γράφει ο Γιώργος Σόφης
Σε ηλικία 88 χρόνων έφυγε απ’ τη ζωή ο Κώστας Σημίτης που άφησε πίσω του πολλά συντρίμμια στη χώρα μας. Για αυτό άλλωστε αξίζει τον κόπο να κάνουμε αναφορά στον άνθρωπο που με την πολιτική του στοίχειωσε τον ελληνικό λαό και που ακόμα και σήμερα πληρώνουμε τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής του.
Ο Σημίτης, που πήρε στα χέρια το τιμόνι του ΠΑΣΟΚ και έγινε πρωθυπουργός χωρίς εκλογές μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, έμελλε να στρίψει το τιμόνι του ΠΑΣΟΚ στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και στην εφαρμογή πολιτικών που στην κυριολεξία συνέτριψαν τους εργαζόμενους της χώρας αλλά και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Αναφέροντας ορισμένες μόνο πλευρές της καταστροφικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚικού εκσυγχρονισμού, οφείλουμε να αναφερθούμε τόσο σε ζητήματα της οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεων Σημίτη, όσο και σε πλευρές που αφορούν την εξωτερική πολιτική της χώρας.
- Η είσοδος στην ΟΝΕ και το μαγείρεμα του χρέους
Για την ένταξη της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), ήταν απαραίτητο το ποσοστό του χρέους να μην ξεπερνάει το 60% του ΑΕΠ της χώρας. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος η κυβέρνηση Σημίτη σε συνεργασία με την Goldman Sachs, πλαστογράφησαν το πραγματικό χρέος, με το αζημίωτο φυσικά για την αμερικάνικη τράπεζα που υπολογίζεται ότι κέρδισε περίπου 2,3 δισ. ευρώ σε βάρος του ελληνικού δημοσίου.
- Το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου
Με την προτροπή της κυβέρνησης και με τις δηλώσεις του κατεξοχήν απατεώνα, του υπουργού Οικονομικών Παπαντωνίου, όλες σχεδόν οι οικονομίες του ελληνικού λαού, αλλά και μεγάλο μέρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων με αναγκαστικό νόμο οδηγήθηκαν στον τζόγο του χρηματιστηρίου και μέσα σε μια νύχτα χάθηκε ποσό που ξεπέρασε τα 150 δισ. όταν έσκασε η φούσκα του χρηματιστηρίου! Ο Κώστας Σημίτης δικαιολόγησε το έγκλημα αυτό σηκώνοντας αδιάφορα τους ώμους του και δηλώνοντας ότι αυτά συμβαίνουν! Οι συνέπειες φυσικά, ειδικά στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων και συνταξιούχων, ήταν τεράστιες και από τότε οδηγήθηκαν σε μόνιμη κρίση και μείωση των παροχών στους ασφαλισμένους.
- Τα σκάνδαλα των μεγάλων έργων και των ολυμπιακών ακινήτων
Επί των ημερών του Σημίτη έγιναν ή αποφασίστηκαν μεγάλα κατασκευαστικά έργα, όπως ο οδικός άξονας Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη, γνωστή ως ΠΑΘΕ, ένα έργο που βάλτωνε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει την αναγκαιότητα του έργου. Όπως κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί για το υπέρογκο κόστος που ήταν πολλαπλάσιο από αντίστοιχα έργα σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Το ίδιο ίσχυσε και για τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, ενώ εκεί που έγινε το μεγαλύτερο πάρτι και απίστευτο φαγοπότι αφορούσε τα έργα για τους ολυμπιακούς αγώνες, που συνεχίστηκαν και με την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και για τα οποία ποτέ δεν έγινε γνωστό πόσο στοίχησαν! Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι από καμία πτέρυγα της Βουλής δεν ζητήθηκε ποτέ να γίνει ένας λογιστικός έλεγχος για το απίστευτο φαγοπότι, ενώ όποιος τολμούσε να ψελλίσει κάτι για το απίστευτο κόστος, χαρακτηρίζονταν εθνικός μειοδότης!
- Το πάρτι των εξοπλιστικών προγραμμάτων
Ένας ακόμη τομέας όπου το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ θριάμβευσε στη ρεμούλα και την κλοπή αφορούσε τις δαπάνες για τα εξοπλιστικά. Ήταν τέτοια η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, που οδήγησε τον πρόεδρο της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES Μισέλ Ζοσεράν να καταγγείλει το 2003 για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Να σημειώσουμε ότι τα έξοδα για τις αμυντικές δαπάνες δεν εμφανίζονταν στον κρατικό προϋπολογισμό αλλά σε ειδικούς λογαριασμούς, με συνέπεια να μην είναι δυνατός και ο έλεγχος των δαπανών αυτών. Τελικά για την άθλια αυτή ιστορία το μάρμαρο πλήρωσε ο Άκης Τσοχατζόπουλος και η παρέα του, αντίπαλος του Σημίτη στις εκλογές της ανάδειξης της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, ενώ η άλλη πλευρά ξεπλύθηκε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και παραδόθηκε ως λεύκη περιστερά να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο για τον ελληνικό λαό.
- Η «πολυδιάστατη» πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη ήταν η πολιτική του απόλυτου ενδοτισμού
Στη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας απ’ το εκσυγχρονιστικό μπλοκ δηλώθηκε με τον πιο καθαρό τρόπο η πολιτική της υποτέλειας στον ξένο παράγοντα, τόσο στην ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ. Κορυφαίες στιγμές αυτής της λακέδικης πολιτικής αποτέλεσαν τα εξής γεγονότα:
Πρώτον το «ευχαριστώ» του Σημίτη προς την αμερικάνικη κυβέρνηση στην κρίση των Ιμίων που δημιούργησε τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο που επέβαλε η Τουρκική επεκτατική πολιτική. Στην κρίση αυτή, για μια ακόμη φορά, μια ακόμη ελληνική κυβέρνηση οπισθοχώρησε στις τουρκικές απαιτήσεις και ταυτόχρονα απέδειξε τη δουλικότητά της απέναντι στον ξένο παράγοντα.
Η δεύτερη πράξη δουλείας ήταν η παράδοση του κούρδου ηγέτη Οτσαλάν στους πράκτορες της τουρκικής ΜΙΤ με μια πρωτοφανή επιχείρηση μέσα στη χώρα μας και με τη σύμφωνη γνώμη Σημίτη – Πάγκαλου, που ήταν τότε ο υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης.
Τέλος οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση Σημίτη και με υπουργό εξωτερικών το Γιώργο Παπανδρέου «διευκόλυνε» τις ιμπεριαλιστικές δυτικές δυνάμεις και το ΝΑΤΟ να βομβαρδίζουν για τρεις σχεδόν μήνες την πολύπαθη Γιουγκοσλαβία και τελικά να τη διαμελίσουν!
Αυτός λοιπόν ήταν ο Κώστας Σημίτης, αυτή και η πολιτική, που σήμερα πολλοί την προσκυνάνε ή την αντιμετωπίζουν με μεγάλο σεβασμό. Άλλωστε, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι δεκάδες στελέχη του εκσυγχρονιστικού μπλοκ σήμερα βρίσκονται στη ΝΔ και μάλιστα σε σημαντικές θέσεις υπουργικές και αλλού και έχουν προκαλέσει τη δυσφορία της παραδοσιακής δεξιάς που αισθάνεται ότι παραγκωνίζεται απ’ τα υπολείμματα του εκσυγχρονισμού. Τελικά ο Κώστας Σημίτης υπηρέτησε με απόλυτη συνέπεια τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και των ξένων αφεντικών και γι’ αυτό σήμερα τον τιμούν και κηρύσσουν και τετραήμερο πένθος προς τιμή του. Όσον αφορά τους εργαζόμενους και το λαό μας και αυτός δεν πρόκειται να τον ξεχάσει για τα τόσα δεινά που προκάλεσε.
e-prologos.gr
