Το κείμενο που ακολουθεί παρουσιάστηκε από την Πορεία στην εκδρομή που έγινε στην παραλία Διστόμου, στο πλαίσιο του 10ου κάμπινγκ της Πορείας
7/5/1963: Θεμελιώνεται στην Παραλία Διστόμου το εργοστάσιο αλουμινίου του γαλλικού μονοπωλιακού ομίλου ΠΕΣΙΝΕ. Το κόστος κατασκευής του υπολογιζόταν σε 3 δισ. δραχμές και ήταν η μεγαλύτερη επένδυση που είχε γίνει έως τότε στην Ελλάδα. Ήταν ταυτοχρόνως και μια από τις πιο ληστρικές συμφωνίες που υπογράφηκαν στη νεότερη ελληνική ιστορία.
Στη Βοιωτία, η τότε ΠΕΣΙΝΕ και σήμερα ο Μυτιληναίος, επεξεργάζεται το βωξίτη, που παίρνει κύρια από τα μεταλλεία του Παρνασσού και του Ελικώνα όπου βρίσκονται και τα μεγαλύτερα κοιτάσματα της χώρας. Από το βωξίτη αποσπά την αλουμίνα, που υπόκειται σε επεξεργασία, το τελικό προϊόν της οποίας είναι το αλουμίνιο.
Ο ελληνικός βωξίτης είναι πολύ καλής ποιότητας και η Ελλάδα θεωρείται από τις λίγες χώρες, παγκόσμια, με τόσο πλούσια αποθέματα (υπολογίζονται σε 100 με 500 εκατομμύρια τόνους). Από το βωξίτη προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής αλουμινίου. Η τεράστια εφαρμογή του αλουμινίου έκανε το βωξίτη ένα από τα πλέον εμπορικά μεταλλεύματα. Χρησιμοποιείται για την κατασκευή εξαρτημάτων αεροπλάνων, αυτοκινήτων και μεταλλικών κουφωμάτων. Επίσης ως υλικό συσκευασίας τροφίμων και για την κατασκευή ηλεκτρικών αγωγών μεταφοράς ρεύματος, οικιακών σκευών και άλλων αντικειμένων.
Με Νομοθετικό Διάταγμα του 1960 κυρώθηκε η λεόντειος σύμβαση που καταρτίστηκε μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της ΠΕΣΙΝΕ, για την ίδρυση της επιχείρησης “Αλουμίνιον της Ελλάδος”. Η τότε κυβέρνηση εξέδωσε Διατάγματα για την αναγκαστική απαλλοτρίωση εκτάσεων υπέρ της ΠΕΣΙΝΕ προκειμένου να εγκαταστήσει το εργοστάσιό της και ό,τι άλλο την εξυπηρετούσε (όπως ο οικισμός στα Άσπρα Σπίτια για τη συσσώρευση φθηνού εργατικού δυναμικού).
Το 1975 αποκαλύφθηκε ότι η ΠΕΣΙΝΕ έπαιρνε το ρεύμα από τη ΔΕΗ στο 1/3 του κόστους. Το 1995, ενώ η κρατική ΛΑΡΚΟ πλήρωνε την κιλοβατώρα 7,3 δραχμές, η ΠΕΣΙΝΕ την πλήρωνε 5,25 δραχμές. Οι αγρότες τότε πλήρωναν 14 δρχ./κιλοβατώρα και στην οικιακή κατανάλωση η τιμή ήταν 22 δρχ. Είναι ενδεικτικό ότι η πρώτη ανατιμολόγηση της τιμής του ρεύματος στην ΠΕΣΙΝΕ έγινε μόλις το 1993, δηλαδή μετά από τριάντα χρόνια!
Με πρόχειρους υπολογισμούς η συσσωρευμένη ζημιά δεκαετιών στην προ ευρώ εποχή ξεπερνά τα 100 δισ. δραχμές.
Πέρασαν κυβερνήσεις και διοικητές στη ΔΕΗ όλων των χρωμάτων, αλλά ουδείς ποτέ δεν τόλμησε να πειράξει την αποικιοκρατική σύμβαση της ΠΕΣΙΝΕ. Ούτε και τα αμύθητα κέρδη της. Από τη δεκαετία του ’60 όλα γίνονταν κατά το δόγμα και τις επιθυμίες της πολυεθνικής.
Εδώ να τονίσουμε ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση είχε υπολογιστεί ότι καταναλώνει περίπου το 10% της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Σημειώνεται ότι το αλουμίνιο “βγαίνει” από την αλουμίνα με τη μέθοδο της ηλεκτρόλυσης που απαιτεί τεράστια ποσά ηλεκτρικής ενέργειας. Υπολογίζεται πως για κάθε τόνο αλουμινίου ξοδεύονται 4.500 κιλά βωξίτη και 18.000 κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας.
Την παράδοση του ορυκτού μας πλούτου και ειδικότερα του βωξίτη στα ξένα μονοπώλια «οραματίστηκε» ο ηγέτης της δεξιάς Κωνσταντίνος Καραμανλής. Μάλιστα στην τελετή εγκαινίων του πρώτου εργοστασίου παρευρέθηκε και ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ως υπουργός Συντονισμού. Ο ίδιος ως πρωθυπουργός, τριάντα χρόνια μετά, επέκτεινε την αποικιοκρατική σύμβαση ως το 2006.
