Στην επέτειο του πραξικοπήματος της 21^ης Απριλίου 1967

H «αισθητική» της Χούντας, μέσα από τις ομιλίες των πρωτεργατών της

«Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών»

 Δημοσιογράφοι, λογοτέχνες, κινηματογραφιστές και πανεπιστημιακοί έχουν ασχοληθεί με την ιδιαίτερη «αισθητική» στο λόγο, στο θέαμα, τις εκδηλώσεις και τις ταινίες της Χούντας. Όλα αυτά τα σκουπίδια που σκοπό είχαν να διαμορφώσουν-παραμορφώσουν τις αισθητικές προτιμήσεις του Ελληνικού λαού, να συκοφαντήσουν ό,τι προοδευτικό και να καταστρέψουν μνήμες, όπου η τεράστια καλλιτεχνική παραγωγή μιας αδούλωτης Αριστερής σκέψης, άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα. Ο «χωροφυλακίστικος» λόγος με την ψευτοκαθαρεύουσα, συνδυασμένος με την αβυσσαλέα αμορφωσιά, την «κουλτούρα» του ασφαλίτη, επαγγελματία αντικομμουνιστή και το θράσος της εξουσίας της, εξασφάλισαν στη Χούντα Μνημείο Γελοιότητας και Κακοήθειας.

 Κάποιοι μπήκαν στον κόπο να καταγράφουν, απλοί πολίτες και διανοούμενοι, πιστεύοντας ότι κάποια στιγμή θα γελάσομε με όσα μας αγανακτούσαν και μας αηδίαζαν. Αυθεντικό δείγμα του «πολιτισμού» της Χούντας, στο περιεχόμενο και στη μορφή, αποτελούν τα βαρύγδουπα αποφθέγματα των πρωτεργατών της, με τα οποία με περισσή αυταρέσκεια στόλιζαν τις δημόσιες ομιλίες τους. Κανένας δεν τους γλίτωσε. Πόλεις, χωριά, δημοσιογράφοι, φοιτητές, επαγγελματίες, πανεπιστημιακοί. Από την «ανθολογία» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πλειάς» ο Βασίλης Βασιλικός, αντιγράφομε με θεματική ταξινόμηση, «τσιτάτα» του Παπαδόπουλου(ΠΑΠ) και του Παττακού (ΠΑΤ), για να μαθαίνουν οι νεώτεροι. Κρατήσαμε την ορθογραφία της έκδοσης.

 Η Επανάστασις:

 Οι καιροί είναι τραχείς. Την 21^ην Απριλίου 1967 η Ελλάς ανηρπάγη και διεσώθη από το χείλος της αβύσσου. Πιστεύσατε με. Εχρειάσθη η ευαισθησία του στρατού δια να επιχειρηθή το άλμα υπεράνω του βαράθρου. (ΠΑΤ. στην Κρήτη,29.9.67).

 Αγαπητοί μου φίλοι του Κιλκίς, η Επανάστασις της 21^ης Απριλίου έκοψε δια ρομφαίας Αρχαγγέλου τας κεφαλάς της Λερναίας Ύδρας. (ΠΑΤ. στο Κιλκίς, 7.11.67).

 Ναι, υπολογίζω ότι τα 80%του λαού είναι ενθουσιασμένοι, θα ήμουν δε ικανοποιημένος και εάν ακόμη ήσαν μόνον τα 70%. (ΠΑΠ. επέτειος Δόγματος Τρούμαν, 16.5.67).

 Το σύστημά μας δεν είναι δικτατορικόν. Βεβαίως δεν είναι δημοκρατικόν υπό την τυπικήν έννοιαν της λέξεως. Ημπορούμεν να το αποκαλέσομεν μίαν πειθαρχημένην ελευθερίαν. Πιστεύω ότι ουδέποτε ο ελληνικός λαός είχε τοιαύτην πραγματικήν ελευθερίαν οίαν έχει σήμερον. Είναι ενθουσιασμένος ο ελληνικός λαός σήμερον. (ΠΑΤ. Προς τους Γερμανούς παλαιούς πολεμιστές του Γ΄Ράιχ του Β΄Παγκόσμιου Πόλεμου, 15.11.67). 

