Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία σε μια περίοδο που τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού ήταν έντονα και που, για πρώτη ίσως φορά, η αμφισβήτηση της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών εκφραζόταν με μαζικές εκδηλώσεις. Υιοθετώντας για ψηφοθηρικούς λόγους κούφια συνθήματα ανυπακοής, με τα go back, τα «ανεπιθύμητη» και τα περί «απελάσεων της τρόικας» κατάφερε να παρουσιαστεί ως εκφραστής των λαϊκών αισθημάτων.

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, η πράξη απέδειξε ποιο ήταν το πραγματικό περιεχόμενο αυτών των «εξυπνακισμών». Ο Τσίπρας, από κακομαθημένο παιδί της ΕΕ, απέκτησε δικαίως τον τίτλο του καλύτερου απολογητή της. Εκεί που ήταν έτοιμος να «στείλει μήνυμα στην Ευρώπη» και να τα σπάσει με την τρόικα, βρέθηκε να παραδίδει «ευρωπαϊκά μαθήματα» στους Βρετανούς για το δημοψήφισμα και το Brexit και να κατακρίνει κάθε άλλη φωνή άρνησης της ΕΕ.

Με στημένες διαπραγματεύσεις, θεατρινισμούς, «ρίσκα», δημοψηφίσματα και αλλεπάλληλες κωλοτούμπες, ο ΣΥΡΙΖΑ από «ατίθαση» αντιπολίτευση, ακαριαία μετατράπηκε σε πειθήνια κυβέρνηση. Έγινε κήρυκας του «ρεαλισμού»… των προσκυνημένων. Φρόντισε να διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχει μέλλον για τους λαούς έξω από τις «φτερούγες» του ιμπεριαλισμού. Ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο μέλλον εκτός από αυτό της προσαρμογής, της υποδούλωσης και της «προστασίας». Έτσι συνέβαλε καθοριστικά, ως μια «αριστερή» φωνή, ώστε το αφήγημα του μονόδρομου της ΕΕ να ξανακερδίσει έδαφος στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού. Έτσι ώστε το «δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο» να οδηγήσει στην απογοήτευση και την αδράνεια τον κόσμο που σε προηγούμενη φάση με αγώνες διεκδικούσε το μέλλον του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας έγινε το πλυντήριο των πιο σκοτεινών εκπροσώπων του ιμπεριαλισμού και των σκυλιών του. Αφού ανέλαβε την αναδόμηση των τροϊκανών, μετονομάζοντάς τους σε θεσμούς και πλάθοντας την αγιογραφία τους, ξεκίνησε να δίνει διαπιστευτήρια και να προσφέρει υποταγή σε έναν – έναν στους ηγέτες της ΕΕ. Δεν έμεινε όμως εκεί. Ακόμη και τον φαιδρό και πολεμοχαρή εκπρόσωπο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού Τραμπ ανέλαβε να ξεπλύνει ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός της Ελλάδας. Από τη Μέρκελ, μέχρι τον Μακρόν και από τον Νετανιάχου μέχρι τον Σίσυ, ο Τσίπρας έγινε υμνητής όλων των εκπροσώπων του ιμπεριαλισμού, των λακέδων του και των εγκλημάτων τους.

Τώρα πια, παρουσιάζοντας τους ιμπεριαλιστές, τα όργανά τους και τον λόγο τους σαν υπέρτατες αξιόπιστες και αδέκαστες αρχές, σαν έγκυρους κριτές και τιμητές του δικαίου, κάθε τους λόγο, κρίση και «έπαινο» τους κάνει σημαία και την ανεμίζει στον λαό και τους επικριτές του. Έχει γίνει πλέον καθημερινότητα να απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στους επικριτές του με τα λόγια των Ευρωπαίων και Αμερικάνων, δυναστών του τόπου. Να επικαλείται τις κρίσεις των τοκογλύφων(!) και των οίκων τους για την πορεία της οικονομίας και για την πολιτική κατάσταση και να παρουσιάζεται δικαιωμένος όταν αυτοί είναι… ικανοποιημένοι!

Έχοντας αδρανοποιήσει (πρόσκαιρα σίγουρα) τις αντιιμπεριαλιστικές αντιδράσεις του λαού, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (με ή χωρίς τους ΑΝΕΛ) μέσα σε μια κυβερνητική θητεία «κατάφερε» να αλυσοδέσει τη χώρα στο αμερικάνικο ιμπεριαλιστικό άρμα, εμπλέκοντας τον λαό και τον τόπο, με πολύ χειρότερους όρους, στην επικίνδυνη κούρσα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Η πολυδιαφημισμένη συμφωνία των Πρεσπών αυτό ακριβώς καταδεικνύει, όταν η κυβέρνηση της Ελλάδας μετατρέπεται σε κανονικό φερέφωνο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για την επέκταση και την εξασφάλιση των συμφερόντων του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Χαρακτηριστική της υποτέλειας και μνημειώδης για τον κυνισμό της, στην παρουσίαση της Ελλάδας ως υποχείριο και οικόπεδο αμερικάνικων συμφερόντων, υπήρξε η τελευταία έκθεση του State Department. Η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ εξυμνείται ως κανονικό πιόνι των ΗΠΑ για το ρόλο της στα Βαλκάνια ενάντια στην «κακοήθη επιρροή της Ρωσίας», αλλά και για το έργο της στην «προστασία της αμερικάνικης πατρίδας και των συμφερόντων της»(!) Στην έκθεση εξυμνούνται οι εξοπλισμοί και τα οικονομικά οφέλη αυτών για την υπερδύναμη, αλλά και η συνδρομή της Ελλάδας στα νατοϊκά ταμεία(!)… και όλα αυτά σε καιρούς μνημονίων. Ανάμεσα σε πολλά άλλα ιστορικά ντοκουμέντα της υποδούλωσης και της υποτέλειας, ξεχωριστή θέση στο κείμενο του State Department έχουν… οι βάσεις.

Και πραγματικά, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την «επίτευξη» της συμφωνίας για τη δημιουργία νέων βάσεων είναι τουλάχιστον προκλητικός για έναν λαό, τον οποίο οι ΗΠΑ έχουν προικίσει με ανείπωτη δυστυχία και εγκλήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο υμνητής των «προστατών». Κάθε φράση και λόγος των στελεχών του εμπεριέχουν πλέον την παραδοχή ότι η παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αποτελούν εγγύηση για την ειρήνη, την ασφάλεια και την προστασία των εθνικών δικαίων.

Όσο όμως και αν το επιθυμούν οι νεόκοποι λακέδες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά ούτε τα αμέτρητα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχουν διαπράξει οι εντολοδόχοι του Τσίπρα, ούτε βέβαια την πορεία των εθνικών θεμάτων και της ασφάλειας της Ελλάδας και της Κύπρου εντός του πλαισίου της βορειοατλαντικής συμμαχίας.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος