Ενώ 700.000 μέλη των στρατιωτικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων του ινδικού κράτους έχουν αναπτυχθεί γύρω και μέσα στις περιοχές δράσης του Λαϊκού Απελευθερωτικού Αντάρτικου Στρατού, που καθοδηγείται από το ΚΚ Ινδίας (Μαοϊκό), το οποίο φέτος γιορτάζει τα 20 χρόνια από την ίδρυσή του, ο επικεφαλής του τμήματος διεθνών σχέσεων του κόμματος, Άμριτ, έδωσε την παρακάτω εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, σε μια περίοδο ανηλεών σφαγών των κατοίκων των επαναστατημένων περιοχών, οι οποίοι, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, χρειάζονται την αλληλεγγύη των επαναστατών όλου του κόσμου.

***

Πόσον καιρό το ΚΚΙ (Μαοϊκό) διεξάγει Λαϊκό Πόλεμο στην Ινδία και σε ποια φάση βρίσκεται επί του παρόντος αυτή η σύγκρουση;

Αυτό είναι ένα θεμελιακό ερώτημα για την ινδική επανάσταση. Για να το απαντήσω, επιτρέψτε μου να πάω πέντε δεκαετίες πίσω. Η ιστορία του λαϊκού πολέμου στην Ινδία είναι βαθιά ριζωμένη στην επιδραστική περίοδο της Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης της δεκαετίας του ’60, που είναι γνωστή και ως μια θυελλώδη δεκαετία. Ήταν η εποχή που οι δύο επιφανείς και πρωτοπόροι ηγέτες των ρευμάτων μας – οι σ. Τσάρου Ματζουμντάρ και ο Κάναϊ Τσάτερτζι – αναδείχτηκαν στο προσκήνιο, στην πορεία της εφαρμογής του μαρξισμού-λενινισμού-μαοϊσμού στις συγκεκριμένες συνθήκες της Ινδίας και κατά την καταπολέμηση, αποκάλυψη και ρήξη με τον μακρόχρονο ρεβιζιονισμό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδίας (ΚΚΙ) και τον νεορεβιζιονισμό του τύπου του ΚΚΙ(Μαρξιστικού).

Η μεγάλη εξέγερση στο Ναξαλμπάρι, η οποία καθοδηγήθηκε από τον σ. Τσάρου Ματζουμντάρ τον Μάη του 1967, χαιρετίστηκε την εποχή εκείνη από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) ως «ανοιξιάτικη βροντή πάνω από την Ινδία», η οποία αποδείχτηκε ότι ήταν το εναρκτήριο σάλπισμα για τους επαναστάτες. Υπό την επαναστατική ηγεσία των σ. Τσάρου Ματζουμντάρ και Κάναϊ Τσάτερτζι, χιλιάδες στελέχη αποχώρησαν από το νεορεβιζιονιστικό ΚΚΙ(Μ) και έδωσαν τα χέρια μαζί τους. Ο σ. Τσάρου Ματζουμντάρ δημιούργησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό) και ο σ. Κάναϊ Τσάτερτζι δημιούργησε το Μαοϊκό Κομμουνιστικό Κέντρο (ΜΚΚ). Αυτοί οι δύο μεγάλοι μαρξιστές δάσκαλοι εκπόνησαν μια ταξική ανάλυση της ινδικής κοινωνίας και διατύπωσαν την πολιτική στρατηγική για την ινδική νεοδημοκρατική επανάσταση.

Η πολιτική στρατηγική του κόμματός μας είναι η ένοπλη αγροτική επανάσταση και η κατάληψη της πολιτικής εξουσίας σε μια μεγάλη περιοχή. Η στρατιωτική στρατηγική του κόμματός μας είναι ο παρατεταμένος λαϊκός πόλεμος (ΠΛΠ). Σύμφωνα με αυτή τη στρατηγική, δημιουργούμε στην επαρχία περιοχές βάσης μας, όπου ο εχθρός είναι σχετικά αδύναμος, και έπειτα, βαθμιαία, περικυκλώνουμε και καταλαμβάνουμε τις πόλεις, που αποτελούν προπύργια των εχθρικών δυνάμεων.

Σύμφωνα με τη θεωρία του σ. Μάο για τον ΠΛΠ, υπάρχουν τρεις φάσεις για την κατάληψη της κρατικής εξουσίας. Σήμερα, η ινδική επανάσταση βρίσκεται στη φάση της «στρατηγικής άμυνας».

Το ινδικό κράτος προσπαθεί επί δεκαετίες να εξαλείψει το ΚΚΙ (Μαοϊκό), ιδίως μέσω της «Επιχείρησης ‘Πράσινο Κυνήγι’». Ποια είναι η σημερινή κατάσταση αυτής της στρατιωτικής επιχείρησης;

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι και πριν την έναρξη της Επιχείρησης «Πράσινο Κυνήγι», το ινδικό επαναστατικό κίνημα είχε ήδη αντιμετωπίσει σφοδρή καταστολή και εκστρατείες καταπίεσης τις περασμενες δεκαετίες. Τα κόμματά μας, το ΚΚΙ (ΜΛ) (Λαϊκός Πόλεμος) και το ΜΚΚΙ, υπέστησαν φασιστική καταστολή από το αντιδραστικό ινδικό κράτος μετά το ξέσπασμα της Μεγάλης Ένοπλης Αγροτικής Εξέγερσης στο Ναξαλμπάρι. Η πρώτη αντιαντάρτικη εκστρατεία «Επιχείρηση ‘Αγώνας Δρόμου Μετ’ Εμποδίων’» άρχισε τη δεκαετία του ’70. Διάφορες εκστρατείες καταστολής έλαβαν χώρα από τις κεντρικές και πολιτειακές κυβερνήσεις τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Με τη συγχώνευση των δύο επαναστατικών ρευμάτων, το νέο μας κόμμα, το ΚΚΙ (Μαοϊκό), ιδρύθηκε το 2004. Έκτοτε, το ινδικό κράτος το ανακήρυξε τη μεγαλύτερη εσωτερική απειλή για την ασφάλειά του. Από τότε, το ινδικό κράτος έχει διεξάγει παρατεταμένες αντιαντάρτικες εκστρατείες όπως τη Σάλβα Τζουντούμ, τη Σέντρα, την Επιχείρηση «Πράσινο Κυνήγι», την Επιχείρηση SAMADHAN (σ.parapoda: Aρκτικόλεξο, με τα γράμματα να αντιστοιχούν στα εξής: S – Έξυπνη Ηγεσία, Α – Επιθετική Στρατηγική, Μ – Κινητροδότηση και Εκπαίδευση, Α – Πρακτική Πληροφόρηση, D – Δράση στη βάση πινάκων μέτρησης δραστηριότητας και μέτρησης αποτελεσμάτων ανά περιοχή, Η – Υψηλή Τεχνολογία δημιουργίας Ζωνών Ασφαλείας, Α – Σχέδιο Δράσης για κάθε περιοχή και Ν – Μη πρόσβαση σε χρηματοδότηση), και, στις αρχές του 2024, το ινδικό κράτος άρχισε μια νέα στρατιωτική επιθετική εκστρατεία, ονόματι «Επιχείρηση Κάγκααρ» («Τελικός Πόλεμος»), που αποτελεί τμήμα του αντιδραστικού στρατηγικού επιχειρησιακού σχεδίου αντεπίθεσης που συμφωνήθηκε στη Σούρατζκουντ (σ.parapoda: Στην άτυπη σύνοδο των υπουργών εσωτερικών των πολιτειών στη Σούρατζκουντ της πολιτείας Χαρυάνα στις 27-28/10/2022, όπου ο Μόντι κάλεσε στο ξερίζωμα του ναξαλισμού, «είτε του ένοπλου είτε του κονδυλοφόρου»). Όλες αυτές οι εκστρατείες είναι τμήμα της Σύγκρουσης Χαμηλής Έντασης, που αποτελεί στρατηγική των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ για τη συντριβή των λαϊκών κινημάτων παγκοσμίως. Πάνω από 15.000 σύντροφοι από όλα τα επίπεδα του κόμματός μας και του Λαϊκού Απελευθερωτικού Αντάρτικου Στρατού (ΛΑΑΣ), καθώς και των επαναστατικών μαζικών οργανώσεων και επαναστάτες έχουν δώσει τη ζωή τους μέχρι τώρα, λόγω των ασταμάτητων δολοφονιών από την αστυνομία και ανταπαντώντας στις φασιστικές εκστρατείες καταστολής.

