Όταν οι ΗΠΑ εισέβαλαν με 8000 στρατιώτες. στις 25 Οκτωβρίου 1983, στη Γρενάδα (ένα νησιωτικό κρατίδιο στην Καραϊβική, λίγο μικρότερο σε έκταση από τη Ζάκυνθο και με πληθυσμό περίπου 100.000, λιγότερο δηλαδή από μια γειτονιά του Μπρούκλιν και στρατιωτική δύναμη 1200 αντρών), η κυβέρνηση Ρήγκαν και τα αμερικάνικα ΜΜΕ πανηγύριζαν για  την “αποτελεσματικότητα των Αμερικανικών ένοπλων δυνάμεων” Οι πανηγυρισμοί είχαν πολλαπλές αναγνώσεις.

Έφτανε και περίσσευε η Κούβα, ως αγκάθι στο μαλακό υπογάστριο της Πλανηταρχίας. Μια δεκαετία πριν, η Χιλή είχε ματώσει και συνέχιζε να ματώνει κάτω από τη μπότα του Πινοσέτ. Έπρεπε να δοθεί, με σαφήνεια, το μήνυμα ότι οι Αμερικάνοι που θέλουν όλο τον κόσμο, θεωρούν  την Καραϊβική μια λεκάνη μέσα στην οποία μπορούν να ξεπλένουν τα πόδια τους και να απομυζούν κάθε σταγόνα πλούτου. Επιπλέον το στραπατσαρισμένο κύρος του αμερικάνικου στρατού από τη σχετικά πρόσφατη τότε ήττα στο Βιετνάμ (1975) και το θάνατο 243 Αμερικάνων πεζοναυτών στο Ιράκ (1979) έπρεπε να αποκατασταθεί. Υπήρχε βέβαια μια γελοιότητα μεγεθών αλλά προσπεράστηκε, όπως προσπεράστηκε και το καταδικαστικό για την εισβολή ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (28 Οκτωβρίου 1983)

Όταν ο Τσάβες εκλέχτηκε το 1998, μετά τη 40χρονη ολιγαρχία στη Βενεζουέλα  και ονόμασε τη διακυβέρνησή του,  “Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας” τιμώντας τον ήρωα της ανεξαρτησίας, Σιμόν Μπολιβάρ, κινητοποίησε, και πάλι, όλα τα αντανακλαστικά του Δόγματος Μονρόε” στην Πλανηταρχία. Όταν πια θέσπισε κρατικό έλεγχο  στα πετρέλαια (1η η Βενεζουέλα στα παγκόσμια κοιτάσματα) και το χρυσό, έκανε αναδιανομή της γης κι εφάρμοσε προγράμματα στέγασης, μόρφωσης και περίθαλψης για τους φτωχούς, είχε υπογράψει το θάνατό του απ’ τους Αμερικάνους.

Το 2002 έγινε το πρώτο οργανωμένο πραξικόπημα, απέτυχε και συνελήφθηκαν οι 126 Κολομβιανοί (!!!) στρατιωτικοί που πρωτοστάτησαν. Ακολούθησαν μια σειρά από αποτυχημένα πραξικοπήματα ώσπου πέτυχε η απόπειρα του καρκίνου. Ο Μπολιβαριανός Τσάβες πέθανε το 2013.

Ο Μαδούρο δεν έχει τη δυναμική του Τσάβες, ωστόσο, επιχειρεί στα χνάρια του, συγκέντρωσε και στις τελευταίες εκλογές του 2018, ποσοστό 68% και όπως επί Τσάβες, οι διεθνείς παρατηρητές καταμαρτύρησαν γνήσιες εκλογές.

Επέκτεινε τη δωρεάν παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο 60% του πληθυσμού, κατασκεύασε επιπλεόν 1,6 εκατομ κατοικίες, προσθετικά σε αυτές του Τσάβες, με τις οποίες έχουν ήδη στεγαστεί 10 εκατ. άνθρωποι χωρίς ιδιοκτησία, σε συνολικό πληθυσμό 30 εκατομμυρίων, έβαλε τη Βενεζουέλα στην 6η θέση παγκόσμια στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, έχοντας το 73% του πληθυσμού της να αποφοιτά από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ νομοθετικά κατοχύρωσε ίσα  δικαιώματα για τις γυναίκες και τους αυτόχθονες ή αφρικανικής προέλευσης κατοίκους.

