Μια πολύ ενδιαφέρουσα βραδιά είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν χτες στο ΣΗΜΑ, στην εκδήλωση που οργανώθηκε για τον μεγάλο ποιητή Κώστα Βάρναλη, με αφορμή ότι φέτος συμπληρώνονται 140 χρόνια από τη γέννηση και 50 χρόνια από το θάνατο του σπουδαίου δημιουργού.

Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους της νεολαίας «Πορεία» η Αγαθούλα Σταυρακάκη η οποία έκανε μια μικρή ανασκόπηση του ποιητικού του έργου και με ευσύνοπτο και ζωντανό τρόπο παρουσίασε μέσα από στίχους του έργου του ποιητή βασικές πτυχές της ποίησής του. Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην απλή αλλά με ιδιαίτερη δύναμη και βάθος γλώσσα του ποιητή και έδειξε ότι ο λόγος του Βάρναλη δείχνει το δρόμο της «Πανανθρώπινης Φιλιάς», της Λευτεριάς, του Δίκιου και της Ανθρωπιάς κι ότι αναδεικνύεται διαχρονικός και επίκαιρος, γιατί φωτίζει το δρόμο των λαών στον αγώνα τους ενάντια στα «φονικά ρηγάτα του καιρού μας», όπως αυτά αποτυπώνονται στη μαρτυρική Παλαιστίνη και το Λίβανο.

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Βασίλης Αλεξίου, καθηγητής Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, σπουδαίος μελετητής -εκτός των άλλων- και του έργου του Βάρναλη. Ο Βασίλης Αλεξίου παρουσίασε το έργο του ποιητή σε διαλεκτική σχέση με σημαντικούς σταθμούς της ζωής του όπως η υποτροφία του στο Παρίσι όπου ήρθε σε επαφή με τη μαρξιστική ιδεολογία, με τις αριστερές και κομμουνιστικές ιδέες στις οποίες έμεινε στρατευμένος για όλη του τη ζωή, η απόλυσή του από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η εξορία στον Άη Στράτη μαζί με το Δημήτρη Γληνό, η σχέση του με μεγάλους δημιουργούς της εποχής του όπως ο Δημήτρης Γληνός, ο Κωστής Παλαμάς, ο Άγγελος Σικελιανός, το ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση μαζί με το Γληνό, η ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία. Μίλησε για το ποιητικό έργο του Βάρναλη, εστιάζοντας στο «Φως που καίει» και τους «Σκλάβους Πολιορκημένους» και απαγγέλλοντας πολύ παραστατικά ορισμένα ποιήματα και αποσπάσματά τους. Η επιλογή των ποιημάτων έκανε απολύτως σαφή τον πλατύ και βαθύ τρόπο με τον οποίο ο ποιητής έμεινε σταθερός στις αγωνίες και τους αγώνες του λαού μας αλλά και όλων των λαών του κόσμου για μια καλύτερη ζωή. Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα πεζά του κείμενα, λογοτεχνικά και μη, με ιδιαίτερη αναφορά στο «Λαό των Μουνούχων», στην «Αληθινή απολογία του Σωκράτη», στη λογοτεχνική του κριτική. Επέμεινε σ’ αυτό που ονομάζει «δημιουργική δεκαετία» του ποιητή, κατέδειξε με σαφή τρόπο ότι ο Βάρναλης είναι ένας από τους σημαντικότερους ποιητές μας κι ότι αποτελεί τομή για τη νεοελληνική λογοτεχνία. Με τη μεγάλη ενάργεια του λόγου του κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το τέλος. Οι πολλές ερωτήσεις και τα σχόλια που έκαναν οι σύντροφοι και οι φίλοι -που γέμισαν για άλλη μια φορά το ΣΗΜΑ- είναι ο αψευδής μάρτυρας του μεγάλου ενδιαφέροντος που είχε η ομιλία του Βασίλη Αλεξίου.

Μετά τον κεντρικό ομιλητή ανέλαβαν η Λένα Γολεμάτη και ο Φοίβος Αδριανός και παρουσίασαν έξι μελοποιημένα ποιήματα του Βάρναλη, καταχειροκροτούμενοι από το κοινό που σιγοτραγουδούσε μαζί τους. Ιδιαίτερα θετική εντύπωση έκανε μια καινούρια μελοποίηση. Ήταν «το αηδόνι» από το «Φως που καίει» που μελοποίησε η σ. Ντία Νικήτα.

Η βραδιά ήταν ομολογουμένως μια πολύ όμορφη και «γεμάτη» για τους συντρόφους και τους φίλους που επέλεξαν να βρεθούν στο ΣΗΜΑ. Γι’ αυτό και δεν αποχώρησαν με το τέλος της εκδήλωσης. Έμειναν να κουβεντιάσουν μέχρι αργά και να απολαύσουν το ποτό τους και το πιάτο που είχε ετοιμάσει η κουζίνα της «Πορείας»!