Η κοινωνία αντιμετώπισε τον κίνδυνον από τα άτομα τα οποία έχουν σκοπόν να την καταστρέψουν, ως πράττει ο κυνηγός ο οποίος μη δυνάμενος να εκβάλη το θηρίον εκ του σπηλαίου, θέτει πυρ αδιαφορών δια το εάν μετά του θηρίου κατακαή και το περιέχον αυτό σπήλαιον. (ΠΑΠ 20.2.68 Λόγος στο Πανεπιστήμιο).

 Η προσπάθειά μας επομένως, δεν είναι να εξομολογήσωμεν δια το παρελθόν των άτομα και να επιτρέψομεν ή όχι την θείαν μετάληψιν. Τούτο είναι αποστολή άλλων. (ΠΑΠ. στους αξιωματικούς των Σωμάτων Ασφαλείας, 23.1.68).

 Ας γνωρίζουν οι αδιόρθωτοι νοσταλγοί ότι όσοι θελήσουν να στρέψουν την κεφαλήν προς τα Σόδομα και τα Γόμορα του φαύλου παρελθόντος θα μεταβληθούν εις στήλην άλατος. Ταύτα εν ολίγοις. (ΠΑΤ. Στην Κρήτη,29.9.67).

 Όταν ο καιρός το επιτρέψει μετά την πραγμάτωσιν των σκοπών της Επαναστάσεως όταν πλέον θα επιτραπή και η πολυτέλεια, μετά την ανάρρωσιν του ασθενούς, της πολιτικολογίας, τότε θα ξαναεύρετε τον χρόνον, μέσα εις τα νέα πλαίσια του Καταστατικού Χάρτου της χώρας, να ασχοληθήτε και με την λίαν αγαπητή τοίς Έλλησι πολιτικήν. Σήμερον αυτό δεν το επιτρέπουν οι καιροί. (ΠΑΠ. στους φοιτητές του Πολυτεχνείου, 22.3.68).

  Μη με εκνευρίζετε, κύριοι, διότι θα σπάσω το κάδρο. (ΠΑΠ. Πρες κόνφερανς,Μάρτιος1968).

Σε πρώτο πρόσωπο:

Διά την Πάντειον Σχολήν αισθάνομαι ένα είδος πατρικού ενδιαφέροντος, διότι η μεγαλυτέρα κόρη μου, η οποία υπανδρεύθη προσφάτως, ήτο συμφοιτήτρια σας. (ΠΑΤ. 30.1.68 Λόγος στο Πάντειο).

 Δεν είναι δυνατόν να δυσπιστεί ο πολίτης προς το Κράτος, δεν είναι δυνατόν να δυσπιστεί το Κράτος προς τον πολίτην, διότι τότε θα έπρεπε οι μισοί Έλληνες να γίνουν όργανα της τάξεως και να παρακολουθούν τους υπολοίπους μισούς. Ποίος θα παρηκολούθει τους παρακολουθούντας; (ΠΑΠ. στους φοιτητές Θες/νίκης 30.3.68)

 Εσείς θα είχατε κάθε διάθεσιν να με μετατρέψετε εις διαιτητήν –των διαφορών σας- μόνον που θα παρητούμην διότι δεν έχω σφυρίχτρα. (ΠΑΠ. Στην Ένωση Χημικών, Απρ.68).

 Θα παρακαλέσω, στρατιωτικός ών, να μη με παρεξηγήσετε εάν σας ζητήσω αι εκδηλώσεις συμμετοχής εις τας εκφράσεις μου να είναι κατά αραιότερα χρονικά διαστήματα, ώστε να μας δοθή ο χρόνος δια μίαν ανετωτέραν επαφήν επί του θέματος. (ΠΑΠ. Επέτειος Δόγματος Τρούμαν,16.5.67).

 Η θέσις των Ελλήνων είναι εις δύο στρατόπεδα, εις το στρατόπεδον της Ελλάδος και εις το στρατόπεδον των εχθρών της Ελλάδος. Οι εχθροί της Ελλάδος καλά θα κάνουν να με απαλλάξουν από την διαδικασίαν να τους θέσω εγώ εκτός στρατοπέδου. (ΠΑΠ. Στην ορκομωσία του Υπουργού Παιδείας,25.7.67).

 Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, ιδανικά και Παιδεία:

 Εθναποστολή και Ιεραποστολή. Ιδού το Α και το Ω της αποστολής της ηγεσίας της νεολαίας μας, σχολικής και εξωσχολικής. (ΠΑΤ. Πρες κόνφερανς 13.1.68).

Θα έπρεπε να επιγράψωμεν τα μέχρι τούδε λεχθέντα. Δεν νομίζω ότι θα ηδύνατο να εύρη διαφορετικήν διατύπωσιν το ιδανικόν των Ελλήνων σήμερον από την έκφρασιν: «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Και αυτό δίδω σήμερον ως σκοπόσημον δια τον ελληνικόν λαόν, ως σκοπόν της επαναστάσεως της 21^ης Απριλίου. (ΠΑΠ. στους φοιτητές Θες/νίκης, 30.3.68).

 Έλλην κατά την φυλετικήν καταγωγήν και εθνικήν συνείδησιν και χριστιανός κατά το περιεχόμενον της πίστεως είναι το δίπτυχον το οποίον περιγράφει το ιδανικόν δι’ ημάς. (ΠΑΠ. στους φοιτητές Θες/νίκης, 30.3.68).

 Η Μεγάλη Ελλάς θα αποτελέσει και πάλιν την κοιτίδα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.(ΠΑΠ. προς την Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Θες/νίκης).

 Πλην των δυναμιτιστών, άπαντες οι υπόλοιποι -πολιτικοί κρατούμενοι- από του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι και του τελευταίου Έλληνος θα αφεθούν ελεύθεροι να αρχίσουν την μετάνοιαν των προ του γεννωμένου θεανθρώπου. (ΠΑΠ. πρες κόνφερανς για την αμνηστεία, 24.12.67).

 Δεν χωρεί αυτήν την στιγμήν τίποτε περισσότερον από του να αντευχηθώ και εγώ εις όλους σας χρόνια πολλά και κατανόησιν εις τον Ευαγγελισμόν του Θεού, ο οποίος εγεννήθη προχθές. (ΠΑΠ. ομιλία στις Φερρές-Έβρος, 28.12.67).

Η μέθοδος δια την πορείαν μας προς το ιδανικόν είναι να συρρικνώσομεν το στοιχείον του ψυχισμού από το τρίπτυχον της προσωπικότητός μας και εν ψυχρώ απολύτως, με οδηγόν τον λόγον, να τοποθετήσομεν τον εαυτόν μας εις την α ή β θέσιν του διπτύχου. (ΠΑΠ. Στους φοιτητές Θες/νίκης).

 Δεν είναι παραδεκτόν να καλούμεν 300 νέους ορθίους επί τρείς ώρας δια να ακούσουν την διδασκαλίαν του καθηγητού, διότι βραδύτερον θα διαπορώμεν αδίκως διατί αυτοί οι νέοι, μη ευρίσκοντες κάθισμα εις την αίθουσαν, έφερναν από το σπίτι των καρεκλοπόδαρα δια να μας σπάσουν το κεφάλι. (ΠΑΠ. Στους καθηγητές του Παναπιστημίου, 21.3.68).

 Δεν υπάρχει φυτόν χωρίς το περιεχόμενον της γλάστρας εκ της οποίας εκβλαστάνει. (ΠΑΠ. Στους φοιτητές Παν/μίου της Αθήνας).

 Είναι παραδεδεγμένον ότι δια την εξέλιξιν του ανθρώπου ο σπουδαιότερος παράγων είναι η εργασία. Δι’υμάς μεγάλην σημασίαν έχει και η σιωπή. (ΠΑΤ. Προς τους άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας, 16.1.68).

 Διδάσκεσθε την υγιεινήν και σας διδάσκουν οι διδάσκαλοι σας πώς ακόμη θα μπορούσε να αξιοποιηθή η κόπρος των κτηνών του χωρίου, δια τον αγρότην ο οποίος τα έχει εις την αυλήν του, κατά τρόπον που και στοιχείον χρήσιμον δια την προσπάθειάν του να είναι και αβλαβής εξ επόψεως υγείας. Και ερωτώ από τόσους φοιτητάς που εσπούδασαν την αντίστοιχον θέσιν εις την επιστήμην, πόσοι, όχι την μετέφερον, την επέβαλον εις τα χωρία των; (ΠΑΠ. Ομιλία σε φοιτητές, 10.2.68).  

 Γνώσεις Βιολογίας και Ιατρικής για  χρήση από τους ασφαλίτες:

 Εάν οι δημόσιοι λειτουργοί είναι,  κατά τον δοθέντα επιτυχή χαρακτηρισμόν, τα νεύρα και οι μυς του εγκεφάλου του Κράτους, τα εκτελεστικά όργανα των κυβερνητικών αποφάσεων, ο νομάρχης, είναι δια την επαρχίαν του και ο εγκέφαλος και η καρδία και οι μυς και τα άκρα του οργανισμού της περιφερειακής διοικήσεως, αφού ο νομός είναι η βάσις της διοικητικής μας διαιρέσεως. (ΠΑΤ. ανακοίνωση, 22.5.67).

 Δεν επρόκειτο περί κοινού πολεμίου. Ο εχθρός μας ήτο ο κομμουνισμός .Είχεν εισέλθει ως βραδύ δηλητήριον εις το αίμα της Ελλάδος και κατελάμβανε σιγά-σιγά τα κύτταρα και τα αγγεία του σώματος αυτής. (ΠΑΤ. Λόγος στη Σπάρτη, 21.1.68).

 Είσθε τα περιφερειακά νευραλγικά κέντρα του κράτους. Όχι μόνον η χείρ και η φωνή του Κράτους, αλλά και το όμμα και το ους αυτού. (ΠΑΤ. Εγκύκλιος προς τους Νομάρχες, 29.12.67).

 Είναι ανάγκη ο κρατικός μηχανισμός, αυτό το βραδύ και χαύνον τέρας να γίνει ένας οργανισμός ταχύς, ένας οργανισμός νευρικός. Διότι δια να κινηθή αυτό το τέρας, το βραδυκίνητο, χρειάζονται μήνες. (ΠΑΠ. Προς τους δημόσιους υπάλληλους, 19.3.68).

 Κύριοι, ο άνθρωπος γεννάται δια να γεννήσει κάποιον άλλον εις το πόδι του και απερχόμενος να αφήσει ένα νέο κύτταρον εις την κοινωνίαν ως ομάδα, ως οργανισμόν. (ΠΑΠ. στα μέλη της Ενώσεως Χημικών, Απρ.68).

 Ο ασθενής ναρκούμενος κατά την διάρκειαν της εγχειρήσεως, ώστε να μην κάνει ούτε τας αντανακλαστικάς αντιδράσεις που κάμνει το συμπαθητικόν και επειδή περί αντιδράσεων του συμπαθητικού πρόκειται, δεν έχομεν διάθεσιν να τας δεχθώμεν. (ΠΑΠ. πρες κόνφερανς, 5.5.67).

 Έχομεν φθάσει εις ένα ανισόρροπο καρκίνωμα του κρατικού μηχανισμού. (ΠΑΠ. ομιλία στους δημόσιους υπάλληλους, 19.3.68).

 Ως χειρουργοί είμεθα υποχρεωμένοι να εξουδετερώσωμε τους τιναγμούς και τους  κραδασμούς που κάμνετε -οι δημοσιογράφοι- εις το χειρουργικό μας κρεβάτι, ως απαιτούντες να εκφράσετε ελευθέρως τας αντιλήψεις σας. Εν πάση περιπτώσει έχετε υποχρέωσιν να δεχθείτε την σοβαρότητα της εγχειρήσεως και να μας βοηθήσετε. (ΠΑΠ. πρες κόνφερανς, 5.5.67).

Είναι προτιμότερον να αφήσωμεν μετά του υγιούς ασθενές τι άτομον, παρά να αποβάλωμεν μετά του ασθενούς υγιές. Αυτό, κύριοι,διαφοροποιεί την μορφή του καθεστώτος μας από προσωποπαγές, δικτατορικόν καθεστώς. (ΠΑΠ. προς τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, 21.1.68).

Για την ανάπτυξη και την πρόοδο:

 Ορίστε ξεκουμπωθήτε ,αναχθήτε εις τον αγώνα! (ΠΑΠ. Στους εκπροσώπους των ΕΒΕΑ, 17.3.68).

Έλθετε προς ημάς και θέσατε τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας διαβεβαιώ ότι η κυβέρνησις θα σας το δώσει. (ΠΑΠ. Στους εφοπλιστές, 20.3.68).

