Πάψε με ευχές να ελπίζεις
οι θεοί πως θα λυγίσουν

Τα ύστερα του κόσμου!! Τι βλέπουν τα ματάκια μας στην κραταιά Ευρωπαϊκή Ένωση! Κοιμηθήκαμε με την αλαζονεία των Σόιμπλε -Ντάισελμπλουμ, το δάχτυλο της Μέρκελ και αγουροξυπνήσαμε με το καρτούν του δημοκρατικού -ο θεός να τον κάνει- Μπάιντεν, τον Ζελένσκυ και την παρέα του. Ένα μικυμάους την ημέρα τη θλίψη κάνει πέρα, κάνανε τον Ζελένσκυ οι Αμερικάνοι, που τον περιφέρουνε σε κοινοβούλια των ορθίων χειροκροτητών, τηλεοπτικές συνεντεύξεις και καθημερινές δηλώσεις της συμφοράς.

Η αρχή της ιστορίας μάς πάει στο 2014, στο πραξικόπημα που ονομάστηκε της πλατείας Μεϊντάν. Οι ψιλοδιαμαρτυρίες των Ευρωπαίων για τα ξεφωνημένα κολλητιλίκια των Αμερικανών με τους καθαρόαιμους Ναζί της Ουκρανίας αντιμετωπίστηκαν από την περιβόητη φράση της Νούλαντ (βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, επί Ομπάμα, που μοίραζε φρατζόλες ψωμί στο πόπολο, ιδιοχείρως, τότε) «ποιος τη γ@..ει την ΕΕ», προς τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία, τον πασίγνωστό μας Πάιατ.

Με αυτή τη βαθιά φιλοσοφική φράση, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους …συμμάχους τους οι αμύντορες του ελεύθερου κόσμου Αμερικάνοι και σήμερα. Και όπου δεν ζητούν άμεσα την υποταγή τους, βάζουν τον Ζελένσκυ μπροστά. Το πολυσκέφτονται οι Ευρωπαίοι να αγοράζουν πανάκριβο αέριο από τις ΗΠΑ και κάνουν ψαλιδοκωλιές με τον Πούτιν; Δεν τους κλείνει τον αγωγό αερίου ο Πούτιν; Ε! Τους τον κλείνει ο Ζελένσκυ. Αμέ πώς!

Διαβάζουμε από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, στις 16/5, πως ο Ζελένσκυ ζήτησε από τους γείτονές του στην Ευρώπη: «Οι «27» να εφοδιάσουν τον ουκρανικό στρατό με ό,τι πιο αποτελεσματικό διαθέτουν στα οπλοστάσιά τους». Δε θέλει ό,τι κι ό,τι. (Ο Ουκρανός πρέσβης στο Βερολίνο, μάλιστα, όταν τελικά το Βερολίνο έδωσε το πράσινο φως στα αντιαεροπορικά άρματα μάχης τύπου Gepard, ζήτησε το λόγο, «Γιατί τα Gepard και όχι τα Marder; Τα Gepard είναι 40 χρόνων», είπε σε συνέντευξη στην κυριακάτικη Bild την 1η Μάη).

Ο Ζελένσκυ, σύμφωνα με τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, ζήτησε ακόμα «Να ανοίξουν άνευ όρων και χωρίς καθυστέρηση τις πύλες της ΕΕ στην Ουκρανία». Μαζί δε με αυτό, «να παραχωρήσουν μια λευκή επιταγή στην κυβέρνησή της, η οποία θα μπορεί να συμπληρώσει ελεύθερα το ποσό που θα είναι σε θέση να αντλήσει από τα ταμεία των Βρυξελλών» –χωρίς, βεβαίως, να αναλάβει κανενός είδους υποχρέωση να επιστρέψει τα χρήματα, όταν σταματήσει ο πόλεμος. Αν τα πράγματα δεν ήταν τραγικά, θα έπεφτε πολύ γέλιο με τις …απαιτήσεις του κλόουν.
Και να έφτανε μονάχα ο κλόουν; Κάθε μέλος του «επιτελείου» Ζελένσκυ προβαίνει σε δηλώσεις προσβλητικές προς τους Ευρωπαίους, ξεπερνώντας τα διπλωματικά, πολιτικά και ανθρώπινα εσκαμμένα. Το πολιτικό προσωπικό της Γερμανίας -μιλάμε για «προσωπικό» στην πραγματική πραγματικότητα που έλεγε και ο Μητσοτάκης- κλήθηκε να κάνει δήλωση μετανοίας για τις οικονομικές σχέσεις που είχε η Γερμανία με τη Ρωσία καιρό τώρα (και που γίνονταν με την ανοχή των ΗΠΑ). Και την έκαναν, ακόμα και ο πρόεδρος της Γερμανίας Σταϊνμάιερ. Αυτός που ο Ζελένσκυ δεν θέλησε να τον δεχτεί στο Κίεβο! Αυτός που ο Ουκρανός πρέσβης στο Βερολίνο, παιδί μπουμπούκι, τον αποκάλεσε με τη Γερμανική λαϊκή βρισιά: «προσβεβλημένο λουκάνικο» (beleidigte Leber­wurst). Ο πρέσβης που έβρισε τον πρόεδρο της χώρας παραμένει ακόμα στη θέση του… Και ο πρόεδρος επίσης. Πολύ θα θέλαμε να μάθουμε τι ακριβώς σημαίνει το beleidigte Leberwurst. Κανένας γερμανομαθής;

Οι Αμερικάνοι θέλουν να κάνουν πόλεμο σε ξένη γη, με ξένα λεφτά, φιτιλιάζοντας ξένους λαούς. Από τη σιγουριά της άλλης άκρης του Ατλαντικού. Και δεν τους φτάνει να τους τα δώσουν τα λεφτά. Τους θέλουν όλους ΚΑΙ διπλωμένους στα τέσσερα.
Περασμένα τα μεγαλεία για την Γηραιά.

***

Δυο εικόνες: Μία ο Ζελένσκυ, μια ο Μητσοτάκης. Να τους χειροκροτάει το Αμερικανικό Κογκρέσο, όρθιο.
Παναΐα μου, τι μας επιφυλάσσουν οι επόμενες μέρες;

Τάνια Ζωγράφου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος