Συσπείρωση Παρέμβαση Εκπαιδευτικών Ημαθίας, Εκπαιδευτικός Όμιλος Ημαθίας: Ηχηρή απάντηση της τοπικής κοινωνίας στην προτεινόμενη συγχώνευση του 3ου -14ου Δημοτικού Σχολείου στις 28/11/2018.

Αυτήν την φορά έγινε ξεκάθαρο ότι η τοπική κοινωνία δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη σε όσους βαφτίζουν τις καταργήσεις σχολικών μονάδων «αναβάθμιση της εκπαίδευσης», την χειροκίνητη διαλογή εκπαιδευτικών και μαθητών και την ναρκοθέτηση των πτυχίων της ειδικής αγωγής «περιορισμό της γραφειοκρατίας», ώστε να εμφανίσουν ως «μονόδρομο» και «σωτηρία» μια επιχειρηματικού τύπου λύση. Το υπουργείο θα σκεφτεί δυο και τρεις φορές για όποια αντίπαλη τελική απόφαση αναλαμβάνοντας και την αντίστοιχη πολιτική ευθύνη. Όσοι ψήφισαν υπέρ, έδρασαν υπό το σκεπτικό της κοινωνικής νομιμοποίησης κυβερνητικών αποφάσεων που προστατεύουν.

Καθοριστική για την απόφαση ήταν η παρουσία του συλλόγου μας, των εκπαιδευτικών των σχολείων, η τοποθέτηση της διευθύντριας του 3ου Δημοτικού και οι σύλλογοι γονέων των σχολείων που από κοινού εξέφρασαν την διαφωνία τους τεκμηριώνοντας με επιχειρήματα την αντίθεσή τους απέναντι στην σαθρή επιχειρηματολογία που υπακούει στην λογική της «εξοικονόμησης» ανθρώπινου δυναμικού, τα κλειστά σχολεία, τα πολυπληθή τμήματα, τις μετακινήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών, την συρρίκνωση των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων με την τοποθέτηση ανειδίκευτων μονίμων εκπαιδευτικών στο ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής, σε βάρος μαθητών και αναπληρωτών. Ο συντονισμός και η συσπείρωση στην δράση όλων των θιγόμενων πλευρών, πέραν του ήταν ένα ευχάριστο γεγονός, μέτρησε κάποια βήματα στο κίνημα που εδώ και 4 τουλάχιστον χρόνια έχει υποστεί την ήττα και την παραίτηση.

Το κίνημα δεν έχει ιδιοκτήτες

Η ενεργοποίηση και ο συντονισμός για το δίκιο των πληττόμενων πλευρών δεν είναι πρέπον να χρησιμοποιείται ως όχημα μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, ή ανούσιου ακτιβισμού όπως έπραξε δυστυχώς για μια ακόμη φορά η ΑΣΕ-ΠΑΜΕ. Άκυρου χαρακτήρα το ξεδίπλωμα πανό της παράταξης τους στο δημοτικό συμβούλιο όταν μάλιστα πρόκειται για αγώνα που στηρίζεται στις διεκδικήσεις όλου του κλάδου.

Εμείς λέμε ότι, στα κόμματα, τις παρατάξεις, συλλογικότητες δεν υπάρχουν «πρωτοπόροι» και «αγωνιστές», «προδότες», και «κακοί». Συνεπώς δεν πρέπει να αναγνωρίζουμε συνεπείς και προδότες παρά μόνο κοινωνικά συμφέροντα και προσδοκίες ανταγωνιστικά με άλλα συμφέροντα και άλλες προσδοκίες. Το αν θα κερδίσουν το δίκιο τους οι θιγόμενες κοινωνικές ομάδες εξαρτάται κυρίως από την δυναμική της έκφρασης συμφερόντων τους στα κινήματα , την πίεση που ασκούν. Έτσι εξηγείται και η αντιφατική ψήφος κάποιων δημοτικών συμβούλων οι οποίοι αν και στην ίδια παράταξη ψήφισαν διαφορετικά.

Ήταν μια μικρή νίκη με μεγάλη όμως σημασία που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Ήταν μικρή εστία αντίστασης που μπορεί να αποτελέσει μαγιά για την μαζικοποίηση των αγώνων που έρχονται και την ανάσχεση της ολομέτωπης επίθεσης που δεχόμαστε.