γράφει η Άντα Ψαρρά

Κι ενώ η μεγαλειώδης συμβολική, και όχι μόνο, κίνηση του «πίθηκου», «λαθρομετανάστη», «ξυπόλητου» Αντετοκούνμπο φώτισε για λίγο τις μαύρες στιγμές που ζει η Ελλάδα, δεν έχουν ακόμα ακουστεί οι φωνές των φιλάνθρωπων Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών, που το 2007 αλλά και το 2018 σε «ζωντανές συνδέσεις» ανακοίνωναν τις δωρεές τους, συνήθως με το… αζημίωτο. Σήμερα που κάηκαν και καίγονται ακόμα πολλαπλάσιες καταπράσινες εκτάσεις, χωριά, οικισμοί, σπίτια, εγκαταστάσεις, χωράφια, καλλιέργειες, μαγαζιά και ζώα μια μεγάλη σιωπή βασιλεύει στο χρηματιστήριο των δωρεών. Τι να υποθέσει κανείς όταν με τόσο μεγάλη καταστροφή δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει οι φιλάνθρωπες κινήσεις αλληλεγγύης; Ότι οι επώνυμοι έχοντες έχουν μεγάλα χρέη και δάνεια; Ότι δεν έχουν πλέον ανάγκη να προσφέρουν -έστω με ανταλλάγματα- μια και ήδη ελέγχουν και κατέχουν μεγάλα κομμάτια των δημόσιων πόρων και επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας; Ότι θύμωσαν με την αδιαφανή διαχείριση του ταμείου Μολυβιάτη; Ότι εφόσον ελέγχουν το σύνολο της ενημέρωσης δεν έχουν πλέον ανάγκη προβολής;

Ότι δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη περιμένοντας να σβήσουν πρώτα οι φωτιές;

Εμείς καλοπροαίρετα θα περιοριστούμε στην τελευταία εκδοχή περιμένοντας αρχικά από το επιτελικό κράτος της «ασύμμετρης απειλής» να εξαγγείλει τη ματαίωση πανάκριβων έργων βιτρίνας και υποτιθέμενης ανάπλασης για να διαθέσει αυτούς τους προϋπολογισμούς όπως κι ένα μεγάλο μέρος των πόρων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης στην αποκατάσταση των πληγέντων. Περιμένουμε τους -υπερχρεωμένους και μη- εφοπλιστές με τις ξένες σημαίες να διαθέσουν λίγα από τα υπέρογκα κέρδη τους για την καμένη Ελλάδα. Περιμένουμε, για παράδειγμα, από τον όμιλο Λάτση να κόψει μερικούς ορόφους από τον ουρανοξύστη του Ελληνικού και να δώσει τα χρήματα στην Εύβοια και στην Ηλεία. Περιμένουμε από τη Γιάννα Αγγελοπούλου να διαθέσει ό,τι υπάρχει για τον περαιτέρω εορτασμό των 200 χρόνων της Επανάστασης για τους κατεστραμμένους της Μεσσηνίας. Περιμένουμε από τους ομίλους Βαρδινογιάννη και Μυτιληναίου να προσφέρουν ποσοστά από τα υψηλά κέρδη τους στην ενέργεια, απότοκα των φουσκωμένων λογαριασμών, στην ανακατασκευή οικισμών που κάηκαν. Περιμένουμε από τους επιχειρηματίες του real estate της τέως δημόσιας γης να προσφέρουν βοήθεια στα κατεστραμμένα μικρά τουριστικά καταλύματα. Περιμένουμε, τέλος, από τους έχοντες δεκάδες σπίτια και τεράστιους λογαριασμούς πολιτικούς να διαθέσουν μέρος της περιουσίας τους για τους άστεγους πλέον συμπολίτες μας. Από τα κόμματα δεν περιμένουμε κάτι σημαντικό, μια και ειδικά η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχουν να ξεχρεώσουν για μισό αιώνα ακόμα τις τράπεζες της «επιτελικής ασυλίας».

Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ήδη εκφράστηκε πέρα από τις δηλώσεις με μέσα και έμψυχο υλικό πυρόσβεσης. Η ελληνική αναμένεται… Πρόλαβε και άνοιξε τον δρόμο ο μεγάλος Έλληνας Γιάννης Αντετοκούνμπο, οπότε περιμένουμε αυτόν τον δρόμο να τον διασχίσουν τώρα και οι -κατά δήλωσή τους- μεγάλοι πατριώτες και ευεργέτες.

Μέχρι τότε μένουμε με τα διαγγέλματα, τις έκτακτες ανακοινώσεις, το ανατριχιαστικό «112», τις δηλώσεις για ακραίες συνθήκες κλιματικής αλλαγής, για την οποία φυσικά αρνούνται συχνότατα να ψηφίσουν στο Ευρωκοινοβούλιο οι σημερινοί μας άριστοι ή απλά καθυστερούν σκόπιμα την εφαρμογή των σχετικών ψηφισμάτων.

Κι αν το κείμενο αυτό ξεφεύγει προς το κίτρινο να μας συμπαθάτε αλλά ζούμε μέρες που όλα έγιναν κόκκινα από τις φλόγες και μαύρα από την καταστροφή. Λίγο κίτρινο ίσως είναι κάπως αναγκαίο λοιπόν.

πηγή: efsyn.gr