Η Επιχείρηση «Πράσινο Κυνήγι» αποτελεί συνέχεια αυτών των κατασταλτικών εκστρατειών. Για να αναφέρω λίγα παραδείγματα από τις περασμένες δεκαετίες, υπήρχαν η Σάλβα Τζουντούμ στην Τσατίσγκαρχ, η Σέντρα στην Τζάρκχαντ και η «Πορεία Ειρήνης» στην Οντίσα την πρώτη δεκαετία του 2^ου αιώνα. Όλες τους ήταν εκστρατείες λευκής τρομοκρατίας που οργανώθηκαν από το ινδικό κράτος και χρηματοδοτήθηκαν από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Το κόμμα, ο ΛΑΑΣ, οι επαναστατικές μαζικές οργανώσεις και οι Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές, μαζί με τον επαναστατημένο λαό, νίκησαν αυτές τις εκστρατείες, με την ηρωική αντίσταση και τις τεράστιες θυσίες τους. Για πρώτη φορά, το ινδικό κράτος βγήκε ανοιχτά με μια ολόπλευρη αντιαντάρτικη καμπάνια σε όλη τη χώρα, με το όνομα ΕΠΚ το Σεπτέμβρη του 2009. Το ινδικό κράτος ουδέποτε αναγνώρισε την έναρξη μιας τέτοιας εκστρατείας.

Η Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι συνεχίστηκε επί 10 χρόνια και αναθεωρήθηκε μετά την ενέδρα στη Μίνπα, όπου εξαλείφτηκε μεγάλος αριθμός προσωπικού των Κρατικών Ένοπλων Αστυνομικών Δυνάμεων (σ. parapoda: Το 2020, στην περιφέρεια Σούκμα της Τσατίσγκαρχ, με 17 νεκρούς). Στο μεταξύ, ξεκίνησε μια νέα επιχείρηση ονόματι SAMADHAN, το Μάη του 2017. Το ινδικό κράτος ανακοίνωσε τη SAMADHAN, όπου, σε μια περίοδο πέντε ετών, θα εξαλείφονταν οι μαοϊστές από τη χώρα. Αναθεώρησε τη SAMADHAN τον Οκτώβρη του 2022 και εισήγαγε το αντιδραστικό στρατηγικό επιχειρησιακό σχέδιο αντεπίθεσης της Σούρατζκουντ, όπως το αποκαλέσαμε.

Τώρα, δημιουργούνται Προκεχωρημένες Επιχειρησιακές Βάσεις και εντείνεται η «ασφάλεια» σε όλες τις περιοχές του επαναστατικού κινήματος. Αυξάνεται η ανάπτυξη ένοπλων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένου του Ινδικού Στρατού, υπό το μανδύα πολιτειακών ένοπλων δυνάμεων. Σήμερα, υπάρχουν στις περιοχές του επαναστατικού κινήματος περίπου 700.000 κυβερνητικές ένοπλες δυνάμεις, μεταξύ άλλων, παραστρατιωτικές, κομάντο, πολιτειακές και περιφερειακές. Δημιουργείται ένα δίκτυο πληροφοριοδοτών της αστυνομίας από τις παραστρατιωτικές δυνάμεις του κέντρου και των πολιτειών. Για να δώσουν ένα «ανθρώπινο πρόσωπο» στην καταστολή, υλοποιούνται Προγράμματα «Κοινωνικής Δράσης» (που αποτελούν απατηλές υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής) από το προσωπικό της αστυνομίας. Επιπρόσθετα, διεξάγεται ψυχολογικός πόλεμος με τη μορφή αρνητικής προπαγάνδας ενάντια στο κόμμα, τον ΛΑΑΣ και τις Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές, με στόχο την αποθάρρυνση και απονομιμοποίηση του ινδικού επαναστατικού κινήματος.

Το κράτος έχει θεσπίσει διάφορους δρακόντειους νόμους, όπως τον Νόμο περί Τρομοκρατικών και Ταραχοποιών Ενεργειών (TADA), τον Νόμο περί Πρόληψης της Τρομοκρατίας (ΡΟΤΑ) και τον Νόμο περί (Πρόληψης) Έκνομων Ενεργειών (UAPA), που τροποποιήθηκε το 2018 από τη βραχμανική ινδουιστική φασιστική εξουσία στο κέντρο, κάνοντάς τον ακόμα πιο δρακόντειο. Χρησιμοποιείται σε βάρος όλων όσων εκφράζουν διαφωνία με τη φασιστική εξουσία. Οι πολιτικοί κρατούμενοι στερούνται συνεχώς την αναστολή εκτέλεσης της ποινής τους. Έχουν σημαντικά ενισχυθεί οι υπηρεσίες πληροφοριών για να συντρίψουν το επαναστατικό κίνημα. Τα τελευταία χρόνια, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (Ν.Ι.Α.), που υπάγεται στην κεντρική κυβέρνηση, απέκτησε περισσότερες εξουσίες, υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Χρησιμοποιείται τώρα ενάντια σε ακτιβιστές υπεράσπισης πολιτικών δικαιωμάτων, καλλιτέχνες, συγγραφείς, φοιτητές, καθηγητές και δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις, με την κατηγορία της υποκίνησης σε έκνομες ενέργειες. Ενώ ο βραχμανικός ινδουιστικός φασισμός απλώνει τα πλοκάμια του σε κάθε σφαίρα της ζωής των ανθρώπων, οι εκμεταλλευόμενες, καταπιεζόμενες και κακοποιούμενες τάξεις και στρώματα υψώνουν τις φωνές τους και οικοδομούν κινήματα ενάντια στο φασιστικό καθεστώς.

Σε μια απόπειρα συντριβής όλων αυτών των επαναστατικών αγώνων και για την καταστολή κάθε φωνής που εκφράζει διαφωνία, το ινδικό κράτος εισήγαγε έναν νέο όρο, αυτόν του «μαοϊστή της πόλης» και, έπειτα, αυτόν του «κονδυλοφόρου μαοϊστή», με βάση τους οποίους διώκει αυτές τις δυνάμεις. Η Ν.Ι.Α. προετοιμάζει μια βάση δεδομένων «τρομοκρατικών ενεργειών». Έχει δημιουργηθεί ένα Εθνικό Πανεπιστήμιο Ιατροδικαστικής Επιστήμης για τη δημιουργία πλαστών αποδεικτικών στοιχείων για κατασκευασμένα εγκλήματα. Αυτό έχει γίνει κανόνας στην «επιβολή του νόμου». Με την έναρξη της δεύτερης θητείας της κυβέρνησης Μόντι στο κέντρο (σ.parapoda: Το 2019), έχουν αυξηθεί οι από αέρος επιθέσεις εναντίον του λαού στις περιοχές του αγώνα. Κατασκευάζονται δρόμοι και δίκτυα επικοινωνιών σε μεγάλη κλίμακα για τη διευκόλυνση της κίνησης των αστυνομικών δυνάμεων προς τις αντάρτικες βάσεις. Όπως ειπώθηκε, μια νέα αντιαντάρτικη εκστρατεία έχει αρχίσει από το ινδικό κράτος, με το όνομα Επιχείρηση Κάγκααρ, για την εξάλειψη της ηγεσίας του κινήματος των μαοϊστών μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Προς τούτο, χιλιάδες άντρες επιπρόσθετων δυνάμεων αναπτύσσονται στην περιοχή Μάαντ της Μπαστάρ στην πολιτεία Τσατίσγκαρχ.

Σε τι διαφέρει η κυβέρνηση Ναρέντρα Μόντι από τις προηγούμενες; Πώς έχουν βιώσει αυτές τις αλλαγές επί Μόντι το ΚΚΙ (Μαοϊκό) και ο ΛΑΑΣ;

Πράγματι. Το σημερινό καθεστώς, υπό την ηγεσία Μόντι, είναι διαφορετικό από τα προηγούμενα. Το κόμμα μας αναγνωρίζει ότι ο ινδικός φεουδαρχισμός βασίζεται στο καστικό σύστημα και ο βραχμανισμός αποτελεί την ιδεολογία του. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις εκπροσωπούσαν τις ινδικές άρχουσες τάξεις που αποτελούν οι φεουδάρχες και η κομπραδόρικη γραφειοκρατική αστική τάξη, των οποίων η ιδεολογία δεν είναι παρά ο βραχμανισμός. Όμως, η σημερινή μορφή του ινδικού κράτους, όπως την αντιλαμβάνεται το κόμμα μας, είναι ο βραχμανικός ινδουιστικός φασισμός. Βρίσκεται υπό την ηγεσία του RSS και του ΒJP (σ.parapoda: ΒJP: Ινδικό Λαϊκό Κόμμα, το κόμμα του Μόντι. Εθνική Οργάνωση Εθελοντών, μητρική οργάνωση του BJP και η μεγαλύτερη φασιστική οργάνωση παγκοσμίως). Σήμερα, ο Ναρέντρα Μόντι, αποτελώντας επί μια δεκαετία πρωθυπουργός της Ινδίας, είναι ο βασικός ηγέτης του ινδουιστικού φασισμού. Η σημερινή κυβέρνηση BJP θέλει να μετατρέψει την Ινδία σε Χίντρου Ράστρα (ινδουιστικό έθνος), με το σύνθημα για μια «Νέα Ινδία», που δεν αποτελεί παρά φασισμός της κομπραδόρικης γρφειοκρατικής αστικής τάξης και των φεουδαρχών. Η κυβέρνηση BJP δεν επιτρέπει καν τη λειτουργία μιας «τυπικής δημοκρατίας» και βαθμιαία, καθημερινά, εντείνει τις επιθέσεις της σε αυτή.

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, υπό την ηγεσία του Κογκρέσου και της συμμαχίας του, της Ενωμένης Προοδευτικής Συμμαχίας, επίσης εφάρμοζαν αντιλαϊκές πολιτικές και ανηλεώς συνέτριβαν τα μαζικά κινήματα. Όλες οι κυβερνήσεις των ινδικών αρχουσών τάξεων απέδιδαν τεράστια κέρδη σε αυτές και τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά των τελευταίων. Το καθεστώς Μόντι εφαρμόζει φιλοϊμπεριαλιστικές πολιτικές ακόμα πιο επιθετικά από όσο οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ταυτόχρονα, εφαρμόζει επιθετικά τη διχαστική ινδουιστική σοβινιστική ατζέντα.

Μετά την έλευση του BJP στην εξουσία το 2014, ενέτεινε τα αντιαντάρτικα προγράμματα ενάντια στο κόμμα μας, τον ΛΑΑΣ, το Ενιαίο Μέτωπο και τις επαναστατημένες μάζες. Για το ξερίζωμα του κόμματος και του επαναστατικού κινήματος, η κυβέρνηση BJP εφαρμόζει κατασταλτικές πολιτικές σε όλη τη χώρα, ιδίως στις περιοχές αγώνα μας. Η εμπορευματοποίηση και παράδοσή τους σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως και η στρατιωτικοποίηση έχουν καταστεί ο κανόνας όσο ποτέ άλλοτε. Επί του καθεστώτος BJP είναι συνεχείς οι επιθέσεις από αέρος και με ντρόουν στις περιοχές του επαναστατικού αγώνα και σε χωριά αυτοχθόνων. Διαπράττονται όλων των ειδών οι θηριωδίες από το προσωπικό «ασφαλείας», με κρατική ατιμωρησία.

