Η κυβερνητική επιχείρηση της ταχύρρυθμης επανεκκίνησης της οικονομίας, μετά τη δίμηνη καραντίνα και την αφειδώλευτη στήριξή της από όλα ανεξαιρέτως τα κοινοβουλευτικά κόμματα, στο όνομα της “εθνικής ομοψυχίας”, βρίσκει το ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά αποδυναμωμένο και τον αρχηγό του να αναζητά εναγωνίως πειστικό αφήγημα προκειμένου να “αντιπαρατεθεί” στον “πετυχημένο” Μητσοτάκη, που οικοδόμησε δήθεν “μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες”.

Στα πλαίσια αυτά, ο Τσίπρας ανασύρει για άλλη μια φορά από τη φαρέτρα του το σενάριο της λεγόμενης κεντροαριστερής διεύρυνσης-πασοκοποίησης και απευθύνει καλέσματα συστράτευσης στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, χωρίς ωστόσο να αποφεύγει τις επιμέρους διαφοροποιήσεις των εκπροσώπων των εσωκομματικών τάσεων (“ομάδα 53” κ.ά.) αναφορικά με τον τρόπο και την έκταση του εγχειρήματος.

Στο ίδιο μήκος κύματος, επιχειρώντας να καρπωθεί την ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και αποδοκιμασία που λιπαίνει η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της Δεξιάς με τις γνωστές τροπολογίες και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου σαρώματος των εργασιακών δικαιωμάτων, “παρουσίασε” (σε μια κομματική φιέστα στο Ζάππειο, δύο περίπου χρόνια μετά την αντίστοιχη πανηγυρική ανακοίνωση του “τέλους των μνημονίων”) το δικό του “κοστολογημένο” πρόγραμμα “εμπροσθοβαρών μέτρων στήριξης της εργασίας και της κοινωνίας”.

Το περιβόητο “Μένουμε Όρθιοι 2” αν και παρουσιάζεται με φιλολαϊκό περιτύλιγμα, καθώς “στηρίζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ενώ η κυβέρνηση επιδοτεί την αναστολή της εργασίας”, αποτελεί στην ουσία μια αναπαραγωγή της πολιτικής της ΝΔ “αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων” (Χαρίτσης). Πιο συγκεκριμένα, τροχιοδεικτικό του αποτελεί η εκ των προτέρων διαβεβαίωση Τσίπρα προς την ντόπια ολιγαρχία και τα ξένα αφεντικά πως “δεν ξεπερνά τα 13 δισ. Κατά συνέπεια δεν τίθεται ζήτημα σπατάλης όλου του ποσού του μαξιλαριού”, που ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ κομπορρημονεί πως άφησε προίκα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, λεηλατώντας τα εργατολαϊκά εισοδήματα.

Κατά τα λοιπά οι δημαγωγίες περί κάλυψης του μισθού των εργαζομένων σε ποσοστό 100% χωρίς αλλαγή της σχέσης εργασίας αποτελεί πουκάμισο αδειανό, τη στιγμή που το φιλόδοξο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται σιωπηρά όλα τα νομοθετικά “έκτακτα μέτρα” του τελευταίου διμήνου που οδηγούν στο νέο μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό πισωγύρισμα. Το “Μένουμε Όρθιοι” προνοεί εξάλλου για “σύγχρονα εγγυοδοτικά εργαλεία” (δάνεια από τις τράπεζες), με μεγαλύτερο ποσοστό “εγγύησης του κράτους” (διάβαζε με τα χρήματα του εργαζόμενου λαού). Κερασάκι στην τούρτα αποτελεί και η πρόνοια για “έκτακτο εισόδημα για 2.200.000 νοικοκυριά”, κάτι σαν το επίδομα -ελεημοσύνη που καθιέρωσε ως χριστουγεννιάτικο μποναμά η “πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς”.

Ο Τσίπρας διαφημίζει ως ποιοτικότερα και αποδοτικότερα τα δικά του γιατροσόφια καθώς με αυτά “η ύφεση θα είναι στο 5%”. Με περισσή “εθνική υπευθυνότητα” χαιρετίζει ως θετικές τις αποφάσεις της Κομισιόν για το ταμείο ανάκαμψης, συστήνοντας “να μην πανηγυρίζουμε”.
Από την πλευρά της και η ηγεσία Γεννηματά διοργανώνει …διαδικτυακά εκδηλώσεις δημαγωγώντας κατά τα γνωστά για “ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ”, με φόντο και την προγραμματισμένη συνδιάσκεψη το φθινόπωρο και παριστάνει σε κάθε περίπτωση την πολύφερνη νύφη του συστήματος.

Ανακοίνωση τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ

πηγή: Λαϊκός Δρόμος