Κόντρα ξέσπασε στη βουλή -και μάλιστα πολυήμερη και σε συνέχειες- μεταξύ της Κωνσταντοπούλου της Πλεύσης Ελευθερίας και του ΚΚΕ. Η Κωνσταντοπούλου βρέθηκε αντιμέτωπη με το Λαμπρούλη αρχικά, με τον Παφίλη στη συνέχεια και μετά με την Κανέλλη, με ανταλλαγή πυρών και χαρακτηρισμών με βίντεο και ανακοινώσεις εκατέρωθεν για μια σειρά ζητήματα.

Αν εξαιρεθούν οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, τύπου «Κυρά μου», που ξεστόμισε ο Παφίλης κατά της Κωνσταντοπούλου, η τοποθέτηση του ΚΚΕ για την Κωνσταντοπούλου και για το κόμμα της, για το ρόλο της ως στήριγμα της κυβέρνησης, για τα κυβερνητικά νομοσχέδια που συστηματικά στηρίζει, με τελευταίο για τα Ωνάσεια σχολεία κλπ, είναι σωστοί, πλην όμως άλλα είναι τα ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν τη διαμάχη που ξέσπασε.

Ο λόγος που πυροδότησε την κόντρα ήταν η κίνηση της Κωνσταντοπούλου να καταθέσει τμήμα της δικογραφίας που αφορά την υπόθεση των Τεμπών και το μπάζωμα του χώρου. Τμήμα της δικογραφίας που επιμελώς έχει αποκρύψει ο προηγούμενος αλλά και ο νυν πρόεδρος της βουλής, ο Τασούλας και ο Κακλαμάνης, και αφορούν έγγραφα και καταθέσεις επιβαρυντικά για την κυβέρνηση και τη διαχείριση της υπόθεσης των Τεμπών. Για αυτή την απόκρυψη της δικογραφίας, μάλιστα, έχει καταγγείλει ανοιχτά τον Τασούλα η πρόεδρος του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων, η Καρυστιανού, με επιστολή της στη βουλή πριν από λίγες μέρες.

Η πρεμούρα της Κωνσταντοπούλου -που έχει αναλάβει και ρόλο συνηγόρου των οικογενειών των θυμάτων- να καταθέσει τα έγγραφα τώρα, αποτελεί μέρος της προσπάθειάς της να εμφανιστεί ως η βασική εκφραστής του πανκοινωνικού κλίματος ενάντια στην κυβερνητική συγκάλυψη του εγκλήματος και να αλιεύσει μικροπολιτικά και μικροκομματικά οφέλη. Διότι κατά τα άλλα, όλη η στάση της Πλεύσης Ελευθερίας -τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο- είναι η στάση της σύμπλευσης με την κυβέρνηση, με τη βασική πολιτική της και με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

Ποια όμως είναι η στάση του ΚΚΕ στο συγκεκριμένο ζήτημα, ανεξάρτητα από τις πραγματικές προθέσεις της Κωνσταντοπούλου; Ο βουλευτής του ΚΚΕ Λαμπρούλης, που επιτελούσε το ρόλο του προέδρου της βουλής όταν η Κωνσταντοπούλου υπέβαλε τα έγγραφα, αρνήθηκε την κατάθεσή τους και το άνοιγμα του δρόμου προς τη δημοσιοποίησή τους. Ό,τι ακριβώς, δηλαδή, έπραξαν και τα κυβερνητικά στελέχη Τασούλας και Κακλαμάνης, που κρατούν στα συρτάρια επίμαχα κομμάτια της δικογραφίας.

Η ανακοίνωση του γραφείου τύπου του ΚΚΕ λέει: «Η Ζωή Κωνσταντοπούλου επιχείρησε να εκθέσει τον προεδρεύοντα Γιώργο Λαμπρούλη πολιτικά και νομικά, απαιτώντας να παραλάβει και να δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία δικογραφίας με παράτυπο τρόπο. Όταν ο Γιώργος Λαμπρούλης δήλωσε ότι θα τα παραλάβει τηρώντας την προβλεπόμενη διαδικασία, η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατέφυγε στο συνηθισμένο της αντι-ΚΚΕ παραλήρημα».

Μπορεί όντως η Κωνσταντοπούλου να επιχείρησε να «εκθέσει» το ΚΚΕ στα πλαίσια της πραγματικής τους κόντρας, που αφορά το ποιος θα κερδίσει τα περισσότερα οφέλη από τη λαϊκή αγανάκτηση για την υπόθεση των Τεμπών, αλλά το ΚΚΕ με τη στάση του παρείχε κάθε τέτοια δυνατότητα.