Συνεπώς, το κόμμα, ο ΛΑΑΣ και το Ενιαίο Μέτωπο, αυτά τα τρία «μαγικά όπλα» της επανάστασης, έχουν ξεκινήσει διάφορες επιχειρήσεις σε επίπεδο τακτικής για να αντισταθούν στον βραχμανικό ινδουιστικό φασισμό. Στις περιοχές του επαναστατικού αγώνα, υπό την καθοδήγηση και ηγεσία του κόμματός μας, δημιουργούνται διάφορα μαζικά κινήματα ενάντια στις πολιτικές της βραχμανικής ινδουιστικής σοβινιστικής κυβέρνησης του BJP. Έχουν διεξαχθεί επιτυχώς αρκετές ηρωικές στρατιωτικές ενέργειες από τους κόκκινους μαχητές μας του ΛΑΑΣ αφότου το BJP ήρθε στην εξουσία στο κέντρο. Πρόσφατα, στις 16 Γενάρη του 2024, οι σύντροφοί μας του ΛΑΑΣ, με την εμπλοκή εκατοντάδων από τις επαναστατημένες μάζες, διεξήγαγαν μια ηρωική επιδρομή στο στρατόπεδο στο Νταρμαβάραμ στην περιφέρεια Μπίτζαπουρ της Τσατίσγκαρχ, ως απάντηση της νέας Επιχείρησης Κάγκααρ του ινδικού κράτους. Σε αυτή την επίθεση, σκοτώθηκαν 35 άτομα από τις μονάδες «ασφαλείας» και 40 τραυματίστηκαν σοβαρά. Ενώ κλιμακώνονται η καταστολή και οι περικυκλώσεις, το ίδιο κάνει και η αντίσταση.

Η Ινδία επί Μόντι έχει μια ιστορία καταπίεσης θρησκευτικών και εθνικών μειονοτήτων και επιθέσεων, τόσο φυσικών όσο και φραστικών. Ποια είναι η στάση του κόμματός σας σε αυτό το ζήτημα;

Δεν πρόκειται για ινδικό σοβινισμό, αλλά για ινδουιστικό. Πράγματι. Έχετε απόλυτο δίκιο, η κυβέρνηση Μόντι ταπεινώνει τις θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες και πολώνει την κοινωνία. Το κόμμα μας αντιλαμβάνεται ότι οι θρησκευτικές μειονότητες, ιδίως οι μουσουλμανικές κοινότητες, οι ιθαγενείς, οι Νταλίτ και οι γυναίκες ζουν ως δεύτερης κατηγορίας πολίτες και, για τη χειραφέτησή τους, χρειάζεται να ενωθούν ενάντια στον ινδουιστικό σοβινισμό της κυβέρνησης Μόντι. Η σημερινή κυβέρνηση συνδυάζει τις ινδουιστικές σοβινιστικές της πολιτικές του καστισμού και του κοινοτισμού με την εμπορευματοποίηση προς το συμφέρον των ιμπεριαλιστών, της κομπραδόρικης γραφειοκρατικής μεγαλοαστικής τάξης και των μεγαλοκτηματιών. Το BJP χρησιμοποιεί τη θρησκεία ως ένα ισχυρό όπλο για την παραμονή της στην εξουσία μέσω της δημιουργίας διαχωρισμών στην κοινωνία. Χρησιμοποιώντας αυτό το εργαλείο της θρησκείας, το BJP αποσπά την προσοχή των μαζών από τα πραγματικά ζητήματα. Τα εγκαίνια του ναού του Ράμα στην Αγιόντια στις 22 Γενάρη 2024 (σ.parapoda: στην πολιτεία Ουτάρ Πραντές, στο σημείο που δήθεν γεννήθηκε ο Ράμα, μια βασική θεότητα του ινδουισμού. Στο σημείο της ανέγερσης υπήρχε το τέμενος Μπάμπρι Μάστζιντ, το οποίο, το 1992, ινδουιστές φασίστες, οργανωτικά συνδεδεμένοι με τον Μόντι, κατέστρεψαν.) αποτελούν το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για το πώς αποσπάται η προσοχή των μαζών από τη σοβαρή πολιτική, κοινωνική και οικονομική κρίση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα μας.

Το κόμμα μας στέκεται προσηλωμένο στην αρχή του κοσμικού χαρακτήρα της κοινωνίας, στο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, την ελευθερία λόγου και επιχαίρει για την ποικιλία πολιτισμών, γλωσσών, διατροφικών συνηθειών κλπ., ενώ αντίθετα, ο ινδουιστικός φασισμός διάκειται ενάντια σε όλες αυτές τις δημοκρατικές αξίες.

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης στο Ναξαλμπάρι τη δεκαετία του ’60, οι αγρότες σκότωσαν μεγαλογαιοκτήμονες και κατέλαβαν τις εκτάσεις τους. Ποιο ρόλο παίζουν οι αγρότες στο ΚΚΙ (Μαοϊκό) και τον σημερινό αγώνα;

Αναφέρατε αρχικά μια παρελθούσα πρακτική του κόμματός μας που εκθείαζε την αριστερίστικη τυχοδιωκτική γραμμή της φυσικής εξάλειψης του ταξικού εχθρού ως μόνου δρόμου για την επιτυχία της ινδικής αγροτικής επανάστασης. Έχουμε ήδη διορθώσει αυτή την εσφαλμένη πρακτική. Υποστηρίζουμε τη μαρξιστική αρχή της εργατοαγροτικής ενότητας. Ας έλθουμε όμως στο ερώτημά σας. Η Ινδία είναι μια χώρα βασισμένη στην γεωργία. Οι αγρότες αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας. Οι αγρότες αποτελούν επίσης την πλειοψηφία του κόμματος, του ΛΑΑΣ, των επαναστατικών μαζικών οργανώσεων και των Επαναστατικών Λαϊκών Επιτροπών. Από αυτή την άποψη, οι αγρότες αποτελούν τμήμα της κοινωνικής, της πολιτικής, της στρατιωτικής και της οικονομικής πτυχής του εν εξελίξει λαϊκού πολέμου. Όλοι οι επικεφαλής των κομματικών επιτροπών, των πολιτοφυλακών και των οργάνων λαϊκής κρατικής εξουσίας σε τοπικό επίπεδο είναι αγρότες. Σήμερα, η πλειοψηφία στον ΛΑΑΣ είναι αυτόχθονες αγρότες σύντροφοι και ηγούνται διμοιριών, λόχων και ταγμάτων.