 Θα αποκαταστήσομεν την εμπιστοσύνην μεταξύ ημών και υμών, όχι εμού και υμών, ούτε ημών των συνεργατών μου και υμών. Ημών και υμών, διότι….(ΠΑΠ. Στους εκπροσώπους των ΕΒΕΑ. 17.3.68).

 Το Δόγμα Τρούμαν και ο ασφαλίτικος αντικομμουνισμός:

 Η τακτική της εμφανίσεως του Δόγματος Τρούμαν ως τακτική αντιμετωπίσεως του κομμουνιστικού κινδύνου υπήρξεν τόσον σημαντική δια την ιστορίαν της ανθρωπότητος, ώστε ορθώς ημείς οι Έλληνες, αποτελούντες εξαίρεσιν, ετοποθετήσαμεν ανδριάντα του ζώντος Προέδρου Τρούμαν εις τας Αθήνας. (ΠΑΠ. Στην επέτειο του Δόγματος Τρούμαν, 16.5.67).

 Υπάρχουν δυστυχώς αφελείς οι οποίοι θεωρούν τον κομμουνισμόν δια της αριθμητικής ως αδύναμον να δημιουργήση κίνδυνον δια τους λαούς. Ο κομμουνισμός όμως ποτέ δεν μετράται δια της αριθμητικής. Μετράται δια της αλγέβρας. (ΠΑΠ. Στην επέτειο του Δόγματος Τρούμαν, 16.5.67).

   Ευτυχώς όμως ο μεγάλος Θεός της Ελλάδος έρχεται δια του πνεύματος και του στόματος του Προέδρου Τρούμαν να προσφέρει την προστασίαν Του. (ΠΑΠ. Επέτειος δόγματος Τρούμαν, 16.5.67).

 Πολλά ήσαν τα ανθρωπόμορφα κτήνη, τα οποία οι ξένοι κομμουνισταί μετέβαλον εις ανθρωπόμορφα τέρατα. Αποτρόπαιος την όψιν, θηριώδης εις έκφρασιν κακούργων ενστίκτων, διεστραμμένος την φύσιν καθ’ όλα, και διψασμένος από την σαδιστικήν λαγνείαν του αίματος, προβάλλει μεταξύ αυτών ο εκτελεστής του Μελιγαλά, ο Άρης Βελουχιώτης. (ΠΑΤ. Μνημόσυνο στον Μελιγαλά).

 Σεις είστε πλασμένοι από άλλην ζύμην. Τον νουν σας τον διατηρεί ξεκάθαρον ο αέρας του Ολύμπου και των Πιερίων. Άλλωστε οι ίδιοι αντιμετωπίσατε εις την περιοχήν σας τον κόκκινο δαίμονα και πληρώσατε με πολύτιμον και αθώον αίμα την νίκην. Δι’αυτό είμαι βέβαιος ότι προς τους αδιόρθωτους, με την αγνήν σας απλότητα, στρέφετε αντί άλλης απαντήσεως ανοικτάς τας παλάμας και των δύο χειρών. Το αξίζουν. (ΠΑΤ. Ομιλία στην Κατερίνη, 17.10.67).

 Και αλλοίμονο, οι περισσότεροι ελεύθεροι άνθρωποι σήμερον είναι θύματα αυτής της κομμουνιστικής μεθόδου. Αλλοίμονον, επιβεβαιώνουν την ρήσιν του Λένιν, κατά την οποίαν οι αστοί, κατά την έκφρασιν του, οι ελεύθεροι άνθρωποι κατά την δική μας έκφρασιν, θα παρέξουν το σκοινί και το σαπούνι δια να τους κρεμάσουν οι κομμουνισταί. (ΠΑΠ. Ομιλία σε φοιτητές, 10.2.68).

 Ημείς δεν αναγνωρίζομεν εις τους κομμουνιστάς πολιτικήν δραστηριότητα. Δια τούτο πλείστα των στελεχών του κομμουνιστικού κόμματος μετεφέραμεν εις την Γυάρον όπου τυγχάνουν ανθρωπιστικής μεταχειρίσεως. (ΠΑΤ. Δηλώσεις στην εφημερίδα «Το Βήμα»).

επιμέλεια Α. Λ.