Ικαρία, ανταπόκριση

Την Κυριακή 20 Αυγούστου έγινε στο Μοναστήρι του Μουντέ, στις Ράχες Ικαρίας, το πολιτικό μνημόσυνο τιμής για τους εξόριστους φυματικούς που έζησαν και θεραπεύτηκαν εκεί την περίοδο 1948-1949. Πρόκειται για μια από τις σημαντικές στιγμές του μεγάλου εκείνου αγώνα που εκτυλίχθηκε στο νησί της Ικαρίας. Για γεγονότα που μαρτυρούν το μέγεθος εκείνων των ηρώων, που με φάρο το επαναστατικό τότε ΚΚΕ έγραψαν τις πιο λαμπρές σελίδες της αλληλεγγύης και της πίστης στον αγώνα για τα μεγάλα ιδανικά.

Για αυτό και 75 χρόνια μετά μια τέτοια εκδήλωση μνήμης και τιμής, συγκινεί και συγκεντρώνει πάντα μεγάλο αριθμό προοδευτικών και δημοκρατικών ανθρώπων.

Την εκδήλωση διοργάνωσαν (όπως και τα προηγούμενα χρόνια) ο Πολιτιστικός σύλλογος Ραχών Ικαρίας και ο Σύλλογος Ραχών Αθήνας.

Η Κ.Ο. Ικαρίας του Μ-Λ ΚΚΕ συμμετείχε, όπως κάθε χρόνο, στην εκδήλωση στην οποία εκ μέρους του κόμματος τοποθετήθηκε η σ. Κατερίνα Πετράκη.

(Ακολουθεί η τοποθέτηση)

Αύγουστος 2023

Χαιρετισμός του Μ-Λ ΚΚΕ στο πολιτικό μνημόσυνο στο Σανατόριο των εξόριστων Κομμουνιστών (1948-1949)

Το Μ-Λ ΚΚΕ χαιρετίζει τους διοργανωτές και όλους όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή τη σημαντική εκδήλωση μνήμης και τιμής στους ηρωικούς κομμουνιστές, αριστερούς, αγωνιστές που εδώ κέρδισαν τη μάχη με το θάνατο. Δεν ξεχνάμε τους ήρωες κομμουνιστές Γκότση Μπάμπη, Λεονταρίδη Ξένο, Πολίτη Κώστα, και Τσακαλωτό Γιάννη, που τιμούν τούτα τα χώματα.

Πέρασαν 75 χρόνια απ’ αυτή την ηρωική περίοδο. Πέρασαν 75 χρόνια από τότε που αμέσως μετά το τσάκισμα του φασισμού, ανέλαβαν οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές , μαζί με τους συνεργάτες των γερμανοφασιστών και των προσκυνημένων που ήρθαν ατσαλάκωτοι να αναλάβουν τα ηνία της χώρας.

Όλοι αυτοί ανέλαβαν να τσακίσουν το αντιφασιστικό κίνημα της Ελλάδας, ξεκινώντας με τα Δεκεμβριανά, με καθημερινές δολοφονίες, φυλακίσεις, εξορίες, χιλιάδων κομμουνιστών αγωνιστών του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ. Ένα δολοφονικό κυνηγητό όλων όσοι αντιστάθηκαν στο χιτλεροφασισμό. Ένας μονόπλευρος πόλεμος απέναντι σε άοπλους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, αναγκάζοντάς τους να πάρουν ξανά τα όπλα.

Έτσι εδραιώθηκε στην Ελλάδα η κυριαρχία των Άγγλων και στη συνέχεια των Αμερικάνων Ιμπεριαλιστών που εγκαινίασαν τις βόμβες ναπάλμ πάνω στους ηρωικούς αγωνιστές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η επικράτηση των Άγγλο Αμερικάνων Ιμπεριαλιστών και των ντόπιων συνεργατών τους, έγινε η μάστιγα αυτού του τόπου μέχρι και σήμερα.

Το χυδαίο ξαναγράψιμο της ιστορίας, η ταύτιση των αγωνιστών που έδιναν και τη ζωή τους για την ανεξαρτησία της πατρίδας με τα φιλο-χιτλερικά αποβράσματα, η επικίνδυνη ανοχή απέναντι σ’ αυτά, άνοιξε διάπλατα το δρόμο στο φασισμό, την εφεδρεία του καπιταλιστικού συστήματος που σηκώνει ξανά κεφάλι παντού.