Οι αγρότες επιδίδονται σε κάθε είδους δράση του αγροτικού επαναστατικού προγράμματος, όπως η διανομή γης στους εργαζόμενους αγρότες. Υπό την ηγεσία του κόμματός μας, οι Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές εργάζονται για τη λαϊκή ευημερία, με προγράμματα όπως την ισοπέδωση γης, την δημιουργία αναχωμάτων, αποταμιευτήρων νερού και γεφυρών, και αναπτύσσουν τη συνδεσιμότητα των χωριών για την αύξηση της παραγωγικότητας. Αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία στην υιοθέτηση συλλογικών συνεταιριστικών μεθόδων εργασίας. Οι σύντροφοί μας του ΛΑΑΣ και τα κομματικά στελέχη ενώνονται με τις μάζες σε όλες τις παραγωγικές τους δραστηριότητες.

Στις περιοχές που ελέγχει το ΚΚΙ (Μαοϊκό), πώς οργανώνεται η κοινωνία και τι κάνει το κόμμα σας διαφορετικά από την κυβέρνηση;

Σύμφωνα με την προαναφερθείσα στρατηγική που ακολουθεί το κόμμα μας για τη διεξαγωγή της επανάστασης, αρχίζουμε από τις ενδότερες περιοχές αυτόχθονων, θα επεκτεινόμαστε στις πεδινές περιοχές συγκροτώντας όργανα λαϊκής εξουσίας και, στο τέλος, θα καταλάβουμε την εξουσία στις πόλεις, που αποτελούν εχθρικά προπύργια. Η κοινωνία των αυτοχθόνων είναι φεουδαρχική, όπου τον πρώτο λόγο έχει ο επικεφαλής του χωριού. Με τις αλλαγές που επέρχονται με το επαναστατικό κίνημα, οι επικεφαλής του χωριού δεν έχουν πια την εξουσία. Η τοπική επιτροπή, που αποτελείται από φτωχούς και μεσαίους αγρότες, ηγείται του χωριού. Στις πεδινές περιοχές, η κοινωνία είναι κυρίως βραχμανιστική ινδουιστική, με μειοψηφία από άλλες θρησκείες.

Η άρχουσα εκμεταλλευτική κυβέρνηση κάνει πολύ λόγο για την ευημερία του λαού, όμως, στην πράξη, δεν κάνει τίποτα. Οι αγρότες στερούνται τις βασικές προϋποθέσεις για καλλιέργεια, όπως άρδευση, σπόρους και αγροτικά εργαλεία. Οι Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές ασχολούνται με τις ανάγκες των αγροτών και επικεντρώνονται στην αύξηση της παραγωγής τους. Η εκμεταλλευτική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται ούτε κατ’ ελάχιστο για τη λειτουργία σχολείων και νοσοκομείων για τους αυτόχθονες. Οι Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές λειτουργούν τοπικά σχολεία και κάθε Επαναστατική Λαϊκή Κυβέρνηση διαθέτει ένα ιατρικό τμήμα και γιατρό. Η αρμόδια με αυτό κομματική επιτροπή έχει ένα κονδύλι για σχολεία που οι Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές λειτουργούν. Οι γιατροί του ΛΑΑΣ παρέχουν μαθήματα κατάρτισης στους γιατρούς των Επαναστατικών Λαϊκών Επιτροπών. Το τμήμα αγροτικής βιομηχανίας αναμένεται να δραστηριοποιηθεί στην παροχή βοήθειας στο λαό ώστε να πουλά τη δασική του παραγωγή και να αγοράζει τα αγαθά για τις καθημερινές του ανάγκες στην αγορά.

Εργαζόμαστε ενάντια σε ένα μισοαποικιακό μισοφεουδαρχικό ισχυρό κράτος, το οποίο υποστηρίζεται από ιμπεριαλιστές. Βάσει της στρατηγικής μας, δημιουργούμε Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές όπου επιτυγχάνουμε να εκδιώξουμε τον εκμεταλλευτικό κυβερνητικό μηχανισμό. Έτσι, δημιουργούμε όργανα κρατικής εξουσίας σε επίπεδο της εκάστοτε περιοχής, που βαθμιαία επεκτείνουμε και ενισχύουμε. Οι αντάρτικες βάσεις συνεχίζουν, ακόμα και εν μέσω των πολλών σφαγών, δολοφονιών ηγετών και ακτιβιστών των επιτροπών, των πολιτοφυλακών, των Επαναστατικών Λαϊκών Επιτροπών και σεξουαλικών θηριωδιών σε βάρος των γυναικών. Τώρα, κρατούμε την εξουσία σε ένα πολύ μικρό επίπεδο. Επομένως, υπάρχουν περιορισμοί στις αναπτυξιακές μας δραστηριότητες που μπορούμε να αναλάβουμε.

Ποια η επιρροή του συστήματος των καστών στις περιοχές που έχετε απελευθερώσει; Πώς το κόμμα αμφισβητεί τις φεουδαρχικές δομές και τις αντίστοιχες στάσεις στην κοινωνία;

Δεν υπάρχουν ακόμα «απελευθερωμένες περιοχές». Υπάρχουν περιοχές βάσεις στις ειδικές αντάρτικες ζώνες που επιδιώκουμε να ενώσουμε και να απελευθερώσουμε. Το σύστημα των καστών αποτελεί μια ιδιαίτερη πτυχή της ινδικής κοινωνίας, όμως και ο κοινοτισμός που συνδέεται με αυτό. Αποτελεί τμήμα του βραχμανικού ινδουιστικού συστήματος της διαίρεσης της κοινωνίας βάσει των βάρνα (σ.parapoda:  Σε διάφορα ινδουιστικά κείμενα, συμπεριλαμβανομένου του ιερού Μανουμσρίτι, της αρχαίας ινδουιστικής «νομοθεσίας», η κοινωνία χωρίζεται σε τέσσερις βάρνα: τους Βραχμάνους/Μπράχμιν (ιερείς, διδάσκαλοι), τους Κσατρίγια (αφέντες, πολέμαρχοι και διοικητικοί), τους Βάισια (αγρότες και έμποροι) και τους Σούντρα (εργάτες και υπάλληλοι).) και είναι ριζωμένο τόσο στη βάση όσο και στο εποικοδόμημα της σημερινής κοινωνίας, όντας διαλεκτικά αλληλοσυνδεόμενο στις δύο σφαίρες. Κάστα σημαίνει διαίρεση του λαού για τη διευκόλυνση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης των εργαζόμενων τάξεων. Δεν είναι εύκολο καθήκον η εξάλειψη αυτού του συστήματος. Η εξάλειψή της συνδέεται με την επιτυχία της Νεοδημοκρατικής Επανάστασης και την οικοδόμηση του σοσιαλιστικού κράτους. Ο αγώνας για την εξάλειψη των καστών αποτελεί τμήμα της ατζέντας του κόμματος και των επαναστατικών μαζικών οργανώσεων. Πολεμούμε τόσο στη βάση όσο και στο εποικοδόμημα για την εξάλειψη του συστήματος των καστών. Όσον αφορά τις αντάρτικες ζώνες, το σύστημα των καστών δεν υπάρχει στην κοινωνία των αυτοχθόνων όπου, βάσει της στρατηγικής μας, είμαστε βασισμένοι. Ωστόσο, αντανακλάται στη μορφή των διαφορών στο στάτους που έχουν οι διάφορες φυλές. Είτε στις περιοχές των αυτοχθόνων, είτε στις πεδιάδες, είτε στις πόλεις, η ένωση του λαού είναι η κύρια δράση μας. Εργαζόμαστε για την ενότητα όλων των εργαζόμενων καστών, ώστε να απομονώσουμε τις εχθρικές τάξεις.