Η γαλλική ΠΕΣΙΝΕ, αφού εκτίμησε ότι δεν τη συμφέρει άλλο η επένδυση, μεταβίβασε την επιχείρηση στον όμιλο Μυτιληναίου το 2005 ο οποίος εξακολούθησε να απολαμβάνει τις ίδιες ληστρικές συμβάσεις σε βάρος της ΔΕΗ και του δημοσίου. Ακόμη και αυτό όμως δεν αρκούσε στον «επενδυτή» Μυτιληναίο ο οποίος το 2008… σταμάτησε να πληρώνει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Χαρακτηριστικά, από το 2008 μέχρι τον Ιούνιο του 2010 η «Αλουμίνιον της Ελλάδος» είχε 107,6 εκατομμύρια ευρώ ληξιπρόθεσμα χρέη προς τη ΔΕΗ.
Για ακόμη μια φορά το κράτος βρέθηκε αρωγός στον «αναξιοπαθούντα» Μυτιληναίο. Με μια συμφωνία σκάνδαλο, της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, κουρεύεται το χρέος προς τη ΔΕΗ κατά 25 εκ. €. Έτσι απέμειναν τα 82,6 εκ. € για τα οποία συμφωνήθηκαν σκανδαλώδεις όροι αποπληρωμής, οι οποίοι περιείχαν ακόμη και δόσεις με… επιδοτούμενο επιτόκιο!
Ακόμη και έτσι όμως, και παρά το γεγονός ότι είχε εξασφαλίσει ξανά ληστρικά τιμολόγια σε βάρος της ΔΕΗ, ο όμιλος εξακολουθούσε να μην πληρώνει τους λογαριασμούς. Μέχρι που βρέθηκε μια εξαιρετικά συμφέρουσα λύση. Μια «λύση» που ζημίωνε και ζημιώνει τη ΔΕΗ και το ελληνικό δημόσιο με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, την οποία εφάρμοσαν και εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις από το 2012 και έπειτα.
Μέσα από σωρεία φωτογραφικών νόμων και διατάξεων που ψήφισαν για χάρη του ομίλου, από το 2006 μέχρι σήμερα έχει διαπραχθεί το εξής έγκλημα:
Κατάφεραν, από το 2013 και μετά, με την τελευταία σχετική πράξη να έχει την υπογραφή Σαμαρά-Βενιζέλου, να πουλάει το ρεύμα που παράγει η «Αλουμίνιον Ελλάδος» στη ΔΕΗ σε τιμή 130€/mwh (μεγαβατώρα) και να το αγοράζει από αυτήν με 36,6€/mwh.
Αρχικά αξιοποιήθηκε μια διάταξη με βάση την οποία η «Αλουμίνιον Ελλάδος» μπορούσε ως «αυτοπαραγωγός» να παράγει ρεύμα για τον εαυτό της. Για την κατασκευή της μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας η επιχείρηση επιδοτήθηκε με 33 εκ €! Με απόφαση όμως του τότε υπουργού ανάπτυξης Χρ. Φώλια (κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή του «νεότερου») η άδεια λειτουργίας της μονάδας παραγωγής ρεύματος του Μυτιληναίου, μετατράπηκε από άδεια αυτοπαραγωγού σε άδεια ανεξάρτητου παραγωγού. Έτσι άρχισε να πουλάει το παραγόμενο ρεύμα στη ΔΕΗ σε τιμή (55€) μεγαλύτερη από αυτή που το αγόραζε (40€). Μετά ανέλαβε η τότε υπουργός Μπιρμπιλή και το 2011 ο Παπακωνσταντίνου (κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου – και αυτός ο νεώτερος) ως υπουργός ΥΠΕΚΑ ώστε με σειρά διατάξεων να εκλαμβάνεται το ρεύμα που παράγεται από μονάδα φυσικού αερίου ως ρεύμα που παράγεται από ΑΠΕ. Η τότε απόφαση του Παπακωνσταντίνου (άρθρο 197 νόμου 4001/2011) επανεπικυρώθηκε από όλες τις επόμενες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι το 2015 ως αντιπολίτευση σήκωνε το «σκάνδαλο Μυτιληναίου».
Όλα αυτά τα ληστρικά κέρδη τα εξασφαλίζει από μια μονάδα που πήρε άδεια αυτοπαραγωγής, κατασκευάστηκε δηλαδή για να παρέχει ρεύμα στην «Αλουμίνιον Ελλάδος» και όχι για να πουλάει.
Στις 2 Οκτώβρη 2019 περιχαρής ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, παραβρέθηκε στην τελετή έναρξης της κατασκευής της νέας μονάδας παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο, του ομίλου δυναμικότητας 826 MW για να πουλάει φαίνεται περισσότερο ρεύμα στη ΔΕΗ που με βάση τις σημερινές τιμές κοστίζει χρυσάφι.
Απευθυνόμενος στον «αγαπητό» Βαγγέλη» θυμήθηκε τον Ιούνιο του 1966 όπου στον ίδιο ακριβώς αυτό χώρο, ο πατέρας του έδινε το «παρών», ως Υπουργός Συντονισμού, στα εγκαίνια του πρώτου εργοστασίου παραγωγής αλουμινίου της χώρας.
Δηλώνοντας διπλά χαρούμενος, που μετά από 53 χρόνια βρέθηκε ως Πρωθυπουργός στη θεμελίωση του καινούργιου εργοστασίου, δήλωσε ότι «είναι είναι αλήθεια ότι το θρυλικό Αλουμίνιο της Ελλάδος είχε αφήσει το δικό του ξεχωριστό αποτύπωμα στον μεταπολεμικό μετασχηματισμό της Ελληνικής οικονομίας…».
Δηλαδή το αποτύπωμα στην καταλήστευση του εθνικού πλούτου απ’ τα ξένα -πρωτίστως- και τα ντόπια μονοπώλια, όταν τα πρώτα αποχωρούν έχοντας φάει το φιλέτο.
e-prologos.gr