Η Βενεζουέλα δεν έχει σοσιαλισμό. Το 70% του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων βρίσκεται σε χέρια ιδιωτών. Ο λαός της έχει όμως μια κυβέρνηση που εκλέγει ο ίδιος, αντιστέκεται στη νέα αποικιοποίησή του, άντεξε μια σειρά από πραξικοπήματα και αντέχει ένα άγριο εμπάργκο. Ειδικά ο αποκλεισμός της Βενεζουέλας από φάρμακα από την “πολιτισμένη Δύση” δεν είναι ένα είδος οικονομικού πολέμου. Είναι πόλεμος.

Όταν, στις 11 Ιανουαρίου 2019.  ο Χουάν Γκουαϊδό ανακήρυξε τον εαυτό του, μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας, λίγοι συμπατριώτες του τον γνώριζαν.

Τον ήξερε όμως  η CIA, το State Department, το λόμπυ των “εξόριστων” πετρελαιάδων της Βενεζουέλας, της Κούβας και μια σειρά από “ανθρωπιστές” στον Καναδά, την Ευρώπη και ειδικά τη Σερβία.

• Στις 10 Ιανουαρίου, τη μέρα της ορκωμοσίας του Μαδούρο, ο Γκουαϊδό συναντήθηκε στην Ουάσιγκτον με τον  Μάικ Πομπέο, secretary of State  στις ΗΠΑ,  πρώην αξιωματικό του Αμερικάνικου στρατού και πρώην διευθυντή της CIA, και μέλος του Τea Party Movement.

Το Τσάι Πάρτυ Κίνημα είναι μια ακραίας νεοφιλελεύθερης αντίληψης συνιστώσα των Ρεπουμπλικάνων που αυτοπροσδιορίζονται ως γνήσιοι Αμερικάνοι πατριώτες και πιστοί χριστιανοί, είναι υπέρ της καθολικής οπλοκατοχής,  πολέμιοι της δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, θεωρούν τους

μετανάστες, εγκληματίες και ζητούν τον αποκλεισμό τους από κάθε δημόσια υπηρεσία, είναι υπέρ των πολέμων και των βομβαρδισμών αλλά κατά των εκτρώσεων

• Μια μέρα πριν,  ο Γκουαϊδό συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Mike Pence και την υπουργό εξωτερικών του Καναδά, Chrystia Freeland και του ανακοίνωσαν τη στήριξή τους.

Την ίδια εποχή ένα χρόνο πριν, ο συντηρητικός αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Mike Pence, είχε επισκεφθεί τα αμερικάνικα στρατεύματα στην Καμπούλ και συγκινημένος ανάμεσα στα άλλα είχε πει,

“Καθένας από σας όρθωσε το ανάστημα για να υπερασπιστεί το έθνος μας, το λαό μας και τον τρόπο ζωή μας. Είστε πατριώτες. Είστε ήρωες. Κάθε μέρα επιβεβαιώνετε μια ιστορική αλήθεια: οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη δύναμη του Καλού στον κόσμο κι εσείς είστε μέρος της εδώ στο Αφγανιστάν”

Η  Chrystia Freeland μπορεί να είχε μια αψιμαχία με τον Τραμπ αναφορικά με τις εμπορικές συμφωνίες ΗΠΑ-Καναδά αλλά συντάχθηκε στη γραμμή του κοινού οφέλους στον έλεγχο της Βενεζουέλας. Έτσι ο εκπρόσωπος των δυνάμεων του καλού και ο Καναδάς βάφτισαν πρώτοι τον Γκουαϊδό, “μεταβατικό πρόεδρο” της Βενεζουέλας.

• Στη συνέχεια, οι γερουσιαστές,  Marco Rubio, Rick Scott and Mario Diaz–Balart  από τη Φλώριδα, στηριζόμενοι από το λόμπυ των “εξόριστων” Κουβανών συναντήθηκαν με τον Τραμπ και τον αντιπρόεδρο Mike Pence και συνομολόγησαν τη στήριξη του  Γκουαϊδό μόλις “αυτοανακηρυσσόταν”  πρόεδρος της Βενεζουέλας.

