Και φκιάστε το κιβούρι μου, φαρδύ, πλατύ να γένει,
να στέκω ορθός να πολεμώ, και δίπλα να γεμίζω.

Ο γιος του, ευχήθηκε στον Κούλη, τον μπαμπά του, «Χρόνια πολλά Iron Man», από τα σόσιαλ μίντια. Για τα γενέθλιά του. Iron man, δηλαδή, Σιδερένιε Άνθρωπε. Στην Ελλάδα που γεννήθηκε το 1821 και θα αναγεννηθεί το 2021 σύμφωνα με τον μπαμπά του, ένας νεολαίος, αυτό που θαυμάζει είναι μια καρτουνίστικη αμερικάνικη φιγούρα, ο Iron Μan. Σιγά τα αυγά θα πείτε. Ο πρώτος ή ο τελευταίος νεολαίος είναι που δε γνωρίζει την ελληνική ιστορία, αλλά γνωρίζει τα αμερικάνικα καρτούν. Αν όμως σκεφτούμε πως το λαμπρό αυτό παλικάρι μπορεί να μας κυβερνήσει κάποτε -ελέω δυναστείας- τα πράγματα αλλάζουν. Δεν τον είπε φερ’ ειπείν, Αντρούτσο, (καλά, υπερβολή της στήλης) ή Ζυμβρακάκη, λόγω Κρήτης του 1821, ή Τάλω, που ήταν και ο χάλκινος γίγαντας που περιέτρεχε τρεις φορές τη μέρα την μινωική Κρήτη, για να την προστατεύει. Ο Τάλως, άλλωστε, κατά τον Πλάτωνα ήταν επιφορτισμένος με το καθήκον να επιτηρεί την εφαρμογή των νόμων στην Κρήτη, κουβαλώντας τους μαζί του γραμμένους σε χάλκινες πλάκες. Κάτι σαν το Σύνταγμα εκείνης της εποχής. Ποιες χάλκινες πλάκες; Είναι βαριές να τις κουβαλάς όταν κάνεις «μάουντεν μπάικινγκ» (αμερικάνικο και αυτό), ποδηλασία στο βουνό, στην Πάρνηθα για παράδειγμα, όσο Iron και να είσαι. Και καλά να λένε τέτοιου επιπέδου κοτσάνες, μεταξύ τους. Το επίπεδο κουλτούρας δικό τους. Μα να τις δημοσιεύουνε κιόλας;

Αυτό που διακρίνει την κυβέρνηση της Δεξιάς και όλο τον μηχανισμό της είναι η άνεση να αμολάνε μια γελοιότητα για δικαιολογία, να τη μαζεύουνε μετά το σχετικό κράξιμο και την άλλη μέρα, από το ίδιο πόστο, να λένε μια νέα γελοιότητα λες και δεν τρέχει τίποτα. Και δε μιλάμε για την πρωτοκαθεδρία που έχει η αστυνομία του Χρυσοχοΐδη στο άθλημα. Γράφτηκαν πολλά και εύστοχα αυτό τον καιρό, σχετικά. Δεν μιλάμε για τον Άδωνι, τον πρύτανη του ΑΠΘ και τον Κυμπουρόπουλο. Μιλάμε για τον υπουργό Εργασίας Χατζηδάκη. Ανακοίνωσε, με παράτες, ότι θα φτιάξει μια «τασκ φορσ» (αμερικάνικο και αυτό), δύναμη κρούσης ελληνικά, στον ΕΦΚΑ για να επιταχυνθεί η απονομή συντάξεων. Χίλια άτομα θα έχει, λέει, που θα τα αποκτήσει ακόμα και με μετατάξεις, από άλλες υπηρεσίες. Ίσως έχει στο νου του τους 1.033 μπάτσους που προσέλαβε ο Χρυσοχοΐδης για τα πανεπιστήμια. Να πάρει αυτός τους 1.000, να μείνουν και 33 στο Χρυσοχοΐδη. Μα Πανεξυπνότατε, αν είναι να τάξεις, μην περιορίζεσαι. Γιατί 1.000 και όχι 2.000, ή 3.000, ή 350.000, όσες είναι και οι συντάξεις που μένουν στο ψυγείο; Στο ψυγείο που μένουν και οι συνταξιούχοι που δεν έχουν θέρμανση, γιατί δεν έχουν σύνταξη.

Άλλος απασσάλωτος της μπούρδας είναι ο Χαρδαλιάς. Ένα χρόνο τώρα παίζει με τα νούμερα. Που δεν πάνε και καθόλου καλά. Ένα χρόνο τώρα, μας έχει να κάνουμε νούμερα. Όχι σαν αυτά του θεάτρου. Κάνουμε 1 για να πάμε στο γιατρό. Κάνουμε 2 για να πάμε σούπερ μάρκετ. Πάνω απ’ όλα όμως κάνουμε 6. Το διαβολικό αυτό νούμερο, που το χρησιμοποιούν οι πολίτες για να ξεγελάνε το Χαρδαλιά ότι τάχα μου αθλούνται. Το γεγονός ότι το 6 είναι το ένα τρίτο του 666, είναι ομολογουμένως αξιοπερίεργο. Πώς δεν το πήραν χαμπάρι οι…εκκλησιάζουσες για να το καταργήσουν.

Το 6, ωστόσο, τελευταίως πληροφορηθήκαμε πως το χρησιμοποιούμε μόνο για να κινούμαστε. Απαγορεύεται να καθόμαστε όταν κάνουμε το 6. Μόλις δούμε να πλησιάζουν το παγκάκι οι περιπολούντες, λατρεμένοι των γειτονιών αστυνόμοι, με τη γνωστή αγαπημένη ατάκα «εγέρθιτος ρε!», σηκωνόμαστε και καμωνόμαστε πως τρέχουμε σαν τον Μπάιντεν. Αν ο Τραμπ λάνσαρε το πορτοκαλί σφουγγαρόπανο στο κεφάλι, ο νέος πλανητάρχης, ο θεός να τον κάνει, λάνσαρε ένα νέο στυλ τρεξίματος. Το λες και «όπου νάναι σωριάζομαι». Α! Και μη ξεχνάτε. Μόνο δυο χιλιόμετρα, έξω από το Δήμο σας. Αν σας πιάσουν στα 2,5 χιλιόμετρα και δεν κρατάτε μαζί σας ικανοποιητική μετροταινία, ώστε να επιβεβαιωθεί η παράβαση, πείτε: «Βρε παιδιά, πήρα φόρα και έτρεχα σαν τον Μπάιντεν».

Τάνια Ζωγράφου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος