Να μείνουν δεν τους θέλουν. Να φύγουν δεν τους αφήνουν. Να επιστρέψουν στις χώρες τους δεν μπορούν. Οι πρόσφυγες βρίσκονται αιχμάλωτοι σε ένα μόνιμο καθαρτήριο, γλίτωσαν από την κόλαση του πολέμου αλλά δεν τους επιτρέπεται να περάσουν στον «παράδεισο». Όχι γιατί δεν το αξίζουν, όχι επειδή υπέπεσαν σε κάποιο αμάρτημα, αλλά γιατί, όπως τους ενημερώνουν, ο παράδεισος είναι υπερπλήρης, δεν τους χωρά, άσε που δεν είχαν κάνει και κράτηση.
Οι πρόσφυγες επίσης προκαλούν. Μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν. Αν εκδηλώσουν στοιχεία του πολιτισμού τους, σκανδαλίζουν. Αν προσπαθήσουν να ενσωματωθούν, στέλνοντας π.χ. τα παιδιά τους στα σχολεία, βάζουν σε κίνδυνο τα «δικά μας» παιδιά. Ακόμη και όταν σαπίζουν στα camps και τα hot spots λογίζονται ως απειλή.
Ό,τι και αν κάνουν είναι χαμένοι. Αν με κάποιο μαγικό τρόπο εξαφανίζονταν από προσώπου γης, ένα τεράστιο επιφώνημα ανακούφισης θα αντηχούσε στις χώρες του «πολιτισμένου» κόσμου. Και η ζωή θα συνεχιζόταν σαν τίποτα να μη συνέβη, σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Dimitris Tsirkas (fb)
e-prologos.gr