Τα Χριστούγεννα, βλέπουμε όλο και πιο στολισμένες και λαμπερές τις βιτρίνες των καταστημάτων. Λαμπιόνια, στολίδια, γιρλάντες και φυσικά το “ακούραστο” χαμόγελο των εργαζομένων στο λιανεμπόριο, που καλούνται να δουλέψουν ατελείωτες ώρες (το γνωστό “εορταστικό” ωράριο) για ψίχουλα, στις περισσότερες των περιπτώσεων χωρίς υπερωρίες, χωρίς κυριακάτικα, με τον ίδιο μισθό όσες ώρες κι αν δουλέψουν.

Από τις 13/12 λοιπόν, και μέχρι το τέλος του χρόνου, τα εμπορικά καταστήματα λειτουργούν συνεχώς και με διευρυμένο ωράριο, ανοίξανε τρεις συνεχόμενες Κυριακές μέσα στον Δεκέμβρη, χωρίς να αναφερόμαστε στις βδομαδιαίες μαύρες Παρασκευές και τις κατά τόπους λευκές νύχτες (για να κινηθεί η αγορά φυσικά!). Και να προσθέσουμε την καταστρατήγηση της κατ’ έθιμον αργίας στις 2 του Γενάρη από τις …μη παραδοσιακές αλυσίδες συν την πρώτη Κυριακή (20/1) των εκπτώσεων του Γενάρη! Η υπερεκμετάλλευση στο φουλ!

Σε κλίμα μεταμνημονιακής «ανάπτυξης» βρίσκεται η χώρα αυτά τα Χριστούγεννα, σύμφωνα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μόνο που αυτή την υποτιθέμενη ανάπτυξη, το σύνολο του λαού τη βιώνει με την ένταση της εκμετάλλευσης και την απομύζηση του εισοδήματός του. Μάταια προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι των πετσοκομμένων μισθών και συντάξεων με τα ψίχουλα από το κοινωνικό μέρισμα και τα διάφορα επιδόματα (για όσους θα τα πάρουν). Όσο κι αν προσπαθούν να δώσουν μια ψεύτικη εικόνα ευημερίας, η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης: ο λαός χρήματα δεν έχει να ψωνίσει και όχι χρόνο.

Και ενώ οι πολυεθνικές, οι όμιλοι και οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων περιμένουν αυτή την περίοδο για να αυξήσουν τα κέρδη τους, οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάθε χρόνο κάτω απ’ όλο και πιο άσχημες συνθήκες. Απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη εργασία, σπαστό ωράριο, κομμένα ρεπό και άδειες, καμιά προσαύξηση του ημερομισθίου τις Κυριακές και πλήρης εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς κρύβονται πίσω από το -κατά τα άλλα γιορτινό- σκηνικό των καταστημάτων.

Και ενώ οι χιλιάδες εργαζόμενοι του κλάδου ασφυκτιούν από την επίθεση που δέχονται, αδυνατούν να απαντήσουν καθώς βρίσκονται αντιμέτωποι με την επισφάλεια των ολιγόμηνων ή και ολιγοήμερων συμβάσεων (μετά την κατάργηση των ΣΣΕ) και κάτω από την μόνιμη απειλή της απόλυσης και των μεγάλων ποσοστών ανεργίας. Σε όλη αυτή την επίθεση, σημαντικό ρόλο παίζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, σαν άξιος συνεχιστής των προηγούμενων, με το τεράστιο αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο που έχει δώσει -και συνεχίζει να δίνει- στους εργοδότες. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η κατάργηση, επί της ουσίας, του δικαιώματος στην κυριακάτικη αργία από την κυβέρνηση.

Το πάλαι ποτέ δικαίωμα στο πενθήμερο – 8ωρο, στην κυριακάτικη αργία το κέρδισαν και οι εργαζόμενοι στο εμπόριο μέσα από την πάλη τους και αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν να το υπερασπιστούν, να το ξαναδιεκδικήσουν. Οφείλουν να πάνε κόντρα στην αποσυγκρότηση και τον εκφυλισμό των διαδικασιών των σωματείων, αλλά και στο κλίμα ηττοπάθειας των συνδικαλιστικών ηγεσιών, που δυσκολεύουν τη συγκρότηση των εργαζομένων σε ταξική, αγωνιστική κατεύθυνση. Είναι αναγκαίο ο αγώνας υπεράσπισης των εργασιακών τους δικαιωμάτων να συνδεθεί με την πάλη για αυξήσεις στους μισθούς, συλλογικές συμβάσεις και συνολικά για δουλειά, πλήρη και σταθερή, με δικαιώματα, αφορά όλους τους εργαζόμενους και σίγουρα δεν μπορεί να έχει ως κύριο αίτημα την απεύθυνση στο “καταναλωτικό” κοινό να μην πάει να ψωνίσει!

Πηγή: antigeitonies3.blogspot.com