Δημήτρης Χατζηνικόλας

Το τηλεοπτικό κοινό συνεχίζει να στέλνει σαφέστατα μηνύματα (και μάλιστα στο πλήρως ελεγχόμενο πεδίο των μετρήσεων) τα οποία επιμένουν να αγνοούν οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών στην ημεδαπή.

Η για δεύτερη φορά, σε λιγότερο από ένα χρόνο, πρωτιά του «Open», μετά την κάλυψη των καταστροφικών πυρκαγιών την Αττική το περασμένο καλοκαίρι, υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να χτυπήσει συναγερμό στα δωμάτια που γουργουρίζουν οι ημεδαπές «γάτες Ιμαλαΐων».

Η κάλυψη από το συγκεκριμένο κανάλι της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία φωνάζει ότι το κοινό απεχθάνεται τη μονομερή ενημέρωση, διψάει για πολυφωνία, ακόμη κι αν αντιπαθεί τη προπαγάνδα (που την αντιπαθεί) και θέλει και την απέναντι προπαγάνδα για να κάνει τα ζύγια του.

Σε τελική ανάλυση αν δεν μπορούμε να ανεχθούμε την αλήθεια ας διαχειριστούμε τις προπαγάνδες μας. Το να βαφτίζουμε θέσφατο το ένα χοντροκομμένο ψέμα και «άξονα του κακού» το άλλο απλώς νομιμοποιεί το ψέμα στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, είτε διά της αποδοχής, είτε διά της απόρριψής του.
Όλα τα παραπάνω όμως θα ίσχυαν αν το θέμα μας ήταν η κοινωνία έστω και ως κλικ στα project των διαφημιστικών εταιρειών ή ως έσοδο στα πορτοφόλια της ιδιοκτησίας των Μέσων. Αν δηλαδή δεν υπήρχε η διαπλοκή οικονομικής ελίτ και τζακιών της πολιτικής.

Σε αυτήν τη σχέση το μηχανάκι της AGB Hellas δεν βρίσκεται στο κάδρο. Μόνο η γάτα, ο ιδιοκτήτης της και ο επισκέπτης του.

Η πρώτη οφείλει να γουργουρίζει ευχαριστημένη στα πόδια του επισκέπτη (για να την ταΐσει το αφεντικό) και ο δεύτερος να επιστρέψει το γουργούρισμα βοηθώντας τον ιδιοκτήτη της να αγοράσει τη γατοτροφή.

Και κάπως έτσι ο δημοσιογράφος μετατρέπεται σε γατάκι που χαϊδεύεται στα πόδα της εξουσίας και βγάζει νύχια σε ό,τι την απειλεί. Αλλά ο κόσμος εκεί έξω δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη γάτα, ούτε για τον επισκέπτη, ούτε για τον ιδιοκτήτη της, ούτε για το δωμάτιο.

Τον ενδιαφέρει η αλήθεια και η καθημερινότητά του που όλο και περισσότερο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα συμβαίνουν ή λέγονται στα κλειστά δωμάτια. Δεν γνωρίζω αν είναι αργά για να σώσουμε ό,τι σώζεται, αν σώζεται, στη δημοσιογραφία στην ημεδαπή. Γνωρίζω όμως πως η γάτες αγαπούν τη ζέστη και η κοινωνία κρυώνει.