Πριν από λίγες ημέρες, στις 25 Οκτώβρη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε ψήφισμα ζητώντας να ασκηθεί εμπάργκο πώλησης όπλων στην Σαουδική Αραβία. Οι κυβερνήσεις Γερμανίας και Γαλλίας, δια στόματος Μέρκελ και Μακρόν, απείλησαν δημόσια να σταματήσουν τις πωλήσεις πολεμικού υλικού στους σαουδάραβες εφόσον αποδειχθεί ότι οι αρχές της Σαουδικής Αραβίας βρίσκονται πίσω από τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στην Κωνσταντινούπολη.

Εδώ ακριβώς είναι που αναδεικνύεται, για ακόμη μια φορά, με τον πλέον χυδαίο τρόπο, η απύθμενη υποκρισία των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Και εξηγούμαστε: Έπρεπε να δολοφονηθεί στο σαουδαραβικό προξενείο της Κων/πόλης ένας διάσημος – επικριτικός απέναντι στο καθεστώς – δημοσιογράφος προκειμένου η Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις της να σκεφτούν το ενδεχόμενο επιβολής εμπάργκο όπλων απέναντι στη Σαουδική Αραβία!

Από το 2014, επί τέσσερα χρόνια, με την συνδρομή και ανοχή των κυβερνήσεων της Ε.Ε (συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής κυβέρνησης) και των ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία μακελεύει κυριολεκτικά το λαό της Υεμένης. Από αυτό το βήμα έχουμε αναφερθεί στα εγκλήματα του αιμοσταγούς σαουδαραβικού καθεστώτος που, με ευρωπαϊκό και αμερικανικό οπλισμό, αιματοκυλά την Υεμένη, δολοφονεί αμάχους, βομβαρδίζει πόλεις και χωριά, προκαλώντας- σύμφωνα με τον ΟΗΕ- μια απ’ τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών.

Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη των ιμπεριαλιστικών επιθέσεων στην Υεμένη, περισσότερα από 50.000 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους απ’ τις συνέπειες του πολέμου, ένα παιδί κάτω των 5 ετών πεθαίνει ανά 10 λεπτά εξαιτίας της έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, πάνω από 2 εκατομμύρια παιδιά υποσιτίζονται και έχουν άμεση ανάγκη από ανθρωπιστική βοήθεια.

Τι σημασία όμως έχουν όλα αυτά στον καπιταλισμό; Καμία απολύτως, δεδομένου ότι εδώ ισχύει το… “business as usual”. Μπροστά στα δισεκατομμύρια κέρδη που αποφέρει στους αμερικανοευρωπαίους ιμπεριαλιστές το εμπόριο όπλων με τη Σαουδική Αραβία, στο πλαίσιο πάντα των ενδοιμπεριαλιστών τους ανταγωνισμών για το ποιος θα κλείσει την πιο επικερδή συμφωνία, τα αποστεωμένα, βασανισμένα από την πείνα και τη δίψα, ετοιμοθάνατα μωρά της μακρινής Υεμένης είναι μάλλον ασήμαντες, παράπλευρες απώλειες.

Ποιες είναι, λοιπόν, οι περίφημες «ευρωπαϊκές αξίες» και το περιβόητο «ευρωπαϊκό κεκτημένο» για τα οποία επαίρονται ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και τα λοιπά αστικά κόμματα; Πόση σαπίλα, πόση βρωμιά, πόση δυσωδία και πόση απανθρωπιά, κρύβεται στα θεμέλια του ευρωπαϊκού τους οικοδομήματος;

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι απ’ άκρη σ’ άκρη της Ευρώπης, η ανεργία, η φτώχεια, τα «μνημόνια διαρκείας», η αντιμεταναστευτική πολιτική, η εντεινόμενη επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα, ο ωμός αντικομμουνισμός, η ενεργός συμμετοχή σε πολέμους και στρατιωτικές επεμβάσεις για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, είναι άκρως ενδεικτικά των «αξιών» και «αρχών» που διέπουν την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία από την ίδρυση της μέχρι σήμερα. Οι λαοί γνωρίζουν καλά πλέον.

Πρόκειται για τις ίδιες «ευρωπαϊκές αξίες και αρχές» που- από κοινού με τους αμερικανούς ιμπεριαλιστές- μακέλευαν τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας. Που έχουν βαμμένα τα χέρια τους με το αίμα των παιδιών της Παλαιστίνης και της Υεμένης.

Δικαιώνοντας έτσι, πέρα για πέρα, το σύνθημα του εργατικού-λαϊκού κινήματος: Φονιάδες, ληστές, υποκριτές, είναι οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές.

Πηγή: atexnos.gr