Για τους υλιστές ιστορικούς στην ανάλυσή τους υπάρχει πάντα η αναλογία. Η ιστορική αναλογία. Φανταστείτε το ιστορικό προτσές (διαδικασία) σαν μια εσωτερική στριφογυριστή σκάλα όπου αυτός που ανεβαίνει βλέπει τα πράγματα από ένα επίπεδο ψηλότερα. Σκεφτήκαμε το παραπάνω παρακολουθώντας τον ορυμαγδό μέτρων που προσπαθεί να επιβάλει ο Κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του στην εκπαίδευση. Αστυνομία, κόφτες -δηλαδή ταξικοί φραγμοί-, απολύσεις, εκδιώξεις φοιτητών και άλλα παρόμοια που δε θα τα φαντάζονταν πριν λίγες δεκαετίες ούτε ο πιο ευφάνταστος και διεστραμμένος νεοφιλελεύθερος εγκέφαλος.

Ωστόσο, είναι εξηγήσιμο. Η κυβερνώσα δεξιά προσπαθεί να κερδίσει το χαμένο χρόνο και να καλύψει τα Πανεπιστήμια μ’ ένα πέπλο αστυνομοκρατίας, φόβου, ελέγχου, πειθάρχησης. Από την πίσω πόρτα επαναφέρει τα οράματα της ακροδεξιάς και τους Βορίδη-Γεωργιάδη, που με «εισοδισμό» βρέθηκαν απ’ το ΛΑΟΣ στη ΝΔ και απ’ τη γωνία στο προσκήνιο. Πατρίς, θρησκεία, αστυνομία, αγορά και φόβος. Μ’ αφορμή την πανδημία προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν γέφυρες με τον ήσυχο μικρονοικοκύρη -που καταστρέφεται- και τον αφυδατωμένο οικογενειάρχη, που χτυπιέται ολημερίς-ολονυχτίς στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του.

Αυτή τη φορά, το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου θα παίξουν οι φοιτητές που είναι πιο ευάλωτοι στο πυροβολικό της δεξιάς. Η τελευταία ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με την ελευθερία και τα γράμματα και -παρά το ευρωπαϊκό της κοστούμι- παραμένει αμόρφωτη, ανελεύθερη, μισώντας την πρόοδο, την κοινωνική αλληλεγγύη κι ένα φωτεινότερο αύριο. Η Δεξιά ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του χτες. Ακριβώς 30 χρόνια πριν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με υπουργό Παιδείας τον Κοντογιαννόπουλο -που μεταπήδησε στο ΠΑΣΟΚ- προσπάθησε να θεμελιώσει την εκπαιδευτική κόλαση. Ποινές, πηλήκια, ποδιές, αξιολόγηση, αστυνόμευση σ’ όλη την Παιδεία. Ξεκινούν καταλήψεις των Λυκείων που κορυφώνονται το Δεκέμβρη 1990. Η αλαζονεία της εξουσίας δείχνει τα δόντια της. Στο συγκρότημα Βουδ στην Πάτρα ο καθηγητής Ν. Τεμπονέρας, που βρέθηκε στο πλευρό των μαθητών του, πέφτει δολοφονημένος με λοστό από τη συμμορία των ΟΝΝΕΔιτών Καλαμπόκα-Σπίνου-Μαραγκού. Ένα τεράστιο ποτάμι χιλιάδων νέων και εκπαιδευτικών ξεχύνεται στους δρόμους φωνάζοντας τ’ όνομά του και αναγκάζει τον Μητσοτάκη να πάρει πίσω τα μέτρα και τον Κοντογιαννόπουλο να παραιτηθεί.

Όπως θα γίνει και τώρα! Το ποτάμι της εκπαιδευτικής οργής θα συμπαρασύρει τους μύχιους πόθους των νεοφασιστικής έμπνευσης μέτρων. Ο γιος του Μητσοτάκη και οι δεξιοί Ηρακλειδείς του (Βορίδης-Γεωργιάδης) θα ’ρθουν αντιμέτωποι με τον κόσμο που αγωνίζεται και θα συντριβούν. Ακριβώς όπως συνέβη και τότε. Χιλιάδες μικροί Τεμπονέρες εκκολάπτονται, άλλοτε αθόρυβα, άλλοτε βουερά, για να σταματήσει το θεμέλιωμα της κόλασης. Δύο κόσμοι ήταν και είναι σε σύγκρουση. Το δίκιο θα νικήσει.

Θανάσης Τσιριγώτης

πηγή: Λαϊκός Δρόμος