Είναι αναγκαίο περισσότερο από ποτέ να σταθούμε, να τιμήσουμε, να εμπνευστούμε απ’ αυτούς τους ηρωικούς αγώνες, μέρος των οποίων είναι και ο αγώνας για ζωή που δόθηκε σ’ αυτή τη γωνιά της χώρας. Ο αγώνας αυτός δινόταν παράλληλα με τον αγώνα του ΔΣΕ ενάντια στους ξένους δυνάστες, παράλληλα με τον αγώνα του ΔΣΕ στη Σάμο με ηγέτη τον πρωτοπόρο κομμουνιστή Γιάννη Σαλλά. Παράλληλα με την αντίσταση των κομμουνιστών και όλων των αριστερών προοδευτικών που σύρθηκαν στο κολαστήριο της Μακρονήσου, στις φυλακές και τις εξορίες, δίνοντας τα νιάτα τους και τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας.

Σ’ αυτό το Σανατόριο αναδείχθηκε η δύναμη και η δυνατότητα των κομμουνιστών να αγωνίζονται όχι μόνο στα πεδία των μαχών αλλά και στα πεδία του θανάτου. Οι κομμουνιστές έστηναν παντού τις οργανώσεις τους στις φυλακές και τις εξορίες. Η οργάνωση εξόριστων Ευδήλου, ανέθεσε στον πρωτοπόρο κομουνιστή γιατρό φυματιολόγο Δημήτρη Νταλιάνη τη σωτηρία των περίπου 140 εξόριστων φυματικών. Αφού έφτιαξαν το ερειπωμένο μοναστήρι, στο οποίο οι μοναρχοφασίστες πέταξαν τους φυματικούς, παλεύοντας παράλληλα το θάνατο με πρωτόγονα μέσα όπως το καλάμι, έφτασαν να φτιάχνουν και μουσικά όργανα και να παλεύουν τραγουδώντας για τη ζωή. Ίσως να μην τα κατάφερναν τόσο καλά αν δεν είχαν την συνεχή συμπαράσταση και αλληλεγγύη των προοδευτικών δυνάμεων της περιοχής, που στήριζαν με κάθε τρόπο την τιτάνια προσπάθεια.

Τονίζουμε ξανά ότι συνολικά οι αγώνες εκείνης της περιόδου, από κάθε μετερίζι, με οργανωτές και μπροστάρηδες εκείνους τους κομμουνιστές, κύριο στόχο είχαν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας, τη λευτεριά της από τους ξένους δυνάστες.

Σήμερα με τη χώρα ολόπλευρα εξαρτημένη οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά να έχει μετατραπεί απ’ άκρη σ άκρη σ’ ένα απέραντο πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ,

Με τον λαό να βρίσκεται αντιμέτωπος με τις ολέθριες συνέπειες της πολιτικής των μνημονίων που οι προηγούμενες κυβερνήσεις και ακόμα πιο σκληρά η ΝΔ σήμερα συνεχίζει να επιβάλλει.

Σε μια περίοδο που η θηλιά της εξάρτησης γίνεται ακόμα πιο σφιχτή προδικάζοντας ένα ζοφερό μέλλον,

κανένα από τα αστικά και ρεφορμιστικά κόμματα δεν αναφέρεται στο μεγάλο ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και κυρίως στην ανάγκη του αγώνα για αυτήν.

Σήμερα οφείλουμε να σταθούμε στους αγώνες και τις θυσίες εκατομμυρίων κομμουνιστών στις σοσιαλιστικές χώρες, στα κομμουνιστικά κόμματα, στα εργατικά κινήματα, στα απελευθερωτικά κινήματα, και να απαντήσουμε για το πισωγύρισμα της ιστορίας.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ οφείλουμε να εμπνευστούμε από τους ηρωικούς αγώνες εκείνων των κομμουνιστών που έδιναν όχι το μεροκάματο αλλά την ίδια τη ζωή τους για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες.

Είναι ανάγκη να οργανώσουμε ενωτικούς, μαζικούς, παρατεταμένους αγώνες για να πάρουμε πίσω αυτά που μας έκλεψαν κι αυτά που μας κλέβουν.

Ν’ αγωνιστούμε για ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, ενάντια στο φασισμό και τον πόλεμο, για να ξημερώσει αυτός ο νέος δίκαιος κόσμος για τον οποίο πάλεψαν και οι αγωνιστές του Μουντέ, για να γεννηθεί ξανά η ελπίδα.