“Σοφίας”και “Ραφαήλ”
Η μέρα άπλωσε το άσπρο των ματιών
Στροβίλισε στον κρύο άνεμο μικρές λευκές χορεύτριες…τις βλέπεις;
Ακούμπησαν στο έδαφος με το δικό τους θόρυβο… τις ακούς;
Κι ύστερα …ύστερα αυτά τα ονόματα…
Σοφία, Ραφαήλ!
Έτσι άκουσες να φωνάζουνε δύο…μέσα σε κούτες χάρτινες,που σφιχταγκαλιαστήκανε με τα κουρέλια τους
Για να ζεσταθούν .
Σοφία. Ραφαήλ. Σοφία. Ραφαήλ.
Γιάννης Μελιόπουλος, μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου Ημαθίας
Διάβασε και αυτό:
e-prologos.gr