“Κανείς δεν ξέρει αν ο Ανίλ Σούμπα, ένας οδηγός της Uber από το Νεπάλ, νοσταλγούσε την πατρίδα του αν σκεφτόταν ότι θα την ξαναδεί όταν νόσησε από κορωνοϊό. Στο νοσοκομείο ήταν συνδεδεμένος με αναπνευστήρα, αφού δυσκολευόταν να αναπνεύσει όμως, όταν άρχισε να αισθάνεται λίγο καλύτερα, οι γιατροί σκέφτηκαν ότι ήταν ένας αρκετά δυνατός οργανισμός, και έτσι τον αποσύνδεσαν. Λίγες ώρες αργότερα πέθανε αφήνοντας πίσω του την σύζυγο και τα δύο τους παιδιά να θρηνούν την απώλειά του, νοσώντας και οι τρεις με τον ιό που ξεκληρίζει το κεντρικό Κουίνς.
Ο Έντισον Φερέρο, ένας 44χρονος Κολομβιανός που εργάζεται σε εστιατόριο, καιγόταν από τον πυρετό όταν ο συγκάτοικός απαίτησε να εγκαταλείψει το ενοικιαζόμενο δωμάτιό του στην συνοικία Κορόνα. Βρέθηκε έτσι ξαφνικά μέσα στο δρόμο, μόνος του, αναζητώντας λίγη θαλπωρή στο Κουίνς, ενώ λίγο πιο μακριά από εκεί η Ράϊζα Μπεγκούμ τρέμει από την αγωνία. Μένει στο Τζάκσον Χάϊτς, είναι χήρα και νταντά από το Μπαγκλαντές, και φοβάται ότι πολύ σύντομα θα προσβληθεί από τον ιό που θερίζει την Νέα Υόρκη και τις ΗΠΑ. Ήδη οι δύο από τους τρεις συγκατοίκους της έχουν ήδη τα συμπτώματα της ασθένειας, όλοι είναι άνεργοι, στριμωγμένοι σε ένα μικρό πνιγηρό διαμέρισμα και τρώνε μόνο ένα γεύμα την ημέρα. «Είμαστε πεινασμένοι, αλλά περισσότερο είμαι τρομοκρατημένη στην ιδέα ότι θα αρρωστήσω» δήλωσε στους Times η άνεργη νταντά από το Μπαγκλαντές που είναι 53 ετών, έχει διαβήτη και υψηλή αρτηριακή πίεση.
Σε αυτές τις περιοχές που κατοικούν περίπου 600.000 άνθρωποι καταγράφηκαν μέχρι την περασμένη Τετάρτη, περισσότερες από 7.260 περιπτώσεις κορωνοϊού, σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε το Υπουργείο Υγείας και Ψυχικής Υγιεινής της Νέας Υόρκης. Το Μανχάταν, με σχεδόν τρεις φορές περισσότερους κατοίκους είχε περίπου 10.860 περιπτώσεις, δείγμα και αυτό μιας αριθμητικής ανισότητας, αυτής που καθορίζεται από το ύψος των τραπεζικών λογαριασμών, οι οποίοι στο συγκεκριμένο προάστιο τελειώνουν σε πάρα πολλά μηδενικά.
Ο Άνχελ είναι μια από αυτές τις ψυχές, που έφυγε από το Εκουαδόρ απ’ όπου κατάγεται αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην Αμερική. Στην συνέντευξη που παραχώρησε στους New York Times, ζήτησε να μην αναφερθεί το επίθετό του, αφού δεν έχει άδεια παραμονής και είπε ότι μέχρι πριν λίγες ημέρες δούλευε ως εργάτης οικοδομών σε μια νεοαναγειρόμενη κατασκευή στο Μανχάταν. Ήταν καλά, μέχρι την ημέρα που αρρώστησε και άρχισε να παρουσιάζει τα συμπτώματα του ιού, όταν όμως πήγε στο νοσοκομείο και τον εξέτασαν, του είπαν ότι δεν απειλείται η ζωή του και τον έδιωξαν.
Ο Άνχελ γύρισε στην τρύπα που αποκαλεί σπίτι του, την οποία μοιράζεται μαζί με άλλους τρεις συγκάτοικους, όλοι τους εργάτες και πιθανότατα περιμένει στωικά να δει αν θα ζήσει ή θα πεθάνει. «Έτσι κι αλλιώς» όπως είπε σε κάποιους μετά «ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Δεν έχω κανέναν να με βοηθήσει». “