Η δήλωση της υπουργού Παιδείας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 18 Ιουλίου για παρακράτηση μισθού έως και ενός μηνός και μη μισθολογική εξέλιξη σε όσους αρνηθούν την αξιολόγηση έγινε διάταξη του πολυνομοσχεδίου που ήδη βρίσκεται στη Βουλή.

Συγκεκριμένα

Ειδικό πειθαρχικό παράπτωμα, το οποίο τιμωρείται με τις πειθαρχικές ποινές του άρθρου 109 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (ν. 3528/2007, Α ́ 26), όχι κατώτερη του προστίμου ίσου με τις αποδοχές ενός μηνός συνιστά η άρνηση εκπαιδευτικού η στελέχους εκπαίδευσης στην ατομική αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση.

Αυτό προβλέπει διάταξη του πολυνομοσχεδίου (Άρθρο 56) του υπουργείου Παιδείας το οποίο κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή.

Ειδικότερα η διάταξη (Άρθρο 56 παρ. 4 και 5) έχει ως εξής:

4. Η παράλειψη στελέχους της εκπαίδευσης, εκπαιδευτικού ή μέλους Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. να λάβει μέρος, να διευκολύνει ή να προβεί, ατομικώς ή συλλογικώς, ως μέλος του συλλόγου διδασκόντων ή ομάδων δράσεων σχολικών μονάδων και λοιπών εκπαιδευτικών ή
   υποστηρικτικών δομών, σε επιβαλλόμενη ή απλώς προβλεπόμενη από τον νόμο άσκηση αρμοδιότητας ή ενέργεια που αφορά στον προγραμματισμό, στην αυτοαξιολόγηση ή εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση του έργου των σχολικών μονάδων και των ως άνω
   δομών ή σε οποιοδήποτε στάδιο της αξιολογικής διαδικασίας στελέχους της εκπαίδευσης ή εκπαιδευτικού ή μέλους Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. και ιδίως η παραβίαση οιασδήποτε από τις υποχρεώσεις τους, όπως αυτές καθορίζονται στα άρθρα 47, 47Α, 47Β και 48 του ν. 4547/2018
   (Α΄102) και στα άρθρα 57, 61, , 72 παρ. 3, 73 -76 και 97 του παρόντος περί αξιολόγησης των στελεχών της εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών και των μελών Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π., συνιστά ειδικό πειθαρχικό παράπτωμα, το οποίο τιμωρείται με τις πειθαρχικές ποινές του άρθρου
   109 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (ν. 3528/2007, Α΄ 26), όχι κατώτερη του προστίμου ίσου με τις αποδοχές ενός μηνός.
5. Ανεξαρτήτως των οριζόμενων στην παρ. 4, οι αναφερόμενες στην παρ. 4 παραλείψεις ή παραβιάσεις διατάξεων και υποχρεώσεων εκ μέρους των στελεχών της εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών και των μελών Ε.Ε.Π και Ε.Β.Π. που διαρκούν περισσότερο από δεκαπέντε (15)
   ημέρες, χωρίς να δικαιολογούνται από ανυπέρβλητα κωλύματα συνιστάμενα σε προβλήματα υγείας, συνιστούν αντικειμενικό λόγο αναστολής οιασδήποτε διαδικασίας εξέλιξης του στελέχους της εκπαίδευσης, του εκπαιδευτικού ή του μέλους Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.,
   συμπεριλαμβανομένης της αυτόματης μισθολογικής εξέλιξής του. Η εφαρμογή της παρούσας δεν επιδρά στην προσμέτρηση του αντίστοιχου χρονικό διαστήματος στον χρόνο δημόσιας υπηρεσίας.

Παράλληλα, σύμφωνα με την παρ. 11 του Άρθρου 31

“Οι αξιολογητές και αξιολογούμενοι του άρθρου 58, αν υπαιτίως δεν εκπληρώνουν την υποχρέωση αξιολόγησης, σύμφωνα με το Κεφάλαιο B΄ του Μέρους Γ΄, δεν επιτρέπεται να είναι υποψήφιοι για την επιλογή ούτε να τοποθετηθούν σε θέση στελέχους εκπαίδευσης ή να συμμετέχουν σε διαδικασίες επιλογής και τοποθέτησης προϊσταμένων, σύμφωνα με γενικές ή ειδικές διατάξεις για τα οκτώ (8) έτη που έπονται της υπαίτιας μη εκπλήρωσης της υποχρέωσης αξιολόγησης.

Η βεβαίωση της τήρησης των υποχρεώσεων του προηγούμενου εδαφίου από την αρμόδια υπηρεσία για την τήρηση των διαδικασιών αξιολόγησης συνιστά προϋπόθεση για να συμμετέχει ο ενδιαφερόμενος σε διαδικασίες επιλογής και τοποθέτησης στελεχών της εκπαίδευσης, σύμφωνα με τα άρθρα 30 έως 49 ή σε διαδικασίες επιλογής και τοποθέτησης προϊσταμένων, σύμφωνα με γενικές ή ειδικές διατάξεις”.

Τον τελευταίο λόγο θα τον έχουν οι εκπαιδευτικοί

Οι εκπαιδευτικοί έχουν αντιμετωπίσει αντιδραστικά νομοθετήματα που είχαν σκοπό να τους δέσουν και να τους φιμώσουν και πολλούς αυταρχισμούς και απειλές τα τελευταία χρόνια. Να θυμίσουμε το 1990 όταν ο τότε υπουργός Παιδείας Κοντογιαννοπουλος έστειλε Φύλλα Πορείας (ΦΑΠ) στους καθηγητές που είχαν επιλεγεί ως επιτηρητές και ως μέλη των λυκειακών επιτροπών; Τα ΦΑΠ έλεγαν ότι η απεργία είναι παράνομη και ότι όποιος απεργήσει θα απολυθεί). Να θυμίσουμε τις απειλές το 1997 και το 1998 από τον υπουργό Παιδείας Γεράσιμο Αρσένη; Να θυμίσουμε το 2004 με την Γιαννάκου ή το 2010 με τη Διαμαντοπούλου ή το 2013 με τον Αρβανιτόπουλο;

Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ φαντάζεται τον εαυτό της ψηλότερο από τον ίσκιο της και επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους εκπαιδευτικούς με τη βοήθεια των κυρίαρχων ΜΜΕ για να πάρει ρεβάνς καθώς λίγους μόλις μήνες πριν το 90% των συλλόγων των δασκάλων, νηπιαγωγών και καθηγητών αψήφησαν τις εντολές της για τη λεγόμενη αυτοαξιολόγηση.

Μια ματιά στην ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος να ρίξει κανείς εύκολα μπορεί να καταλάβει ποιος θα γελάσει τελευταίος. Εύκολα μπορεί να μάθει που βρέθηκαν όλοι αυτοί που προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους εκπαιδευτικούς για να περάσουν τα μαύρα σχέδιά τους.

Αργά ή γρήγορα. Γιατί με τρομοκρατία και απειλές δεν γίνεται παιδεία, γιατί το σχολείο που θέλουν να φτιάξουν είναι έξω και αντίθετο από τις ανάγκες όσων αναπνέουν την κιμωλία στην τάξη, γιατί μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί έχουν αποδείξει ότι στις κρίσιμες στιγμές μπορούν να νικήσουν τους δαίμονες.