Πώς το κόμμα σας καταπολεμά την πατριαρχία;

Παρότι ο δρόμος για την επιτυχία στον αγώνα ενάντια στην πατριαρχία είναι μακρύς, το επαναστατικό κίνημα και το επαναστατικό κίνημα των γυναικών έχουν επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην κατάσταση των γυναικών στις αντάρτικες περιοχές βάσης. Η πατριαρχία στην κοινωνία των αυτοχθόνων εκδηλώνεται με διάφορες μορφές, όπως ο υποχρεωτικός γάμος, η διγαμία, η πολυγαμία και ο ξυλοδαρμός. Το κόμμα και οι γυναικείες οργανώσεις διαπαιδαγωγούν την κοινωνία πάνω στο ότι όλες αυτές οι πατριαρχικές στάσεις είναι όχι μόνο αρνητικές για τις γυναίκες, αλλά και εμποδίζουν την ανάπτυξη της κοινωνίας συνολικά. Οι γυναίκες αποτελούν τμήμα των λαϊκών επιτροπών, των τριών δυνάμεων του ΛΑΑΣ, δηλαδή, τις κύριες, τις δευτερεύουσες και τις δυνάμεις βάσης (πολιτοφυλακές), καθώς και των Επαναστατικών Λαϊκών Επιτροπών και των επαναστατικών μαζικών οργανώσεων. Οι γυναίκες εργάζονται σε όλες τις σφαίρες δράσης του κινήματος όπως η κομματική οικοδόμηση, οι στρατιωτικές επιθέσεις, η λαϊκή ευημερία, τις επικοινωνίες και η κατασκευή όπλων.

Έχει η κυβέρνηση Μόντι αλλάξει τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες στην Ινδία; Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η Ινδία τώρα αποτελεί ιμπεριαλιστική δύναμη.

Η κυβέρνηση Μόντι μόνο επιδείνωσε τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες του λαού της χώρας. Οι αγρότες χάνουν τη γη που καλλιεργούν και οι αυτόχθονες εκτοπίζονται από τα δάση τους προς χάρη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αυξάνεται η διατροφική κρίση, η ανεργία και ο εκτοπισμός σε ανησυχητικό βαθμό. Ιδιωτικοποιούνται η γεωργία, η βιομηχανία και διάφοροι κλάδοι της οικονομίας. Ο λαός στερείται ακόμα και τα στοιχειώδη για να ζήσει. Η παροχή υγειονομικής περίθαλψης είναι σχεδόν μηδενική για τις φτωχές τάξεις. Οι πανδημίες αφαιρούν τις ζωές των φτωχών ανθρώπων σε μεγάλους αριθμούς. Η πλειοψηφία του λαού βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Οι λαϊκοί αγώνες στη χώρα αποκαλύπτουν την πραγματική κατάσταση.

Ο Μόντι χρησιμοποιεί τη θρησκεία για την απόσπαση της προσοχής του λαού από τις συνθήκες στις οποίες ζει η τεράστια πλειοψηφία. Έτσι, στο όνομα του ινδουιστικού σοβινισμού, προσπαθεί να εξαλείψει την πολυμορφία και συνθετότητα της χώρας μας. Για να κάνει τη χώρα μας σαφράν (σ.parapoda: Το χρώμα του ινδουιστικού σοβινισμού), επιτίθεται στο Ινδικό Σύνταγμα, που υποσχόταν στον ινδικό λαό μια κοσμική διακυβέρνηση. Η κυβέρνηση Μόντι ισοπεδώνει με μπουλντόζες σπίτια των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Με πρόσχημα την «προστασία της αγελάδας», λιντσάρει μουσουλμάνους, Νταλίτ και Αντιβάσει μέρα μεσημέρι. Ρητορική μίσους διατυπώνεται από κυβερνητικά υποστηριζόμενα μέσα ενημέρωσης.

Όλη η συζήτηση για το ότι η Ινδία γίνεται «η 3^η μεγαλύτερη οικονομία» του κόσμου είναι μια απάτη. Η χώρα βιώνει αύξηση της ανεργίας. Μάλιστα, οι παράμετροι που η κυβέρνηση επικαλείται για να κάνει λόγο για «πρόοδο» στην οικονομία δεν γίνονται αποδεκτοί ούτε από αστούς οικονομολόγους. Για παράδειγμα, η αύξηση στο ΑΕΠ της χώρας. Ασκείται κριτική στο ότι δεν είναι σωστό να προσμετρούνται οι επενδύσεις των ξένων επιχειρηματικών ομίλων στο ΑΕΠ. Η κυβέρνηση βοηθά μέλη της κομπραδόρικης γραφειοκρατικής αστικής τάξης, όπως είναι οι Αντάνι και οι Αμπάνι. Η ινδική κοινωνία βιώνει μια διατάραξη της κοινωνικής αρμονίας, με τις συνειδητές ενέργειες του βραχμανικού ινδουιστικού σοβινισμού, στη βάση του διχασμού ανάλογα με τη θρησκεία και την κάστα, στην προσπάθειά του να υπηρετήσει την εγχώρια κομπραδόρικη τάξη και τα αφεντικά της, τους ιμπεριαλιστές. Η βαριά τεχνολογική ανάπτυξη ωφελεί μόνο τους κλικαδόρους καπιταλιστές που υπηρετούν τους ιμπεριαλιστές, ενώ πάνω από το μισό του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Ινδία είναι εξαρτημένη από το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο, εισάγει τεχνολογία και κεφαλαιουχικά αγαθά. Δεν έχει χαρακτηριστικά ιμπεριαλισμού και δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται «ιμπεριαλιστική». Η Ινδία είναι ακόμα μισοαποικιακή μισοφεουδαρχική χώρα.

H Ινδία είναι μέλος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης. Πώς εκτιμάτε τη συνεργασία που περιλαμβάνει τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία και τη Ν. Αφρική;

Το 2006 εκτιμούταν ότι η συνολική αξία του διμερούς εμπορίου ήταν της τάξης των 20 δις $. Καθώς η Κίνα ανέπτυσσε νέες μορφές πολιτικών σχέσεων με τους κεντροασιάτες γείτονές της, οι διμερείς συναντήσεις για συνοριακά και εμπορικά ζητήματα δεν ήταν πια κατάλληλα για να πραγματεύονται το γεωπολιτικό περιβάλλον που άλλαζε γοργά. Το πολιτικό Ισλάμ επιδρούσε όλο και πιο πολύ στο Αφγανιστάν και το Τατζικιστάν και οι νέες κυβερνήσεις του Ουζμπεκιστάν και της Κιργιζίας αποτελούσαν σοβαρή απειλή για την εξουσία τους. Όλες οι περιφερειακές δυνάμεις αντιλήφθηκαν ότι, παρά τις μεγάλες μεταξύ τους διαφορές, είχαν κοινό συμφέρον στην καταπολέμηση αυτής της νέας δύναμης που όλες θεωρούσαν απειλή για τη σταθερότητα της περιοχής.

Η πρώτη συνάντηση αυτού που θα αποτελούσε μια μεγάλη περιφερειακή ομαδοποίηση έλαβε χώρα το 1996, όταν οι υπουργοί εξωτερικών της Κίνας, της Ρωσίας, του Καζακστάν, της Κιργιζίας και του Τατζικιστάν συναντήθηκαν για να συζητήσουν τις κοινές τους ανησυχίες. Οικοδομήθηκε μια κοινή ατζέντα γύρω από ζητήματα συνοριακής ασφάλειας και καταπολέμησης των ένοπλων ισλαμιστικών δυνάμεων. Η ομάδα, που σχεδίαζε να συναντάται σε τακτική βάση, αρχικά αποκλήθηκε «οι Πέντε της Σαγκάης», όμως αργότερα ονομάστηκε ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, τον Ιούνη του 2001, όταν εισήλθε και το Ουζμπεκιστάν. Η νέα ονομασία ήταν επαρκώς ευέλικτη ώστε να επιτρέπει την εισδοχή νέων μελών. Στο Πακιστάν, το μόνο άλλο κράτος που σοβαρά σκεφτόταν να γίνει μέλος, δεν επιτράπηκε η εισδοχή.

Από τότε που οι Βρετανοί έφυγαν από την Ινδία, οι άρχουσες τάξεις της προσπαθούν να είναι κοντά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές χώρες. Συνέχισαν να υπηρετούν τη Βρετανία και ανέπτυξαν, αργότερα, στενούς δεσμούς με τις ΗΠΑ. Όταν η ΕΣΣΔ ήταν ισχυρή, η Ινδία ήταν κοντά σε αυτή. Είναι τώρα κοντά στην Κίνα και τη συμμαχία της, τη Συνεργασία της Σαγκάης. Επίσης, είναι μέρος των BRICS, που καθοδηγούνται από την Κίνα και τη Ρωσία. Η Ινδία έχει τεράστιους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους και μια μεγάλη, λόγω του τεράστιου πληθυσμού, αγορά που προσελκύει καπιταλιστές από όλο τον κόσμο. Η Ινδία χαρακτηριστικά κυβερνάται από την κομπραδόρικη γραφειοκρατική αστική τάξη και τους μεγαλοκτηματίες. Επομένως, η συμμετοχή της στη συμμαχία αυτή αποτελεί τμήμα μιας εξωτερικής πολιτικής που συνάδει με τα κομπραδόρικα συμφέροντα. Η επεκτατική στάση της ινδικής άρχουσας τάξης αποτελεί άλλον έναν λόγο για την εισχώρησή της στις συμμαχίες αυτές. Το 2009, η Ινδία έγινε μέλος της ανερχόμενης ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, των BRICS. Σήμερα, σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, η σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για την αντικατάσταση των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών χρηματοπιστωτικών συστημάτων και ιδρυμάτων όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με δικά της. Η Ινδία δεν αποτελεί παρά τον απεσταλμένο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στους BRICS και τον Οργανισμό της Συνεργασίας της Σαγκάης.

Θέλω να τονίσω ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός παραμένει ο κύριος εχθρός των καταπιεζόμενων λαών και εθνών. Όμως, αυτό επουδενί δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει πλήρως να αντιτασσόμαστε στη σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα και τις άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες. Η άρχουσα τάξη της Κίνας ασχολείται με την προπαγάνδιση του «σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά», ο οποίος δεν είναι παρά ιμπεριαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά.

Ο επεκτατισμός της Ινδίας μπορεί να ειδωθεί στη Σρι Λάνκα, όπου βοήθησε την άρχουσα τάξη να συντρίψει το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, στο Νεπάλ, όπου η ινδική κομπραδόρικη γραφειοκρατική μεγαλοαστική τάξη έχει επενδύσει στην τουριστική βιομηχανία, στη Μυανμάρ, όπου βοηθά την άρχουσα τάξη να συντρίψει τις οργανώσεις των μουσουλμάνων Ροχίνγκια, και σε παρόμοιες δράσεις σε άλλες γειτονικές χώρες.

Ποια είναι η άποψή σας για την ιδέα περί «σοσιαλιστικής Κίνας» και του «σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά», όπως προπαγανδίζει η κινεζική κυβέρνηση, ακτιβιστές, κόμματα και δημοσιογράφοι;

Η Κίνα έπαψε να αποτελεί σοσιαλιστική χώρα ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Το κόμμα μας θεωρεί ότι η Κίνα κατέστη σοσιαλιμπεριαλιστική χώρα γύρω στο 2014. Ο «σοσιαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά» δεν είναι παρά ένας απατηλός ισχυρισμός της σημερινής ιμπεριαλιστικής άρχουσας τάξης της Κίνας. Λίγοι σύντροφοι δεν έχουν ξεκαθαρίσει τα ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά που η Κίνα απέκτησαν κατά το προτσές μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού. Το 2017, το κόμμα μας εξέδωσε ένα κείμενο με τίτλο «Κίνα, μια νέα σοσιαλιμπεριαλιστική δύναμη, ενσωματωμένη στο παγκόσμιο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα», εξηγώντας την ανάλυσή μας για την Κίνα. Πέρα από στοιχεία και πίνακες, οι πολιτικές της άρχουσας τάξης της Κίνας στον τομέα της οικονομίας, της πολιτικής, της κοινωνίας και του πολιτισμού είναι ξεκάθαρα ιμπεριαλιστικές.