Πρόθυμοι και “σαν έτοιμοι από καιρό” ανακοίνωσαν αμέσως τη στήριξή τους στη μαριονέττα πολλές ευρωπαϊκές χώρες,  το Ισραήλ  και ο συνασπισμός Lima, των ακροδεξιών κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής.

Ο Χουάν Γκουαϊδό είναι ένα προϊόν των αμερικάνικων εργαστηρίων, του οποίου η παραγωγή κράτησε περίπου 10 χρόνια.

Το 2005, με τον Τσάβες στο απώγειο της λαϊκής στηρίξης για την εθνικοποιήση των πετρελαίων και την καταπολέμηση της φτώχειας, πέντε Βενεζουελιάνοι φοιτητές, φτάνουν στο Βελιγράδι της Σερβίας. Έχει προηγηθεί ο πόλεμος και η διάλυση της

• Γιουγκοσλαβίας κι εκεί η σέρβικη οργάνωση OtPor  που έχει δουλέψει για  την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει τους 5 λατινοαμερικάνους φοιτητές στη στρατηγική του CANVAS, Center for Applied Non-Violent Action and Strategies. (Κέντρο Εφαρμοσμένων Μη Βίαιων Ενεργειών και Στρατηγικών). Ο CANVAS είναι ένα παράκέντρο χρηματοδοτούμενο από τη CIA, που λειτουργεί ως το μακρύ χέρι του Πεντάγωνου εκεί που προκρίνεται ότι είναι καλό  να αποφευχθεί η ανοιχτή βία (βλέπε Αραβική Άνοιξη, Ουκρανία κλπ) ή να λειτουργήσει συμπληρωματικα σε βομβαρδισμούς, στρατιωτικά πραξικοπήματα κι άλλες “κλασσικές” αιματηρές παρεμβάσεις.

Εμπνευστής και ιδρυτής του CANVAS, ο Srđa Popović, που έχει την επωνομασία, εμπροσθοφυλακή της CIA. Το 1998 ίδρυσε την OtPor , στην αρχή ως μια φοιτική οργάνωση με “φοιτητικά αιτήματα”. Γρήγορα αποκαλύφθηκε πως στόχο και άξονα της ύπαρξής της είχε την ανατροπή και εξόντωση του Μιλόσεβιτς. Τα κατάφερε. Ο Πόποβιτς μαθήτευσε κοντά στον  Gene Sharp,  ιδρυτή του Ινστιτούτου, Άλμπερτ Αϊνστάιν και σπεσιαλίστα στην ανατροπή εκλεγμένων ηγετών, καθώς και δίπλα στον πρέσβη των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, Richard Miles, που οι ικανότητές του στο σχεδιασμό πραξικοπημάτων και ανατροπών ήταν πολύ μεγαλυτερες από τις διπλωματικές.

Η Stratfor, η Αμερικάνικη Γεωπολιτική Πλατφόρμα στο Τέξας, άλλο παράκεντρο,  που ιδρύθηκε από μέλη αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (Bred Boyd) και πρώην στρατιωτικούς ειδικών επιχειρήσεων (Rodger Baker) αναφέρει σε μήνυμά της, ” Τα παιδιά της  OtPor  μεγάλωσαν, φόρεσαν κοστούμια και σχεδίασαν την CANVAS”

Έτσι, “τα παιδιά που μεγάλωσαν” έγιναν εκπαιδευτές φερέλπιδων νέων για την ανατροπή του Τσάβες, που μετά την εκπαίδευση ίδρυσαν την “Generation 2007″, στην αρχή με φοιτητικά αιτήματα και γρήγορα με ανοιχτή νεοφιλελεύθερη, αντι Τσαβική ατζέντα.

Είναι η εποχή που ο Χουάν Γκουαϊδό αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο  Andrés Bello της Καθολικής Εκκλησίας στο Καράκας και πήγε στο πανεπιστήμιο George Washington, στις ΗΠΑ, έχοντας ως καθηγητή, τον Luis Enrique Berrizbeitia, έναν από τους

• κορυφαίους νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους, πρώην διευθυντικό στέλεχος του ΔΝΤ, που επί μια δεκαετία είχε μελετήσει τα ενεργειακά αποθέματα της Βενεζουέλας. Ο Γκουαϊδό επέστρεψε ασυνήθιστα γρήγορα στη Βενεζουέλα και, με το “χαρτί” στη τσέπη. συνεργάστηκε με τους “Generation 2007”. Εκείνος που ξεχώριζε για τις ηγετικές του ικανότητες, ήταν ο Yon Goicoechea, ο οποίος βραβεύτηκε τον επόμενο χρόνο από το ίδρυμα  Gato, με το βραβείο “Μιλτος Φρηντμαν, για την προώθηση της ελευθερίας”, το οποίο συνοδεύτηκε από 500.000 δoλλάρια και με τα οποία ο Goicoechea ίδρυσε κόμμα το  Primero Justicia, (Πρώτα η Δικαιοσύνη).

Μιλάμε βέβαια για τον πασίγνωστο Μιλτος Φρήντμαν, τον πατέρα της νεοφιλελεύθερης σχολής του Σικάγου, ο οποίος, μετά από πρόσκληση του, επίσης από τη CIA στημένου, Πινοσετ,  εφάρμοσε πιλοτικά στη Χιλή, το  shock doctrine, “δόγμα του σοκ”, με καθολικές ιδιωτικοποιήσεις και τσάκισμα κάθε όρου εργασιακής αξιοπρέπειας.

• Το 2007, ο αμερικάνος πρέσβης στο Καράκας, William Brownfield, σε email του προς το Στέητ Ντηπάρτμεντ, που δiαρρέει από τους Wikileaks,αναφέρει ότι  ο Goicoechea είναι “από τους πιο εύγλωττους υποστηρικτές των αστικών ελευθεριών”. Στο μεταξύ, ο  Γκουαϊντό στήνει τη δική του ακροδεξιά παράταξη, Popular Will (Λαϊκή Θέληση)   Το παρεάκι αυτό, οργανώνει το 2009, τις προβοκατόρικες διαδηλώσεις του κώλου, όπου δείχνουν στον Τσάβες τα οπίσθιά τους, στα πλαίσια του CANVAS, της ¨ειρηνικής” δηλαδή αντιπαράθεσης.

Η Stratfor, η Αμερικάνικη γεωπολιτική πλατφόρμα στο Τέξας σημειώνει ” “Success is by no means guaranteed, and student movements are only at the beginning of what could be a years-long effort to trigger a revolution in Venezuela, but the trainers themselves are the people who cut their teeth on the ‘Butcher of the Balkans.’ They’ve got mad skills. When you see students at five Venezuelan universities hold simultaneous demonstrations, you will know that the training is over and the real work has begun.”

“Η επιτυχία δεν είναι εξασφαλισμένη. Οι κινήσεις των φοιτητών είναι στην αρχή τους. Θα πάρει χρόνια η προσπάθεια να πυροδοτηθεί μια επανάσταση στη Βενεζουέλα. Αλλά οι εκπαιδευτές ( εννοούν την ΟtPor)  έχουν ακονίσει τα δόντια τους πάνω στο “χασάπη των Βαλκανίων” (εννοούν το Μιλόσεβιτς) Έχουν τρελλές ικανότητες. Όταν θα δείτε φοιτητές πέντε Πανεπιστημίων της Βνεζουέλας σε ταυτόχρονες διαδηλώσεις, θα ξέρετε ότι τέλειωσε η εκπαίδευση κι η πραγματική δουλειά άρχισε”

• Γρήγορα όμως διαπιστώνουν πως οι “ειρηνικές” αντιπαραθέσεις δεν έχουν αποτέλεσμα κι ένα χρόνο μετά, το 2010, οι εκπαιδευμένοι από τους ΟtPor, τη CIA, τους διανοητές  του ΔΝΤ, ζητάνε αίμα. Το Νοέμβρη του 2010, ο  Goicoechea, ο Γκουαιντό,κι άλλοι “ηγέτες του κώλου” συμμετέχουν σ’ ένα μυστικό πενθήμερο σεμινάριο, στο ξενοδοχείο Φιέστα Μεξικάνα, στην πόλη του Μεξικού. Το σεμινάριο χρηματοδοτήθηκε με 52.000 δολλάρια από τρεις μεγαλοπετρελαιάδες, τους Gustavo Torrar, Eligio Cedeño and Pedro Burelli.

Ο θερμόαιμος Burelli είναι αυτός που σε δημόσια ανάρτησή του λέει πως θα ήθελε “να δει τον Μαδούρο να σέρνεται στους δρόμους και να σοδομείται όπως έγινε με τον Καντάφι από στρατιωτικούς, που είχαν τη στήριξη του ΝΑΤΟ”.

Το 2014 οργανώνονται τα φονικά guarimbas, τα οδοφράγματα στα οποία επιχειρούν ένοπλες ομάδες, κάτι σαν τάγματα θανάτου, που  πυρπολούν κτίρια και στήνουν φράγματα με σύρματα στους δρόμους στα οποία σκοτώνονται μοτοσυκλετιστές, τραυματίζονται σοβαρά πεζοί και ο  αριθμός των νεκρών φτάνει τους 43.  Στη θέση του CANVAS, non violent action και των διαδηλώσεων της κατσαρόλας και του κώλου, οι ακροδεξιοί έχουν βάλει το δόγμα του χάους.  Δυό χρόνια μετά οι νεκροί είναι 126.

Οι “συναγωνιστές” του Γκουαιντό έχουν συλληφθεί ή φύγει από τη χώρα. Έτσι προκρίθηκε ως “προσωρινός πρόεδρος” ο λιγότερο ηγετικός αλλά παρών.

Η σελίδα του στη  Wikipedia τροποποιήθηκε 37 φορές ,μέχρι τις 11 Ιανουαρίου, προκειμένου να κατασκευαστεί ένα προφίλ ηγέτη που δεν έχει καμιά σχέση με διαδηλωτές του κώλου  και δεκάδες νεκρούς απ’ τα guarimbas.

Το 2013 ο τότε γρμματέας του State Department, John Kerry, μπορεί να δήλωσε ότι “η εποχή του Δόγματος Μονρόε τελείωσε” αλλά δεν το εννοούσε κιόλας.

Στις 25 Ιανουρίου, ο εγκληματίας πολέμου ,Elliot Abrams, τοποθετήθηκε από τον Τραμπ ως ειδικός απεσταλμένος για

τα ζητήματα της Βενεζουέλας. Ο Elliot Abrams είναι αυτός που βοήθησε την κυβέρνηση του Σαλβαδόρ να οργάνωσει τα αποσπάσματα θανάτου το 1980, με 75.000 νεκρούς, στη Γουατεμάλα  με 200.000 νεκρούς και το 2002, όταν του δόθηκε δημόσια άφεση από τον Μπους, επέστρεψε στο Λευκό Οίκο και ιργάνωσε το πρώτο αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Τσάβες. Η εμπλοκή του στη Βενεζουέλα μυρίζει αίμα.

 

Πριν λίγες μέρες, σε ενίσχυση της μαριονέτας Γκουαϊδό, ο  John Bolton, μέλος του Εθνικού συμβουλίου Ασφάλειας των ΗΠΑ, θερμός υποστηρικτής του πολέμου στο Ιράκ, μέλος του Εβραϊκού Ινστιτούτου για την Εθνική Ασφάλεια της Αμερικής, οργανωτικός πρόεδρος του Gatestone Institute, ενός ακροδεξιού think tank που ειδικεύεται σε ζητήματα της Μέσης Ανατολής και προσέλκυσε τα φώτα της δημοσιότητας για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, δήλωσε:

“Συμβουλεύω τον Μαδούρο να δεχτεί την αμνηστεία που του προσφέρει ο Γκουαϊδό αλλιώς θα βρεθεί στις φυλακές του Γκουαντάναμο”

 

                                                                                      Νίνα Γεωργιάδου

Πηγές:

• Dan Cohenand Max Blumenthal, Grayzone Project, 2019
• globalresearch.ca
• Wall Street Journal
• whitehouse.gov/briefings-statements
• Gilbert Mercier, News Junkie Post