διάδοχο σχήμα θα επιλεγεί για ν’ αντικαταστήσει το διαβόητο νόμο Κατσέλη, για τον οποίο δόθηκε παράταση μέχρι τα τέλη Φλεβάρη με ΠΝΠ. Οι δανειστές είναι ανένδοτοι, απαιτώντας άμεσα τη δραστική μείωση του ανώτατου ορίου προστασίας από τα 280.000 € αντικειμενικής αξίας σήμερα, στα 100.000 €. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, τότε η γκάμα των πλειστηριασμών παίρνει τεράστιες διαστάσεις και χιλιάδες φτωχοί δανειολήπτες κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Ήδη, οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις, οι εκβιασμοί και οι απειλές για ληξιπρόθεσμες οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών, έχουν γίνει καθημερινός κανόνας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων οι «οφειλέτες υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» (δηλ. κατασχέσεις) έφτασαν τους 1.162.736. Μόνο για το 2019 οι πλειστηριασμοί ακινήτων έφθασαν τους 40.000, με στόχο ο αριθμός τους να φτάσει στα 130.000 μέχρι το τέλος του 2021!

Αλλά και η ίδια η ευρωστία του χρηματοπιστωτικού συστήματος τίθεται επί τάπητος, καθώς οι «ελληνικές» τράπεζες έχουν χάσει μέσα στο 2018 το 65% της αξίας τους. Αναμένεται να τεθεί για συζήτηση και η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά το δεύτερο 15ήμερο του Γενάρη, που ενδεχομένως καθυστερήσει τις ανακοινώσεις Αχτσ­ιό­γλου. Πάντως, η Κομισιόν, σε πρόσφατη Έκ­θεση, υπογραμμίζει ότι είναι κρίσιμο να ληφθούν αποφάσεις ευθυγραμμισμένες με την πορεία της παραγωγικότητας, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν ισχυρές αντιδράσεις και στις δικαστικές αποφάσεις που βγάζουν σωρηδόν τα δικαστήρια και το ΣτΕ, σχετικά με τα αναδρομικά των πετσοκομμένων μισθών και συντάξεων. Οι δανειστές προφανέστατα θα απαιτήσουν «ισοδύναμα» μέτρα ώστε να διασφαλιστεί το «πρω­τογενές πλεόνασμα» του 3,5% του ΑΕΠ, τα οποία έχει ήδη αποδεχθεί η κυβέρνηση Τσίπρα. Το πρόβλημα βρίσκεται στο πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση με τις εκλογές προ των πυλών.

Επειδή προβλέπονται δυσμενείς εξελίξεις στο θέμα της Οικονομίας (παρά το γεγονός ότι υπάρχει το «μαξιλάρι» των 22,6 δις €), ήδη συζητείται µια οµολογιακή έκδοση µέσα στο πρώτο εξάµηνο του 2019 προκειμένου να διαπιστωθεί η δυνατότητα προσφυγής στο διεθνή δανεισµό. Προς το παρόν, οι «αγορές» αποφεύγουν κάθε «επενδυτική» κίνηση, είτε περιμένοντας το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών, είτε εκτιμώντας την αναξιοπιστία του κρατικού μηχανισμού, είτε τέλος προσδοκώντας ακόμα μεγαλύτερες διευκολύνσεις. Παράλληλα, η παγκόσμια οικονομία εμφανίζει σημάδια επιδείνωσης, τα δε μεγάλα κερδοσκοπικά κεφάλαια «παρκάρονται» σε ασφαλείς προορισμούς.

Υπάρχει τέλος ο όγκος των δεκάξι εκκρεµοτήτων της προηγούμενης «αξιολόγησης» που πρέπει να κλείσουν το ταχύτερο, ώστε μέσα στο Φλεβάρη να κλείσουν οι «διαπραγματεύσεις» και να δοθεί το «πρά­σινο φως» για την εκταμίευση και παράλληλα μήνυμα στις «αγορές» για την «καλή» πορεία της ελληνικής οικονομίας.