Η Κίνα, επομένως, δεν είναι ούτε σοσιαλιστική, ούτε κομμουνιστική. Είναι μια σοσιαλιμπεριαλιστική χώρα. Τα γεγονότα δείχνουν ότι μεγαλώνουν ο μονοπωλιακός καπιταλισμός και η χρηματιστική ολιγαρχία. Το κεφάλαιο συσσωρεύεται γοργά. Το χρηματιστικό κεφάλαιο κυβερνά. Η Κίνα επενδύει κεφάλαια σε όλα σχεδόν τα μέρη του κόσμου. Ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ για παγκόσμια ηγεμονία. Ηγείται συμμαχιών όπως η Συνεργασία της Σαγκάης και οι BRICS, μαζί με τη Ρωσία, στην προσπάθειά της να αναδιανείμει τον κόσμο, για την εκμετάλλευση πρώτων υλών και αγορών.

Σε τι διαφέρει η σημερινή Κίνα από την Κίνα τον καιρό του Μάο;

Ο Μάο ηγήθηκε του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας και συνέχισε να διεξάγει σοσιαλιστική επανάσταση ακόμα και επί δικτατορίας του προλεταριάτου, μέσω της Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης (ΜΠΠΕ). Η ΜΠΠΕ αποτελεί μια μεγάλη συμβολή του Μάο. Αυτή ήταν ένας θεωρητικός πολιτικός αγώνας και ένα μεγάλο ξέσπασμα των επαναστατημένων μαζών. Στόχος της ΜΠΠΕ ήταν η συνέχιση της επανάστασης σε όλους τους τομείς του εποικοδομήματος, προκειμένου να προχωρήσει το σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα προς την οικοδόμηση μιας κομμουνιστικής κοινωνίας. Στόχος της ήταν η πλήρης εξάλειψη της πιθανότητας παλινόρθωσης των τάξεων που είχαν ανατραπεί με τη Νεοδημοκρατική Επανάσταση (τις τάξεις των μεγαλοκτηματιών και των κομπραδόρων γραφειοκρατών αστών που  υπηρετούσαν τον καπιταλισμό) και η συνέχιση της δικτατορίας του προλεταριάτου, με το τσάκισμα των αποπειρών των εχθρικών τάξεων να επανεισάγουν τον καπιταλισμό.

Η ΜΠΠΕ είχε, επίσης, άμεσο στόχο τον τερματισμό του ρεβιζιονισμού, με την εμπλοκή της δύναμης των μαζών στον αγώνα, στη βάση μιας μαζικής γραμμής, για την απομάκρυνση όσων στην κομματική ηγεσία και οργάνωση είχαν πάρει το δρόμο του καπιταλισμού. Επρόκειτο για έναν σκληρό ταξικό αγώνα ενάντια σε όσους είχαν πάρει το δρόμο του καπιταλισμού και για τη συνέχιση στην Κίνα του παγκόσμιου αγώνα ενάντια στον σύγχρονο ρεβιζιονισμό. Μπόρεσε να αναστείλει την παλινόρθωση του καπιταλισμού για 10 χρόνια. Λόγω κάποιων κύρια εσωτερικών και μερικών λίγων εξωτερικών παραγόντων, ο καπιταλισμός παλινορθώθηκε αργότερα. Σήμερα η Κίνα αποτελεί σοσιαλιμπεριαλιστική χώρα.

Κάποιοι περιγράφουν τη σημερινή στιγμή ως μια κρίσιμη συγκυρία για την παγκόσμια αριστερά. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για αυτό;

Οι επαναστατικές δυνάμεις δεν ήταν ποτέ σε σταυροδρόμι, είτε την περίοδο μετά το θάνατο του Στάλιν στη Σοβιετική Ένωση, είτε μετά το θάνατο του Μάο στην Κίνα, είτε όταν επηρεάστηκε από τον σοβιετικό ή τον ντενγκικό ρεβιζιονισμό. Όταν ο Χρουσιώφ και η ρεβιζιονιστική του κλίκα πήρε την εξουσία στο μπολσεβικικό κόμμα και τη σοβιετική κυβέρνηση στα μέσα της δεκαετίας του ‘50, αυτό συνέβη για την καπιταλιστική παλινόρθωση. Η Κίνα τότε οικοδομούσε σοσιαλισμό. Το ΚΚΚ υπό την ηγεσία του σ. Μάο ανέλαβε να διεξάγει έναν θεωρητικό αγώνα ενάντια στον σύγχρονο ρεβιζιονισμό του Χρουσιώφ, που έγινε γνωστός ως «Μεγάλη Διαπάλη» στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Όπως η Γιουγκοσλαβία, οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες υιοθέτησαν τον ρεβιζιονισμό του Χρουσιώφ και εγκατέλειψαν τον δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμηση. Ο Μάο επίσης ανέλυσε γιατί η Σοβιετική Ένωση απέτυχε να προχωρήσει στη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Ο Μάο άντλησε διδάγματα από τη Σοβιετική Ένωση και τα εφάρμοσε στην Κίνα. Το ΚΚΚ, υπό την καθοδήγησή του, κάλεσε στη Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση που αντιστάθηκε στην καπιταλιστική παλινόρθωση για μια δεκαετία. Αργότερα, όταν ο Ντενγκ πήρε τα ηνία του ΚΚΚ και της Λαϊκής Κυβέρνησης της Κίνας, ηγήθηκε μιας αντεπανάστασης, για την παλινόρθωση του καπιταλισμού. Έκτοτε, δεν υπάρχει σοσιαλιστική βάση στον κόσμο.

Ο καπιταλισμός παλινορθώθηκε και στις δύο αυτές χώρες, γιατί δεν επιλύθηκε η αντίθεση ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό. Αυτό είναι το προτσές του αγώνα με την οποία η κοινωνία προοδεύει από τον φεουδαρχισμό στον καπιταλισμό και έπειτα στον σοσιαλισμό και, τέλος, τον κομμουνισμό. Όλες οι χώρες του κόσμου χρειάζεται να αντλήσουν αυτά τα διδάγματα για να κάνουν μια επιτυχημένη επανάσταση. Τα προλεταριακά κόμματα που το καταλαβαίνουν εργάζονται για την υλοποίηση της επανάστασης στις συγκεκριμένες συνθήκες στην εκάστοτε χώρα τους.

Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να προσθέσετε;

Θα ήθελα να εκφράσω την αλληλεγγύη του κόμματός μας στους εν εξελίξει λαϊκούς πολέμους, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες του κόσμου. Θέλω να κάνω έκκληση σε όλες αυτές τις δυνάμεις να ενωθούν στην επαναστατική τους δράση για να εξαλείψουν τον ιμπεριαλισμό από τον πλανήτη και να εγκαθιδρύσουν τον σοσιαλισμό και, έπειτα, τον κομμουνισμό σε όλο τον κόσμο. Ο καιρός είναι ώριμος πια. Ας δράσουμε θαρραλέα. Ας πετύχουμε τη νίκη. Εργάτες όλων των χωρών, ενωθείτε!

Μετάφραση από τα αγγλικά -πηγή: parapoda