Καταρχήν δεν μπορεί ένα κόμμα που ισχυρίζεται ότι είναι κομμουνιστικό και επαναστατικό, που θέλει -όπως λέει- να ανατρέψει το αστικό σύστημα, να επιτελεί το ρόλο του προεδρείου του αστικού κοινοβουλίου και να μετατρέπεται σε θεματοφύλακας των αστικών κοινοβουλευτικών θεσμών. Να διαφυλάσσει τους κοινοβουλευτικούς κανονισμούς που φέρνουν στα μέτρα τους και μαγειρεύουν όπως θέλουν τα αστικά κόμματα για τη διαιώνιση της κυριαρχίας τους. Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν έχει τέτοια προβλήματα αλλά υιοθετεί αυτό το ρόλο και μάλιστα με μεγάλο ζήλο.

Το ΚΚΕ ομολογεί ότι ο εκπρόσωπός του αρνήθηκε να «παραλάβει» και να «δημοσιοποιήσει» στοιχεία της υπόθεσης. Στοιχεία σε βάρος της κυβέρνησης, που για αυτό τα καταχώνιασε, προφασιζόμενη νομικά κωλύματα για να μην διαρρεύσουν και να μην τα μάθει ο κόσμος. Αν αυτό δεν είναι σωσίβιο και χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση τότε τι είναι; Το ΚΚΕ βάζει μπροστά τον «παράτυπο τρόπο» και πίσω από αυτό οχυρώνεται, δηλαδή βάζει μπροστά τον κανονισμό της βουλής και την τήρησή του. Υποτάσσοντας την πολιτική ουσία, συναινώντας στο θάψιμο επιπλέον αποκαλύψεων που εκτιμάται ότι θα έχουν πολιτικό αντίκτυπο. Και προφασίζεται τα ίδια νομικά κωλύματα, όπως και η κυβέρνηση, για να έρθει στο τέλος της ημέρας να εισπράξει τα θερμά συγχαρητήρια του Κακλαμάνη της ΝΔ, του νέου προέδρου της βουλής, που είπε: «Συγχαίρω τον Γιώργο Λαμπρούλη, γιατί λειτούργησε άψογα και σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής».

Η στάση του ΚΚΕ δεν ξεχωρίζει από αυτή ενός τυπικού αστικού κόμματος. Είναι στάση υποταγής στην αστική νομιμότητα και η πρακτική του είναι πρακτική ξεπεσμού στο έδαφος της αστικής πολιτικής και των θεσμών της. Και με τη στάση του παρέχει για άλλη μια φορά στήριξη στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Ακόμη και ο Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε υποκριτικά -και για τους δικούς τους πολιτικούς λόγους που έχουν να κάνουν με τη συγκυρία- την απόσταση από τους θεσμούς λέγοντας: «Η εμπειρία μου αυτά τα χρόνια έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη μου και προς την εξουσία, κράτος, πρωθυπουργό, και προς τη Δικαιοσύνη».

Το ΚΚΕ πάλι όχι. Παραμένει θεματοφύλακας των αστικών θεσμών και της αστικής νομιμότητας, μέχρι κεραίας. Κατά τα άλλα λέει πως κάνει «100% αντιπολίτευση» και πως «είναι το μόνο κόμμα που δεν το βάζουν στο χέρι». Ωραία λόγια και παχιά!

Από εκεί και πέρα, η ουσία της κόντρας μεταξύ του ΚΚΕ και της Πλεύσης Ελευθερίας -όπως και γενικότερα μεταξύ των άλλων κομμάτων του κοινοβουλίου- αφορά το παιχνίδι των εντυπώσεων και της ψηφοθηρίας. Από τη στιγμή που ο λαϊκός παράγοντας κατέβηκε στους δρόμους για την υπόθεση των Τεμπών αλλά και για όλα τα βασικά κοινωνικά προβλήματα που φουντώνουν, δίνοντας ένα ηχηρό χαστούκι στην κυβέρνηση, όλα αυτά τα κόμματα αναπροσαρμόζουν τη στάση τους και βγαίνουν τώρα στα κεραμίδια της αντιπολίτευσης ανεβάζοντας τους αντικυβερνητικούς τόνους.

Και μπροστά στις νέες δημοσκοπήσεις που αποδυναμώνουν την κυβέρνηση, σπεύδουν να διαγκωνιστούν για τα αποκομίσουν εκλογικά οφέλη με κινήσεις εντυπωσιασμού και με μεταξύ τους κονταροχτυπήματα και τρικλοποδιές, που καμία σχέση δεν έχουν και τίποτε δεν μπορούν να προσφέρουν στην υπόθεση του λαϊκού κινήματος.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος